ZA Zaburzenia wytrysku może wyrażać się w różnych formach. Wspólne dla różnych form zaburzeń wytrysku jest to, że często rozwijają się one psychicznie.
Co to jest zaburzenie wytrysku?
© Christoph Burgstedt - stock.adobe.com
Według statystyk zaburzenie wytrysku jest najczęstszym zaburzeniem seksualnym u mężczyzn. Termin zaburzenie ejakulacji obejmuje różne zaburzenia, które występują w związku z wytryskiem mężczyzn.
Przedwczesny wytrysk jest jedną z najczęstszych form tego zaburzenia. Wytrysk następuje w bardzo krótkim czasie po wystąpieniu erekcji, tak że np. Funkcjonujący stosunek płciowy może być ograniczony lub całkowicie niemożliwy. Jeśli zaburzenie wytrysku przybiera postać opóźnionego wytrysku, mężczyzna dotknięty chorobą ma trudności z wywołaniem orgazmu i wytrysku.
Inną postacią zaburzeń wytrysku jest brak orgazmu u mężczyzn. Tak zwany wytrysk wsteczny (znany również jako wytrysk wsteczny) pojawia się ostatecznie, gdy nasienie mężczyzny wlewa się do jego pęcherza i nie wydostaje się na zewnątrz.
przyczyny
Dokładnych przyczyn zaburzeń wytrysku często nie można jasno wyjaśnić. Jednak w większości przypadków zaburzenia wytrysku nie ukrywają żadnych fizycznych dysfunkcji; w medycynie przyjmuje się zatem, że za rozwojem zaburzeń wytrysku często kryją się różne czynniki psychologiczne.
Jeśli chodzi o przedwczesny wytrysk u mężczyzn, pewną rolę mogą odgrywać czynniki przyczynowe, takie jak napięcie lękowe, stres i / lub negatywne doświadczenia z kontaktami seksualnymi. Zaburzenia wytrysku w postaci opóźnionych wytrysków mogą mieć również przyczyny psychologiczne; Jednak stosowanie niektórych leków (takich jak różne leki psychotropowe) lub chorób neurologicznych może również sprzyjać opóźnieniu wytrysku.
Psychologiczne czynniki, które mogą ukrywać się za brakiem orgazmu, obejmują obawy przed ciążą partnera. Zaburzenie wytrysku tylnego wytrysku jest ostatecznie spowodowane brakiem zamknięcia szyi pęcherza.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na problemy z potencją i erekcjąObjawy, dolegliwości i oznaki
Dolegliwości i objawy zaburzenia ejakulacji mogą być bardzo różne i zawsze zależą od dokładnej przyczyny zaburzenia. Z reguły osoby dotknięte chorobą nie mogą osiągnąć orgazmu i tym samym odczuwać przyjemności podczas stosunku płciowego. Jednak zaburzenie wytrysku może wskazywać na inny stan, który wymaga leczenia.
Z powodu zaburzeń wytrysku chęć posiadania dzieci może nie zostać spełniona, co może prowadzić do trudności z własnym partnerem. Nasienie może również płynąć z powrotem, zamykając w ten sposób szyjkę pęcherza. W wielu przypadkach zaburzenie wiąże się również z dolegliwościami psychologicznymi i może być przez nie wywoływane. Jednak większość osób dotkniętych tym zaburzeniem źle się czuje z powodu tego zaburzenia i dlatego cierpi na kompleksy niższości lub znacznie obniżoną samoocenę.
Wielu pacjentów wstydzi się choroby i dlatego często nie zwraca się do lekarza. Często zaburzenie wytrysku prowadzi również do znacznie wyższego poziomu stresu w życiu codziennym, a tym samym do obniżenia jakości życia pacjenta. Z reguły nie wykorzystuje się oczekiwanej długości życia z powodu tej choroby, ale ewentualna choroba podstawowa może mieć negatywny wpływ na oczekiwaną długość życia pacjenta.
Diagnoza i przebieg
Zaburzenia wytrysku można zwykle zdiagnozować na podstawie zgłaszanych przez pacjenta objawów. Aby odkryć lub wykluczyć czynniki fizyczne, które mogą być ukryte za zaburzeniem wytrysku, lekarz prowadzący zwykle pyta o odpowiedni wywiad chorobowy podczas konsultacji z pacjentem.
Jeśli różne formy zaburzeń wytrysku (takie jak wytrysk tylny lub opóźniony) budzą podejrzenie choroby podstawowej, urazu lub dysfunkcji, można to sprawdzić za pomocą dalszych procedur diagnostycznych.
Na przebieg zaburzenia wytrysku wpływają różne czynniki. Z reguły jednak skuteczne leczenie odpowiednich przyczyn ma również pozytywny wpływ na zaburzenie. Jeśli przyczynę można całkowicie wyeliminować (jak ma to miejsce na przykład w przypadku wytrysku tylnego), odpowiadające mu zaburzenie wytrysku może również ustąpić.
Komplikacje
Powikłania zaburzenia wytrysku zwykle zależą od jego przyczyn. Jeśli zaburzenie jest spowodowane dolegliwościami psychologicznymi, zwykle można je wyleczyć i całkowicie ograniczyć, aby pacjent nie odczuwał dalszych dolegliwości. Jeśli zaburzenie wytrysku jest spowodowane inną chorobą podstawową, może w najgorszym przypadku doprowadzić do całkowitej bezpłodności mężczyzny.
Pacjenci przeważnie odczuwają dyskomfort psychiczny i depresję, które pojawiają się w wyniku zaburzenia. Osoby dotknięte chorobą cierpią również na obniżoną samoocenę i kompleksy niższości. Przede wszystkim może prowadzić do poczucia wstydu wobec partnera i ograniczenia pożądania seksualnego, co może powodować negatywne napięcia w partnerstwie.
W większości przypadków zaburzenia wytrysku można leczyć stosunkowo dobrze. W przypadku przyczyn psychologicznych dokonuje tego psycholog, a pacjent musi obniżyć poziom stresu. Z reguły można również stosować kremy i maści, które znieczulają żołądź i tym samym ograniczają zaburzenia wytrysku. W przypadku niepłodności można też inaczej pobrać plemniki i zapłodnić nim partnera.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Wszystkie zaburzenia wytrysku mogą być powodem do wizyty u lekarza. Należy tu rozróżnić między potrzebą wyjaśnienia przyczyn organicznych (w przypadku wytrysku wstecznego, braku lub bolesnego wytrysku) a cierpieniem spowodowanym przedwczesnym lub opóźnionym wytryskiem. Podejście lekarza specjalisty (w pierwszej kolejności urologa) różni się w zależności od różnych form zaburzeń wytrysku.
Konieczność działania należy również ocenić jako wyższą w przypadku bolesnych, wstecznych lub braku wytrysków. Jeżeli dana osoba zauważy taką zmianę w wytrysku, należy skonsultować się z urologiem. Przyczyny tego typu zaburzeń są różnorodne i sięgają od skutków leków po stany zapalne. W związku z tym należy podjąć działania i, jeśli to konieczne, zastosować terapię.
Te formy zaburzeń wytrysku są również zawsze uważane za patologiczne i dlatego wymagają badania lekarskiego. Zwłaszcza w przypadku stanów zapalnych lub zbliżających się problemów z erekcją, ich opóźnianie wiąże się również z ryzykiem nieodwracalnych uszkodzeń.
Przedwczesne lub mocno opóźnione wytryski to bardziej indywidualne przypadki, w których wizyta u lekarza powinna odbyć się najpóźniej w momencie rzeczywistego stresu psychicznego. Zależy to więc od tego, czy jakość życia dotkniętych chorobą mężczyzn jest upośledzona przez zaburzenia wytrysku. W tym przypadku konieczne może być również podjęcie terapii seksualnej, ponieważ te formy zaburzeń wytrysku często mają komponent psychologiczny.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
Terapia zaburzeń wytrysku zależy głównie od rodzaju występującego zaburzenia. Wszelkim psychologicznym przyczynom zaburzeń wytrysku można na przykład przeciwdziałać za pomocą ukierunkowanej psychoterapii.
Często sensowne jest tutaj włączenie partnera chorego mężczyzny do psychoterapii. W walce z zaburzeniami wytrysku w postaci przedwczesnych wytrysków, w zależności od poszkodowanej osoby, proponowane są również różne środki zaradcze: przy pomocy tzw. Techniki „stop and start” np. Ćwiczyć kontrolę mężczyzny nad czasem wytrysku.
Można stosować kremy odrętwiające, aby zmniejszyć wrażliwość żołędzi, a tym samym opóźnić wytrysk. Tylny wytrysk należy leczyć lekami, jeśli szyja pęcherza działa:
Odpowiednie leki powodują zamknięcie szyjki pęcherza, tak że nasienie męskie wypływa na zewnątrz. Jeśli w indywidualnych przypadkach nie jest możliwe odpowiednie leczenie farmakologiczne i istnieje chęć posiadania dzieci, nasienie może zostać przetworzone z moczu w celu sztucznego zapłodnienia.
Jeśli za zaburzeniem wytrysku kryją się choroby fizyczne, ważnym krokiem w terapii jest zwalczanie choroby podstawowej.
Perspektywy i prognozy
Zaburzenie wytrysku zwykle ma dobre rokowanie. Stres, gorączkowe tempo i podniecenie to często przyczyny zaburzenia. Gdy tylko dana osoba znajdzie się w równowadze emocjonalnej i może się wewnętrznie zrelaksować, skargi są regulowane. Zaburzenie jest często łagodzone poprzez doświadczenie życiowe i rutynowy proces w trakcie intymnego kontaktu. Należy wyeliminować czynniki zakłócające i stworzyć nieformalną atmosferę.
W większości przypadków zaburzenie wytrysku jest zjawiskiem przejściowym i jest silnie związane z procesami emocjonalnymi. Zmartwienia, lęki lub brak pewności siebie wywołują zaburzenie. Jeśli zostaną skorygowane, spontaniczne wyleczenie jest możliwe w dowolnym momencie. Zaburzenie może również nawracać w ciągu życia. Jeśli z powodu stresu lub zwiększonego podniecenia pojawią się nowe fazy życia, zaburzenie może ponownie się pojawić. Jeżeli przyczyną zaburzenia wytrysku jest zwężenie naczyń krwionośnych, rozpoczyna się leczenie.
W bardzo rzadkich przypadkach konieczna jest operacja. Perspektywa poprawy, jeśli potrzebna jest opieka medyczna, jest również bardzo dobra. Rokowanie pogarsza się, jeśli są inne choroby psychiczne lub przyjmowane są leki. Jeśli obecna przyczyna zostanie wyeliminowana lub wyleczona, zaburzenie wytrysku ustąpi, aż objawy ustąpią.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na problemy z potencją i erekcjązapobieganie
Ponieważ czynniki psychologiczne, które mogą prowadzić do zaburzeń wytrysku, nie zawsze mogą być jasno zdefiniowane i kontrolowane, odpowiednia profilaktyka jest możliwa tylko w ograniczonym zakresie. Czynniki fizyczne zwiększające ryzyko zaburzeń wytrysku należy leczyć jak najwcześniej, zgodnie z zaleceniami ekspertów.
Opieka postpenitencjarna
Dalsze postępowanie w przypadku zaburzenia wytrysku zależy od rodzaju leczenia i przyczyny. Jeśli konieczne były zabiegi chirurgiczne, to zwykle są one wyczerpane po przeprowadzonym leczeniu rany i blizny.
Jeśli infekcja, która wywołała zaburzenie wytrysku, zostanie zwalczona, przydatna jest kontrola kontrolna. Zwłaszcza w przypadku agresywnych infekcji bakteryjnych jąder lub pęcherza należy przeprowadzić wielokrotne kontrole kontrolne. W ten sposób można szybko zidentyfikować i leczyć zaostrzenie infekcji. To samo dotyczy infekcji, które prowadzą do bólu lub nieprawidłowych wrażeń, na przykład podczas wytrysku.
Dalsza opieka jest bardziej złożona, jeśli cierpisz na chorobę psychiczną lub problemy z życiem seksualnym. W najlepszym przypadku opieka uzupełniająca obejmuje dalsze środki psychoterapeutyczne i seksualne, które osoba dotknięta chorobą może zastosować w razie potrzeby. Jednak opcje medyczne szybko się wyczerpują. Sukces w leczeniu zaburzeń wytrysku wywołanych psychologicznie należy oceniać bardzo subiektywnie, a opieka kontrolna może polegać jedynie na stwierdzeniu poprawy lub pogorszenia.
Jeśli zaburzenie wytrysku (dowolnego typu) obniżyło jakość nasienia, można również regularnie wykonywać spermiogram po leczeniu. Może to uprościć planowanie rodziny na dalszym etapie.
Możesz to zrobić sam
To, czy i jak można niezależnie leczyć zaburzenie ejakulacji, zależy od postaci zaburzenia. Jeśli przyczyną są przyczyny psychologiczne, takie jak stres lub depresja, psychoterapia celowana ma sens. W wielu przypadkach ten środek terapeutyczny może być wspomagany ćwiczeniami, zmianą diety lub zmianą pracy lub środowiska. Czasami sensowne jest również zaangażowanie partnera w leczenie.
W przypadku przedwczesnego wytrysku dostępne są środki takie jak „metoda stop-start”, dzięki której można poprawić kontrolę nad czasem wytrysku. Są też kremy odrętwiające i specjalne prezerwatywy. Jeśli zaburzenie wytrysku jest związane z chorobą, należy najpierw wyleczyć chorobę przyczynową. Ogólnie zaleca się, aby poszkodowani porozmawiali z lekarzem na wczesnym etapie i ustalili przyczynę problemów.
Zaburzenie wytrysku może być również spowodowane stosowaniem określonych leków, które można odstawić po konsultacji z lekarzem. W walce z zaburzeniami wytrysku związanymi z wiekiem pomocne są czynności pobudzające, takie jak sport lub spożywanie niektórych pokarmów. Naturalne afrodyzjaki zwiększają pożądanie seksualne, a czasami pomagają również zapobiegać problemom z wytryskiem.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
