Migrujący zespół motoryczny

Z migrujący zespół motoryczny to wzór ruchu przewodu pokarmowego, który prowadzi połknięty pokarm przez żołądek.

Mięśnie żołądka i jelita cienkiego poruszają się pod kontrolą jelitowego układu nerwowego, aby przemieszczać pokarm przez przewód pokarmowy.

Choroby takie jak cukrzyca mogą sparaliżować ten wzorzec ruchu.

Co to jest migracyjny kompleks motoryczny?

Migrujący kompleks motoryczny to wzór ruchu przewodu pokarmowego, który prowadzi spożytą żywność przez żołądek.

Medycyna rozumie migrujący kompleks motoryczny jako powtarzający się wzorzec aktywności w żołądku i jelicie cienkim. Schemat ruchu jest niezbędny do prawidłowego trawienia przy pełnym żołądku, ponieważ w ten sposób pokarm dociera do jelit. Jednak w stanie pustym ten rodzaj ruchu jest odpowiedzialny za takie zjawiska, jak burczenie żołądka.

W żołądku migrujący kompleks motoryczny trwa od około 90 minut do dwóch godzin i ma przebieg trójfazowy. W pierwszej fazie niewiele się dzieje. Nie ma żadnych czynności mechanicznych ani wydzielin. W drugiej fazie dochodzi do lekkich niekontrolowanych skurczów żołądka. W trzeciej fazie dochodzi do silnych skurczów żołądka, które całkowicie opróżniają żołądek i wypychają zawartość do jelit.

Kiedy żołądek jest pusty, w tej fazie powietrze w żołądku jest kompresowane. Skurcze na pusty żołądek są również znane jako skurcze głodowe. W terminologii medycznej zjawisko to nazywa się borborygmus.

Funkcja i zadanie

W żołądku pokarm stały jest ugniatany przez skurcze żołądka, a także rozkładany sokiem żołądkowym. Skurcze żołądka są kontrolowane przez autonomiczny układ nerwowy, który koordynuje wszystkie życiowe funkcje życiowe. Oprócz ruchów trawiennych kontrolowane są również bicie serca i oddech.

Układ nerwowy trawienny nazywany jest również jelitowym układem nerwowym i jest niezależną podformą autonomicznego układu nerwowego, która odbiera sygnały z współczulnego i przywspółczulnego układu nerwowego.

Częściowo strawiony pokarm dociera do dwunastnicy poprzez skurcze żołądka pod kontrolą jelitowego układu nerwowego, gdzie swoją pracę wykonują enzymy trawienne.

Aby strawiony pokarm w ogóle dostał się do dwunastnicy, mięśnie żołądka muszą ciężko pracować. Skurcze tych mięśni umożliwiają transport pokarmu. Ściany żołądka kurczą się podczas tego cyklicznego wzorca ruchu i przesuwają się w kierunku jelit. Ten ruch popycha pokarm do jelit, gdy żołądek jest pełny. Ten ruch w kierunku jelit jest równoważny głaskaniu żołądka i jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania układu pokarmowego.

Kiedy żołądek jest pusty, nie może on przerwać schematu ruchu, chociaż w rzeczywistości nie należy transportować jedzenia. Skurcze na pusty żołądek powodują, że mięśnie żołądka zamiast pożywienia poruszają mieszanką powietrza i soku żołądkowego. To jest odpowiedzialne za burczący żołądek. Fakt, że jest on w ogóle słyszalny, wynika z dużej objętości ciała rezonansowego. Większość badaczy zakłada, że ​​dźwięk burczenia żołądka ma w rzeczywistości zachęcić do spożywania pokarmu.

Kompleks ruchowy żołądka w postaci trzech faz bezruchu, lekkiego ruchu i silnego skurczu powtarza się w odstępach około półtorej do trzech godzin. Każde powtórzenie ma głównie na celu opróżnienie żołądka.

Wędrujący kompleks motoryczny zachodzi nie tylko w żołądku, ale także w jelicie cienkim. Mięśnie jelita cienkiego poruszają się falami w regularnych odstępach, aby przetransportować treść jelitową do jelita grubego. Ponieważ wzór ruchu zachodzi również w jelicie cienkim za pośrednictwem wegetatywnego lub jelitowego układu nerwowego, również tutaj nie jest on związany z przyjmowaniem pokarmu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na biegunkę

Choroby i dolegliwości

W przypadku porażenia mięśni żołądka lub jelita cienkiego migrujący kompleks ruchowy w zajętym narządzie trawiennym nie zachodzi już lub przebiega powoli. Na przykład w przypadku przewlekłego porażenia żołądka, powtarzanie schematu ruchu jest opóźnione. Opróżnianie żołądka trwa dłużej niż przeciętnie. W rezultacie osoby dotknięte chorobą odczuwają uporczywe uczucie pełności, nudności lub ból w nadbrzuszu.

Przewlekłe porażenie żołądka jest często związane z chorobami, takimi jak cukrzyca, ale możliwe są również infekcje wirusowe i uszkodzenie mięśni. W cukrzycy same nerwy żołądka lub jelita cienkiego są dotknięte upośledzeniem funkcjonalnym i nie mogą odbierać poleceń z mózgu lub odbierają je tylko w wolniejszym tempie.

Utrzymujące się zaburzenia opróżniania żołądka mogą spowodować rozszerzenie żołądka do nienaturalnej objętości. Ostry paraliż dwóch narządów trawiennych należy odróżnić od przewlekłego porażenia żołądka lub jelita cienkiego. W przypadku ostrego paraliżu żaden ruch nie jest możliwy. Migrujący kompleks motoryczny zostaje całkowicie wyeliminowany, a narząd odpoczywa na stałe.

Ostre porażenie układu pokarmowego może wystąpić np. W przypadku paraplegii. Choroby, takie jak choroba Hirschsprunga, również mogą być odpowiedzialne za porażenie jelitowe. Z drugiej strony choroby, takie jak stwardnienie rozsiane lub ALS, zwykle nie wpływają na autonomiczny układ nerwowy.