Melperon

Melperon jest lekiem na receptę (lekami psychotropowymi) do leczenia szczególnych upośledzeń psychicznych i chorób, w których występuje zagubienie w nocy oraz niepokój i pobudzenie psychoruchowe. Ze względu na dobrą tolerancję jest stosowany w psychiatrii, zwłaszcza w psychiatrii geriatrycznej do leczenia starszych pacjentów i wykazuje dobre wyniki leczenia.

Co to jest Melperon?

Choroby psychiczne można przypisać zmianom w neuroprzekaźnikach serotoninie i dopaminie, których receptory w ośrodkowym układzie nerwowym muszą być hamowane.

Tak zwani antagoniści regulują wpływ tych neuroprzekaźników na psychikę. W tym celu współczesna medycyna dysponuje różnymi lekami, w tym antagonistami dopaminy, takimi jak Melperon. Psychofarmakologiczna substancja czynna melperon z grupy butyrofenonów należy do średnio silnych neuroleptyków o działaniu hamującym działanie nerwów, przeciwpsychotycznym i uspokajającym.

Aktywny składnik Melperon można znaleźć w leku o tej samej nazwie, a także w lekach o nazwach zwyczajowych Eunerpan®, Melneurin®, Buronil®, a także w różnych lekach generycznych (generyczny jest kopią oryginalnego leku, który jest już dostępny na rynku pod nazwą handlową z tą samą substancją czynną, ale z różnymi Materiały pomocnicze i technologie wytwarzania).

Melperon jest dostępny zarówno w postaci tabletek powlekanych, jak i roztworu.

Efekt farmakologiczny

Wyższe dawki Melperon mają działanie nasenne (składnik nasenny). Substancja czynna sprzyja również rozluźnieniu mięśni i łagodnie wyrównuje rytm serca.

Melperon jest przepisywany przez lekarza przede wszystkim na zaburzenia snu, które charakteryzują się stanami dezorientacji, podniecenia i napięcia. Podczas leczenia preparatem Melperon należy spodziewać się bardzo niewielkich lub żadnych pozapiramidowych zaburzeń układu nerwowego w porównaniu z innymi neuroleptykami o małej i średniej sile działania. Ma niewielki wpływ na układ sercowo-naczyniowy i bardzo słabo wywołuje majaczenie.

Melperon nie obniża progu drgawkowego, dlatego substancja czynna jest odpowiednia dla pacjentów cierpiących na drgawki (skurcze toniczno-kloniczne mięśni ciała) jako uzupełnienie terapii przeciwdrgawkowej. Nie tylko ze względu na te ogólnie dobrze tolerowane właściwości, Melperon jest często przepisywany w leczeniu chorób psychicznych u osób starszych.

Okres półtrwania Melperon wynosi od 6 do 8 godzin. Substancja czynna jest wydalana głównie przez nerki (nerki), po intensywnym metabolizmie, głównie w postaci metabolitów.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Melperon jest wskazany w przypadku zaburzeń snu, niepokoju, pobudzenia i zaburzeń lękowych, splątania, delirium w demencji lub alkoholowego majaczenia. Dodatkowy lek Melperon na noc jest również obiecujący dla pacjentów z depresją lękową.

Jak już wspomniano, melperon ze względu na swoje ogólnie dobrze tolerowane właściwości, zwłaszcza ze względu na brak zwiotczenia mięśni, jest bardzo ceniony w terapii geriatrycznych pacjentów psychiatrycznych. Starsi pacjenci z niebezpiecznymi urazami lub złamaniami rzadziej upadają w nocy, gdy są leczeni lekiem Melperon, niż gdy przyjmują inne neuroleptyki.

Ale nie tylko starsi pacjenci, ale także pacjenci z innymi chorobami psychiatrycznymi, takimi jak psychozy, oligofrenia (niepełnosprawność intelektualna), psychoneurozy lub demencja wywołana organicznie, odnoszą korzyści z leczenia preparatem Melperon, jeśli stosowanie innych środków uspokajających, takich jak środki uspokajające, nie ma sensu.

W czynnym składniku melperon, uspokajający składnik czynny przeważa nad lekiem przeciwpsychotycznym i tylko bardzo wysokie dawki, około 200 do 400 mg / dzień, można osiągnąć efekt przeciwpsychotyczny, co z kolei może prowadzić do innych niepożądanych skutków ubocznych. Z tego powodu, na przykład, jeśli występują pozytywne objawy psychozy, składnik aktywny melperon nie jest pierwszym wyborem do monoterapii.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Zagrożenia i skutki uboczne

Za pomocą Melperon mogą wystąpić niepożądane skutki uboczne. Należą do nich nudności, wymioty, niedociśnienie, reakcje nadwrażliwości, alergiczne reakcje skórne, izolowane zaburzenia pozapiramidowe i zaburzenia mimowolnych sekwencji ruchowych. Szczególnie na początku kuracji możesz odczuwać większe zmęczenie.

Leczenie preparatem Melperon nie jest wskazane w przypadku nadwrażliwości na któryś ze składników leku, zatrucia alkoholem lub lekami nasennymi lub przeciwbólowymi, ciężkiej dysfunkcji wątroby, a także złośliwego zespołu neuroleptycznego (MNS, ciężkie i czasami zagrażające życiu działanie niepożądane neuroleptyków) .

Dzieci w wieku poniżej 12 lat i kobiety w ciąży nie powinny być leczone lekiem Melperon.

Ponieważ Melperon może wpływać na zdolność reakcji, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn. Należy bezwzględnie unikać melperonu i jednoczesnego spożywania alkoholu. Kawa, herbata lub mleko również mogą osłabiać skuteczność Melperonu.

Melperon i niektóre leki z grupy trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leki na chorobę Parkinsona lub jednoczesne stosowanie innych antagonistów dopaminy, np. Metoklopramidu, mogą wzajemnie wpływać / nasilać swoje działanie.

Można również zwiększyć działanie antycholinergiczne niektórych leków, czego konsekwencjami są suchość w ustach, zaburzenia widzenia, przyspieszone bicie serca, problemy z pamięcią lub zaparcia. Melperon, przyjmowany w tym samym czasie, osłabia działanie hamującego prolaktynę gonadoreliny.

Melperon i niektóre leki przeciw arytmii serca, niektóre antybiotyki, diuretyki (substancje czynne, które prowadzą do niedoboru potasu) i leki zawierające substancje czynne, które hamują rozpad melperonu w wątrobie, nie mogą być przyjmowane w tym samym czasie.