Rekonstrukcja piersi

Tak jak Rekonstrukcja piersi To plastyczna rekonstrukcja piersi, która jest bardzo często wykonywana z powodu raka piersi.

Co to jest rekonstrukcja piersi?

Rak piersi jest jedną z najczęstszych postaci raka u kobiet. W ramach terapii chora pierś musi być bardzo często usuwana, co jest również jednym z głównych powodów późniejszej odbudowy lub odbudowy piersi. Za pomocą implantów lub własnej tkanki można w ten sposób odtworzyć kobiecą pierś.

Funkcja, efekt i cele

Rekonstrukcja piersi to plastyczna rekonstrukcja piersi, która jest bardzo często wykonywana z powodu raka piersi.

Istnieją różne metody odbudowy kobiecej piersi. Wybór metody zależy od różnych czynników. Obejmują one:

• jakość pozostałej tkanki

• zdrowie pacjenta

• Kształt i rozmiar piersi

• Pragnienia dotkniętych

Zasadniczo rozróżnia się rekonstrukcję piersi z wykorzystaniem tkanki własnej organizmu lub implantem. Tutaj dostępne są implanty wypełnione solą fizjologiczną lub silikonem, chociaż ostatnio można było znacznie je ulepszyć dzięki zastosowaniu wstępnie traktowanej skóry właściwej zwierzęcia, dzięki czemu można uniknąć często bardzo złożonej rekonstrukcji z pomocą tkanki autologicznej. Implanty są wciskane pod lub na mięsień klatki piersiowej. Jeśli pacjent ma wystarczająco duży płaszcz skóry, lekarz wprowadzi implant bezpośrednio.

Jeśli po operacji skóra jest zbyt napięta, należy ją najpierw napiąć za pomocą ekspandera. W tym celu pod skórę umieszcza się plastikową torebkę, którą za pomocą igły do ​​wstrzykiwań napełnia się roztworem soli fizjologicznej. Po kilku miesiącach skóra jest naciągnięta i można włożyć implant. Powiększanie piersi implantem to stosunkowo prosta i krótka operacja, która powoduje niewielki ból. W rekonstrukcji piersi z użyciem własnej tkanki ciała najpierw usuwa się tkankę mięśniową lub tłuszczową z brzucha, pleców czy pośladków, a tego typu operacja wymaga dużego doświadczenia. Chirurg odciąga tkankę mięśniową z brzucha lub pleców i przenosi ją do ściany klatki piersiowej, gdzie modeluje nową pierś.

Jednak po przeszczepieniu tkanki jest ona całkowicie oddzielona od ciała i ponownie połączona z naczyniami krwionośnymi. Bardzo często stosowaną metodą jest tzw. Metoda TRAM flap (ang. Transverse Rectus Abdomis Muscle), która wykorzystuje tkankę tłuszczową lub mięśniową z podbrzusza. Inną techniką jest rekonstrukcja piersi z użyciem autologicznej tkanki dużego mięśnia pleców (Musculus Latissimus Dorsi).

Ponadto do budowania piersi wykorzystuje się autologiczny tłuszcz z brzucha lub ud. Metodą budowy piersi bez mięśni jest tzw. Przeszczep płata DIEP (Deep Inferior Epigastric Perforator), w którym usuwa się tkankę tłuszczową ze ściany brzucha i po przygotowaniu lekarz wstrzykuje tłuszcz za pomocą kaniuli. W celu dopełnienia estetycznego kształtu zwykle wymagana jest dalsza obróbka.

Rekonstrukcja może nastąpić w tym samym czasie co operacja guza (rekonstrukcja pierwotna) lub w innym momencie (rekonstrukcja wtórna). W takim przypadku konieczne jest zakończenie wszelkich niezbędnych terapii (np. Radioterapia, chemioterapia, terapia hormonalna).

Ponieważ po rekonstrukcji często powiększona pierś może się zmienić, chirurg odbudowuje brodawki dopiero po kilku miesiącach. W ten sposób można zapewnić, że powiększona pierś jest również całkowicie wyleczona. Na brodawkę naśladuje się przeszczep skóry lub miejscowy płatek.

Na otoczkę jest używana skóra, która jest silniej pigmentowana i często pochodzi z wewnętrznej strony uda. Zabieg jest stosunkowo krótki i można go również wykonać w znieczuleniu miejscowym. Po wykonaniu rekonstrukcji piersi należy unikać wysiłku fizycznego, takiego jak noszenie lub podnoszenie. Przydatne jest również noszenie specjalnego stanika i masowanie klatki piersiowej.

Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa

Implanty z żelem silikonowym zwykle nie są szkodliwe dla zdrowia. Jednak ponieważ nigdy nie można całkowicie wykluczyć ryzyka, konieczne jest ciągłe sprawdzanie powiększonej piersi. Implant jest również ciałem obcym dla ciała, więc czasami ulega stwardnieniu, co może spowodować ściśnięcie implantu.

To powoduje ból i może zdeformować klatkę piersiową. W takim przypadku konieczna jest kolejna operacja, podczas której stary implant jest usuwany i zastępowany nowym. Jednak przy nowoczesnych implantach nie ma już ryzyka wycieku silikonu. Żele silikonowe nie są już płynne, ale bardzo podobne do tkanki piersi. Są również bardzo stabilne i mają długi okres przydatności do spożycia. Jednak nie wystarczają na całe życie, ale po kilku latach trzeba je wymienić.

Powiększenie piersi własną tkanką jest bardziej stresujące i złożone niż wszczepienie implantu. Operacja trwa dłużej i zwiększa się ryzyko krwawienia lub powikłań. Ponadto pacjenci muszą spodziewać się blizn. W zależności od wybranej techniki mogą wystąpić ograniczenia ruchowe lub zaburzenia krążenia. Faza regeneracji po odbudowie własną tkanką jest dłuższa niż w przypadku rekonstrukcji piersi implantem. Jednak organizm nie broni własnej tkanki, przez co nie dochodzi do przykurczów torebkowych. Ponadto nie ma potrzeby wymiany implantu. Powiększanie piersi autologicznym tłuszczem (bez mięśni i skóry) jest metodą, która nie jest jeszcze w pełni rozwinięta i dlatego jest rzadko stosowana.