Skaleczenie

Tak jak Skaleczenie Jest to termin używany do opisania rany utworzonej za pomocą ostrego przedmiotu, takiego jak nóż. W odróżnieniu od urazów spowodowanych wysokimi temperaturami czy ranami chemicznymi, cięcie należy więc do grupy urazów mechanicznych.

Co to jest cięcie?

Plik Skaleczenie powstały w wyniku działania przedmiotu o ostrych krawędziach. Jest więc przypisywany do urazów mechanicznych, które są spowodowane ostrą przemocą. Ze względu na ostro zakończony kształt oddziałującego przedmiotu rana cięta charakteryzuje się gładkimi krawędziami rany.

Ponadto między nimi jest zwykle niewielka luka. Ponieważ skaleczenie jest spowodowane punktową siłą wywieraną przez przedmiot powodujący ranę, otaczające obszary skóry zwykle pozostają nieuszkodzone. Zamiast tego może to dotyczyć warstw tkanki pod skórą.

Dlatego też inną cechą charakterystyczną nacięcia jest obfite krwawienie, które może wystąpić szczególnie gwałtownie, jeśli dotknięta jest tętnica. Jeśli bakterie dostaną się do rany, mogą zostać wypłukane przez obfite krwawienie i można zapobiec zakażeniu rany ciętej.

przyczyny

Przyczyny a Skaleczenie mają zróżnicowany charakter. Wypadek w domu jest klasyczny: jeden zły ruch podczas krojenia pomidorów lub źle wykonane cięcie nożem do dywanów i zamiast pomidorów lub dywanów wpływa to na własne palce.

Nierzadko zdarza się również, że odłamek szkła przebija się latem przez cienkie podeszwy buta i rani stopę. Wreszcie cienki kawałek papieru może go przypadkowo przeciąć. Niektóre dziedziny zawodowe również mogą być przeznaczone do cięcia.

Na przykład osoby z zawodu lekarza mają do czynienia ze spiczastymi i ostrymi przedmiotami, takimi jak skalpele i strzykawki, które mogą łatwo skaleczyć ranę.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Cięciu towarzyszą dość typowe i wyraźne objawy, tak że dotknięte nim osoby często mogą samodzielnie zdiagnozować skaleczenie. W większości przypadków występuje obfite krwawienie, które może nawet wymagać pomocy lekarskiej i leków. Inną oznaką rozcięcia jest silne pieczenie w okolicy.

Oczywiście rany mogą występować w różnym stopniu nasilenia, więc od tego zależy również nasilenie krwawienia. Jeśli dana osoba nie szuka pomocy medycznej, w pewnych okolicznościach może dojść do utraty dużej ilości krwi. Dlatego wizyty u lekarza nie należy odkładać na długiej ławce.

Innym objawem skaleczenia jest długotrwałe drętwienie, jeśli mięśnie lub ścięgna zostały uszkodzone. Jeśli wystąpi ten objaw, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. W przeciwnym razie zaniechanie wizyty u lekarza może spowodować trwałe szkody następcze.

Jeśli podczas cięcia uszkodzone zostaną tylko najwyższe warstwy skóry, można spodziewać się tylko niewielkiego krwawienia. W takim przypadku nie ma dalszych objawów ani dolegliwości. Kawałkom towarzyszą dość wyraźne objawy, które mogą się różnić w zależności od nasilenia.

Diagnoza i przebieg

Czynniki określające rodzaj i nasilenie a Skaleczenie są przyczyną rany i dotkniętej tkanki. W zależności od rodzaju rany, skaleczenie zależy od przedmiotu rany. Zwykle ma ostre krawędzie, co objawia się gładkimi krawędziami rany.

Nasilenie rany zależy między innymi od tego, czy jest to uraz wewnętrzny czy zewnętrzny. Na przykład cięcie, które tylko zadrapało zewnętrzną skórę, jest mniejszym problemem niż cięcie, które wpływa na narządy wewnętrzne.

Istotna jest również złożoność rany. W przypadku skomplikowanych cięć, oprócz skóry, dotknięte są również ścięgna, stawy lub nerwy. Im bardziej jest to skomplikowane, tym bardziej złożone jest leczenie skaleczenia.

Komplikacje

Mniejsze skaleczenia, takie jak te często występujące na palcach i dłoniach, goją się zwykle bez powikłań u zdrowych ludzi po kilku dniach. Co najwyżej pozostaje niewielka blizna, ale z czasem zanika.

Jednak w pewnych warunkach mogą wystąpić komplikacje. Poważne nacięcia, które perforują większe naczynia krwionośne, mogą prowadzić do poważnej utraty krwi, aw rezultacie do wstrząsu krążeniowego. Wymagana jest wtedy szybka hemostaza, w przeciwnym razie dana osoba jest zagrożona śmiercią.

Powikłań należy się spodziewać także wtedy, gdy cięcie uszkodziło nie tylko skórę, ale także nerwy lub ścięgna. W ciężkich przypadkach może się zdarzyć, że po urazach nerwów w dłoniach, jak to czasami bywa podczas wypadków kuchennych, jeden lub więcej palców nie jest już w pełni zdolnych do ruchu lub odczuwa drętwienie. Po urazie ścięgna palce mogą nie być w stanie się zgiąć i rozciągnąć.

Ponadto powikłań można spodziewać się, jeśli rana została zraniona skażonym przedmiotem, a następnie nie została dokładnie oczyszczona i zdezynfekowana. W łagodnych przypadkach zakażeniu ulega tylko tkanka w pobliżu rany, ale w cięższym przebiegu może rozwinąć się posocznica (zatrucie krwi).

Kiedy należy iść do lekarza?

Jeśli rozcięcie jest tylko powierzchowne, zwykle wystarczy opatrzyć je plastrem, innym materiałem opatrunkowym i żelem na rany. Po krótkim czasie krwawienie należy zatrzymać i rozpocznie się gojenie się rany.

Wizyta u lekarza jest konieczna tylko wtedy, gdy rana ma ziejące brzegi i jest również bardzo głęboka. Jeśli krwawienia nie można zatrzymać, należy niezwłocznie udać się do gabinetu, aby można było tam leczyć ranę. Infekcje również mogą być niebezpieczne; cięcie może być tak małe. Bakterie namnażają się w bardzo krótkim czasie. Lekarz musi również zbadać, czy nie doszło do uderzenia w nerwy lub ścięgna. Ma możliwość przyszywania, zszywania lub klejenia rany. Może być również konieczne odświeżenie szczepienia przeciw tężcowi. W żadnym wypadku nie wolno samodzielnie usuwać ciał obcych.

Pacjenci, u których występuje opóźnione krzepnięcie krwi (np. Hemofilia), muszą zgłosić się do lekarza w przypadku skaleczenia. W przeciwnym razie istnieje ryzyko poważnej utraty krwi, nawet przy niewielkich skaleczeniach.

Leczenie i terapia

Ponieważ zwykle ciężkie krwawienie z Skaleczenie idzie w parze, należy to najpierw przerwać, aby zapobiec większej utracie krwi. Najlepiej byłoby użyć jałowego kompresu, aby zatrzymać krwawienie. Jest on dociskany do rozciętej rany przez kilka minut, aż przepływ krwi zostanie zauważalnie zmniejszony.

Następnie opatrujemy ranę lub inny opatrunek. Jeśli rozcięcie jest większe lub dotyczy nie tylko górnej warstwy skóry, należy skonsultować się z lekarzem. To samo dotyczy sytuacji, gdy skaleczenie zostało spowodowane przez skażony przedmiot, a ostatnie szczepienie przeciw tężcowi było dawno temu.

W takim przypadku lekarz może leczyć ranę środkami przeciwbakteryjnymi, a tym samym zapobiegać tężcowi. Jeśli rana nie przestaje krwawić po dłuższym czasie, należy również skonsultować się z lekarzem. W takim przypadku stosuje się plastry samoprzylepne lub szew.

Urazy twarzy również powinny być leczone przez lekarza, gdyż z jednej strony zwykle silniej krwawią, az drugiej wymagają specjalistycznej wiedzy estetycznej w pielęgnacji rany.

zapobieganie

ZA Skaleczenie można z jednej strony uniknąć, zachowując szczególną ostrożność podczas obchodzenia się z ostrymi i spiczastymi przedmiotami. Szczególnie profesjonalne obchodzenie się z tymi przedmiotami często wymaga pewnych kursów szkoleniowych, które zmniejszają ryzyko obrażeń. Specjalna odzież ochronna i rękawice mogą również zapobiegać skaleczeniom podczas pracy. Z drugiej strony należy zaznajomić dzieci z przedmiotami o ostrych krawędziach zgodnie z ich wiekiem, aby zmniejszyć ryzyko skaleczeń.

Opieka postpenitencjarna

W przypadku skaleczenia ważna jest dokładna opieka kontrolna. Ponieważ przy każdym urazie patogeny mogą dostać się do organizmu. Dlatego konieczne jest uważne obserwowanie rany. Zaczerwienienie, obrzęk, ból, ograniczona ruchomość, ropienie lub nadmierne ciepło mogą wskazywać na stan zapalny rany.

W takim przypadku konsultacja z lekarzem jest elementarna. Jeśli zaczerwienienie rozprzestrzenia się silnie wokół rany, może dojść do zapalenia naczyń chłonnych. Istnieje ryzyko zatrucia krwi. Pilnie potrzebna jest natychmiastowa pomoc medyczna.Jeśli rana została zszyta, a szwy zostały już usunięte, ranę należy jeszcze przez kilka dni przykryć plastrem.

Jeśli proces gojenia jest pozytywny, bakterie nie mogą już dostać się do rany. Jeśli cięcie jest już pokryte nienaruszoną warstwą skóry, proces gojenia się jeszcze nie zakończył. Tymczasowe struktury przekształcają się w dojrzałą tkankę, a skóra zaczyna się regenerować. Aby wesprzeć ten proces, zaleca się stosowanie maści.

Kremy z dekspantenolem, witaminą A, wyciągami roślinnymi, takimi jak nagietek, rumianek i oczaru wirginijskiego, przyczyniają się do regeneracji tkanek i tworzenia nowych komórek. Uelastyczniają skórę i zapobiegają powstawaniu blizn. Odpowiednie maści są dostępne w aptekach lub drogeriach. Czasami pomocna może być specjalna maść na blizny.

Możesz to zrobić sam

Opieka nad skaleczeniem zależy od głębokości urazu. W przypadku niewielkich skaleczeń wystarczy przykryć ranę plastrem lub niewielkim bandażem. Aby uniknąć infekcji, należy je czasami zmieniać. Jeśli skaleczenie stanie się zaognione, maści z antybiotykami mogą szybko przynieść ulgę.

Głębsze nacięcia powinny być leczone przez lekarza, aby zagoiły się bez komplikacji. Lekarz decyduje, czy ranę należy zszyć, przykleić czy zszyć. W razie potrzeby może również znieczulić obszar, który ma być leczony, znieczuleniem miejscowym. Aby zapobiec otwartemu lub wtórnemu gojeniu się rany, nacięcie należy opatrzyć w ciągu sześciu godzin. Jeśli rana zostanie leczona później, proces gojenia może potrwać znacznie dłużej i pozostawić wyraźne blizny. Najlepszym warunkiem gojenia się rany bez powikłań jest natychmiastowa pielęgnacja rany.

Rany cięte w okolicy stawu są bardziej obciążone i mogą pękać. Aby temu zapobiec, dotknięty staw należy unieruchomić szyną. Dzięki temu brzegi rany mogą lepiej rosnąć razem. Należy unikać pełnych kąpieli i sportów wodnych do czasu usunięcia spinek lub nitek. Aby to zrobić, ranę należy zamknąć i, jeśli to możliwe, bez skórki.