Plik Antybiotyki makrolidowe to antybiotyki o działaniu bakteriostatycznym i makrolidem. Hamują syntezę białek bakterii. Pierwszym i najbardziej znanym antybiotykiem makrolidowym jest erytromycyna. Antybiotyki makrolidowe są szeroko stosowane u dzieci.
Co to są antybiotyki makrolidowe?
Antybiotyki makrolidowe (w skrócie: Makrolidy) są antybiotykami skutecznymi bakteriostatycznie. Reprezentują one swoją własną „klasyfikację” w obrębie różnych antybiotyków. Powszechnym skrótem makrolidu jest, w węższym znaczeniu, nazwa kolistej cząsteczki, makrolidu, która występuje we wszystkich antybiotykach makrolidowych. Antybiotyki makrolidowe mają korzystne spektrum działania i niewiele skutków ubocznych i dlatego są dobrze przystosowane do stosowania u dzieci.
Jednak oporność na antybiotyki makrolidowe rośnie. Wiele bakterii jest już opornych na antybiotyki makrolidowe, co wynika z faktu, że modyfikacja enzymów rybosomalnych jest wystarczająca do uzyskania oporności. Uzyskanie odporności jest zatem stosunkowo łatwe. Ponadto istnieje tak zwana oporność krzyżowa między różnymi antybiotykami makrolidowymi. Oznacza to, że gdy bakteria jest oporna na antybiotyk makrolidowy, jest odporna na wszystkie antybiotyki makrolidowe.
„Prototypem” antybiotyków makrolidowych jest erytromycyna, otrzymywana z pewnego rodzaju grzybów. Istnieją również antybiotyki josamycyna i spiramycyna, które są również pozyskiwane z gatunków grzybów. W celu poprawy spektrum działania i właściwości farmakokinetycznych opracowano półsyntetyczne pochodne roksytromycyny, azytromycyny i klarytromycyny.
Efekt farmakologiczny
Antybiotyki makrolidowe działają bakteriostatycznie. Hamują syntezę białek bakterii. Dzieje się to poprzez przyłączenie do podjednostki 50S rybosomów. W ten sposób blokują translokazę enzymu, która zapobiega migracji i wzrostowi łańcucha polipeptydowego. Powoduje to bakteriostatyczne działanie antybiotyków makrolidowych. Są szczególnie skuteczne przeciwko bakteriom aktywnym metabolicznie.
Antybiotyki makrolidowe są generalnie lipofilne i dlatego dobrze rozprowadzają się w tkankach po wchłonięciu w przewodzie pokarmowym. Wydalanie jest przeważnie tanie (z żółcią). Makrolidy są rozkładane w wątrobie. Są metabolizowane przez układ enzymatyczny CYP3A4 podczas biotransformacji.
Podczas jednoczesnego zmniejszania ilości przyjmowanych lub stosowanych leków mogą wystąpić zakłócenia. Rozpad jednego z leków jest opóźniony.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Antybiotyki makrolidowe są skuteczne przeciwko ziarniakom Gram-dodatnim i pręcikom, a także przeciwko ziarniakom Gram-ujemnym. Są również skuteczne przeciwko Legionella pneumophila, Bordetella pertussis, mykoplazmom, krętkom, chlamydiom i Haemophilus influenzae.
Wskazania można wyprowadzić ze spektrum działania antybiotyków makrolidowych. Należy jednak zauważyć, że półsyntetyczne antybiotyki makrolidowe roksytromycyna, klarytromycyna i azytromycyna mają szersze spektrum działania przeciwko bakteriom Gram-ujemnym niż erytromycyna, josamycyna i spiramycyna.
Ogólnoustrojowo erytromycyna jest wskazana w przypadku zapalenia oskrzeli, zapalenia płuc, krztuśca (koklusz), zapalenia ucha środkowego (zapalenia ucha środkowego), zapalenia zatok (zapalenia zatok), trądziku pospolitego, zapalenia spojówek (zapalenia spojówek) z powodu chlamydii, błonicy i zapalenia cewki moczowej wywołanego przez chlamydiozę cewki moczowej.
Jako alternatywa dla penicylin z. B. w alergii na penicylinę erytromycynę stosuje się także w leczeniu zapalenia gardła (gardła), migdałków (migdałków), szkarlatyny, róży, kiły.
Azytromycyna, półsyntetyczna pochodna z grupy antybiotyków makrolidowych, może być stosowana w infekcjach górnych dróg oddechowych, w tym w stanach zapalnych zatok (zatok), gardła (gardła) i migdałków (migdałków). Azytromycyną można również leczyć zakażenia dolnych dróg oddechowych, w tym zapalenie oskrzeli i zapalenie płuc, ostre zapalenie ucha środkowego, zakażenia skóry i tkanek miękkich oraz niepowikłane zakażenia narządów płciowych wywołane przez Chlamydia trachomatis lub Neisseria gonorrhoeae (szczepy nie oporne na wiele chorób).
Widoczne jest nieco rozszerzone spektrum działania azytromycyny w porównaniu z erytromycyną. Ponadto azytromycyna ma znacznie dłuższy okres półtrwania. Z tego powodu może być stosowany jako „antybiotyk trzydniowy”: podaje się tylko trzy tabletki co 24 godziny, ale efekt utrzymuje się przez 10 dni ze względu na długi okres półtrwania.
Zagrożenia i skutki uboczne
Możliwe skutki uboczne antybiotyków makrolidowych są nieszkodliwe. Z tego powodu oraz ze względu na szerokie spektrum działania antybiotyki makrolidowe są często stosowane u dzieci. Najczęstsze działania niepożądane obejmują dolegliwości żołądkowo-jelitowe, np. Biegunka, nudności i wymioty. Ponadto możliwe są reakcje nadwrażliwości przy istniejącej nadwrażliwości (alergii) na antybiotyki makrolidowe. Uszkodzenie wątroby jest również jednym z rzadkich skutków ubocznych.
Należy jednak zauważyć, że poszczególne antybiotyki z grupy makrolidów mogą mieć również wykraczające poza to działania niepożądane. Można je znaleźć na ulotce dołączonej do opakowania i można je otrzymać od lekarza lub farmaceuty.
Ponadto możliwe są interakcje (interakcje) z innymi lekami. Istnieją również przeciwwskazania. Nie można ich jednak ogólnie cytować w odniesieniu do grupy antybiotyków makrolidowych, ponieważ są one różne dla każdego antybiotyku makrolidowego.
Cechą wspólną wszystkich tych antybiotyków jest to, że nie wolno ich stosować w przypadku nadwrażliwości na antybiotyk makrolidowy.
.jpg)
.jpg)
