W Flufenazyna jest substancją czynną, która ze względu na swoje właściwości jest z powodzeniem stosowana jako neuroleptyk w medycynie człowieka od lat 60-tych XX wieku. Flufenazyna jest u. za. Wskazany przy zespołach psychotycznych z urojeniami i omamami, zdiagnozowaną schizofrenią i pobudzeniem psychomotorycznym.
Co to jest flufenazyna?
Lek flufenazyna został zatwierdzony w Republice Federalnej Niemiec w 1961 roku do leczenia chorób. Substancja została przepisana w postaci tabletek pod nazwami handlowymi Omca® i Lyogen® i stosowana w leczeniu różnych chorób psychicznych i psychiatrycznych.
Ze względu na swoje właściwości białe ciało stałe zaliczane jest do klasy substancji czynnych neuroleptyków i zalicza się do grupy tzw. Fenotiazyn. Flufenazyna ma masę moralną 437,52 g / mol. W chemii i farmakologii lek opisuje wzór empiryczny C 22 - H 26 - F 3 - N 3 - O - S.
Nawet dziś przyjmuje się go tylko doustnie w postaci tabletek. Oprócz dobrze znanych nazw handlowych flufenazyna jest również dostępna w handlu jako lek generyczny.
Efekt farmakologiczny
Flufenazyna to aktywny składnik z grupy fenotiazyn. Jako taka jest uważana za neuroleptykę i ma właściwości przeciwpsychotyczne i uspokajające. Flufenazyna jest jednym z tak zwanych silnie działających neuroleptyków, do którego należą również pokrewne leki haloperidol i perfenazyna. Tworzą one najsilniejszą neuroleptycznie grupę neuroleptyków pierwszej generacji.
Farmakologiczne działanie flufenazyny sprawia, że lek jest antagonistą dopaminy. Wiąże się konkurencyjnie z receptorami dopaminy (receptory D2) w ludzkim mózgu i tym samym hamuje wiązanie dopaminy jako substancji przekaźnikowej. Ma działanie lekko uspokajające, przeciwpsychotyczne i zmniejszające popęd.
Oprócz działania na receptory dopaminy, flufenazyna działa również na receptory serotoninowe (receptory 5HT2). Tutaj również zapobiega się wiązaniu serotoniny, substancji przekaźnikowej, co prowadzi do nasilenia działania uspokajającego, przeciwpsychotycznego i zmniejszającego popęd.
Zastosowanie i zastosowanie medyczne
Ponieważ flufenazyna, w przeciwieństwie do innych neuroleptyków, takich jak. B. Triflupromazyna, wywołuje jedynie działanie neuroleptyczne lub uspokajające, substancja czynna w medycynie człowieka jest stosowana wyłącznie w psychiatrii. Jednak w weterynarii flufenazyna jest również stosowana jako środek uspokajający w celu wywołania znieczulenia.
Neuroleptyk jest przyjmowany doustnie przez pacjentów w postaci tabletek powlekanych na receptę. Jest sprzedawany wyłącznie za pośrednictwem aptek, ponieważ podlega przepisom na receptę i przepisom aptecznym w Europie i USA.
Obecnie lek jest stosowany tylko w monopreparatach. Leki zawierające flufenazynę jako substancję czynną są wskazane, jeśli u pacjenta zdiagnozowano schizofrenię. W takich przypadkach flufenazynę można przepisać w celu zapobiegania nawrotom lub leczenia przewlekłych psychoz. Flufenazyna jest również przepisywana na zaburzenia myślenia, ostre urojenia, halucynacje i zaburzenia ego. Aplikacja może być krótko- lub długoterminowa, w zależności od celu leczenia, przy czym regułą jest ten ostatni.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki uspokajające i wzmacniające nerwyZagrożenia i skutki uboczne
Przed pierwszym przyjęciem flufenazyny należy sprawdzić, czy nie występuje nietolerancja (alergia) na substancję czynną. W takim przypadku nie należy przeprowadzać leczenia. Takie przeciwwskazanie podaje się także u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Ponadto przyjmowanie neuroleptyków może nasilać działanie środków przeciwbólowych i znieczulających. Dlatego przed operacją należy odpowiednio zmniejszyć dawkę stosowanych preparatów. Ponieważ flufenazyna zwiększa również działanie alkoholu, nie należy pić niczego krótko przed lub po zażyciu substancji czynnej.
Ponieważ flufenazyna jest neuroleptykiem, po jej przyjęciu mogą wystąpić niepożądane skutki uboczne. Jednak niekoniecznie musi tak być. Jednak niektórzy pacjenci zgłaszają zaburzenia pozapiramidowego układu ruchowego (EPMS). Są one zwykle wyrażane przez drżenie (mimowolne, rytmiczne skurcze różnych grup mięśni) lub sztywność (patogenicznie zwiększone napięcie mięśni szkieletowych).
Przyjmowanie flufenazyny może również prowadzić do wartości ciśnienia krwi poniżej 100/60 mmHg (niedociśnienie). Możliwe jest również, że leczenie flufenazyną prowadzi do długotrwałego przekroczenia częstości akcji serca typowej dla wieku (tachykardia).
W niektórych badaniach klinicznych leczeni zgłaszali również objawy ze strony przewodu pokarmowego, które objawiały się wymiotami, nudnościami, ogólnym złym samopoczuciem i zaparciami (zaparcia). Inne znane dotychczas działania niepożądane obejmują suchość w ustach i ból głowy.
