Współżycie seksualne

Przez Współżycie seksualne Nie tylko rodzą się dzieci, doświadcza się także pożądania i nawiązuje się więź z partnerem. Większość ludzi doświadcza zabawy miłosnej, a zwłaszcza orgazmu, jako przytłaczającego uczucia.

Co to jest stosunek płciowy?

Termin Współżycie seksualne opisuje związek dwóch osób. W akcie heteroseksualnym mężczyzna penisa wyprostowanym penisem penetruje pochwę kobiety.

Prawidłowy ruch jest szczególnie ważny podczas stosunku, aby kończyna mężczyzny mogła wsuwać się i wysuwać z pochwy. Wynikające z tego tarcie stymuluje żołądź mężczyzny, co ostatecznie prowadzi do orgazmu i wytrysku. Współżycie seksualne jest nie tylko metodą prokreacji, ale służy także do zaspokojenia seksualnego.

Penetracja penisa do pochwy nie tylko pobudza seksualnie mężczyznę, ale także kobietę. Jeśli pożądanie mężczyzny wzrasta coraz bardziej, ostatecznie dochodzi do wytrysku, a plemniki są uwalniane wraz z płynem nasiennym. Przechodzą one przez pochwę kobiety do szyjki macicy i mogą napotkać komórkę jajową zdolną do zapłodnienia.

Proces opisany powyżej jest również znany jako stosunek pochwowy i jest warunkiem wstępnym zajścia w ciążę. Jednak termin stosunek seksualny może być również używany do określenia penetracji lub stymulacji narządów płciowych w kontekście aktów seksualnych osób tej samej płci. Seks oralny to także stosunek płciowy.

Wpływ na organizm, hormony i emocje

Podczas stosunku uwalnia się cały koktajl hormonów. Na przykład seks zwiększa poziom testosteronu. Testosteron to najważniejszy hormon dla mężczyzn, ale jest również wytwarzany w organizmie kobiety.

U kobiet poziom testosteronu rośnie jeszcze silniej podczas stosunku płciowego niż u mężczyzn. Jeszcze przed seksem uwalnia się więcej adrenaliny. Hormon ten przygotowuje organizm do wysiłku fizycznego; przyspiesza bicie serca. Wysoki poziom estrogenu zwiększa chęć na seks u kobiet. Tzw. Hormon przytulania, oksytocyna, uwalnia się również podczas stosunku płciowego, wzmacnia uczucie przywiązania kochanka.

Punktem kulminacyjnym uprawiania seksu jest orgazm, podczas którego znacznie zwiększa się dopływ krwi do zewnętrznych narządów płciowych i dochodzi do niekontrolowanych skurczów mięśni. Poprzez skurcze mięśni podczas orgazmu uwalniana jest przyjemność seksualna, która została doprowadzona do szczytu. U mężczyzn orgazm idzie w parze z wytryskiem. Poprzez wytrysk plemniki mężczyzny dostają się do pochwy kobiety i mogą zapłodnić prawdopodobnie istniejącą tam komórkę jajową.

Choroby, ryzyko i niebezpieczeństwa

Z Współżycie seksualne ma też mniej piękne strony, w tym choroby przenoszone drogą płciową, zaburzenia erekcji i zaburzenia lipidowe. Choroby przenoszone drogą płciową to choroby przenoszone podczas stosunku płciowego. Może się to zdarzyć podczas stosunku pochwowego, ale także podczas stosunku ustnego lub analnego.

Najbardziej znanymi chorobami przenoszonymi drogą płciową są kiła i rzeżączka. Obie choroby to infekcje bakteryjne. Podczas gdy kiła ma stopniowy przebieg, powodując późne objawy, zakażenie rzeżączką często prowadzi do poważnych objawów. Obejmuje to przede wszystkim zapalenie jajowodów, cewki moczowej lub macicy.

Infekcje chlamydiami są również powszechnymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. Infekcja chlamydiami jest często objawowa. Infekcja może prowadzić do zapalenia jajowodów i macicy. Nieleczone zakażenia chlamydiami są często przyczyną niechcianej bezdzietności. Oprócz chorób bakteryjnych przenoszonych drogą płciową istnieją również choroby wywoływane przez wirusy.

Należą do nich HIV, wirusowe zapalenie wątroby typu B i C oraz opryszczka narządów płciowych. Nie tylko choroby przenoszone drogą płciową, ale także zaburzenia erekcji mogą przeszkodzić seksualności, która jest postrzegana jako satysfakcjonująca. Zaburzenia erekcji mają przyczyny organiczne lub psychologiczne; jednak w większości przypadków jest to połączenie tych dwóch. Zaburzenia libido mogą również stanowić przeszkodę w spełnieniu życia miłosnego zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet.

Przyczyna utraty libido rzadko ma charakter czysto fizyczny, zwykle jest to komponent psychologiczny. W zasadzie chęć na seks nie zawsze jest normalna, samo to nie przedstawia obrazu klinicznego, jednak w przypadku całkowitej utraty libido, na którą cierpi również związek, należy zwrócić się o pomoc lekarską.