Plik Afantazja jest szczególną formą agnozji wzrokowej i odpowiada całkowitej niezdolności do dobrowolnego wywoływania obrazów wizualnych. Obraz kliniczny jest prawdopodobnie spowodowany wadami mózgu. Jak dotąd nie ma terapii.
Co to jest afantazja?
© Henrie - stock.adobe.com
Podświadomość i świadomość osoby pracują poprzez obrazy mentalne. Wizualizacja to podstawowy proces poznania. Procesy wizualizacji poznawczej powstają poprzez sieć różnych obszarów mózgu, zwłaszcza w obszarach płatów ciemieniowych, czołowych, skroniowych i potylicznych. Dla wizualizacji poznawczej kluczowe znaczenie mają przechowywane wspomnienia, które wzywają odpowiednie obrazy do świadomości.
Na przykład, jeśli czytasz powieść, zazwyczaj widzisz opisane sytuacje okiem umysłu. Zdolność do poznawczej wizualizacji jest do pewnego stopnia indywidualna. Absolutna niemożność takiej wizualizacji, a tym samym całkowity brak wyobraźni, nazywa się afantazją. Profesor Adam Zeman z University of Exeter Medical School wprowadził ten termin w 2015 roku w ramach badań nad ślepotą duszy.
Termin ten został użyty przez niego do opisania hipotetycznego stanu. Miał na myśli opis 65-letniego mężczyzny, który rzekomo stracił wyobraźnię po operacji serca. Po opublikowaniu oświadczeń Zemana zgłosiło się ponad 20 osób, które opisują siebie jako pacjentów z afantazją.
przyczyny
Adam Zeman i jego koledzy powiązali afantazję z ślepotą duszy lub agnozją wzrokową. Jest to zakłócenie w przetwarzaniu bodźców wzrokowych spowodowane uszkodzeniem ośrodka wzrokowego. To wizualne centrum znajduje się w płacie potylicznym i pozwala wizualnym agnostykom nie rozpoznawać już obiektów i twarzy, chociaż widzą je wyraźnie.
Większość pacjentów z agnozją wzrokową może przynajmniej z grubsza opisać przedmioty na podstawie ich pamięci wzrokowej. Pacjenci z hipotetyczną afantazją nie byliby w stanie tego zrobić. Afantazja byłaby zatem szczególną formą agnozji wzrokowej, a jednocześnie mogłaby być opisana jako najbardziej skrajny rodzaj ślepoty duszy. Przyczyną absolutnej niemożności wizualizacji jest pierwsza osoba, która opisuje to jako poważną wadę zaangażowanych obszarów mózgu.
Nie wyjaśniono jeszcze, czy czynniki genetyczne, takie jak mutacje dziedziczne, czy czynniki zewnętrzne, takie jak ekspozycja na toksyny, sprzyjają afantazji absolutnej. Niektórzy z widocznych pacjentów z afantazją zgłaszali objawy od urodzenia. Inni przypisywali początek choroby dramatycznemu traumatycznemu wydarzeniu w ich życiu, takim jak śmierć bliskiej osoby. Wrodzona postać afantazji prawdopodobnie różni się tak bardzo od postaci nabytej, że należy zakładać różne choroby.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia pamięci i zapominanieObjawy, dolegliwości i oznaki
Pacjenci z afantazją widzą, ale pomimo zdolności do wizualnego przetwarzania bodźców, nie mają możliwości arbitralnego przywoływania obrazów z pamięci wzrokowej lub wyobraźni poznawczej. Ten związek oznacza, że dotknięci nie mogą wizualizować sytuacji, przedmiotów lub żywych istot na podstawie czystego opisu.
Niektórzy pacjenci czują się wykluczeni z zawodów takich jak architektura, ponieważ nie wyobrażają sobie końcowego produktu pracy. Wielu twierdzi, że teksty opisowe są dla nich zasadniczo bez znaczenia. Jeszcze inni nie pamiętają wyglądu swoich partnerów lub zmarłych członków rodziny i bardzo cierpią z tego powodu. Większość pacjentów absolutnie nie jest w stanie przeżyć chwil, które już przeżyli w swojej wyobraźni.
Często osoby dotknięte chorobą opisują uczucie izolacji i samotności, któremu towarzyszą objawy. Wydaje się, że afantazja nie wpływa na sny nocne. Większość pacjentów twierdzi, że nie potrafią po prostu wyobrazić sobie myśli. Wizualizacja tego, co się myśli, odpowiada świadomej wizualizacji. Wizualizacja we śnie to wizualizacja podświadomości. Pozorne oddzielenie nieświadomej i świadomej wizualizacji sugeruje, że przyczyną afantazji jest defekt w obszarze mózgu, który jest szczególnie aktywny w stanie czuwania.
diagnoza
Jak dotąd jedynym sposobem rozpoznania afantazji jest historia choroby. Jak dotąd diagnozę można tylko podejrzewać. Nie ma środków diagnostycznych. Ponieważ wywiad opiera się na subiektywnych opisach pacjenta, obiektywna diagnoza jest obecnie niemożliwa.
Komplikacje
Z reguły nie ma specjalnych powikłań medycznych związanych z afantazją. Poprzez afantazję pacjent nie może lub tylko w bardzo ograniczonym stopniu wyobraża sobie obrazowe rzeczy i procesy. Afantazja może wystąpić u wielu osób zupełnie inaczej, przy tym objawie nie ma miary, za pomocą której można określić stopień nasilenia.
Zwykle pacjent nie może wizualizować obrazów mentalnych ani wyobrażać sobie zdarzeń. Prowadzi to głównie do ograniczonej zdolności myślenia. Jednak osoby z afantazją mogą prowadzić zupełnie zwyczajne życie bez innych ograniczeń. Mogą nie być w stanie wykonywać pewnych zawodów artystycznych lub mogą nie pamiętać, co się stało.
Często osobom dotkniętym chorobą stosunkowo trudno jest opisać wydarzenia z przeszłości. Afantazja jest w dużej mierze niezbadana, więc nie ma leczenia tego objawu. Może być wrodzona lub wystąpić po wypadku. Przy silnych cechach myślenie przestrzenne i wyobraźnia nie są łatwe.
W życiu codziennym nie prowadzi to do żadnych szczególnych komplikacji. Ponadto oczekiwana długość życia osób z afantazją jest nie mniejsza niż osób zdrowych. W większości przypadków osoby dotknięte chorobą nie są świadome, że cierpią na afantazję.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Afantazja niekoniecznie musi zostać wyjaśniona przez lekarza. Jednak każdy, kto podejrzewa, że nie ma wyobraźni wizualnej, powinien zasięgnąć porady lekarza. Chociaż nadal nie ma skutecznej metody leczenia, brak wyobraźni można zrekompensować środkami terapeutycznymi. To, czy jest to konieczne, zależy od tego, czy jest to wrodzona czy rozwinięta afantazja i jak wyraźne jest to zjawisko.
Ostatecznie zainteresowany musi sam zdecydować, czy iw jakim stopniu afantazja obniża jakość życia. Jednak wstępna konsultacja może usunąć niepewność w radzeniu sobie z rzadkim zjawiskiem i wskazać opcje terapeutyczne. Afantazję po udarze lub innej chorobie należy omówić z lekarzem prowadzącym.
Być może jest to tylko efekt uboczny jakiegoś leku lub afantazja ma przyczyny psychologiczne. Najpóźniej, gdy zjawisko to wpływa na jakość życia, należy skonsultować się z lekarzem. Na przykład, jeśli dana osoba nie może już się prawidłowo uczyć lub wykonywać czynności w pracy, wymagana jest porada lekarska.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Ponieważ afantazja była do tej pory bardziej hipotetycznym pomysłem niż obiektywnie rzeczywistą chorobą, jak dotąd nie ma możliwości terapii. Na przykład terapie przyczynowe można opracować dopiero po wyjaśnieniu przyczyn. Terapie objawowe w afantazji prawdopodobnie obejmowałyby trening poznawczy, który aktywuje i promuje wyobraźnię wzrokową. Jeśli defekt mózgu faktycznie powoduje chorobę, taki trening prawdopodobnie nadal może złagodzić objawy.
Pacjenci po udarze są zdolni do rehabilitacji pomimo nieodwracalnego uszkodzenia mózgu, dzięki czemu zdrowe obszary mózgu przejmują zadania z uszkodzonych obszarów poprzez częste powtarzanie pewnych procesów. Zgodnie z tą zasadą pacjenci z afantazją mogliby na przykład ćwiczyć codzienną pamięć wzrokową określonych obiektów lub twarzy pod okiem fachowca.
W pewnych okolicznościach elektrostymulacja uszkodzonego obszaru mózgu również byłaby rozważana jako opcja terapeutyczna. Ponieważ afantazja po urazie psychicznym nie może być tą samą chorobą, co afantazja wrodzona czy uwarunkowana fizycznie, pacjenci ci prawdopodobnie są leczeni w zupełnie inny sposób. Przetwarzanie wyzwalającej traumy psychologicznej w psychoterapii może przypuszczalnie usunąć blokadę pomysłów dla tych pacjentów.
Perspektywy i prognozy
Afantazja ma niekorzystne rokowanie. Według aktualnej wiedzy naukowej choroba nie jest uleczalna ani uleczalna.
W tkance mózgowej występuje defekt, którego nie można naprawić aktualnymi wynikami badań medycznych. W przypadku niektórych podejść terapeutycznych istnieje również zwiększone ryzyko uszkodzenia dodatkowej tkanki mózgowej. Doprowadziłoby to do natychmiastowego pogorszenia ogólnego dobrostanu i spowodowałoby nowe zakłócenia lub osłabienie. Grozi to pacjentowi stanem zagrażającym życiu. Bez leczenia lub terapii stan zdrowia zwykle się nie zmienia. Dlatego nie należy spodziewać się nasilenia objawów w dalszym życiu.
Ponieważ nie ma lekarstwa na tę chorobę, plan leczenia koncentruje się na poprawie następstw afantazji.Dotyczy to głównie psychiki pacjenta. Aby zachować radość życia i optymalizować samopoczucie, chory ma do dyspozycji podejście psychoterapeutyczne.
W trakcie terapii wzmacnia się wiara pacjenta w siebie, kwestionuje się wzorce poznawcze oraz omawia i trenuje sposób radzenia sobie z chorobą. Pomaga to choremu osiągnąć poprawę jakości życia w życiu codziennym i bardziej optymistycznie stawić czoła codziennym wyzwaniom. Mając siłę psychiczną, często można mieć spełnione życie pomimo niepełnosprawności.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na zaburzenia pamięci i zapominaniezapobieganie
Jak dotąd nie można zapobiec afantazji, ponieważ badania nie są wystarczająco zaawansowane.
Opieka postpenitencjarna
Jednym z celów opieki kontrolnej jest zapobieganie nawrotom choroby. Zgodnie z obecnym stanem nauki nie można tego zrobić za pomocą afantazji. Jest uważany za nieuleczalny. Przyczyną jest wada tkanki mózgowej. Może to być wrodzone lub spowodowane wypadkiem.
Niemniej jednak opieka kontrolna może być przydatna, aby zapobiec powikłaniom i zapewnić pacjentowi codzienne wsparcie. W praktyce decydujące jest życzenie osoby zainteresowanej. Afantazja nie jest chorobą zagrażającą życiu. Wizyta u lekarza jest wskazana tylko wtedy, gdy pogorszy się jakość życia.
W tym celu lekarz prowadzący może zamówić psychoterapię. Powinno to zapewnić wsparcie poznawcze w życiu codziennym. W ten sposób można również wzmocnić pewność siebie. Zgodnie z obecną wiedzą naukową leczenie farmakologiczne nie jest skuteczne. Afantazję rozpoznaje się za pomocą testów wstępnych.
Osoby dotknięte chorobą radzą sobie tutaj stosunkowo słabo w porównaniu z innymi osobami testowymi. Ponadto subiektywny opis jest podstawowym narzędziem diagnostycznym. Jak dotąd nie ma jasnych i obiektywnych metod określenia tego. Niektórzy naukowcy zakładają, że stymulacja elektryczna może pozytywnie leczyć obszary mózgu. Jak dotąd była to jednak dziedzina eksperymentalna.
Możesz to zrobić sam
W przypadku podejrzenia afantazji można zastosować różne testy online i metody diagnostyczne. Jeśli to pokazuje, że wyobraźnia jest rzeczywiście poważnie ograniczona, należy skonsultować się z lekarzem. Potrafi określić, czy jest to afantazja wrodzona, psychiczna lub chorobowa i zaproponować odpowiednią terapię.
W przypadku afantazji związanej z chorobą, jak np. U pacjentów po udarze, siłę wyobraźni można wzmocnić poprzez regularne powtarzanie pewnych procesów, a tym samym w dłuższej perspektywie podnieść do pierwotnego poziomu. Dodatkowe ćwiczenia wzmacniające pamięć wzrokową i szerzej wyobraźnię można wykonywać pod okiem fachowca lub w domu. W przypadku afantazji wywołanej psychologicznie wyzwalający uraz psychiczny musi być leczony w ramach psychoterapii.
Możliwe środki zaradcze obejmują zmianę środowiska lub zmianę stylu życia. Osoby dotknięte chorobą muszą zaakceptować wrodzoną fantazję. Zabiegi, takie jak trening poznawczy lub stymulacja elektryczna, mogą prawdopodobnie złagodzić objawy, ale nie w pełni przywrócić wyobraźnię. Postępowania z chorobą można się nauczyć poprzez odpowiednią lekturę specjalistyczną i rozmowy z lekarzami specjalistami.
.jpg)
