Metabolizm mineralny

Dla Metabolizm mineralny Ważne jest, aby ludzie otrzymywali wystarczającą ilość minerałów, których potrzebują w pożywieniu. Ludzie potrzebują większych ilości niektórych minerałów. Dlatego w naukach o żywieniu nazywane są one również elementami zestawu. Pozostałe minerały nazywane są pierwiastkami śladowymi.

Jaki jest metabolizm minerałów

Ludzki metabolizm minerałów to złożone oddziaływanie masowych pierwiastków i pierwiastków śladowych w organizmie. Te podstawowe pierwiastki to wapń, potas, sód, magnez, chlorek, fosfor i siarka.

Oprócz tych masowych pierwiastków istnieje również szereg pierwiastków śladowych, których ludzie potrzebują tylko w małych ilościach. Należą do nich żelazo, cynk, miedź, mangan, jod, fluor, chrom, selen, cyna, wanad, molibden, kobalt i arsen. Wspólną cechą pierwiastków luzem i pierwiastków śladowych jest to, że są to substancje nieorganiczne, które są niezbędne.

W przeciwieństwie do witamin, minerały nie są wrażliwe na światło, powietrze ani ciepło i dlatego nie można ich łatwo zniszczyć podczas przygotowywania lub przechowywania żywności.

Interakcja ilościowych pierwiastków w ludzkim ciele, których większe ilości są potrzebne w pożywieniu, została dziś w dużym stopniu naukowo wyjaśniona. Inaczej jest z pierwiastkami śladowymi. Tutaj nauka wciąż jest w trakcie zrozumienia i wyjaśnienia wielu powiązań, a nowe odkrycia w dziedzinie żywienia są stale dodawane.

Funkcja i zadanie

Niektóre ważne przykłady powinny wyjaśnić funkcje, jakie minerały mogą pełnić w ludzkim ciele. Pierwszym przykładem jest bilans wodny. Ilość sodu w komórkach i na zewnątrz jest ważna dla dystrybucji wody w organizmie. Przez kanały jonowe zachodzi stała wymiana. Sód jest również ważny w wchłanianiu glukozy do krwi przez ściany jelita. Wiele funkcji wytwarzania energii nie byłoby zatem możliwych bez sodu. Z drugiej strony zbyt dużo sodu może być niezdrowe.

Interakcja wapnia i fosforanu jest ważna dla budowy kości. Kości są nie tylko ważne dla stabilnego szkieletu, ale także stanowią duży magazyn tych ważnych minerałów, do których ludzie mają dostęp w dowolnym momencie za pomocą pewnych hormonów.

Sam wapń wraz z magnezem jest także potrzebny między innymi do funkcjonowania mięśni, a następnie współdziała z potasem, który jest niezbędny do przekazywania bodźców. W związku z tym sód, potas i wapń nieustannie zmieniają swoje miejsce w metabolizmie minerałów i czasami znajdują się wewnątrz, a potem znowu na zewnątrz komórek. Migrują przez wyznaczone kanały jonowe w komórkach.

Organizm jest informowany za pośrednictwem substancji przekaźnikowych, czy stężenie tych minerałów we krwi, komórkach lub macierzy zewnątrzkomórkowej jest w równowadze, czy też nie. Nerki są ważnymi narządami, które mogą mieć tu działanie regulujące.

Z drugiej strony fosfor jest potrzebny do wytworzenia ATP, czyli do produkcji energii, bez której życie nie byłoby możliwe. Sam fosfor jest częścią DNA. Siarczan związku siarki jest szczególnie ważny, aby móc budować białka.

Żaden z pierwiastków śladowych nie odgrywa w organizmie nieistotnej roli, bez względu na to, jak małe są potrzebne ilości. Nawet toksyczny minerał, taki jak arsen, jest potrzebny w niewielkich ilościach tam, gdzie należy, aby wszystko w ludzkim ciele mogło działać sprawnie.

Na przykład mangan jest ważny dla tworzenia proteoglikanów, które odgrywają ważną rolę w układzie odpornościowym lub w krzepnięciu krwi. Pierwiastki śladowe mogą przy niewłaściwej diecie wzajemnie się odbierać. Dlatego zawsze lepiej jest przyjmować naturalne minerały z normalnym pożywieniem, zamiast polegać na sztucznych suplementach diety. Ponieważ wtedy organizm otrzymuje tylko tyle minerałów, ile potrzebuje, ponieważ najpierw musi rozdzielić pożywienie. Inaczej jest w przypadku sztucznych suplementów diety.

Choroby i dolegliwości

Istnieje wiele chorób związanych z metabolizmem minerałów. Szczególnie w podeszłym wieku funkcje hormonalne kontrolujące równowagę wapnia często ulegają pogorszeniu. W ten sposób rozwija się tak zwana osteoporoza, czyli kruchość kości, która u osób starszych często oznacza, że ​​w przypadku upadku muszą liczyć się ze złamaniami szczególnie szybko.

Niewydolność serca prowadzi do zaburzeń równowagi wodnej. Sód nie jest wtedy już regulowany w taki sposób, że ma zdrowe proporcje wewnątrz i na zewnątrz komórek. Pojawia się obrzęk, ale oznacza to również, że z powodu niedoboru komórka nie funkcjonuje już prawidłowo.

Niedobór żelaza prowadzi do braku tlenu w organizmie. Produkcja energii jest wtedy zakłócona, a ludzie wytwarzają zbyt mało ATP. Ponieważ ATP jest używany w całym metabolizmie, ma to fatalne konsekwencje dla ludzi.

Brak cynku może prowadzić do problemów skórnych. Brak siarki może mieć fatalne konsekwencje dla tworzenia insuliny, wykorzystania witaminy B1 i wielu innych ważnych półproduktów metabolicznych, które zawierają grupę siarki w związku. Na przykład niedobór insuliny może być ważny dla rozwoju zespołu metabolicznego. Problem z przemianą witaminy B1 powoduje, że węglowodanów nie można już właściwie wykorzystywać.

Magnez jest ważny dla funkcjonowania kanałów jonowych w połączeniu z pompą sodowo-potasową. Jeśli brakuje go w ciele, mięśnie nie mogą już prawidłowo pracować. W przypadku skrajnego niedoboru magnezu dotyczy to również mięśnia sercowego.

Warto zaprojektować swoją dietę tak, aby zawierała wystarczającą ilość wszystkich minerałów. Zdrowe ciało wyciąga wtedy tyle, ile potrzebuje. Ponieważ organizm nie robi nic, co byłoby bezcelowe, nadmiar minerałów jest ponownie wydalany, ponieważ występują one w naturalnej żywności tylko w rozszczepionych związkach złożonych. Tak nie jest w przypadku sztucznych minerałów. Dlatego też należy zachować ostrożność podczas ich przyjmowania.