Pod jednym Dentinogenesis imperfecta lekarz opisuje chorobę dziedziczną. Dentinogenesis imperfecta prowadzi następnie do deformacji zębiny, co skutkuje rozluźnieniem szkliwa i uwolnieniem zębiny. W wyniku ścierania spowodowanego żuciem zębina rozpada się na dziąsła.
Czym jest Dentinogenesis Imperfecta?
© kocakayaali - stock.adobe.com
Dentinogenesis imperfecta jest autosomalnym dominującym dziedzicznym zaburzeniem strukturalnym lub nieprawidłowym rozwojem intencji zęba; Dentinogenesis imperfecta dotyka co 8 000 osób. Nazywa się również Dentinogenesis imperfecta Zespół Capdeponta i podzielony na trzy typy:
- Typ I (znany również jako Shields DI Typ I) objawia się w kontekście osteogenezy imperfecta (OI - znanej również jako choroba szklistych kości), a czasami oznacza również, że postępująca utrata słuchu występuje z czasem.
- Typ II (znany również jako Shields DI Type II lub jako dziedziczny typ opalizujący) to predyspozycja genetyczna, która może również występować jak osteogenesis imperfecta.
- Typ III (zęby muszlowe lub typu Brandywine) jest porównywalny z typem II i został po raz pierwszy udokumentowany w Brandywine (USA).
przyczyny
Przyczyną rozwoju jest faza rozwoju zębów; gen odgrywa w tym istotną rolę. Oznacza to, że predyspozycje do zębinogenezy niedoskonałej mogą być również dziedziczone. Ponieważ podczas rozwoju twardej substancji zęba następuje wymiana komórek, która ma związek z zębiną, następuje niedobór zębiny, przez co można zaobserwować zwiększone zatrzymywanie wody w szkliwie zębów.
W wyniku tego stanu dochodzi do deformacji zęba. Jednak deformacje stają się widoczne dopiero po wyrżnięciu zębów. Wady rozwojowe występują nie tylko w zębach stałych, ale można je również zaobserwować w uzębieniu mlecznym.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na ból zębaObjawy, dolegliwości i oznaki
W kontekście Dentinogenesis imperfecta na zębach widoczne są delikatne niebieskawe przebarwienia. Brakuje szkliwa lub jest pęknięta; Czasami dochodzi również do zniekształcenia podbudowy, ponieważ zębina jest zniekształcona. Struktura zębiny jest nieprawidłowa i nieregularna. W wyniku ścierania spowodowanego żuciem szkliwo ulega zniszczeniu.
Zębina jest następnie odsłonięta i z czasem „odgryziona”. Za pomocą promieni rentgenowskich lekarz może zobaczyć znacznie zmniejszoną reprezentację kontrastową tkanki zęba. Czasami lekarz zauważa również skrócenie korzeni zębów; kolejny znak, że jest to dentinogenesis imperfecta. Ubytki miazgi, a także kanały korzeniowe są zamykane zębiną; Jeśli jednak nadal pozostaną resztki miazgi, nie może powstać tzw. Zębina wtórna.
Dzieje się tak, ponieważ nie są dostępne żadne odontoblasty. Z reguły jednak nie ma miazgi.Brak miazgi tłumaczy również brak bólu; nawet jeśli zębina została zagryziona do dziąseł i normalnie stan ten powodowałby ogromny ból. Jeśli zębinogenesis imperfecta pozostaje nieleczona, ząb można faktycznie „przeżuć” aż do dziąseł.
Diagnoza i przebieg
Lekarz stawia diagnozę na podstawie historii choroby pacjenta oraz badań klinicznych i radiologicznych. Jednak do czasu przeprowadzenia molekularnych testów genetycznych jest to czysto podejrzewana diagnoza. Dopiero po przeprowadzeniu testu genetycznego można postawić pewną diagnozę, że dentinogenesis imperfecta jest rzeczywiście obecna.
Jeśli leczona jest dentinogenesis imperfecta, jakość życia może bardzo dobrze wzrosnąć; Prognozy są - w zależności od rodzaju i rozległości zębinogenezy niedoskonałej - różne, ale konsekwentnie pozytywne. Jeśli pacjent nie leczy zębinogenezy niedoskonałej, stan zębów ulega pogorszeniu. Dlatego ważne jest, aby zęby były zaopatrzone w wypełnienia, korony i łączniki.
W ten sposób zęby mogą mieć „normalny wygląd”. Ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, który ma również doświadczenie w leczeniu zębinogenezy imperfecta. Z pewnością są dentyści, którzy odmawiają leczenia pacjentów z Dentinogenesis imperfecta.
Komplikacje
Ze względu na zębinogenezę niedoskonałą w większości przypadków dochodzi do dyskomfortu w jamie ustnej. Pacjent cierpi na poważne wady rozwojowe i uszkodzenie szkliwa zębów. Zębina może nawet rozpaść się w kierunku dziąseł i prowadzić do powikłań w jamie ustnej. Korzenie zębów pacjenta również ulegają skróceniu, a nawet można je zamknąć.
Jeśli zębina jest rzeczywiście przygryzana do dziąseł, ból jest wyjątkowo silny. Z powodu bólu osoba dotknięta chorobą nie może już normalnie jeść i pić, co powoduje poważne ograniczenia w życiu codziennym. W wielu przypadkach pacjenci również doświadczają odwodnienia i utraty wagi. Ból może również prowadzić do dolegliwości psychicznych i depresji. Często pacjenci wydają się poirytowani i lekko agresywni.
Leczenie Dentinogenesis imperfecta ma przede wszystkim na celu zminimalizowanie ścierania. Pozwala to uniknąć całkowitego zniszczenia. Z reguły zabiegi kosmetyczne są również konieczne, aby dana osoba czuła się komfortowo i nie cierpiała na kompleksy niższości. Zęby wypełnione są materiałem wypełniającym. Ponadto nie ma dalszych komplikacji. W najgorszym przypadku pacjent może utracić zęby bez leczenia.
Kiedy należy iść do lekarza?
Jeśli zauważy się lekko niebieskawe przebarwienie zębów, oznacza to zębinogenezę niedoskonałą. Wizyta u dentysty jest zalecana, jeśli to niebieskie przebarwienie nie ustąpi samoistnie po kilku dniach lub jeśli pojawią się dalsze objawy. W dalszym przebiegu choroba dziedziczna objawia się m.in. widocznym zaczerwienieniem i stanem zapalnym. W przypadku wystąpienia tych objawów należy natychmiast skonsultować się z lekarzem, który wyjaśni przyczynę i, jeśli to konieczne, bezpośrednio ją leczy.
Najpóźniej w przypadku pojawienia się bólu wskazana jest natychmiastowa wizyta lekarska. Pacjenci, którzy już cierpią na inne problemy stomatologiczne, są szczególnie podatni na zębinogenezę niedoskonałą. Powinni regularnie odwiedzać dentystę i natychmiast usuwać wszelkie objawy choroby.
Osoby, u których choroba została już zdiagnozowana, ale jeszcze nie wybucha, powinny również umówić się na regularne wizyty kontrolne w gabinecie stomatologicznym. Czasami dentinogenesis imperfecta można leczyć, zanim pęknie. Osoby dotknięte chorobą powinny porozmawiać z dentystą o możliwościach takiego wczesnego leczenia.
Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy
Leczenie i terapia
W kontekście Dentinogenesis imperfecta głównym celem zabiegu jest maksymalne zminimalizowanie ścierania. Tylko w ten sposób można zrehabilitować zęby, gdy widoczne są już ogromne oznaki zużycia. Estetykę można również zoptymalizować; wszelkie inne opcje są środkami zapobiegawczymi, aby uniknąć szkód następczych. Zęby trzonowe są zwykle zaopatrzone w korony dentystyczne.
Zmniejsza to zużycie zębów i stabilizuje dolną i górną szczękę. Lekarz zakłada na zęby tylne korony ze stali nierdzewnej; zęby przednie są następnie traktowane materiałem wypełniającym. W przypadku zębów stałych niezbędne jest przede wszystkim leczenie materiałem wypełniającym.
Jednak na początku leczenia lekarz upewnia się, że leczy wszelkie ubytki próchnicowe. Próchnicę usuwa się za pomocą wypełnień zębowych. Ponadto należy regularnie przeprowadzać wizyty kontrolne, aby w przypadku jakichkolwiek zmian lub pogorszenia stanu można było podjąć dalsze środki, aby lekarz mógł zapobiec następczym uszkodzeniom lub utracie zębów.
Perspektywy i prognozy
Dentinogenesis imperfecta jest nieuleczalna. Mimo intensywnego leczenia stomatologicznego postępuje zużycie zębów. Mobilność zębów zwiększają również szczątkowe korzenie zębów. W końcu strukturalne anomalie zębów często prowadzą do bezzębia we wczesnych latach życia.
Klasyczne metody leczenia mogą tylko nieco opóźnić zniszczenie zębów. Aby zminimalizować ekstremalne oznaki zużycia, zęby muszą być chronione koronami. Ponieważ nie ma połączenia między szkliwem a zębiną, najmniejsze naprężenia na niezabezpieczonych zębach prowadzą do złuszczania szkliwa.
Kolejnym problemem jest przebarwienie zębów na żółto-brązowe do niebiesko-szarego. Oprócz zaburzeń czynnościowych zębów, chorzy cierpią na znaczną presję psychiczną. W dzisiejszym społeczeństwie estetyka jest bardzo ważna. Pacjenci cierpiący na zębinogenezę niedoskonałą nie pasują do powszechnie uznanego zadbanego wyglądu.
To często prowadzi do wykluczenia społecznego. Osoby dotknięte chorobą często się wycofują. Cierpią z powodu ogólnych oczekiwań społeczeństwa, które akceptują tylko ogólny estetyczny obraz. W rezultacie mogą rozwinąć się zaburzenia psychiczne, które często prowadzą do depresji i myśli samobójczych.
Przy klasycznych metodach leczenia na dłuższą metę nie da się zatrzymać oznak zużycia, przebarwień i utraty zębów. W perspektywie tylko kompletna proteza może ponownie ustabilizować samoocenę pacjenta.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki na ból zębazapobieganie
Nie można zapobiec zębinogenezie imperfecta. Dzieje się tak, ponieważ jest to choroba genetyczna. Nie ma ani korzystnych, ani zapobiegawczych środków zapobiegających niedoskonałości zębinogenezy. Ważne jest, aby pacjenci z zębinogenesis imperfecta byli leczeni na wczesnym etapie i przeprowadzali regularne badania lekarskie.
Opieka postpenitencjarna
W przypadku Dentinogenesis imperfecta bezpośrednia opieka kontrolna nie jest możliwa, ponieważ jest to choroba dziedziczna. Dlatego należy go leczyć objawowo, ponieważ leczenie przyczynowe nie jest możliwe. Jednak osoby dotknięte Dentinogenesis imperfecta muszą zawsze dbać o zęby i unikać w miarę możliwości słodkich pokarmów, aby nie sprzyjały rozwojowi próchnicy.
Z reguły dentinogenesis imperfecta nie wpływa negatywnie na długość życia. W przypadku wystąpienia bólu lub innych nieprzyjemnych objawów w jamie ustnej, osoba zainteresowana powinna zawsze skonsultować się z lekarzem. Należy również unikać bardzo ciepłych i bardzo zimnych potraw i napojów, aby jeszcze bardziej nie podrażniać zębów.
Zdrowa dieta generalnie bardzo pozytywnie wpływa na przebieg zębinogenezy imperfecta. W większości przypadków choroba jest leczona chirurgią jamy ustnej. Ponadto zęby wymagają regularnej pielęgnacji.
W przypadku dolegliwości psychologicznych wynikających z ograniczeń estetycznych wskazana jest wizyta u psychologa w celu uniknięcia depresji i innych zaburzeń psychicznych. Szczególnie u dzieci wczesne rozpoznanie i leczenie ma pozytywny wpływ na dalszy przebieg choroby.
Możesz to zrobić sam
Dentinogenesis imperfecta zdecydowanie musi być leczony przez lekarza. Oprócz leczenia dentystycznego, niektóre środki samopomocy oraz różne zasoby domowe i naturalne mogą promować zdrowie zębów.
Przede wszystkim należy przestrzegać dobrej higieny jamy ustnej. Zęby należy szczotkować pastą leczniczą przynajmniej trzy razy dziennie i codziennie nitkować. Ponadto należy regularnie odwiedzać dentystę, który może monitorować postęp choroby i szybko reagować na powikłania.
Jeśli szkody następcze już się rozwinęły lub nawet wypadły zęby, sam niewiele da się zrobić. Konieczne jest wówczas specjalistyczne leczenie. Do tego czasu należy unikać substancji drażniących, aby uniknąć zapalenia szyjki zębów i błony śluzowej jamy ustnej.
W przypadku Dentigonesis imperfecta należy zawsze dbać o zdrową dietę bez cukru. Należy unikać wszelkich substancji, które mogłyby dodatkowo podrażniać dziąsła i zęby. Zgrzytanie zębami i podobne kompulsywne działania powinny być ograniczone, jeśli to możliwe, ponieważ na dłuższą metę pogorszy to objawy. W razie wątpliwości przydatne są również porady terapeutyczne.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
