Zgodnie z terminem Wiscerocepcja wszystkie zmysłowe układy ciała, które odbierają stan i aktywność narządów wewnętrznych, takie jak układ pokarmowy i układ sercowo-naczyniowy, są połączone. Różne czujniki przekazują swoje spostrzeżenia głównie za pośrednictwem aferentnych ścieżek wegetatywnego układu nerwowego do mózgu, który następnie przetwarza komunikaty. Większość komunikatów przebiega nieświadomie, więc mózg samodzielnie inicjuje dalszą kontrolę narządów wewnętrznych po przetworzeniu.
Co to jest visceroception?
Trzewiocepcja też Enterocepcja nazywane, pod którym podsumowuje się różne obserwacje sensoryczne i raporty o stanie i aktywności narządów wewnętrznych do mózgu, jest częścią interocepcji. Interocepcja obejmuje wszystkie komunikaty z ciała o stanach wewnętrznych, w tym komunikaty z propriocepcji i poczucie równowagi dotyczące przyspieszeń promieniowych i liniowych.
Istnieją różne czujniki, każdy wyspecjalizowany w zadaniu, które rejestrują określone warunki ciśnienia, nasycenie tlenem, stopień nawodnienia, stopień wypełnienia żołądka i wiele innych, i przekazują je do określonych zwojów lub ośrodków mózgowych poprzez aferentne ścieżki autonomicznego układu nerwowego.
Wykorzystanie wegetatywnego układu nerwowego wskazuje, że większość zgłoszeń dokonywana jest nieświadomie, czyli niezauważona przez nas. Kontrola narządów wewnętrznych oparta na komunikatach trzewnooceptywnych również jest w dużej mierze nieświadoma, ale również podlega mniej lub bardziej silnemu wpływowi układu współczulnego i przywspółczulnego, który ma bardzo silny wpływ na przemianę materii, a tym samym na zachowanie się narządów wewnętrznych w kierunku napięciowym i fizycznym. Maksymalna wydajność (współczulna) lub w kierunku rozluźnienia i wzrostu (przywspółczulna).
Przetwarzanie komunikatów wisceroceptywnych w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN) w dużej mierze odpowiada genetycznie określonym z góry połączeniom w mózgu, ale w niektórych przypadkach również doświadczeniom nabytym w toku życia, do których może dostosować się metabolizm organizmu.
Funkcja i zadanie
Jak już wspomniano powyżej, trzewoocepcja jest w dużej mierze autonomiczna, tj. Nieświadoma. To ogromnie odciąża ludzi, ponieważ nie muszą świadomie przejmować się tym, jak mocno i szybko powinno bić serce, jak wysokie powinno być ciśnienie krwi, ile enzymów trawiennych powinno powstać w żołądku i trzustce, jak powinien poruszać się każdy z rozmrażających mięśni. i o ile więcej powinno być kontrolowanych. Widać, że wiscerocepcja nie tylko łagodzi stres, ale także umożliwia przede wszystkim skoordynowane funkcje organizmu, ponieważ ludzie byliby całkowicie przytłoczeni, gdyby mnogość procesów musiała być świadomie kontrolowana.
Jednak są też sytuacje, w których autonomiczny układ nerwowy jest przeciążony. Są to np. Bezpośrednie zagrożenia, które wymagają świadomej decyzji, czy uniknąć grożącego niebezpieczeństwa ucieczką, czy też staramy się wyeliminować przyczynę zagrożenia, np. B. przez atak. Kontuzje wymagają również indywidualnych decyzji dotyczących dalszego zachowania. W takich przypadkach nocyceptory (czujniki bólu) zapewniają, że ból również osiąga poziom świadomości.
Również w wielu innych przypadkach czujniki trzewno-cepcyjne lub autonomiczny układ nerwowy mają zdolność umieszczania określonych stanów na poziomie świadomości. Nie chodzi tylko o wywołanie uczucia strachu lub dyskomfortu, ale może nawet prowadzić do omdlenia. Bezsilność służy natychmiastowej ochronie ciała w przypadku poważnych urazów, które już wystąpiły lub są zagrożone. Obwodowe naczynia krwionośne zwężają się, a krążenie zostaje zredukowane do absolutnego minimum, tak że w przypadku urazów następuje jak najmniejsza utrata krwi, a świadomość jest w znacznym stopniu oszczędzona wszelkich traumatycznych przeżyć.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na parestezje i zaburzenia krążeniaChoroby i dolegliwości
Ze względu na mnogość mechanicznych, chemo-, baro-, termo- i osmoceptorów, a także wielu innych różnych czujników, które przekazują swoje „pomiary” do OUN, mogą wystąpić zakłócenia w systemie czujników, transmisji lub przetwarzaniu sygnałów. . Możliwe są usterki lub awarie poszczególnych czujników spowodowane urazami lub miejscowym wpływem substancji chemicznych. Awarie lub fałszywe raporty z poszczególnych czujników zwykle nie przynoszą efektu, ponieważ przy dużej liczbie zaangażowanych czujników, raport pojedynczego receptora prawie nie odgrywa roli w tworzeniu raportów ogólnych.
W przypadkach, w których cała grupa czujników jest upośledzona przez chorobę odpowiedniego narządu, OUN może zdecydowanie błędnie zinterpretować sytuację, co może wywołać odpowiednie nieprawidłowości w danym narządzie. Jeśli, na przykład, funkcjonowanie trzewioceptorów w przewodzie pokarmowym jest upośledzone przez chorobę żołądka lub jelit, może to prowadzić do poważnych problemów trawiennych z powodu nieprawidłowego funkcjonowania narządów.
Podobne problemy i skargi mogą się pojawić, gdy transmisja jest zakłócona. Różne choroby neurologiczne, takie jak stwardnienie rozsiane (SM), choroby autoimmunologiczne, udary lub zapalenie nerwów, które prowadzą do upośledzenia przewodzenia potencjałów czynnościowych, wywołują podobne objawy, w tym stany zagrażające życiu. Bez prawidłowych raportów z trzewnej cepcji OUN nie może kontrolować narządów zgodnie z rzeczywistością, tak więc z powodu niewłaściwej kontroli mogą powstać poważne problemy zdrowotne.
Inny problem może pojawić się na styku nieświadomej lub świadomej percepcji. Jak stwierdzono powyżej, większość komunikatów sensorycznych nie jest postrzegana świadomie, a jedynie w sytuacjach szczególnych, które wymagają świadomej indywidualnej interwencji. Decyzja, czy podnieść świadomość danego stanu, różni się znacznie w zależności od osoby i jest kontrolowana zarówno przez genetycznie określone połączenia neuronowe, jak i przez doświadczenie. Jeśli próg wyzwalający świadomość stanów jest zbyt niski, może to wywołać stany lękowe i inne nerwice, które są szkodliwe dla zdrowia.
Ale także odwrotnie, zbyt mała świadomość stanów narządowych może być szkodliwa dla zdrowia, ponieważ nie zauważa się wczesnych sygnałów ostrzegawczych o zbliżającej się chorobie, takiej jak zawał serca i tym podobne.
