Przerost łechtaczki

Tak jak Przerost łechtaczki W medycynie rozumie się nieprawidłowe powiększenie łechtaczki. Kobiety cierpią na łechtaczkę, która częściowo przypomina męskiego penisa ze względu na swój niezwykły rozmiar. W wielu przypadkach jest to wada wrodzona. Jednak może również rozwinąć się w trakcie życia z różnych powodów.

Co to jest przerost łechtaczki?

Plik Przerost łechtaczki jest również pod tym terminem Megaloclitoris lub Łechtaczka prowadzony. Wada dzieli się na cztery klasy:

• hormonalny przerost łechtaczki

• niehormonalny przerost łechtaczki

• pseudo-łechtaczka

• idiopatyczna łechtaczka

Istnieje wiele przyczyn rozwoju przerostu łechtaczki. Najczęstszą przyczyną tej wady rozwojowej żeńskich narządów płciowych jest zaburzenie hormonalne. Jest to bardzo powszechne u młodszych dziewcząt. W większości przypadków występuje defekt enzymu CYP21. Enzym ten wpływa na procesy hormonalne organizmu. Rezultatem jest zmniejszony rozkład steroidowego hormonu progesteronu.

W rezultacie zarówno androstendion, jak i testosteron są nadmiernie produkowane. To zwiększone tworzenie się androgenów powoduje maskulinizację kobiet.

przyczyny

Jedną z najczęstszych przyczyn jest tzw. Pseudohermafrodytyzm, który występuje w wyniku zespołu adrenogenitalnego lub przerostu nadnerczy. Rozwój często ma miejsce we wczesnej ciąży. Jeśli płód żeński ma defekt enzymatyczny, występuje nieproporcjonalny nadmiar męskich hormonów.

Jeśli to zaburzenie wystąpi przed 14 tygodniem ciąży, może dojść do wyraźnego hermafrodytyzmu. Zasadniczo zakres późniejszego przerostu łechtaczki zależy od czasu, intensywności i czasu trwania wpływu androgenów.

Powiększenie łechtaczki może być również wywołane przez guzy o działaniu androgennym. Nowotwory złośliwe występują nie tylko w okolicy jajników, takie jak guz z wnęki i guz z komórek Leydiga.

Rak nadnerczy, guzy gonad, które wytwarzają steroidy i rakomięsaki pęcherza moczowego mogą również mieć działanie maskulinizujące. Ponadto do chorób, które mogą powodować powiększenie łechtaczki, należą zespół Cushinga, zespół Frasera, dysgeneza gonad, zespół Turnera i neurofibromatoza.

Przerost łechtaczki może również wynikać z bodźców mechanicznych. Ciągłe pocieranie łechtaczki może powodować stan zapalny. Powiększenie napletka i warg sromowych wewnętrznych może sugerować przerost rzekomej łechtaczki.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Typowym objawem megaloclitoris jest nadmierne powiększenie łechtaczki, które może być tak wyraźne, że łechtaczka wygląda jak mały penis. Możliwe, że mogą pojawić się inne cechy androgenne, takie jak nadmierne owłosienie u mężczyzn. Oprócz powiększonej łechtaczki mogą również wystąpić zmiany w zewnętrznych narządach płciowych.

Jeśli pacjentka cierpi na bardzo wyraźną maskulinizację, przerost łechtaczki może prowadzić do pojawienia się warg sromowych jąder i okluzji pochwy lub przewodu moczowo-płciowego. Jeśli powiększenie łechtaczki jest spowodowane innymi przyczynami, mogą również wystąpić objawy choroby podstawowej.

Diagnoza i przebieg choroby

Ginekolog może przeprowadzić badanie ginekologiczne w celu ustalenia, czy występuje anatomiczna wada rozwojowa żeńskich narządów płciowych. Przede wszystkim pobierana jest historia medyczna. Jeśli chodzi o obraz kliniczny, szczególną uwagę zwraca się na przyjmowanie leków. To wyklucza, na przykład, narażenie na androgeny poprzez doping.

Następnie przeprowadza się badanie mikroskopowe wydzieliny pochwy i szyjki macicy za pomocą wymazu. Struktury komórkowe dostarczają informacji o równowadze hormonalnej. Konieczne mogą być dalsze badania. Aby potwierdzić rozpoznanie przerostu łechtaczki, przeprowadza się obszerny test hormonalny. W tym celu należy pobrać próbkę krwi. Badanie ultrasonograficzne może również pomóc ginekologowi określić, czy na jajnikach występuje guz.

Konieczne może być obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego lub terapia nadnerczy metodą rezonansu magnetycznego. Ponieważ istotne poporodowe powiększenie łechtaczki jest często spowodowane znaczną stymulacją hormonalną, należy również wykluczyć obecność innych guzów wytwarzających androgeny. Jeśli nie ma złośliwych nowotworów, osoby dotknięte chorobą muszą zostać zbadane pod kątem innych chorób o skutkach androgennych, takich jak zespół Cushinga lub Frasera.

Komplikacje

W większości przypadków przerost łechtaczki nie powoduje żadnych szczególnych dolegliwości ani powikłań. Ta choroba może być wrodzona lub występować przez całe życie. Jeśli przerost łechtaczki występuje bez szczególnego powodu, osoby dotknięte chorobą zwykle cierpią na inną chorobę podstawową.

W większości przypadków przerost łechtaczki jest główną przyczyną dyskomfortu psychicznego. Pacjenci nie czują się dobrze w swoim ciele, często cierpią na kompleksy niższości i obniżoną samoocenę. Ponadto z powodu choroby może wystąpić depresja i inne zaburzenia psychiczne.

Życie seksualne jest również poważnie ograniczone przez przerost łechtaczki, ponieważ kobiety zwykle wstydzą się tej dolegliwości. Jest też dużo włosów na ciele, które mogą być odbierane jako nieprzyjemne. Jakość życia jest poważnie ograniczona przez przerost łechtaczki. Jeśli przyczyną tej choroby jest guz, należy go usunąć.

W niektórych przypadkach przebieg choroby może być również negatywny, jeśli rak rozprzestrzenił się już na inne obszary ciała. Jednak objawy można naprawić poprzez operację. Na ogół nie można przewidzieć, czy oczekiwana długość życia pacjenta ulegnie skróceniu.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

W większości przypadków przerost łechtaczki nie powoduje żadnych poważnych objawów. Wizyta u lekarza jest zalecana, jeśli wada powoduje problemy emocjonalne lub jest ogólnie postrzegana jako nieprzyjemna. Rodzice, którzy zauważą zmianę w zachowaniu lub inne nieprawidłowości u swojego dziecka, powinni ustalić przyczynę. Ponieważ choroba jest często ukrywana przez osoby dotknięte chorobą, w przypadku podejrzenia można zasugerować wizytę u ginekologa. Porada lekarska jest również wymagana, jeśli wada powoduje dolegliwości fizyczne.

Stan zapalny lub ból w okolicy narządów płciowych należy wyjaśnić medycznie i leczyć. Jeśli zostaną dodane inne objawy, przerost łechtaczki może być poważnym stanem, który należy zdiagnozować. Dziewczynki i kobiety dotknięte chorobą powinny udać się do ginekologa. Właściwe leczenie zwykle odbywa się w szpitalu, a operacja jest wykonywana przez chirurga. Po zabiegu należy przeprowadzić ścisłą konsultację z lekarzem prowadzącym. W przypadku przyczyn hormonalnych należy skonsultować się z endokrynologiem lub ośrodkiem hormoniczno-metabolicznym.

Leczenie i terapia

Jeśli zostanie zdiagnozowana wada łechtaczki, należy wyjaśnić, czy chorobę należy rozpatrywać w izolacji, czy jako część zespołu objawów lub zespołu. W związku z tym faktyczna przyczyna łechtaczki musi zostać wyraźnie rozpoznana. Ostatecznie przerost łechtaczki można skorygować chirurgicznie.

Techniki operacji plastyczno-chirurgicznej mogą zagwarantować zarówno późniejszą stymulację seksualną, jak i późniejszy niepozorny wygląd. Ponieważ patologiczna zmiana w genitaliach może być bardzo stresująca dla chorej dziewczynki, należy rozważyć późniejszą terapię psychoterapeutyczną.

Jeśli przyczyną są guzy wytwarzające hormony, zwykle trzeba je usunąć chirurgicznie. W niektórych przypadkach mogą być konieczne procedury kombinatoryczne, takie jak chemioterapia i radioterapia. Jeśli za wadę rozwojową odpowiadają określone defekty enzymatyczne, wskazane jest leczenie hormonalne. Terapia ta działa hamująco na produkcję androgenów w jajnikach i nadnerczach.

Perspektywy i prognozy

Prognozy dotyczące przerostu łechtaczki są powiązane z zaburzeniem przyczynowym. W większości przypadków perspektywa wyleczenia jest korzystna. Jeśli występuje wada łechtaczki, można to skorygować za pomocą procedury chirurgicznej. Nie ma znaczenia, czy deformacja jest wrodzona, czy powstała w wyniku wypadku. Korekta jest równie możliwa w obu przypadkach i jest przeprowadzana z powodzeniem w prawie wszystkich przypadkach.

Jak każda operacja wiąże się z różnymi zagrożeniami i skutkami ubocznymi. Niemniej jednak są stosunkowo małe i łatwe w zarządzaniu.Niektóre osoby dotknięte chorobą mogą mieć problemy z gojeniem się ran, które prowadzą do wydłużenia procesu gojenia. Jeśli zabieg przebiega bez dalszych komplikacji, pacjentkę można wypisać z zabiegu, gdy tylko wyzdrowieje. W takich przypadkach nawrót przerostu łechtaczki w trakcie życia jest uważany za mało prawdopodobny.

Jeśli przerost łechtaczki jest spowodowany chorobą nowotworową, rokowanie znacznie się pogarsza. W zależności od stadium raka ma miejsce chemioterapia lub radioterapia. Ostatecznie guz musi zostać usunięty, aby można było złagodzić objawy. W przypadku niekorzystnego przebiegu choroby pacjentowi grozi przedwczesna śmierć, gdyż nowotwór może rozprzestrzenić się na jego organizm. Ponadto terapia przeciwnowotworowa wiąże się z licznymi skutkami ubocznymi i pogorszeniem jakości życia.

zapobieganie

Zapobiegawczo nie można zapobiec rozwojowi przerostu łechtaczki. Wrodzoną wadę rozwojową można rozpoznać dopiero bezpośrednio po urodzeniu w ramach wstępnego badania. Aby móc utrzymać stres psychiczny wywołany obkurczeniem łechtaczki na jak najniższym poziomie, kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie, rozpoznanie i odpowiednie leczenie. Dlatego konieczne jest, aby rodzice uczestniczyli w rutynowych badaniach kontrolnych swoich dzieci.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków przerost łechtaczki nie wymaga bezpośredniej opieki kontrolnej, ponieważ choroba nie zawsze musi być leczona i dlatego nie zawsze jest leczona. Przerost łechtaczki należy leczyć tylko w ciężkich przypadkach lub w przypadku znacznego pogorszenia estetyki.

W wielu przypadkach chorobę można leczyć stosunkowo dobrze nawet podczas operacji. Po takiej operacji osoba poszkodowana powinna odpocząć i zadbać o swoje ciało. Należy unikać wysiłku lub innych czynności fizycznych i stresujących, aby organizm nie był niepotrzebnie zestresowany. Jeśli przerost łechtaczki jest spowodowany guzem, regularne badania powinny być wykonywane przez lekarza.

Pozwala to na identyfikację i leczenie innych możliwych guzów na wczesnym etapie, tak aby guzy nie rozprzestrzeniły się w ciele kobiety. W wielu przypadkach konieczne jest również intensywne leczenie psychologiczne, aby zapobiec depresji lub innym zaburzeniom psychicznym. Szczególnie odpowiednie są pełne miłości i intensywne rozmowy z własną rodziną. Zwykle przerost łechtaczki nie skraca oczekiwanej długości życia pacjenta.

Możesz to zrobić sam

Radzenie sobie z przerostem łechtaczki w życiu codziennym zależy przede wszystkim od przyczyny i stopnia leczenia. W większości przypadków skupia się na leczeniu i radzeniu sobie z chorobą podstawową, jeśli taka występuje.

Niezależnie od tego w wielu przypadkach dziewczęta dotknięte chorobą cierpią głównie na dolegliwości psychiczne i poczucie wstydu z powodu wad rozwojowych narządów płciowych. Ważne jest, aby wzmocnić poczucie własnej wartości i samoświadomość, usunąć lęki i, jeśli to konieczne, przyjąć pomoc psychoterapeutyczną. Nie ma możliwości samopomocy w przypadku samego przerostu łechtaczki, ale jakość życia osób dotkniętych tą chorobą można poprawić w życiu codziennym za pomocą wspomnianych środków.

W zależności od ciężkości i przyczyny przerostu łechtaczki, wskazane jest również, aby zarówno osoby dotknięte chorobą, jak i rodzice dotkniętych nią dziewcząt zapoznali się z różnymi opcjami leczenia i terapii. W niektórych miastach istnieją również grupy samopomocy, fora internetowe i różne sieci społecznościowe, za pośrednictwem których osoby dotknięte chorobą lub rodzice dziewcząt dotkniętych chorobą mogą wymieniać się pomysłami.