Plik Osłuchiwanie płuc służy do diagnozowania chorób płuc i kontroli czynności płuc. Aby to zrobić, płuca są monitorowane stetoskopem.
Co to jest osłuchiwanie płuc?
Osłuchiwanie płuc jest integralną częścią badania przedmiotowego. Za pomocą stetoskopu można odróżnić fizjologiczne (normalne) szmery oddechowe od nieprawidłowych, tj. Patologicznych dźwięków oddechowych.
W głowicy stetoskopu znajduje się membrana lub lejek. Pochłaniają one fale akustyczne powodowane przez prądy powietrza w płucach. Drgania są przenoszone przez kolumnę powietrza w rurce stetoskopu na końcówki douszne, a tym samym na ucho badającego.
Funkcja, efekt i cele
Osłuchiwanie płuc następuje przede wszystkim w pozycji stojącej. U słabych pacjentów badanie można również wykonać siedząc z wyprostowaną górną częścią ciała. Górna część ciała pacjenta powinna być całkowicie pozbawiona odzieży.
Przed badaniem pacjent powinien krótko kaszleć. To rozpuszcza wszelkie twarde wydzieliny, które mogą znajdować się w płucach. Podczas osłuchiwania pacjent powinien oddychać równomiernie i głęboko. Stetoskop umieszcza się w co najmniej ośmiu punktach w okolicy płuc. To porównuje boki. Jeżeli w jednym z punktów wyczuwalny jest hałas, monitorowane są inne punkty w bezpośrednim sąsiedztwie. Osłuchiwanie odbywa się na klatce piersiowej i plecach. Ze względu na anatomiczne ułożenie stetoskop należy również umieścić z boku klatki piersiowej.
Jeśli chodzi o zjawiska osłuchiwania, dokonuje się fundamentalnego rozróżnienia między dźwiękami fizjologicznymi i patologicznymi. Dźwięki fizjologiczne to normalne dźwięki przepływu wytwarzane przez powietrze w drogach oddechowych i płucach. Obejmuje to oddychanie tchawicą, które można usłyszeć nad tchawicą. W okolicy oskrzeli oddychanie oskrzelowe jest fizjologiczne. W obwodowych obszarach zdrowych płuc można usłyszeć oddech pęcherzykowy, który występuje w pęcherzykach płucnych podczas procesu oddychania.
Zwykle można go usłyszeć tylko podczas wdechu. Jednak u osób zdrowych, szczupłych i dzieci jest to zauważalne również podczas wydechu. W przeciwnym razie słyszenie oddechu pęcherzykowego podczas wydechu może być również oznaką nacieku płuc. Pewnym objawem infiltracji i / lub zagęszczenia tkanki płucnej jest występowanie oddychania oskrzelowego w obwodowych obszarach płuc. Powinieneś słyszeć tylko oddech pęcherzykowy.
Ucisk w tkance płucnej kieruje wibracje z oskrzeli do obwodu płuc. Zagęszczanie i infiltracja występują na przykład w zapaleniu płuc. Guz płuc może również prowadzić do tego przenoszenia hałasu. Jeśli podejrzewa się naciek, można go zbadać za pomocą procedury bronchofonii. W przypadku bronchofonii badający przykłada stetoskop do rzekomo naciekanego obszaru płuc i pozwala pacjentowi wyszeptać słowo „66”. W przypadku infiltracji można usłyszeć to słowo bardzo ostro i syczenie do ucha, gdy jest przekazywane.
Innym patologicznym zjawiskiem w osłuchiwaniu płuc jest grzechotka. Można rozróżnić suche odgłosy grzechotania od mokrych i delikatne odgłosy stukania z grubymi bąbelkami. Wilgotne odgłosy grzechotania powstają, gdy wydzielina rzadkiego płynu jest wprawiana w ruch przez wpływające i wypływające powietrze. Mówi się o odgłosach grzechotania małych pęcherzyków, gdy wydzielina znajduje się w małych końcowych gałęziach oskrzeli. Grube, wilgotne odgłosy grzechotania mają swoje źródło w dużych gałęziach oskrzeli. Przyczyny mokrego grzechotania to obrzęk płuc, rozstrzeń oskrzeli, zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc. Suche odgłosy grzechotania, znane również jako suche odgłosy oddechu, są spowodowane lepkimi wydzielinami w pęcherzykach płucnych lub oskrzelach. Często można je usłyszeć jako gwizd, świszczący oddech lub buczenie, a czasami określa się je jako stridory. Suche odgłosy grzechotania są charakterystyczne dla przewlekłych obturacyjnych chorób płuc i astmy oskrzelowej. Podczas ataku astmy odgłosy te są bardzo dobrze słyszalne; jest to również określane jako koncert astmy.
Jeśli pęcherzyki sklejają się z niewielką ilością wydzieliny, w dotkniętych częściach płuc pojawiają się trzeszczące grzechotki. Trzeszczące grzechotki są słyszalne we wczesnych i końcowych stadiach zapalenia płuc. W początkowej fazie mówi się o crepitatio indux, pod koniec zapalenia płuc jest to crepitatio redux. Tak zwane oddychanie amforyczne, znane również jako oddychanie jaskiniowe, zachodzi przez duże wnęki. Brzmi jak dmuchanie w szyjkę butelki. Te jaskinie powstają głównie w gruźlicy płuc.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na duszności i problemy z płucamiRyzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Osłuchiwanie płuc jest opłacalne i wolne od skutków ubocznych. Prawidłowo przeprowadzone osłuchanie pozwala na szybki i precyzyjny wynik badania, który można następnie sprawdzić za pomocą dalszych procedur obrazowych. Aby uniknąć błędnych wyników, należy mieć świadomość możliwych źródeł błędów podczas wdrażania.
Górna część ciała pacjenta powinna być całkowicie rozebrana. Odzież może porysować skórę i przez stetoskop przenosić przypuszczalnie patologiczne odgłosy. Ramiona pacjenta powinny zwisać możliwie luźno i nie powinny być skrzyżowane przed klatką piersiową. Tutaj również zadrapania ramion i dłoni o skórę mogą powodować hałas.
Jeśli to możliwe, włosy należy związać w warkocz. Kontakt włosów ze stetoskopem powoduje głośne i irytujące trzaskanie. W pokoju badań powinna panować przyjemna temperatura. Jeśli rozebrany pacjent jest zimny, potrząsanie może wywołać dziwne odgłosy w tle. Należy również uważać na oddychanie pacjenta. Wielu pacjentów myśli, że muszą wdychać i wydychać powietrze ze szczególną siłą. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do hiperwentylacji, a nawet omdlenia.
