Jądro półleżące

Z Jądro półleżące jest stosunkowo niewielką częścią mózgu. Ustanawia połączenie między skorupą a jądrem ogoniastym. Jego głównym zadaniem jest regulacja systemu nagród.

Co to jest jądro półleżące?

Jądro półleżące jest przypisane do układu mezolimbicznego. Układ mezolimbiczny jest systemem nagrody za pozytywne bodźce. W nim pozytywne emocje są lokalizowane i identyfikowane przez bodźce zewnętrzne.

W tym obszarze mózgu planowane i przeprowadzane są odpowiednie reakcje na bodźce. Bodźce wyzwalające mogą być oparte na doświadczonych wydarzeniach, ale mogą być również wyzwalane przez spożycie substancji. Z tego powodu jądro półleżące jest uważane za region, który odgrywa zasadniczą rolę w rozwoju uzależnienia.

Jądro półleżące jest częścią skorupy. Skórnik pełni ważną funkcję w kontrolowaniu dobrowolnych umiejętności motorycznych. Wraz z jądrem ogoniastym plutamen tworzy prążkowie. Prążkowie należy do zwojów podstawy. Przejmują one część funkcji motorycznych, poznawczych i limbicznych. Jądro półleżące to sekcja tego regionu, która przekłada projekty motywacyjne na działanie. Postrzegana emocja przekształca się w tak zwaną lokomocję pod wpływem jądra półleżącego. Jądro półleżące to instancja, która reprezentuje przejście od systemu motywacyjnego do systemu aktywacji.

Anatomia i budowa

Jądro półleżące jest uważane za wewnętrzny obszar rdzenia śródmózgowia. To jest mózg. Jądro półleżące jest częścią ciała prążkowanego. Jest to jądro w zwojach podstawy mózgu, w którym znajduje się grupa jąder śródmózgowia i międzymózgowia.

Jądro półleżące tworzy niewielki obszar w brzusznej części prążkowia. Prążkowie jest punktem przełączania w pozapiramidowym układzie ruchowym. Jądro półleżące to obszar, w którym jądro ogoniaste i plutamen łączą się ze sobą. Jego połączenie światłowodowe jest podobne do tego w pozostałej części prążkowia.

W układzie limbicznym charakteryzuje się szczególnie aferentną strukturą włókien. Z tego powodu ta część zwojów podstawy jest szczególnym punktem przekaźnikowym dla realizacji motywacji i emocji. Jądro półleżące jest więc łącznikiem między zwojami podstawnymi a układem limbicznym lub psychomotorycznym. Jądro półleżące zawiera receptory dopaminy typu D2. Te receptory odbierają sygnały od neuroprzekaźnika dopaminy. Ma to ekscytujący efekt.

Funkcja i zadania

Jądro półleżące odgrywa ważną rolę w zachowaniach społecznych. Funkcjonalnie jądro półleżące reprezentuje punkt przełączania między układem emocjonalnym i ruchowym, co oznacza, że ​​postrzegane emocje wytwarzają działania, które są regulowane przez jądro półleżące.

Receptory dopaminy obecne w jądrze półleżącym wywołują pozytywne odczucia. Należą do nich uczucie szczęścia, poczucie spełnienia lub euforia. Substancje takie jak opiaty czy amfetaminy również oddziałują na receptory i wywołują te same pozytywne emocje. Dlatego transmisja synaptyczna działa zarówno z emocjami doświadczanymi, jak i sztucznie wywołanymi. Jądro półleżące reprezentuje centrum nagrody, dlatego odgrywa ważną rolę w warunkowaniu klasycznym. Obejmuje to naukę prostych wzorców reakcji na bodziec. Kondycjonowanie powoduje, że ślina wypływa na przykład podczas patrzenia na żywność.

Jądro półleżące to obszar w mózgu, w którym zlokalizowany jest rozwój uzależnienia. Może to być uzależnienie od substancji takich jak kokaina, amfetamina czy opiaty. Ale uzależnienie od łagodniejszych substancji, takich jak tytoń lub spray do nosa, pojawia się również w jądrze półleżącym.

Drogi odprowadzające pobierają z jądra półleżącego do układu limbicznego i podwzgórza. Przychodzące informacje są przetwarzane poznawczo i psychologicznie w tym regionie mózgu. Przetwarzanie powoduje wegetatywną reakcję poczucia szczęścia.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Choroby

Uszkodzenia i uszkodzenia jądra półleżącego mają bezpośredni wpływ na postrzeganie pozytywnych uczuć wynikających z nagrody. Upośledzenia mogą wynikać z krwotoku mózgowego, zapalenia lub po wypadkach. Uszkodzenie jądra półleżącego jest również możliwe po operacji lub w przypadku chorób nowotworowych.

Uwalnianie tak zwanych uczuć szczęścia nie może już być regulowane przez mechanizmy sprzężenia zwrotnego w uszkodzeniach jądra półleżącego. Receptor dopaminy typu D2 pośredniczy w pozytywnych i negatywnych objawach schizofrenii. Tak więc na wszystkie choroby wywoływane przez schizofrenię wpływa jądro półleżące.

Dysfunkcja jądra półleżącego może niekorzystnie wpływać na funkcjonowanie układu nagrody. Oznacza to, że dysfunkcja może mieć istotny wpływ na choroby, takie jak depresja.Choroba może się pogorszyć lub wywołać napady depresji.

Choroba afektywna dwubiegunowa charakteryzuje się zaburzonym doświadczaniem emocji. Chorzy cierpią z powodu wzajemnego oddziaływania pozytywnych i negatywnych uczuć. Jądro półleżące odgrywa tutaj kluczową rolę. Jego wpływ może osłabić lub zintensyfikować przeżywanie emocji. Ograniczenie czynności funkcjonalnej jądra półleżącego może uniemożliwić nauczenie warunkowania klasycznego. Ogranicza to zdolność reagowania na bodźce. Wiele zaburzeń lękowych jest przechowywanych w mózgu w wyniku klasycznego warunkowania. Uszkodzenie jądra półleżącego może skutkować zminimalizowaniem wcześniej wyuczonego doświadczenia strachu. Warunkowanie strachowe musiało nastąpić przed uszkodzeniem jądra półleżącego.

Na zaburzenie uzależnienia istotny wpływ ma aktywność jądra półleżącego. Jest to choroba przewlekła, w której permanentny wzrost poziomu dopaminy powoduje niewrażliwość na daną substancję. Wycofanie substancji prowadzi do poważnych objawów odstawienia.