Podkładowy

Podkładowy jest efektem neuroanatomii i jest również nazywany Ułatwiający wyznaczony. Wcześniej odebrany bodziec jest efektywniej przetwarzany przez układ nerwowy, gdy występuje wielokrotnie. Choroby zwyrodnieniowe mózgu utrudniają torowanie.

Co to jest gruntowanie?

Jeśli jakiś bodziec był już przetwarzany w przeszłości, wielokrotne przetwarzanie doprowadzi go do poznania szybciej lub skuteczniej. Psychologia i neurofizjologia znają to zjawisko pod pojęciem torowania. Na podstawie tych relacji torowanie jest często nazywane „ponownym nauczaniem”. W procesach torowania głównie zaangażowane są korowe obszary mózgu.

W szerszym kontekście torowanie jest również określane jako ułatwiające. Ścieżki opisują powtarzające się pobudzenie niektórych dróg nerwowych, które może zwiększyć skuteczność równie silnych bodźców lub uczynić dotknięte szlaki dostępnymi dla słabszych bodźców. W tym kontekście torowanie jest procesem długotrwałego wzmacniania, a zatem czasami stanowi efekt uczenia się ludzkich komórek nerwowych.

Ponadto torowanie odgrywa rolę w selektywnym postrzeganiu. Termin ten jest używany do opisania zjawiska psychologicznego, które sprawia, że ​​ludzie w tej samej sytuacji są bardziej skłonni do postrzegania różnych bodźców i prawie nie dostrzegają odmienności z dominujących bodźców. Postrzeganie selektywne może opierać się na efektach torowania.

Funkcja i zadanie

Priming to proces uczenia się, który bezpośrednio wpływa na nerwy i ścieżki nerwowe. W tym kontekście rozróżnia się orientację czasową i przestrzenną. W przypadku facylitacji przestrzennej synapsa jest stymulowana w obszarze kilku różnych przestrzennie aferentów. W przypadku ułatwienia czasowego różne indywidualne bodźce pojawiają się w krótkich odstępach czasu, przy tej samej pozycji określonej synapsy. Całość tych bodźców wywołuje po ich ustąpieniu potencjał postsynaptycznie ekscytujący. Za każdym razem, gdy istnieje ścieżka, następuje depolaryzacja komórki nerwowej.

Opierając się na tej pierwotnie neurofizjologicznej koncepcji torowania, termin ten został rozszerzony i rozszerzony na rozpatrywanie zjawisk w badaniach nad mózgiem, psychofizyce, fizjologii behawioralnej i psychologii społecznej. Pierwotne rozumienie terminu z neuroanatomii dotyczy przede wszystkim gruntowania do długotrwałego wzmacniania. Ta orientacja czasowa odpowiada efektom uczenia się komórek nerwowych, które nieuchronnie musi być poprzedzone wcześniejszą orientacją przestrzenną, która ma miejsce w kilku aferentach.

W psychologii torowanie jest powiązane z bodźcami. Bodziec może wpływać na przetwarzanie kolejnego bodźca. Ten wpływ może być pozytywny lub negatywny i jest związany z tym, jakie treści pamięci są aktywowane przez bodziec. Ten rodzaj torowania odpowiada asocjacyjnej aktywacji, która jest istotna jako tak zwany efekt kontekstowy. W dialogu odpowiedź na określone pytanie może na przykład wpłynąć na następujące pytania. Na przykład, jeśli pierwsze pytanie aktywuje negatywne oceny, wszystkie kolejne pytania są negatywnie powiązane. W podobny sposób torowanie ma znaczenie dla poznania selektywnego.

Teoria uczenia się wiąże z terminem nieco inną treść. Teoretycy uczenia się zakładają, że częste powtarzanie pewnych informacji ułatwia tę zawartość pamięci. Każda informacja odpowiada neuronowemu korelatowi mentalnych reprezentacji. Im częściej dana informacja jest praktykowana przy jednoczesnej aktywacji innych reprezentacji, tym większe prawdopodobieństwo, że poszczególne reprezentacje będą ze sobą trwale powiązane. W ten sposób powstają skojarzenia z określonymi terminami. W teorii uczenia się efekty ułatwiające są neurofizjologicznymi prekursorami myśli i wspomnień. W tym kontekście torowanie jest częściowo odpowiedzialne za zapewnienie możliwości uzupełnienia niekompletnych słów lub obrazów przez jednostkę.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Efekt torowania odgrywa rolę w przypadku niektórych chorób. Na przykład pacjenci z chorobą Parkinsona często otrzymują suplementy L-dopy we wczesnych stadiach choroby. Preparaty te na kilka godzin tłumią charakterystyczne drżenie wywołane chorobą. Leki przekraczają barierę krew-mózg i działają bezpośrednio na mózg. Niektóre skutki uboczne są związane z długotrwałym stosowaniem leku. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku dyskinez. Medycyna rozumie to jako zaburzenia ruchu, zwłaszcza kończyn.

Na przykład częstym skutkiem ubocznym jest mimowolny ruch fal kończyn. W większości przypadków te dyskinezy pojawiają się dopiero po kilku latach stosowania i ustępują po odstawieniu leku. Jeśli jednak pacjent powróci do L-Dopa po długiej przerwie, dyskinezy, które wystąpiły w przeszłości, natychmiast pojawią się ponownie. Jeśli lek jest przyjmowany wielokrotnie, nawrót nie trwa już kilka lat, ale występuje bezzwłocznie. W międzyczasie nauka powiązała ten związek z efektem torowania.

Oprócz tych zależności, zwyrodnieniowe choroby mózgu w szczególności mogą utrudniać torowanie, a tym samym upośledzać zdolność komórek nerwowych do uczenia się. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku chorób mózgu, w których korowe obszary mózgu są uszkodzone. Na przykład, jednym z objawów upośledzenia torowania z powodu uszkodzeń korowych jest niezdolność do uzupełniania słów. Szczególnie choroby neurologiczne mające wpływ na obszar długotrwałego wzmocnienia są obecnie przedmiotem badań medycznych.

Oprócz choroby Alzheimera choroba Leśniowskiego-Crohna ma również wpływ na długotrwałe wzmocnienie. Z powodu rozpadu synaps neuronalnych, torowanie nie jest już możliwe i w pamięci osób dotkniętych pojawiają się ciemne obszary. Psychologiczne torowanie może być również zakłócane przez różne procesy i powodować choroby. U osoby z przeważającym negatywnym spojrzeniem na świat, torowanie aktywuje negatywne skojarzenia, na przykład w każdej sytuacji i rozmowie, co prowadzi do tego, że osoba zainteresowana rozwija w dłuższej perspektywie bardziej negatywne wspomnienia.