Pod Elektrokulografia okulista rozumie metodę pomiarową określania spoczynkowego potencjału siatkówki, który jest często stosowany do diagnozowania chorób narządu równowagi. Procedura działa przy pomocy dwóch elektrod i jest całkowicie obiektywna. Podczas pomiaru nie należy spodziewać się zagrożeń ani skutków ubocznych.
Co to jest elektrokulografia?
Elektrokulografia obiektywnie mierzy potencjał spoczynkowy siatkówki. Metoda pomiaru jest również Elektronystagmografia nazywa. Potencjał spoczynkowy siatkówki to stała różnica napięcia między tyłem a przodem. Ta różnica napięć daje rogówce ładunek dodatni, a tył gałki ocznej ładunek ujemny.
Aby zmierzyć ten potencjał spoczynkowy, okulista pracuje z dwoma elektrodami w elektrokulografii. Elektrody te znajdują się po prawej i lewej stronie oka lub są przymocowane powyżej i poniżej. Pomiar umożliwia identyfikację najmniejszych ruchów oczu, ponieważ każdy ruch zmienia potencjał spoczynkowy. Dlatego też elektrokulografia jest często stosowana w kontekście ustaleń neurologicznych iw tym przypadku ma na celu dokumentację ledwo widocznych drżeń oczu.
Funkcja, efekt i cele
Elektrokulografia może być wymagana w przypadku różnych chorób. Na przykład, jeśli układ równowagi pacjenta jest chory, może powodować objawy, takie jak oczopląs. W przypadku oczopląsu występuje patologiczne drżenie oka, którego nie zawsze można zobaczyć gołym okiem. Drżenie jest mimowolne i zwykle jest nieprzytomne dla pacjenta.
Najpierw dwie elektrody pomiarowe są mocowane do skóry pacjenta wokół oka w ramach elektrokulografii. Oceniając organ równowagi, potencjał spoczynkowy mierzy się najpierw w absolutnym stanie spoczynku. W przypadku oczopląsu można już zaobserwować zmiany napięcia spowodowane minimalnymi ruchami oczu. W ramach badania równowagi po pomiarze w spoczynku następuje pomiar po powolnym obracaniu się pacjenta. Zazwyczaj przewód słuchowy przepłukuje się również zimną wodą o temperaturze 27 stopni, a następnie ciepłą wodą o temperaturze 44 stopni, zanim lekarz przeprowadzi trzeci pomiar.
Jednak elektrokulografia niekoniecznie musi odbywać się w ramach badania równowagi, ale jest często stosowana do diagnozowania chorób siatkówki. W tym scenariuszu, po założeniu przez lekarza elektrod, pacjent musi wykonywać różne ruchy oczu. Jednym ruchem oka przód oka przybliża się do jednej z elektrod. Jednak tył oka zbliża się do przeciwległej elektrody. Ten proces powoduje powstanie różnicy napięcia między dwiema elektrodami. Ta różnica napięcia jest rejestrowana w elektrokulografii i zwykle jest w pewnej proporcji do kąta widzenia.
Z reguły zespół prosi pacjenta podczas elektrookulografii okulistycznej, aby w regularnych odstępach czasu patrzył tam iz powrotem między dwoma stałymi punktami w przestrzeni. Jeśli potencjał spoczynkowy siatkówki jest stały, ta sama różnica napięcia może być wykryta za każdym razem, gdy zmienisz kierunek patrzenia. Gdy tylko zmieniają się warunki świetlne, zmienia się również potencjał spoczynkowy siatkówki u osób zdrowych, a jednocześnie różnica przy zmianie kierunku patrzenia. Podczas elektrokulografii okulistycznej lekarz zazwyczaj ocenia również zmiany napięcia w ciemności. Ta zmiana jest również znana jako ciemna adaptacja. U zdrowego pacjenta następuje niewielki spadek potencjału spoczynkowego w ciemności, który utrzymuje się przez kilka minut.
Gdy tylko pacjent zostanie ponownie oświetlony, potencjał spoczynkowy zwykle gwałtownie wzrasta. Jeśli tych typowych schematów nie można zaobserwować podczas elektrokulografii, prawdopodobnie dochodzi do patologicznej zmiany w nabłonku barwnikowym siatkówki. Czasami elektrokulografia jest również stosowana w medycynie snu. Na przykład w polisomnografii rejestruje się fazy REM podkładu. REM oznacza szybki ruch oczu, czyli szybkie ruchy oczu. W niektórych przypadkach medycyna nasenna wykorzystuje pomiary, aby określić, jak śpiący pacjent reaguje na określone dźwięki.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia równowagi i zawroty głowyRyzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Elektrokulografia jest zwykle wykonywana w warunkach ambulatoryjnych i nie wiąże się z żadnym bólem pacjenta. Nie należy spodziewać się zagrożeń ani skutków ubocznych. Jeśli jednak zabieg jest częścią badania równowagi, mogą wystąpić zaburzenia równowagi w ciągu dnia, które zwykle ustępują ponownie następnego dnia.
Płukanie przewodów słuchowych może być odczuwane jako niewygodne podczas badania równowagi. W każdym razie zalety metody pomiaru przewyższają wady. Metoda jest całkowicie obiektywną metodą pomiaru, której pacjent nie może sfałszować. To właśnie wyróżnia elektrokulografię na przykład od wielu innych subiektywnie postrzeganych badań równowagi. W przypadku elektrokulografii wyniki można zafałszować tylko wtedy, gdy elektrody nie są prawidłowo zamocowane lub są zbyt luźne.
Dlatego profesjonalizm zespołu nadzorującego jest kluczowy dla rzetelnej diagnostyki. W pewnych okolicznościach, po wykonaniu elektrookulografii okulistycznej w celu rozpoznania chorób siatkówki, konieczne mogą być dalsze badania okulistyczne. Elektroretinografia może na przykład posłużyć do dalszego badania funkcji siatkówki. Do siatkówki dostarczane są specyficznie różne bodźce świetlne, a potencjał tworzony przez siatkówkę jest określany za pomocą kilku elektrod. Odkrycie może również wyzwolić badania kontrolne lub środki terapii celowanej jako część testu równowagi.
