Tak było już w przypadku rdzennej ludności regionu południowoafrykańskiego Cape Bucco jako prawie uniwersalne lekarstwo. Antyseptyczne i antybiotyczne działanie jego olejków eterycznych jest nam wciąż mało znane, ale jest stosowane w medycynie naturalnej. Niektórych może zdziwić, że jego smaki są wykorzystywane także przez przemysł spożywczy i „na ustach wszystkich”.
Występowanie i uprawa Bucco
Z Krzew Bucco (Łacina Barosma betulina) należy do rodziny diamentów i mieszka w Afryce Południowej. Wysoki do dwóch metrów, silnie rozgałęziony krzew o fioletowych do pomarańczowo-czerwonych gałęziach występuje wyłącznie w Capeland, na północ i północny wschód od Kapsztadu. W XIX wieku została sprowadzona do Europy i uprawiana głównie jako roślina ozdobna w Anglii.Tam nie wydał nasion i był tak trudny do rozmnażania z samych sadzonek, że wkrótce ponownie zniknął. W okresie od maja do lipca Bucco produkuje małe, białe lub różowe kwiaty, które później przekształcają się w brązowe torebki owocowe. W medycynie stosuje się tylko jasne, jasnozielone, skóropodobne liście rośliny, na spodniej stronie których znajdują się gruczoły łojowe. Zawarte w nim olejki eteryczne nadają liściom mocno korzenny aromat, przypominający mieszankę mięty i rozmarynu.
Efekt i aplikacja
Liście krzewu Bucco należy najpierw wysuszyć po zbiorze, a następnie przechowywać w suchym, ciemnym miejscu, możliwie szczelnym dla większej trwałości. Aby otrzymać olejek z liści bucco, wysuszone liście są poddawane destylacji z parą wodną. Gorąca para służy jako nośnik organicznych, lotnych składników rośliny.
Ponieważ nie mieszają się one z wodą, olejek eteryczny samorzutnie oddziela się od wody, gdy ostygnie. Na jeden gram cennego olejku potrzebne są cztery kilogramy liści. Właściwości przeciwzapalne, moczopędne, przeczyszczające, trawienne i przeciwskurczowe oleju mają znaczenie medyczne.
Jego aromaty pobudzają umysł i zmysły, dzięki czemu można go również stosować w lampach zapachowych i systemach nawilżania pomieszczeń. Przemysł spożywczy wykorzystuje również różnorodne aromaty olejku z liści bucco, które swą owocowością przypominają owoce czarnej porzeczki i jabłka. Odgrywa ważną rolę w aromatyzowaniu napojów, potraw i słodyczy.
Liście Bucco są często dodawane do mieszanek herbat ze względu na ich aromat. Bucco w postaci herbaty lub kropli pomaga przy infekcjach pęcherza i ogólnie korzystnie wpływa na nerki i drogi moczowe. Aby uzyskać pełny efekt, należy pić od dwóch do trzech filiżanek herbaty dziennie.
W przypadku urazów zewnętrznych, jak również w objawowym leczeniu dolegliwości reumatycznych, zaleca się stosowanie tak zwanego „octu Bucco” lub dostępnej w handlu maści. Homeopatia wykorzystuje Barosma betulina w postaci globulek lub w postaci płynnego roztworu, każdy w wielu różnych mocach.
Swoimi aromatami olejek z liści bucco spełnia również cenne usługi kosmetyczne. Jest stosowany w kompozycji perfum i Eaux de Cologne jako świeża nuta głowy, a także w zapachach fougère i szyprowych.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Rdzenni mieszkańcy Afryki Południowej, od dawna nazywani przez Europejczyków pogardliwie „Hottentotami”, dostrzegli pozytywne działanie liści bukszpanu. Tradycyjnie używali ich głównie jako środka gojącego rany. W czasach cholery stosowano tzw. Nalewkę peleryną, która zawierała również liście bukszpanu. Od 1825 roku ludzie w Niemczech zaczęli używać liści egzotycznego krzewu do celów leczniczych.
Znaczący wkład w to miał aptekarz ze Stuttgartu Jobst. Opublikował opinie lekarza o nazwisku Richard Reece, który mieszkał w Cape Country w RPA i pracował tam z agentem. Głównym wskazaniem do leczenia Bucco w tym kraju były przede wszystkim choroby układu moczowego. Bucco działa ogólnie przy procesach zapalnych w układzie moczowo-płciowym.
W szczególności jest przepisywany przy zapaleniu pęcherza moczowego, zapaleniu pęcherza, rzeżączce (bakteryjnej chorobie zakaźnej przenoszonej drogą płciową, znanej również jako rzeżączka), podrażnieniach i zapaleniach cewki moczowej, chorobach prostaty i obrzękach. Dzięki swoim właściwościom przeciwskurczowym, olejek z liści bucco może łagodzić skurcze żołądka i miesiączki.
Stosowany zewnętrznie pomaga przy neuropatycznych schorzeniach skóry oraz drobnych ranach i urazach. W leczeniu dolegliwości żołądkowych olej doskonale współgra z innymi naturalnymi ziołami, takimi jak chmiel, melisa czy dziurawiec. Aromaterapia wykorzystuje olejek eteryczny z liści bucco głównie ze względu na jego dobroczynny wpływ na duszę.
Opisuje się to jako ogólnie korzystne, harmonizujące i uspokajające. Pod wpływem zapachu Bucco wewnętrzne siły zbierają się tak, że pacjent nabiera odwagi i nawet trudne sytuacje wydają się możliwe do rozwiązania. Harmonia psychiki zostaje przywrócona, osoba dotknięta chorobą jest ponownie w harmonii ze sobą.
Aby podkreślić aromat olejku z liści bucco, aromaterapia lubi łączyć go z nutami cytrusowymi lub korzennymi, takimi jak mięta i rozmaryn. Klasyczna homeopatia działa również z preparatami Bucco. Na zdjęciu wymienia najpierw ropne wydzieliny śluzowe z cewki moczowej, przewlekłe zapalenie miedniczki nerkowej, kamienie nerkowe oraz przewlekły, śluzowy, ropny i bolesny nieżyt pęcherza.
Wymienione są również uporczywe pragnienie oddania moczu, ropny żwir w moczu, dyskomfort prostaty i wydzielina z pochwy (wydzielina z pochwy). Niektóre składniki olejku eterycznego mogą powodować niepożądane reakcje u podatnych osób. W szczególności limonen, podobnie jak jego produkty utleniania, ma wysoki potencjał alergenny. Zawarty również pulegon może powodować podrażnienia przewodu pokarmowego i skóry.
