podniecenie

podniecenie jest reakcją ciała i psychiki na zbliżające się lub niespodziewane zdarzenia, ale może być również spowodowana szczególnie wyraźną pobudliwością psychiczną osoby zainteresowanej.

W pozytywnym sensie podekscytowanie jest używane, aby móc skupić się na ważnej rzeczy bez rozpraszania się.

W negatywnym sensie zbyt duże podniecenie prowadzi do niekontrolowanego myślenia i działania oraz - jeśli utrzymuje się przez długi czas - może również niekorzystnie wpływać na nerwy, przewód pokarmowy, skórę czy układ sercowo-naczyniowy.

O co chodzi?

Podniecenie to stan umysłu, który może być wywołany wpływami zewnętrznymi, takimi jak wypadek lub pojawienie się („trema”), ale także wewnętrznymi usposobieniami, takimi jak zwiększony niepokój lub skłonność do lęgów.

Stan wzbudzenia, który może stopniowo lub nagle rozwinąć się z równowagi emocjonalnej, charakteryzuje się zdarzeniami psychologicznymi i fizycznymi, które następują poprzez zwiększone uwalnianie adrenaliny, hormonu stresu.

Charakterystyczny jest niepokój wewnętrzny i zewnętrzny, kołatanie serca i kołatanie serca, przyspieszenie oddechu, pocenie się, drżenie i zwiększone napięcie mięśniowe.

Podekscytowana osoba może nie być już w stanie precyzyjnie kontrolować tego, co mówi i robi. Typowe przykłady to zaplątanie się podczas mówienia lub niezdarność podczas obsługi przedmiotów. Osobie dotkniętej chorobą zwykle trudno jest siedzieć lub stać nieruchomo.

Podświadomie próbuje się poddać pierwotnemu odruchowi ucieczki z ciągłym bieganiem lub machaniem ramionami. Podekscytowanie osoby często można również łatwo rozpoznać po szybkich ruchach oczu.

Funkcja i zadanie

Podobnie jak strach, podniecenie jest do pewnego stopnia normalne i pomaga ludziom skoncentrować się na tym, co najważniejsze, i unikać lub eliminować niebezpieczeństwa.

Zdolności te są wyzwalane przez całą masę reakcji fizycznych i psychicznych, które są wyzwalane przez zwiększone uwalnianie adrenaliny. Adrenalina niepokoi ciało i skupia umysł na wykonywanym zadaniu.

Jeśli podniecenie nie przekracza zdrowego poziomu, oznacza to, że umysł może całkowicie skupić się na bieżącej sprawie. Konsekwencją tego jest to, że na przykład przemówienie lub sytuację egzaminacyjną można opanować bez rozpraszania uwagi i przy pełnej koncentracji.

Dodatkowa energia do ważnych reakcji motorycznych jest również udostępniana poprzez uwalnianie do krwiobiegu adrenaliny, hormonu stresu, który powstaje w nadnerczach.

Niezbędny tlen jest dostarczany do mięśni poprzez przyspieszone bicie serca i zwiększoną aktywność oddechową. Oskrzela i źrenice osoby pod napięciem również rozszerzają się i wprowadzają ciało i umysł w stan skrajnej czujności, niezbędnej w sytuacjach szczególnie stresujących.

Adrenalina pobudza również komórki wątroby do uwalniania większej ilości glukozy i dodatkowo zwiększa wydolność poprzez podwyższony poziom cukru we krwi. Z drugiej strony aktywność żołądka i jelit jest ograniczona do minimum. Służy to do zapewnienia wszystkich fizycznych zasobów ważnych obszarów, takich jak mózg i mięśnie. Widać to również w bladej skórze, która jest również pozbawiona krwi, która nie jest absolutnie potrzebna.

Wiele osób odczuwa zimny pot na skórze, gdy są podekscytowani. W przeszłości służyło to utrudnianiu dostępu do wrogów, dziś płyn ma działanie chłodzące ze względu na przegrzany układ organizmu z powodu ostrego napięcia.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Stan podniecenia przy określonych okazjach, na przykład w okresie poprzedzającym ważne badanie, jest normalny i ogólnie jest bardzo dobrze tolerowany przez organizm. U zdrowej osoby nie należy się spodziewać negatywnych skutków.

Inaczej jest, gdy ciało i psychika są konfrontowane z tym wyjątkowym stanem przez dłuższy czas. W sferze fizycznej stale wysoki poziom adrenaliny może mieć nieprzyjemny wpływ na wiele różnych układów narządów.

Poważną konsekwencją jest nadciśnienie. Jest to podwyższone ciśnienie krwi, które w dłuższej perspektywie może uszkodzić naczynia krwionośne i serce. Oprócz ciągłego niepokoju pacjent może odczuwać bóle głowy, pocenie się i nieregularne bicie serca, które mogą objawiać się potknięciami lub przyspieszeniami.

Objawy te, a przede wszystkim dusznica bolesna odczuwana jako ucisk w klatce piersiowej, należy interpretować jako sygnał ostrzegawczy do szybkiej wizyty u lekarza, a także do pilnej zmiany stylu życia, która powinna wiązać się ze znacznie mniejszym stresem i podnieceniem.

Narządy inne niż serce i krążenie również mogą być dotknięte nadmiernym lub ciągłym podnieceniem. W przewodzie pokarmowym ciągłe podniecenie może prowadzić do objawów psychosomatycznych, takich jak zapalenie błony śluzowej żołądka lub zespół jelita drażliwego. Typowe jest również to, że podekscytowani ludzie muszą iść do toalety: w ten sposób organizm chce oddzielić się od wszystkiego, co obecnie nie jest ważne, aby poradzić sobie z wyjątkową sytuacją bez ograniczeń.

Stały stres może również wpływać na skórę w postaci reakcji nerwowych, takich jak swędzenie. Jeśli podniecenie jest zauważalne z charakterystycznymi czerwonymi plamami na twarzy lub dekolcie, może to nawet pogorszyć stan danej osoby.

Szerokie pole to wpływ częstego i gwałtownego podniecenia na stan psychiczny osoby zainteresowanej. Ciągłe wysokie napięcie często powoduje bezsenność pacjenta i tym samym skraca naturalny czas regeneracji fizycznej i psychicznej.

Z biegiem czasu skutkuje to zmniejszeniem odporności w codziennym życiu zawodowym i prywatnym. Może to prowadzić do ciągłej drażliwości, co przekłada się nie tylko na jakość kontaktów społecznych, ale także na niechęć seksualną. Zaburzenia lękowe i depresja mogą znajdować się na końcu łańcucha i dlatego można je przypisać ciągłemu podnieceniu.