Niedodma

ZA Niedodma odnosi się do pozbawionej powietrza tkanki płucnej. Nie jest to niezależny obraz kliniczny, ale raczej stan wynikający z innej choroby podstawowej. Objawy mogą dotyczyć całych płuc, w większości przypadków jednak na ograniczone odcinki płuc.

Co to jest niedodma?

Przyczyną wrodzonej niedodmy są na przykład zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego, wady rozwojowe lub niedobór środków powierzchniowo czynnych, które mogą wystąpić u wcześniaków.
© 7activestudio - stock.adobe.com

W przypadku niedodmy ewakuuje się albo część płuc, albo całe płuca. W tłumaczeniu z języka greckiego termin ten oznacza „niepełną ekspansję”. Ten stan dotyczy szczególnie pęcherzyków płucnych. Pełnią one bardzo ważną funkcję, ponieważ tutaj zachodzi wymiana tlenu.Kiedy pęcherzyki zapadają się, dany obszar nie jest już dostępny do wymiany tlenu.

Dlatego niedodma jest stanem, który należy traktować poważnie. Lekarze rozróżniają niedodmę pierwotną i wrodzoną. Nabyta postać jest spowodowana inną chorobą, podczas gdy postać wrodzona dotyczy tylko noworodków lub wcześniaków.

przyczyny

Przyczyną wrodzonej niedodmy są na przykład zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego, wady rozwojowe lub niedobór środków powierzchniowo czynnych, które mogą wystąpić u wcześniaków. Środek powierzchniowo czynny to mieszanina wody, białek i tłuszczów wytwarzana przez płuca, która służy do zmniejszenia napięcia powierzchniowego warstwy płynu w pęcherzykach płucnych w celu jej rozwinięcia. Istnieje kilka form niedodmy:

• Podczas niedodmy kompresyjnej zapadnięty obszar płuc jest wyciskany, a tym samym zapobiega się jego rozwinięciu. Może to być spowodowane różnymi przyczynami, takimi jak guz, uraz płuc lub ściany klatki piersiowej, nagromadzenie ropy, wody lub krwi lub obrzęk węzłów chłonnych.

• W przypadku niedodmy skurczowej przyczyną braku wentylacji jest bliznowacenie płuc w wyniku choroby płuc, takiej jak gruźlica.

• W przypadku mikroelektazy tkanka płucna w odpowiednim obszarze była zbyt słabo ukrwiona, co może się zdarzyć np. W sytuacji wstrząsu. W rezultacie nie był w stanie wyprodukować wystarczającej ilości środka powierzchniowo czynnego. W tym momencie napięcie powierzchniowe płynu ściąga płuca w pęcherzykach płucnych.

• Atelekaza zatorowa (podtyp niedodmy resorpcyjnej) występuje, gdy gałąź płuca zostaje uciśnięta, a uwięzione za nią powietrze zostaje wchłonięte do krwi, na przykład przez guz, połknięty przedmiot lub obrzęk węzłów chłonnych.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na duszności i problemy z płucami

Objawy, dolegliwości i oznaki

W przypadku niedodmy czynność płuc jest ograniczona, ponieważ wymiana gazowa nie może już mieć miejsca. Zmniejsza to poziom tlenu we krwi. Ciało próbuje teraz zrekompensować ten stan. Przyspiesza oddychanie i zwiększa tętno. Ze względu na niski poziom tlenu skóra czasami staje się niebieskawa.

Objawy wynikające z niedodmy zależą między innymi od wielkości zajętego odcinka płuca. Inną rolę odgrywa to, czy niedodma jest ostra, czy stopniowa. Ponadto indywidualne przyczyny kształtują objawy. Jeśli niedodma pojawi się nagle, na przykład z powodu zablokowania dróg oddechowych, prowadzi do ciężkiej duszności, aw niektórych przypadkach do ostrego bólu w klatce piersiowej.

Powoli rozwijająca się niedodma, w której dotknięte są tylko małe obszary płuc, powoduje jedynie łagodne objawy. Obejmują one duszność i szybszą zadyszkę, szczególnie podczas wysiłku. Z drugiej strony duże zapadnięte obszary płuc mogą prowadzić do wstrząsu krążeniowego, w którym ciśnienie krwi gwałtownie spada, a serce bije bardzo szybko.

Objawy wrodzonej niedodmy często pojawiają się wkrótce po urodzeniu lub w pierwszych kilku godzinach życia. Skóra dotkniętych wcześniaków staje się niebieskawa. Oddychasz również szybko, wciągając obszary między żebrami i nad mostkiem podczas wdechu i zwiększając ruch nozdrzy.

Diagnoza i przebieg

Lekarz już zwykle opiera swoje podejrzenie na typowych objawach świadczących o niedodmy. Zwykle choroba podstawowa prowadzi również do przypuszczenia, że ​​występuje dysfunkcja płuc. U wcześniaków na ogół oczekuje się problemów z oddychaniem. Dlatego oddech dziecka, kolor skóry, tętno, napięcie mięśni i refleks są dokładnie obserwowane bezpośrednio po urodzeniu.

Wciąż niedojrzałe płuca są jedną z najczęstszych przyczyn powikłań. Badanie rentgenowskie potwierdza rozpoznanie. Można również określić stopień niedojrzałości płuc. W przypadku nabytej niedodmy ważne jest zidentyfikowanie choroby podstawowej. Odbywa się to na podstawie wywiadu (szczegółowej dyskusji z osobą zainteresowaną), aby zapytać ją o dolegliwości i znane choroby. Następnie monitoruje się płuca.

Jeśli występuje niedodma, dźwięki oddechu są osłabione. Przy uderzaniu palcami w klatkę piersiową słychać stłumiony dźwięk. Dodatkowe badanie rentgenowskie ponownie zapewnia ostateczną diagnozę. W zależności od przyczyny, np. Guz płuca, płyn lub zasinienie w klatce piersiowej, następują dalsze badania, takie jak badanie krwi, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny.

Komplikacje

Niedodma ma różne przyczyny i może prowadzić do różnych powikłań. Z jednej strony niedodma może prowadzić do zapalenia płuc (zapalenia płuc). W najgorszych przypadkach ten stan zapalny może rozprzestrzenić się na całe ciało, a tym samym doprowadzić do zatrucia krwi lub posocznicy. Sepsa może przerodzić się w szok septyczny.

Prowadzi to do gwałtownego spadku ciśnienia krwi, co może prowadzić do niedostatecznego dopływu krwi do różnych narządów. Może to prowadzić do uszkodzenia tych narządów. Szczególnie podatne są płuca i nerki. Zwiększa również ryzyko powstania obrzęku.

To zatrzymywanie wody w płucach może stać się przewlekłe i może dojść do bliznowacenia (zwłóknienia) tkanki płucnej. W rezultacie płuca nie mogą już prawidłowo się rozszerzać, osoba dotknięta chorobą ledwo oddycha i ma trudności z oddychaniem. Dopływ tlenu do organizmu nie jest już gwarantowany, co prowadzi do tak zwanej sinicy centralnej.

Ponadto niedodma obkurcza naczynia płucne, co może powodować obciążenie prawego serca, które w rezultacie może zostać osłabione. W przebiegu choroby dochodzi do powiększenia prawego serca (przerost prawego serca) i prawdopodobnie to samo serce zawodzi (niewydolność prawego serca). Osoby dotknięte chorobą są poważnie ograniczone pod względem jakości życia, a ich wydajność jest ograniczona.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Podejrzenie niedodmy jest powodem do natychmiastowej wizyty u lekarza. Istnieje wiele znaków ostrzegawczych, które można wykorzystać, aby określić, czy jest to zespół. Typowe objawy to trudności w oddychaniu, ostry ból w klatce piersiowej i przyspieszony puls. Każdy z tych objawów powinien zostać oceniony przez pracownika służby zdrowia, aby wykluczyć poważną przyczynę lub zdiagnozować zespół.

Porada lekarska jest wymagana najpóźniej w przypadku wystąpienia typowych objawów (problemy z krążeniem, silne uczucie ucisku w klatce piersiowej, znacznie przyspieszony puls, itp.). Pacjenci z wrodzoną niedodmą powinni regularnie konsultować się z lekarzem rodzinnym. To samo dotyczy tutaj: skontaktuj się z lekarzem ratunkowym przy pierwszych objawach ostrego zespołu.

Jeśli niedodma zostanie wykryta i leczona na wczesnym etapie, można niezawodnie uniknąć poważnych konsekwencji. Jeśli doszło już do uszkodzenia płuc i pacjent upadł, należy zastosować środki pierwszej pomocy. Aby uniknąć poważnych konsekwencji, takich jak serce płucne lub zapalenie płuc, ratownicy muszą być natychmiast leczeni.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Leczenie niedodmy opiera się przede wszystkim na przyczynach. Celem jest przywrócenie funkcji płuc i zapewnienie organizmowi dostatecznej ilości tlenu. W przypadku guza płuc guz usuwa się zazwyczaj operacyjnie. Interwencja chirurgiczna jest czasami konieczna w przypadku odmy opłucnowej, w której powietrze dostało się do przestrzeni międzyżebrowej, powodując zapadnięcie się części płuc.

Z drugiej strony, łagodne formy często nie wymagają leczenia. Jeśli w drogach oddechowych znajduje się ciało obce, należy je usunąć. W przypadku czopa śluzowego wykonuje się odsysanie. W wrodzonej niedodmy, która zwykle jest spowodowana niedojrzałością płuc, niedobór środka powierzchniowo czynnego należy zrekompensować, podając wcześniakowi substancję jako lek. Jeśli problemy z oddychaniem są bardzo wyraźne, dziecko jest sztucznie wentylowane.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w niedodmy zależy od choroby podstawowej. Jeśli w płucach lub drogach oddechowych znajduje się ciało obce, w większości przypadków istnieje duża szansa na wyzdrowienie. Ciała obce można usunąć w jednej operacji i ponownie można oddychać bez uszkodzenia. Zależy to od wielkości ciała obcego i uszkodzonej tkanki.

Jednak droga leczenia zapalenia płuc jest szersza. Oprócz leczenia farmakologicznego lub leczenia szpitalnego może to być śmiertelne. W przypadku braku możliwości dostarczenia organizmowi wystarczającej ilości tlenu istnieje ryzyko dalszych powikłań, które mają negatywny wpływ na ogólne rokowanie.

Mogą wystąpić problemy z sercem, które mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. W przypadku zawału serca lub udaru, pacjentowi grozi utrata sprawności na całe życie w wyniku paraliżu lub zaburzeń czynnościowych. Ponadto istnieje tu również ryzyko przedwczesnej śmierci. Jeśli płuca nie funkcjonują prawidłowo, można zastosować sztuczną wentylację.

Jeśli płuca nie można odtworzyć w wymaganym stopniu, pacjenta można wyleczyć jedynie poprzez przeszczep narządu. Wiąże się to z licznymi wyzwaniami i prowadzi do długiej drogi do wyzdrowienia. Jeśli się powiedzie, życie codzienne trzeba dostosować do zmienionych warunków. Niemniej jednak możliwe jest, że przez wiele lat będzie w większości wolny od objawów.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na duszności i problemy z płucami

zapobieganie

Nabytej niedodmy nie można zapobiec, tylko częściowo przeciwdziałać. Kobiety w ciąży podejrzane o przedwczesny poród otrzymują lek stymulujący dojrzewanie płuc nienarodzonego dziecka. Ponadto w celu opóźnienia porodu stosuje się środki antykoncepcyjne.

Opieka postpenitencjarna

Zakres, w jakim konieczna jest opieka następcza, zależy od choroby podstawowej. Zasadniczo jednak odporność nie buduje się nawet po wyleczeniu. Złożoność przyczyn umożliwia ponowne zakażenie. Jeśli wystąpią typowe objawy, lekarze zlecą prześwietlenie do diagnozy. Stukanie w klatkę piersiową może czasami wyjaśnić sytuację.

Jeśli początkowa choroba spowodowała obecność ciał obcych w płucach lub drogach oddechowych i żadna tkanka nie została uszkodzona podczas leczenia, nie ma dalszej opieki. Pacjent jest wypisany do domu i nie musi obawiać się dalszych konsekwencji. Jednak w wielu innych przypadkach bardzo ważna jest opieka następcza.

Wtedy płuca są zwykle atakowane tak intensywnie, że normalne życie codzienne nie jest już możliwe. Osoby dotknięte chorobą z trudem radzą sobie z nawet niewielkimi obciążeniami. Ponieważ ostateczne wyleczenie następuje jedynie poprzez przeszczep płuc, potrzebna jest pomoc w codziennym życiu prywatnym i zawodowym.

Opieka kontrolna ma na celu zapobieganie powikłaniom za pomocą wszelkich niezbędnych środków. Ponieważ niedodma może być nabyta i wrodzona, należy dostosować metody leczenia. Pacjenci, których przyczyny nie zostaną usunięte, wymagają długotrwałego leczenia. Często można złagodzić objawy za pomocą leków. Konieczne są wtedy regularne wizyty u lekarza.

Możesz to zrobić sam

Osoby cierpiące na niedodmę wymagają intensywnego leczenia. Zwykle konieczna jest operacja, którą mogą wesprzeć osoby dotknięte chorobą, dbając o siebie i stosując się do innych wytycznych medycznych.

Należy również upewnić się, że lek jest optymalnie dostosowany. Dobrze dobrany lek jest szczególnie ważny przy podawaniu środków przeciwbólowych w celu złagodzenia objawów, a tym samym pozytywnego wpływu na proces gojenia. Jeśli pojawią się nietypowe objawy, należy poinformować lekarza.

Łagodne formy alektazy często nie wymagają intensywnego leczenia. Zwykle wystarczy usunąć ciało obce z dróg oddechowych i nie przepracowywać płuc przez kilka dni do tygodni. Wrodzona alektoza musi zostać wyjaśniona przez pediatrę. Rodzice powinni uważnie obserwować chore dziecko i upewnić się, że ma odpowiednią ilość powietrza.

W przypadku poważnych problemów z oddychaniem w każdym przypadku wymagane jest intensywne leczenie. Ponieważ jest to również duże obciążenie dla rodziców, należy szukać wsparcia terapeutycznego. Odpowiedzialny lekarz często może skontaktować Cię z grupą samopomocy. Tam rodzice mogą wymieniać się pomysłami z innymi poszkodowanymi.