Erythroderma

Tak jak Erythroderma to zaczerwienienie skóry, które występuje na całym ciele. Jest to zbiorcze określenie dla różnych chorób skóry.

Co to jest erytrodermia?

Z reguły objawy erytrodermii pojawiają się na całym ciele chorego. Prowadzi to do zaczerwienienia skóry na całym ciele.
© ksenia_bravo - stock.adobe.com

Lekarze mówią o erytrodermii, gdy skóra na całym ciele jest czerwona. Występuje zapalenie skóry związane z rozszerzaniem się naczyń. W rezultacie dochodzi do utraty białka, soli i płynów. W najgorszym przypadku kolejne infekcje mogą nawet zagrozić życiu. Erytroderma nie jest niezależną chorobą. Jest to raczej objaw wywoływany przez różne choroby.

Erytroderma to zbiorcze określenie kilku dermatoz (chorób skóry). Inną typową cechą erytrodermii jest łuszczenie się skóry. Jeśli objawy pojawiają się tylko w niektórych częściach ciała, mówimy o suberytrodermie, która jest klasyfikowana jako specjalna forma. Erytrodermia występuje dwukrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Średni wiek zachorowania wynosi od 50 do 60 lat.

przyczyny

Erytrodermia jest przejawem przyspieszonej wymiany komórek naskórka, której przyczyna nie została jeszcze ustalona. Z reguły erytrodermia pojawia się razem z podstawową chorobą skóry.

Może to być łojotokowe zapalenie skóry, wyprysk kontaktowy, wyprysk atopowy, łupież rubra mieszkowy lub łuszczyca.

Jednak przyjmowanie niektórych leków może również powodować erytrodermię. Leki te obejmują sulfonamidy, penicylinę, barbiturany, fenytoinę lub izoniazyd. Malinomy, takie jak białaczka (rak krwi), gruczolakoraki lub ziarniniak grzybiasty również są uważane za wyzwalacze. Jednak około 25 procent wszystkich pacjentów nie ma choroby podstawowej.

W medycynie erytrodermia dzieli się na dwie formy: erytrodermię pierwotną i erytrodermię wtórną.

• Forma pierwotna objawia się bez wcześniejszej choroby i daje odpowiedź na ostry proces. Występuje między innymi w zespole Sézary'ego, ziarniniaku grzybiastym, erupcji polekowej czy erytrodermii starości u mężczyzn.

• Wtórna erytrodermia rozwija się w wyniku wcześniej znanej choroby skóry. Występuje częściej niż pierwotna postać i występuje w łuszczycy lub wyprysku atopowym. Łuszczyca stanowi około 25 procent erytrodermii.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciw zaczerwienieniu i egzemy

Objawy, dolegliwości i oznaki

Z reguły objawy erytrodermii pojawiają się na całym ciele chorego. Prowadzi to do zaczerwienienia skóry na całym ciele. Osoby dotknięte chorobą również cierpią na dreszcze i gorączkę. Ponadto osoby dotknięte chorobą cierpią na swędzenie i ogólne uczucie choroby, przez co pacjenci również wydają się zmęczeni i wyczerpani, a tym samym nie uczestniczą w życiu codziennym. Rumień jest początkowo rozproszony i objawia się w postaci plam. W dalszym ciągu zaczerwienienie skóry obejmuje prawie całe ciało.

Zaczerwienienia mają również negatywny wpływ na regulację temperatury ciała, przez co osoby dotknięte chorobą często się pocą lub marzną. Pacjenci często muszą się ciepło ubierać. Erytrodermia może również prowadzić do objawów niedoboru lub różnych strat składników odżywczych, jeśli zaczerwienienie nie ustąpi.

Ponieważ występuje również intensywne złuszczanie się skóry (naskórka), ma to negatywny wpływ na regulację temperatury ciała. Z tego powodu pacjenci wykazują zwiększoną wrażliwość na zimno z powodu utraty ciepła w wyniku rozszerzenia naczyń krwionośnych. Osoby dotknięte chorobą często zakładają ciepłe ubrania, ponieważ jest im zimno.

Dalsze problemy to brak składników odżywczych, który jest spowodowany wyraźną utratą białka, a także wzrost tempa metabolizmu ze stanem hiperkatabolicznym. Transdermalna utrata płynów również wskazuje na hipowolemię, w której ilość krwi w krwiobiegu jest zmniejszona.

Ze względu na rozległe rozszerzenie naczyń obwodowych (wazodylatację) istnieje również ryzyko niewydolności serca. W skrajnych przypadkach życie może być zagrożone. Objawy erytrodermii mogą mieć również negatywny wpływ na stan psychiczny danej osoby, tak że niektórzy pacjenci cierpią również na depresję lub inne zaburzenia psychiczne.

diagnoza

Aby zdiagnozować erytrodermię, lekarz prowadzący najpierw analizuje historię medyczną pacjenta. Następnie zrobi fizyczny egzamin. Jeśli oprócz typowych objawów występuje również rozpoznawalna choroba skóry, można ustalić związek przyczynowy. Jeśli podejrzewa się ziarniniak grzybiasty, tkanka jest usuwana (biopsja).

Badanie krwi często ujawnia hipokalcemię, niedobór żelaza lub hipoproteinemię. W niektórych przypadkach erytrodermia może zagrażać życiu. Z tego powodu pacjent zwykle musi iść do szpitala. Istnieje więc ryzyko poważnych komplikacji.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Zaczerwienienie skóry jest uważane za niezwykłe bez względu na to, gdzie występuje na ciele. Należy zgłosić się do lekarza, gdy tylko pojawią się spontanicznie lub będą się dalej rozprzestrzeniać. Jeśli zmiany skórne nawracają w ciągu kilku tygodni lub miesięcy, należy zgłosić się do lekarza w celu wyjaśnienia przyczyny. Jeśli pojawią się dalsze skargi, istnieje powód do niepokoju. Otwarte rany mogą prowadzić do penetracji zarazków, które wywołują dodatkowe choroby.

Należy zbadać swędzenie, obrzęk lub wysuszenie warstw skóry i zastosować leki. Jeśli skóra zaczerwieniła się po zażyciu leków lub niektórych pokarmów, może wystąpić nietolerancja. Należy zgłosić się do lekarza w celu wykonania testu alergicznego w celu wyjaśnienia przyczyny. Łuszczenie się skóry świadczy o wysuszeniu warstw skóry. Ulgę można osiągnąć stosując odpowiedni lek. Jeśli zmiany skórne powodują problemy psychologiczne lub zmiany nastroju, osoba zainteresowana powinna zwrócić się o pomoc.

Zmiany w zachowaniu, wycofanie społeczne lub uczucie wstydu obniżają ogólne samopoczucie. Jeżeli osoba zainteresowana zauważy oznaki zapalenia na skórze, powinna skonsultować się z lekarzem. Potrzebuje leczenia, jeśli pojawi się ropa, ból lub podwyższona temperatura ciała. Pasożytnicze odczucia w skórze są równie niezwykłe i powinny zostać sprawdzone przez lekarza.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Leczenie erytrodermii zależy od jej zasięgu i czynników wyzwalających. Ponieważ towarzyszące objawy często prowadzą do stanu zagrażającego życiu, w ciężkich przypadkach należy zawsze stosować leczenie szpitalne. Jest to szczególnie ważne w przypadku ostrej i ciężkiej erytrodermii, ponieważ jest szczególnie niebezpieczna. Ale nawet w przypadku pełzającej postaci choroby, począwszy od pewnego stopnia nasilenia, leczenie musi odbywać się w szpitalu. Tam pacjent otrzymuje leki, takie jak kortyzon i wystarczającą ilość płynów.

Szczególnie ważne jest przeciwdziałanie zagrażającemu odwodnieniu (odwodnieniu) ze względu na znaczną utratę płynów w trakcie leczenia.To samo dotyczy utraty białka i ciepła, a także rozszerzenia naczyń obwodowych, co obciąża serce i krążenie.

W erytrodermii nie zawsze można wykluczyć erupcje polekowe. Z tego powodu wszystkie leki są odstawiane lub zmieniane w ramach terapii. Ponadto chory może otrzymywać tylko te leki, których absolutnie potrzebuje. Pacjent otrzymuje emolienty do pielęgnacji skóry. Jeśli erytrodermia jest ciężka, podaje się glikokortykoidy, takie jak prednizon. Pacjent początkowo przyjmuje od 40 do 60 miligramów systemowo przez dziesięć dni.

Perspektywy i prognozy

Erytrodermię można obecnie bardzo dobrze leczyć. Jeśli stan zostanie rozpoznany na wczesnym etapie, leczenie farmakologiczne jest zwykle wystarczające, aby złagodzić objawy i dyskomfort. Po ustąpieniu erytrodermii zwykle nie ma dalszych objawów. Jeśli choroba zostanie rozpoznana zbyt późno lub nie zostanie odpowiednio leczona, zaczerwienienie może rozprzestrzenić się na inne części ciała.

Leczenie farmakologiczne może zmniejszyć objawy, ale mogą pozostać blizny i zaburzenia pigmentacji. Erythroderma generalnie ma dobre rokowanie. Przy odpowiednim leczeniu patologiczne zaczerwienienie skóry ustępuje w ciągu kilku dni do tygodni. Odpowiedzialny dermatolog może dokonać dokładnej prognozy, biorąc pod uwagę przebieg choroby i stan zdrowia pacjenta.

Aby uzyskać długotrwałą poprawę wyglądu skóry, należy leczyć chorobę podstawową. W przeciwnym razie erytrodermia może pojawiać się wielokrotnie, co coraz bardziej pogarsza cerę. Oczekiwana długość życia nie jest zmniejszona przez erytrodermię. Oczekiwaną długość życia można skrócić tylko wtedy, gdy choroba podstawowa jest ciężka, taka jak rybia łuska, w miarę postępu choroby.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciw zaczerwienieniu i egzemy

zapobieganie

Nie są znane żadne środki zapobiegawcze przeciwko erytrodermii. Jeśli stan jest wywoływany przez niektóre leki, konieczne jest odstawienie ich lub zastąpienie innymi lekami.

Opieka postpenitencjarna

W przypadku erytrodermii pacjent ma bardzo ograniczone możliwości dalszej opieki. Pacjent jest uzależniony przede wszystkim od leczenia w celu trwałego złagodzenia objawów i uniknięcia dalszych komplikacji. Ponieważ erytrodermia nie może się wyleczyć, wczesne rozpoznanie i leczenie tej choroby jest bardzo ważne, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się objawów.

W większości przypadków objawy leczy się lekami lub maściami i kremami. Osoba dotknięta chorobą powinna upewnić się, że są one regularnie przyjmowane i stosowane, a także skonsultować się z lekarzem. Ponieważ erytrodermia może również prowadzić do poważnego odwodnienia, wskazane jest, aby zawsze pić wystarczającą ilość wody.

Tylko w ten sposób można całkowicie złagodzić objawy. Nawet po skutecznym leczeniu erytrodermii pacjent jest uzależniony od regularnych badań lekarskich. Jeśli objawy nawracają, konieczne jest dalsze leczenie. Choroba nie skraca oczekiwanej długości życia pacjenta. W niektórych przypadkach przydatny może być również kontakt z innymi pacjentami z chorobą.