Geotrichum candidum

Tak jak Geotrichum candidum W mikrobiologii nazywane są grzybami mlecznymi, które kolonizują kwaśne środowisko wielu produktów mlecznych. Grzyby występują naturalnie w jelicie człowieka, błonie śluzowej jamy ustnej i płucach i nie są związane z objawami lub korzyściami dla zdrowych ludzi. U pacjentów z niedoborem odporności może rozwinąć się geotrychoza z powodu grzybów.

Co to jest Geotrichum candidum?

Mikroorganizmy z rodzaju Geotrichum candidum to grzyby drożdżopodobne, które żywią się zepsutymi substancjami. Sposób karmienia powoduje, że grzyby saprofityczne występują głównie w środowisku kwaśnym.

Grzyby charakteryzują strzępki. Są to komórki podobne do nitek. W przypadku grzybów strzępkowych cały grzyb składa się ze strzępek. Poszczególne strzępki są podzielone na różne sekcje ścianami działowymi. Ściany działowe przechodzą poprzecznie przez kandydaturę Geotrichum i są również znane jako przegrody. W rodzaju grzyba Geotrichum candidum strzępki rozpadają się na prostokątne artrospory. Poszczególne segmenty grzybów stają się w ten sposób zarodnikami. Grzyby nie tworzą komórek kiełkujących. Artrospory są konidiami, a więc typowymi organami rozprzestrzeniania się grzybów wyższych.

Ze względu na preferowane środowisko życia grzyby z rodzaju Geotrichum candidum są również znane jako grzyby mleczne. Należą do grupy pleśni, a tym samym do systematycznie niejednorodnej grupy grzybów strzępkowych. Tymczasem medycyna zakłada możliwość różnicowania na szczepy patogenne i niepatogenne.

Występowanie, dystrybucja i właściwości

Grzyby z rodzaju Geotrichum candidum żyją głównie w kwaśnym środowisku żywności i dlatego są saprofityczne w środowisku człowieka. Możliwe obszary życia dla rodzaju grzybów to rośliny warzywne, takie jak pomidory, owoce, mleko i produkty mleczne, na przykład ser Harz, Camenbert i inne rodzaje serów. W produkcji serów szlachetnych grzyby odgrywają kluczową rolę w tworzeniu aromatów. Grzyby znajdują się również w glebie i ściekach.

Różne szczepy z rodzaju żyją również w ludzkim ciele, gdzie są znane jako pasożyty Humen i odkryły dla siebie nisze. Oprócz apatogennej saprofitycznej kolonizacji jelita, podgatunki gatunków grzybów mogą również patogennie kolonizować jelita i płuca.

Ponadto gatunki pleśni z rodzaju Geotrichum candidum są do pewnego stopnia znane jako zgłaszane choroby roślin. W tym kontekście między innymi wytwarzają toksyny grzybowe w zepsutej żywności. Ich zastosowanie jako robota kuchennego jest równie powszechne.

Ponadto grzyby są wykorzystywane jako biologiczne źródło do produkcji antybiotyków i leków obniżających poziom cholesterolu.

Pod nazwą "Geotrichum candidum" rodzaj grzyba jest prawie nieznany. Większość ludzi jest zaznajomiona z pleśnią jako pleśnią mleka na twarogu lub twarogu. Grzyby pojawiają się na mleku i produktach mlecznych w postaci drobnego puchu o białawo-żółtym kolorze. Ich zachowanie kulturowe charakteryzuje się wzrostem drożdżopodobnym, który początkowo zachodzi bez grzybni powietrznej. Z tego powodu kultury łatwo pomylić z drożdżami. W temperaturze pokojowej w agarze pojawiają się nitki i tworzą się strzępki powietrzne. Rozpad strzępek powietrznych na artrospory jest również bardzo podobny do rozpadu komórek drożdży. Artrokonidia są szkliste i gładkie. Są jednokomórkowe i mają prostokątne lub cylindryczne kształty o różnych rozmiarach.

Grzyby z rodzaju Geotrichum candidum nie tworzą prawdziwych blastokonidiów (komórek pochodzących z kiełkowania). Rodzaj grzyba charakteryzuje się szybko rosnącym rodzajem, który po zamoczeniu tworzy matowe i płaskie kolonie. Powierzchnia kolonii może wydawać się biaława, jasnoszara lub żółtawa. Na koloniach pojawia się filcowa tekstura powierzchni. W centrum znajduje się erupcja przypominająca bawełnę, a na obrzeżach tworzy się korona. Młodsze kultury zazwyczaj mają zapach owocowy. Z drugiej strony starsze kultury są tandetne.

Rodzaj Geotrichum candidum jest szeroko rozpowszechniony na całym świecie i jest chorobotwórczy tylko w najrzadszych przypadkach. W przewodzie pokarmowym i jamie ustnej wystąpienie zwykle nie ma wartości chorobowej ani korzyści dla ludzi.

Choroby i dolegliwości

Z reguły rodzaj Geotrichum candidum nie sprawia żadnych problemów zdrowym ludziom i prowadzi z nimi raczej niepozorną egzystencję. Jednak rodzaj może powodować geotrychozę u osób z chorobami przewodu pokarmowego lub osób z obniżonym układem odpornościowym. Jest to infekcja z zajęciem płuc sklasyfikowana jako oportunistyczna. Klinicznie infekcja ma różną postać. W przypadku infekcji oskrzelowo-płucnej tworzą się jamy z rozlanymi naciekami lub ropniami okołoskrzelowymi lub nowotworowymi.

Ponadto mogą objawiać się objawy skórne. Przede wszystkim dotyczy to grzybicy międzypalcowej (stopa sportowca). Mogą również wystąpić zapalne ziarniniaki kończyn, twarzy lub skóry głowy. Zajęcie błony śluzowej jamy ustnej, które powoduje pojawienie się zapalenia jamy ustnej, jest raczej rzadkie. Najistotniejszym powikłaniem zakażenia u pacjentów z niedoborem odporności jest posocznica, czyli ogólnoustrojowe zakażenie krwi.

Rozpoznanie geotrychozy przeprowadza się na podstawie mikroskopowych kulturowych śladów grzybów wydzieliny oskrzelowej i błon śluzowych. Jeśli skóra jest dotknięta, wymazy ze skóry wskazują na kolonizację. Ostateczne potwierdzenie diagnozy następuje poprzez histologiczne wykrycie patogenu.

Pacjenci zwykle otrzymują w leczeniu imidazolowe leki przeciwgrzybicze, takie jak ketokonazol. Aplikacja w postaci maści odbywa się lokalnie. W przypadku zajęcia narządów należy zastosować terapię wewnętrzną, która w większości przypadków odpowiada leczeniu systemowemu i jest podobna do leczenia posocznicy wywołanej przez Candida. Po wystąpieniu sepsy przebieg jest oceniany jako raczej niekorzystny.