Dobrowolne umiejętności motoryczne

Akt motoryczny jest wynikiem interakcji między procesami poznawczymi, motorycznymi i sensorycznymi. Z kolei arbitralne działania wynikają schematycznie z ukończonej sekwencji ruchowej. Jeśli osoba z. B. porażenie lub niekontrolowanie ruchów powoduje zaburzenie dobrowolnych zdolności motorycznych. Nie jest to spowodowane uszkodzeniem mięśni, ale raczej urazem nerwów.

Co to są dobrowolne umiejętności motoryczne?

Dobrowolne zdolności motoryczne to ruch ciała kontrolowany przez wolę lub świadomość. Proces ten zachodzi w pierwotnej korze ruchowej, a dokładniej w układzie piramidalnym, który znajduje się w korze mózgowej i ma kształt piramidy dzięki biegnącym tam połączeniom włókien. Wszystkie zbieżne procesy komórek nerwowych i centralnych neuronów ruchowych tworzą mięśnie szkieletowe.

W tych regionach połączenia mózgu powstaje plan dobrowolnych zdolności motorycznych. Tutaj przygotowywane są ruchy, które są niezbędne do wykonania. Aby móc wyobrazić sobie ruch i wykonanie, wymagany jest dodatkowy obszar motoryczny. Plan ruchu jest kontrolowany przez móżdżek i zwoje podstawy. Informacja przechodzi przez wzgórze i dociera do kory ruchowej, gdzie następnie dociera do drugiego neuronu ruchowego w postaci impulsów drogą piramidalną i pozapiramidową i wprawia w ruch ruch mięśni.

Górny neuron ruchowy jest odpowiedzialny za dobrowolne zdolności motoryczne, a także kontroluje postawę. Wszystkie akty wolicjonalne są skoordynowanymi sekwencjami ruchów, które przebiegają bardzo precyzyjnie. Na przykład, jeśli dana osoba porusza palcami, dzieje się to jako dobrowolne zdolności motoryczne po trajektorii piramidalnej, aby następnie wykonać określone działanie odpowiadające woli.

Funkcja i zadanie

Dobrowolne zdolności motoryczne opierają się na ruchach dobrowolnych, które zależą od sytuacji i mogą również przybrać inny przebieg. Z kolei działania dobrowolne opierają się na motywach, zamiarach działania, celach, decyzji lub impulsie woli, planowaniu ruchów, wykonaniu działania, postrzeganiu tego i ocenie tego, co zostało osiągnięte.

Cały proces odbywa się arbitralnie, ponieważ jest określany przez ważenie i podejmowanie decyzji. Z drugiej strony istnieją ruchy mimowolne, które są w większości czystymi odruchami lub po prostu nieświadomie wykonanymi nawykowymi czynnościami. Odruchy znacznie częściej będą stereotypowymi reakcjami na bodźce. Biegną nieprzytomni. Jednym z przykładów jest odruch źrenicowy.

W przeciwieństwie do tego, zmagazynowana akcja poprawia się wraz z dobrowolnymi ruchami poprzez doświadczenie, podczas gdy odruch nie podlega żadnej zmianie. Dobrowolne zdolności motoryczne powstają bez konieczności, podczas gdy odruchy są zawsze reakcjami bodźcowymi i są generowane przez ośrodkowy układ nerwowy. Z kolei system piramidalny może kontrolować zawartość informacyjną bodźców bez wyzwalania ruchu.

W działaniach wolicjonalnych rozróżnia się intencje, które prowadzą do działania, i te, które mają miejsce podczas niego. Działania te są poważnie osłabione przez uszkodzenie neuronów lub całkowicie zawodzą. To z kolei dzieje się z. B. podczas ataku snu.

Siedzibą woli jest kora przedczołowa. Odgrywa kluczową rolę we wszystkich decyzjach i ruchach. Impulsy pochodzą z obszaru płata ciemieniowego, który kontroluje wszystkie informacje z czujników, a także uwagę, pamięć i orientację w przestrzeni. Wszystkie pamięci motoryczne są tam przechowywane. Dobrowolne zdolności motoryczne zależą od złożonych warunków kontroli neuronalnej w różnych obszarach mózgu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby i dolegliwości

Wiele stymulacji z kory ruchowej aktywuje różne mięśnie w tym samym czasie. Obszary zewnętrzne aktywują mięśnie proksymalne, centralne zarówno te, jak i dystalne. Tworzy to złożone ruchy, które w przypadku awarii nie oddziałują już na siebie.

Czy z. Jeśli na przykład układ piramidalny zostanie uszkodzony, może to doprowadzić do paraliżu i niepowodzenia dobrowolnych umiejętności motorycznych. Rozróżnia się defekty w pierwszym lub drugim neuronie. W przypadku rozerwania układu piramidalnego w pierwszej kolejności kontrolę nad niektórymi funkcjami przejmuje układ pozapiramidowy, więc paraliż nie musi być całkowity.

W takich warunkach przez większość czasu dochodzi do zaburzenia zdolności motorycznych, dobrowolnych i drobnych. Nie tylko ścieżki w układzie piramidalnym są zablokowane, ale także inne. Objawami neurologicznymi są wówczas odruchy degeneracyjne, w tym odruch Babińskiego. Padaczka może również wywoływać skurcze mięśni, które następują po somatotopii kory ruchowej ”.

W medycynie te objawy neurologiczne nazywane są objawami piramidalnymi. Stwarza to bardzo specyficzne odruchy w kończynach, które mają różne nazwy.

Z kolei zaburzenia w układzie pozapiramidowym wywołują jeszcze poważniejsze choroby. Ruch „pozapiramidowy” zawsze oznacza warunki, w których sekwencje ruchu albo nie są kontrolowane przez trajektorię piramidalną, albo biegną poza nią. Dobrowolne zdolności motoryczne odbywają się zarówno drogą piramidalną, jak i pozapiramidową. W przypadku zmian chorobowych występują zaburzenia ruchowe o podłożu neurologicznym lub genetycznym. Rezultatem są choroby, takie jak choroba Parkinsona lub Huntingtona.

Choroby tego typu zaburzają napięcie mięśniowe, powodując zmiany w prymitywnych jądrach podkorowych. Prowadzi to do nieprawidłowych lub mimowolnych ruchów. Choroba Parkinsona jest zaburzeniem dobrowolnych zdolności motorycznych i przekształca się w wolno postępującą chorobę zwyrodnieniową. Ich objawy pojawiają się głównie w starszym wieku. Powoduje hipokinetyczne zaburzenia ruchu oparte na nadaktywności jąder wyjściowych. Następnie we wzgórzu powstają zahamowania i nie dochodzi już do transmisji na różne ścieżki projekcji. W tych warunkach mimika twarzy jest tracona, a ręce i nogi drgają w niekontrolowany sposób.

Zaburzenia świadomości lub mowy są również przejawami upośledzonych dobrowolnych zdolności motorycznych, które są związane z wadliwą aktywnością wstępującego układu siateczkowatego.