Plik Onchocerciasis - lub Ślepota rzeczna - jest chorobą pasożytniczą wywoływaną przez filariae robaka Onchocerca volvulus. Ślepota rzeczna jest jedną z najczęstszych zakaźnych przyczyn ślepoty na świecie.
Co to jest ślepota rzeczna?
.jpg)
© sek1111 - stock.adobe.com
Ślepota rzeczna jest poważnym problemem zdrowotnym w ponad 99% wszystkich przypadków w Afryce Subsaharyjskiej, ale jest również znana w Jemenie i Ameryce Łacińskiej.
W przeszłości strach przed ślepotą rzek spowodował, że wiele osób opuściło żyzne doliny rzeczne afrykańskiej sawanny. Szacuje się, że 18 milionów ludzi jest zarażonych ślepotą rzeczną, a około pół miliona jest niewidomych lub niedowidzących z powodu tej choroby.
Ślepota rzeczna wywołuje również zmiany skórne z depigmentacją i silnym, nieubłaganym świądem. Nieleczone zakażenie ślepotą rzeczną obniża odporność żywiciela i odporność na inne choroby, w wyniku czego jego żywotność ulega skróceniu o około 13 lat.
przyczyny
Nicienie, które powodują ślepotę rzeczną, są przenoszone przez ukąszenia zarażonych samic czarnych muchówek simulium, które żyją w szybko płynących strumieniach i rzekach.
Pasożyt jest najpierw połykany przez zakażonego żywiciela ludzkiego i dojrzewa do postaci larw u czarnej muchy przez około 7 dni. Jeśli nastąpi kolejne ugryzienie, larwa zostanie przeniesiona do krwi następnego żywiciela. Tam larwy wnikają w tkankę podskórną, dojrzewają od sześciu do dwunastu miesięcy i mogą żyć jako robaki w organizmie człowieka do 15 lat.
W wieku dorosłym robaki łączą się w pary i wytwarzają więcej mikrofilarii, które tworzą guzki pod skórą. Umierające mikrofilarie uwalniają bakterię Wolbachia. Powoduje to intensywne reakcje zapalne, które wyzwalają reakcję układu odpornościowego (ślepota rzeczna).
Objawy, dolegliwości i oznaki
Ślepota rzeczna (onchocerkoza) charakteryzuje się dużą liczbą objawów, o których decyduje przede wszystkim siła reakcji układu odpornościowego na mikrofilarie.
Typowe objawy to swędzenie skóry, zapalenie skóry, wyprysk, obrzęk węzłów chłonnych w okolicy pachwiny, zmiany pigmentacji skóry, zgrubienie skóry z powodu uszkodzenia włókien skóry, ropnie skórne, zapalenie naczyń, rozwój wyczuwalnych guzków skórnych i problemy z oczami.
Zwłaszcza problemy z oczami nadają tej chorobie nazwę, ponieważ w ciężkich przypadkach może prowadzić do całkowitej ślepoty. Kiedy glisty migrują do oczu, cały narząd wzroku jest tam uszkodzony. Objawy oka obejmują od zapalenia spojówek po jaskrę.
Prowadzi to do zapalenia oczu, swędzenia oczu, łez i pieczenia. Osoby dotknięte chorobą mają wrażenie, że w ich oczach jest piasek. Podobne objawy opisano również w przypadku zapalenia naczyniówki. Może to jednak zwiększyć ciśnienie wewnątrzgałkowe i prowadzić do jaskry. Ponieważ nerw wzrokowy jest uszkodzony przez wysokie ciśnienie wewnątrzgałkowe, jaskra (jaskra) może prowadzić do całkowitej ślepoty.
Rogówka również jest uszkodzona. Powoduje to początkowo punkcikowate wady rogówki, które później mogą rozszerzyć się do zmętnienia rogówki z utratą wzroku. Tutaj również początkowo pojawia się ból, zaczerwienienie oczu, zwiększone łzawienie i wrażliwość na światło. Rzadziej występuje również zapalenie nerwu wzrokowego. Bez leczenia ślepoty rzecznej podatność na infekcje ogólnie wzrasta wraz ze spadkiem oczekiwanej długości życia.
Diagnoza i przebieg
Do potwierdzenia diagnozy stosuje się skórne testy płatkowe, ponieważ ślepota rzeczna powoduje różnego rodzaju zmiany skórne. Nasilenie choroby jest wprost proporcjonalne do liczby zakażonych mikrofilarii i wynikającej z tego odpowiedzi immunologicznej.
W najczęstszych przypadkach ślepoty rzecznej zapaleniu skóry towarzyszy przebarwienie (wydalanie mikrofilarii przez skórę) i silne swędzenie. Inne charakterystyczne skórne objawy ślepoty rzecznej to „skóra lamparta” (depigmentacja kończyn dolnych), „skóra słonia” (zgrubienie skóry) lub „skóra jaszczurki” (zgrubiała, pomarszczona skóra).
Osoby ze ślepotą rzeczną mogą mieć na skórze kilkaset guzków wielkości od jednego do pięciu centymetrów, które zwykle nie są bolesne. Ślepota rzeczna może również wpływać na każdą część oka od spojówki po rogówkę, w tym siatkówkę i nerw wzrokowy, i powodować zaburzenia widzenia aż do ślepoty.
Komplikacje
Główne powikłania ślepoty rzecznej polegają na tym, że choroba staje się zauważalna i prowadzi do objawów około sześć miesięcy po zakażeniu. Zwykle powoduje to obrzęk węzłów chłonnych i wysypkę. Wysypka jest często bardzo swędząca i bardzo nieprzyjemna.
To ogranicza codzienne życie pacjenta. Osoba dotknięta chorobą cierpi również na guzki, które osadzają się w różnych częściach ciała. Dotknięte obszary wysychają i swędzą. Z reguły węzły prowadzą do silnego poczucia wstydu. Powikłania mogą również wystąpić, jeśli robaki dostaną się do oka i zapalą nerw wzrokowy. Prowadzi to do silnego bólu i zmętnienia soczewki.
W najgorszym przypadku pacjent może całkowicie oślepnąć lub cierpieć na jaskrę. Jeśli ślepota rzeczna nie jest leczona, układ odpornościowy również zostanie poważnie uszkodzony, a pacjent będzie bardziej podatny na różne choroby immunologiczne. Leczenie ślepoty rzecznej zwykle odbywa się za pomocą leków i w większości przypadków prowadzi do pozytywnego przebiegu choroby. Jeśli robaki są blisko oczu, konieczna jest operacja.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
W przypadku ślepoty rzecznej należy zawsze skonsultować się z lekarzem. W najgorszym przypadku choroba ta może doprowadzić do całkowitej ślepoty danej osoby i dlatego należy ją zawsze leczyć natychmiast. Ludzie muszą udać się do lekarza, jeśli zostali ukąszeni przez komara w regionie tropikalnym i wystąpią objawy ślepoty rzecznej. Obejmuje to bardzo swędzącą wysypkę na skórze i obrzęk węzłów chłonnych.
O chorobie może świadczyć również ogólne zmęczenie i wyczerpanie. Ponadto ślepota rzeczna prowadzi do niezwykłej pigmentacji skóry, a także do powstawania guzków w pobliżu stawów. W dalszym przebiegu choroby dochodzi również do uszkodzenia oczu, co prowadzi do problemów ze wzrokiem lub zapalenia spojówek.
W przypadku tych dolegliwości konieczne jest natychmiastowe leczenie. Leczenie może być zwykle przeprowadzone przez lekarza rodzinnego lub w szpitalu. Im wcześniej choroba zostanie zdiagnozowana, tym większe szanse na pozytywny przebieg choroby. Dobra higiena może również zapobiec ślepocie rzecznej.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Iwermektyna (np. Mectizan®) jest stosowana głównie w leczeniu ślepoty rzecznej. Paraliżuje i zabija mikrofilarie, zmniejsza intensywne swędzenie i zatrzymuje postęp ślepoty rzecznej, aby zapobiec ślepocie.
Jednocześnie paraliżując pasożytnicze narządy rozrodcze, zapobiega dalszej produkcji mikrofilarii przez kilka miesięcy, a tym samym zmniejsza szybkość przenoszenia ślepoty rzecznej. Osoby zakażone można leczyć dwiema dawkami iwermektyny podawanymi w odstępie 6 miesięcy. Następnie należy przyjmować pojedynczą dawkę iwermektyny co roku przez 3 lata, aby zachować skuteczność.
Aby uzyskać najlepsze wyniki, WHO zaleca jednoczesne leczenie całych społeczności. Ponieważ ostatecznymi nosicielami ślepoty rzecznej są ludzie, zwierzęta nie wymagają leczenia. Inne leki stosowane w leczeniu ślepoty rzecznej są używane do zabijania bakterii Wolbachia, która żyje w symbiozie z robakami, oraz do sterylizacji samic glisty.
Oprócz przeciwpasożytniczej moksydektyny obejmuje to również doksycyklinę, antybiotyk tetracyklinowy. Jednak ta dodatkowa terapia ślepoty rzecznej wymaga codziennego dawkowania przez co najmniej cztery do sześciu tygodni, co jest trudne do osiągnięcia na obszarach kryzysowych.
Perspektywy i prognozy
Rokowanie w ślepocie rzecznej zależy od liczby patogenów obecnych w organizmie i zaburzeń, które już wystąpiły. Szczególną trudność stanowi moment, w którym stawia się diagnozę. Zanim upośledzenie zostanie świadomie dostrzeżone, pasożyt, który wywołuje chorobę, przebywał już w organizmie człowieka od około sześciu miesięcy do trzech lat.
Ponieważ glista występuje głównie w Afryce i Ameryce Łacińskiej, mieszkańcy i podróżnicy z tych obszarów są szczególnie narażeni. Ze względu na długi okres inkubacji, turystom lub gościom regionów często brakuje związku i związku między objawami a ich pobytem w regionie tropikalnym. Utrudnia to wczesne rozpoznanie i często opóźnia rozpoczęcie leczenia. Jeśli nie ma terapii medycznej, pacjentowi grozi całkowita ślepota.
Przy dobrej i skutecznej opiece medycznej onchocerkoza jest łatwa do wyleczenia i uleczalna. Istniejące objawy ustępują, a ogólny stan zdrowia stopniowo się poprawia. Pacjenci mogą zostać wypisani do domu bez objawów po zakończeniu leczenia lekiem. Ponieważ choroba jest systematycznie zwalczana na całym świecie przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), w najbliższych latach można spodziewać się spadku zachorowalności na ślepotę rzeczną oraz szybszego i lepszego leczenia.
zapobieganie
WHO od ponad 40 lat podejmuje środki zapobiegawcze mające na celu powstrzymanie czarnych much na rzekach dzięki zastosowaniu na rzekach przyjaznych dla środowiska środków owadobójczych w celu zwalczania populacji mączlików. Ślepota rzeczna na około. W leczeniu ślepoty rzecznej producent iwermektyny - Merck & Co. Inc. - dostarcza lek bezpłatnie od 1987 r.
Opieka postpenitencjarna
Z reguły środki i możliwości kontynuacji leczenia onchocerciasis okazują się być bardzo trudne lub prawie niemożliwe. Przede wszystkim należy oczywiście przerwać kontakt z zakażoną wodą, aby nie doszło do ponownego zakażenia lub przeniesienia. Ogólnie rzecz biorąc, należy również przestrzegać wysokich standardów higieny, aby zapobiegać infekcjom i właściwie leczyć onchocerkozę.
W większości przypadków onchocerciasis jest leczona za pomocą leków, które mogą całkowicie złagodzić objawy. Rzadko występują szczególne komplikacje. Osoba zainteresowana jest zależna od regularnego i prawidłowego przyjmowania leków w celu całkowitego złagodzenia objawów. Należy również zwrócić uwagę na prawidłowe dawkowanie.
W przypadku pytań lub niejasności należy zawsze skonsultować się z lekarzem. W większości przypadków lek będzie musiał być przyjmowany przez chwilę po ustąpieniu objawów. Samoleczenie nie może wystąpić w przypadku tej choroby. W przypadku wczesnego rozpoznania i leczenia onchocerciasis zwykle nie następuje skrócenie średniej długości życia chorego.
Możesz to zrobić sam
Ślepota rzeczna zawsze musi być leczona przez lekarza. W przypadku tej choroby możliwości samopomocy są bardzo ograniczone, więc osoba dotknięta chorobą jest przede wszystkim uzależniona od leczenia odwykowego.
Z reguły lek należy przyjmować przez prawie trzy lata. Należy przy tym zwrócić uwagę na interakcje z innymi lekami, aby nie osłabiać działania substancji. Ślepocie rzecznej można jednak zapobiec, stosując w rzekach środki owadobójcze. Dobra higiena może również zapobiegać infekcjom.
Jeśli ślepota rzeczna nie jest leczona, pacjent może stać się całkowicie ślepy. W takim przypadku osoba zainteresowana jest wtedy zależna od wsparcia w jej codziennym życiu. Powinna to robić głównie rodzina lub przyjaciele. W poważnych przypadkach osoby dotknięte chorobą są również uzależnione od leczenia psychologicznego. Rozmowy z innymi chorymi pacjentami są często bardzo pomocne w radzeniu sobie z codziennym życiem.
W celu zapewnienia pozytywnego przebiegu choroby w ślepocie rzecznej należy rozpocząć natychmiastowe leczenie. W ten sposób można uniknąć dalszych komplikacji, które w najgorszym przypadku mogą doprowadzić do ślepoty.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
