Tak jak Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego nazywana jest prenatalnym zaburzeniem rozwojowym. Synonimy dla wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu to dystrofia prenatalna i przerost płodu.
Co to jest opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego?
© serhiibobyk - stock.adobe.com
w Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego występuje patologiczne opóźnienie wzrostu nienarodzonego dziecka w łonie matki (macicy). Dzieci dotknięte chorobą określa się jako dzieci SGA. SGA oznacza „mały dla wieku ciążowego”. Wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu, zwane w skrócie IUGR, występuje, gdy waga i rozmiar nienarodzonego dziecka są poniżej 10 centyla.
Przyczyny IUGR mogą być uwarunkowane genetycznie lub pod wpływem czynników środowiskowych. Przyczyną może być zarówno dziecko, jak i matka. Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego jest zwykle wykrywane podczas opieki prenatalnej w pierwszym lub drugim trymestrze ciąży. Około jedna czwarta wszystkich urodzeń martwych jest spowodowana opóźnieniem wzrostu wewnątrzmacicznego. Opóźnienie wzrostu może prowadzić do zmian metabolicznych u płodów, tak że dotknięte chorobą dzieci są bardziej narażone na śmierć.
przyczyny
Jedną z przyczyn IUGR u płodu jest aberracja chromosomalna. Aberracja chromosomowa to nieprawidłowość chromosomalna, która wpływa na genom. Najbardziej popularną aberracją jest trisomia 21, znana również jako zespół Downa. Wady rozwojowe, takie jak agenezja lub aplazja, mogą również prowadzić do opóźnienia wzrostu. Kiedy wirusy są przenoszone z matki na dziecko, mogą wpływać na rozwój i wzrost płodu.
Jest przenoszony przez łożysko. Zakażenia matki różyczką, toksoplazmą czy opryszczką narządów płciowych stwarzają szczególnie duże ryzyko zachorowania u dziecka. Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego może również pochodzić z łożyska. Częstą przyczyną opóźnienia wzrostu jest ciąża mnoga.
W zależności od miejsca deficyty wzrostu mogą wystąpić u jednego lub większej liczby dzieci. Niewydolność łożyska wpływa również na rozwój dziecka. Ostra niewydolność łożyska jest następstwem ostrych zaburzeń krążenia. Przewlekła niewydolność łożyska jest wywoływana przez przewlekłe choroby przyszłej matki.
Jeśli w czasie ciąży wystąpi wysokie ciśnienie krwi i białkomocz, zwykle występuje stan przedrzucawkowy. Powikłaniem płodowym stanu przedrzucawkowego jest wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu. Matczyne przyczyny opóźnienia wzrostu to choroby autoimmunologiczne i choroby nerek. Cukrzyca ciążowa u matki może mieć również negatywny wpływ na rozwój nienarodzonego dziecka.
Płód również będzie rosnąć z opóźnieniem, jeśli otrzyma zbyt mało tlenu. Taka hipoksja może być spowodowana anemią, chorobą układu krążenia lub chorobą płuc. Wysokie ciśnienie krwi, nadużywanie alkoholu i palenie podczas ciąży również szkodzą nienarodzonemu dziecku i prowadzą do opóźnionego wzrostu. Ze względu na ryzyko wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu niektóre leki są przeciwwskazane w czasie ciąży.
Objawy, dolegliwości i oznaki
IUGR można podzielić na dwie formy. Asymetryczny kształt występuje w 70 procentach przypadków. Początkowo zaburzenie rozwojowe dotyczy tylko masy ciała. Wzrost jest normalny, ale obwód talii jest zmniejszony. Dzieci mają zbyt mało podskórnej tkanki tłuszczowej, w wyniku czego powstają bardzo małe i cienkie ciało, którego proporcja nie pasuje do głowy.
W symetrycznej postaci wewnątrzmacicznego opóźnienia wzrostu zmniejsza się waga i długość nienarodzonego dziecka. Obwód głowy jest w prawidłowej proporcji do reszty ciała, ale ogólny wzrost ciała nie odpowiada normalnym wartościom. Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego może prowadzić do drastycznych zmian w metabolizmie dziecka.
Te zaburzenia metaboliczne mogą nasilać się i pogarszać po urodzeniu, zwiększając ryzyko niektórych chorób przewlekłych w późniejszym życiu. Choroba wieńcowa (CHD) jest jedną z tych chorób. Zjawisko to jest również znane jako programowanie płodu.
Nieoptymalne warunki ciąży prowadzą do nieodwracalnej podatności nienarodzonego dziecka na choroby. Wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu powoduje zmiany strukturalne w narządach, zmianę liczby komórek, zmianę ukrwienia i zmianę liczby receptorów komórkowych. Dzieci początkowo potrafią dobrze te zmiany skompensować, ale w ciągu życia częściej zapadają na choroby niż dzieci, które nie zostały dotknięte IUGR.
Diagnoza i przebieg choroby
Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego jest zwykle wykrywane podczas opieki prenatalnej w II lub III trymestrze ciąży podczas badania USG. Za pomocą ultradźwięków przeprowadza się tzw. Fetometrię. Nienarodzone dziecko jest mierzone w łonie matki. Rutynowe parametry obejmują obwód głowy, średnicę dwuciemieniową, obwód brzucha płodu i długość kości udowej.
W przypadku jakichkolwiek nieprawidłowości przeprowadzone zostaną dalsze badania. Badania te obejmują ultrasonografię dopplerowską i gazometrię płodu. Analiza gazometryczna płodu sprawdza poziom tlenu w naczyniach krwionośnych dziecka. Kardiografia służy do rejestrowania i monitorowania czynności serca płodu. Można wykonać amniopunkcję. Tutaj płyn owodniowy jest usuwany z embrionalnej blastocysty przez nakłucie worka owodniowego.
Choroby genetyczne zarodka można wyjaśnić za pomocą specjalnych badań płynu owodniowego. Jeśli podejrzewa się, że matka ma infekcję, przeprowadza się serologię TORCH. Kompleks TORCH opisuje różne choroby zakaźne, które mogą przenosić się na nienarodzone dziecko w czasie ciąży. W laboratorium krew matki jest badana pod kątem toksoplazmy, wirusów Coxsackie, kiły, HIV, parwowirusa B19, listeriozy, różyczki, cytomegalii i wirusów opryszczki pospolitej.
Komplikacje
W tej chorobie w macicy występuje opóźnienie wzrostu. Z reguły choroba ta prowadzi do skrajnych następstw po urodzeniu, a tym samym do znacznego skrócenia oczekiwanej długości życia. Przede wszystkim pacjenci cierpią na znacznie zmniejszoną masę ciała. Podobnie, różne długości ciała mogą ulec deformacji i dochodzi do uszkodzenia narządów wewnętrznych.
Z powodu spowolnienia wzrostu mogą również wystąpić zaburzenia metaboliczne, które prowadzą do różnych powikłań w wieku dorosłym. W większości przypadków objawów tej choroby nie da się całkowicie zwalczyć, co skutkuje skróceniem oczekiwanej długości życia i większą podatnością na infekcje po urodzeniu pacjenta.
W niektórych przypadkach rozwój psychiczny pacjenta jest również ograniczony lub znacznie spowolniony przez tę chorobę. Może to również prowadzić do wad rozwojowych serca. Po urodzeniu opóźnienia wzrostu nie można już leczyć przyczynowo. Jeśli objawy zostaną rozpoznane przed porodem, przyszła mama powinna unikać narkotyków i prowadzić zdrowy tryb życia.
Może to ograniczyć dalsze szkody. Jeśli zahamowanie wzrostu jest spowodowane inną chorobą, może być konieczne rozpoczęcie przedwczesnego porodu. Może to prowadzić do różnych komplikacji.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Przyszła mama powinna w zasadzie brać udział we wszystkich badaniach profilaktycznych i kontrolnych oferowanych w okresie ciąży. Dzięki tym badaniom lekarz może wykryć i zdiagnozować opóźnienia w rozwoju zarodka na kilka miesięcy przed obliczonym terminem porodu.
Jeśli przyszła mama ma niejasne przeczucie, że coś może być nie tak z płodem lub z ogólnym rozwojem w czasie ciąży, powinna skonsultować się z lekarzem. Jeśli ciążowy brzuch rośnie niezwykle mało lub przyrost masy ciała kobiety w ciąży jest bardzo mały, nieprawidłowości te należy omówić z lekarzem. Jeśli przyszła mama stwierdzi specyfikę metabolizmu, konieczna jest konsultacja z lekarzem. W przypadku zaburzeń rytmu serca, zmian ciśnienia tętniczego czy szybkiego bicia serca należy skonsultować się z lekarzem. W przypadku wystąpienia zaburzeń snu, obaw lub niepewności należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli w rodzinie występują choroby genetyczne, należy je omówić z lekarzem i wyjaśnić w ukierunkowany sposób.
Terapia i leczenie
Terapia zależy od przyczyny. Należy natychmiast zaprzestać spożywania alkoholu i nikotyny. Jednym z celów terapii jest poprawa przepływu krwi w łożysku. Kobiety w ciąży często muszą leżeć w łóżku po postawieniu diagnozy. Może być wymagane przyjęcie do szpitala. W ciężkich przypadkach poród rozpoczyna się przed 37 tygodniem ciąży.
Perspektywy i prognozy
Opóźnienie wzrostu wewnątrzmacicznego nie ma wpływu na zdrowie matki, ale ma poważny wpływ na zdrowie nienarodzonego dziecka. Przede wszystkim zachodzą zmiany w metabolizmie płodu, które powodują, że funkcje fizyczne nie mogą rozwijać się zgodnie z ich wiekiem. W rezultacie dziecko może urodzić się z fizycznymi i psychicznymi zaburzeniami rozwoju. W najlepszym przypadku dziecko ma niedowagę po urodzeniu i jego rozwój można wspierać poprzez odpowiednie odżywianie się po urodzeniu, aby w późniejszym życiu nie cierpiało na wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu.
W najgorszym przypadku konsekwencje skutkują zwiększonym ryzykiem niektórych chorób przewlekłych, które pojawiają się dopiero w ciągu życia. Na przykład ryzyko późniejszego rozwoju choroby niedokrwiennej serca u dzieci dotkniętych chorobą wieńcową zwiększa wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu.
Jeśli przyczyną problemu jest choroba podstawowa płodu, rokowanie na dalsze życie dziecka zależy w dużej mierze od tej choroby podstawowej.Ponieważ prawdopodobnie urodzi się z niedowagą i jest bardzo mały, nie ma prawie żadnych rezerw energii, aby dobrze radzić sobie ze stresem związanym z chorobą podstawową. Niemowlęta dotknięte chorobą muszą być pod opieką i badaniem przez lekarza wcześnie po urodzeniu, ponieważ jest to jedyny sposób na rozpoznanie uszkodzeń fizycznych i psychicznych na wczesnym etapie i powstrzymanie ich skutków zdrowotnych w odpowiednim czasie.
Opieka postpenitencjarna
Wewnątrzmaciczne opóźnienie wzrostu wymaga intensywnej opieki medycznej w czasie ciąży i po jej zakończeniu. Fizyczne uszkodzenie niemowlęcia można powstrzymać poprzez natychmiastowe leczenie i późniejszą opiekę. Jest to bardzo ważne dla zdrowia dziecka. W przypadku kobiet dotkniętych chorobą ważne jest ścisłe przestrzeganie zaleceń lekarza po postawieniu diagnozy.
Skupiamy się tutaj na konsekwentnym leżeniu w łóżku. Przyszła mama potrzebuje dużo snu i odpoczynku. Ochrona ta wpływa pozytywnie na przebieg choroby i dotyczy zarówno matki, jak i nienarodzonego dziecka. Poziom stresu powinien być maksymalnie zredukowany. Jednocześnie wysiłek fizyczny jest dla zainteresowanych kobiet tematem tabu.
W zależności od sytuacji dozwolone są tylko krótkie spacery. Świeże powietrze i ruch światła stabilizują kondycję fizyczną, a także poprawiają nastrój. Ma to pozytywny wpływ na psychikę i ogólną kondycję. Dieta również odgrywa rolę.
Pacjent powinien wspólnie z lekarzem dostosować plan posiłków, aby dostarczyć organizmowi wystarczającej ilości składników odżywczych. Przy zbilansowanych posiłkach, dużej ilości warzyw i świeżych owoców organizm zyskuje niezbędną siłę. Z drugiej strony zbyt mało kalorii może mieć szkodliwy wpływ na dalszy przebieg ciąży.
Możesz to zrobić sam
W życiu codziennym istnieje kilka metod, które osoby dotknięte chorobą mogą zastosować, aby sobie pomóc. Najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest przestrzeganie leżenia w łóżku. Dotyczy to w szczególności przypadków, w których został przepisany przez lekarza. W ramach leżenia w łóżku należy zwrócić uwagę na jakość i ilość snu. Wystarczający sen jest niezbędny do ochrony chorych i nienarodzonych, nawet bez przepisanego leżenia w łóżku.
Ogólny styl życia również odgrywa rolę. Jeśli istnieje możliwy poziom stresu, należy go zredukować do minimum, jeśli to możliwe. W ten sposób można osiągnąć możliwie największą ochronę chorych. Osoby dotknięte chorobą powinny utrzymywać jak najmniejszy wysiłek i unikać energicznej aktywności fizycznej. Nie dotyczy to jednak krótkich spacerów na świeżym powietrzu. Mogą one mieć pozytywny wpływ na psychikę i ciało, a tym samym przyczynić się do poprawy kondycji.
Ponadto należy kontrolować dietę chorych. Jeśli jest to zbyt jednostronne, należy zmienić dietę. Odpowiednie menu zawiera możliwie najlepiej zbilansowaną dietę, dużo świeżych owoców i warzyw. Niedostateczne spożycie kalorii również może być szkodliwe. Dlatego ważne jest, aby zapewnić wystarczające spożycie składników odżywczych. Wszelkie spożycie nikotyny lub alkoholu należy przerwać natychmiast po postawieniu diagnozy.
.jpg)
.jpg)
