Serce jest tym „silnikiem” krew jest „paliwem”. Około pięciu do sześciu litrów krwi przepływa przez ludzkie ciało i stanowi około ośmiu procent masy ciała. Krew zaopatruje całe ciało w niezbędne substancje poprzez naczynia krwionośne, bez których nie można już zagwarantować prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Co to jest krew
Krew w naszych żyłach może dosłownie zatrzymywać się, zamarzać lub być gorąca i wywoływać odpowiedni temperament. Tak więc krążenie krwi wpływa na klimat ciała. Prawdą jest również, że krew reaguje jak żaden inny narząd na zmiany w organizmie i chroni przed chorobami.
Po drodze krążenie krwi prowadzi przez całe ciało od cebulek włosów do czubków palców, a krew transportuje składniki odżywcze, tlen i toksyny.
Definiuje krew jako płyn ustrojowy, który zapewnia funkcje organizmu przy wsparciu układu sercowo-naczyniowego. Krew składa się z osocza zawierającego białko i wodę, które działa jako nośnik komórek. Są to czerwone krwinki, erytrocyty, które również nadają krwi ciemnoczerwony kolor, białe krwinki, leukocyty i płytki krwi, trombocyty.
Serce pompuje krew przez wszystkie naczynia krwionośne, które w każdym ciele mają prawie 100 000 kilometrów (!) Długości. W tym ogromnym zadaniu serce może być wspomagane i odciążane pracą wytrenowanych mięśni i zastawek żylnych.
Krew jest w węższym znaczeniu płynem ustrojowym, przez co określa się ją jako „płynny narząd” lub również jako „płynną tkankę” ze względu na jej różnorodne funkcje. Jako centralny element metabolizmu organizm nie może obejść się bez płynnego obiegu krwi.
Szacuje się, że na każdy kilogram masy ciała przypada 70 mililitrów krwi, co u dorosłego człowieka daje łącznie około 5-6 litrów krwi transportowanej przez układ naczyniowy. Ponieważ ilość krwi w organizmie koreluje z odpowiednią masą ciała, praktyczna zasada jest taka, że kobiety mają średnio o jeden litr mniej krwi niż mężczyźni. Fakt ten wynika z większej masy ciała mężczyzn w porównaniu z kobietami.
Anatomia i budowa
krew nie jest jednorodną masą, ale składa się z dużej liczby różnych składników. Osocze z około 50 procentami stanowi największą część krwi, a 42 procent to czerwone krwinki, zwane także erytrocytami, na drugim miejscu.
Kolejne cztery procent krwi składa się z białek, podczas gdy płytki krwi (tak zwane trombocyty) stanowią tylko dwa procent krwi. Jeden procent to także cały tłuszcz, cukier i sól we krwi. Białe krwinki, w żargonie medycznym zwane również leukocytami, stanowią znacznie mniej niż jeden procent, a dokładniej tylko 0,07 procent.
Zatem tylko połowa krwi składa się ze składników stałych, a druga połowa to płynne osocze krwi: 90-procentowy wodny roztwór, którego głównym zadaniem jest płynny „ruch” krwi w układzie naczyniowym.
Naczynia odprowadzające z serca nazywane są tętnicami. Mają mocną, muskularną budowę, aby móc wytrzymać wysokie ciśnienie z serca. Tętnice nadal się rozgałęziają i stają się ariolami i naczyniami włosowatymi.
Ściany naczynia są cienkie i przepuszczalne, dzięki czemu składniki odżywcze i tlen, które przyniosłeś ze sobą, mogą zostać przeniesione do poszczególnych komórek, a odpady mogą zostać odprowadzone. Po uwolnieniu produktów przemiany materii do rozkładających się narządów naczynia krwionośne ponownie rozszerzają się. W drodze powrotnej do serca nazywane są żyłami. Mówiąc najprościej, to jest krwiobieg.
Zanim krew wróci na tę ścieżkę, jest pompowana z serca przez małe krążenie płucne do płuc, gdzie może uzupełniać tlen. Wzbogacony w tlen cykl zaczyna się od nowa.
Funkcje i zadania
Plik krew Więc przepływa przez płuca i wątrobę, usta, mięśnie i mózg, a także wszystkie inne komórki i narządy ciała. Każdy składnik krwi spełnia swoje szczególne zadania na długiej drodze w organizmie:
Chyba najważniejszym zadaniem krwi jest rozprowadzanie tlenu, który jest wdychany przez płuca, oraz cukru, który jest wchłaniany do organizmu w przewodzie pokarmowym, poprzez rozległy układ naczyniowy w całym organizmie, tj. Cela zaopatrzeniowa.
Z drugiej strony to krew jest odpowiedzialna za transport produktów przemiany materii, których komórki już nie potrzebują, takich jak dwutlenek węgla i mocznik. Poszczególne komórki organizmu są uzależnione nie tylko od stałego dostarczania określonych substancji. Na przykład polecenia wydawane przez mózg muszą być przekazywane do komórek w postaci substancji przekaźnikowych. To przekazywanie odbywa się również za pośrednictwem krwi, co daje mu zadanie sieci dowodzenia.
Krwinki czerwone na drodze przez płuca mają za zadanie wchłonąć tlen atmosferyczny wdychany do płuc. W ten sposób wszystkie komórki organizmu są stale zaopatrywane w tlen. Tlen jest generatorem komórek, które w ten sposób uzyskują swoją „energię życiową”. Dwutlenek węgla jest produktem ubocznym ciągłej degradacji tlenu. To także powoduje dalszy transport krwi i jest ona wydychana z powrotem do płuc.
W czerwonym szpiku kostnym następuje uzupełnienie cennych erytrocytów. Funkcjonują (pracują) przez okres około czterech miesięcy. W końcu są ponownie rozkładane w śledzionie.
Po drodze przez jelita krew zbiera składniki odżywcze, które zostały rozbite i zmiażdżone w procesie trawienia. Osocze ponownie transportuje te składniki odżywcze do poszczególnych komórek, które dalej je wykorzystują. Wytwarzane są tu trujące produkty rozkładu, które trafiają do nerek i wątroby, aby unieszkodliwić je.
Wysiłek i podniecenie zwiększają przepływ krwi w żyłach. Skóra wydziela więcej ciepła. I odwrotnie, bledniemy zimą, na przykład, ponieważ mniej krwi jest wysyłanych na powierzchnię skóry, aby niepotrzebnie nie tracić ciepła. Ta regulująca klimat funkcja krwi jest uzupełniana zadaniem białych krwinek jako własnej obrony immunologicznej organizmu.
Leukocyty chronią organizm przed infekcjami. Chociaż są obecne w mniejszej liczbie, są dwa razy większe niż erytrocyty we krwi. Białe krwinki mogą poruszać się samodzielnie. Daje im to możliwość unieszkodliwienia patogenów za pomocą przeciwciał lub po prostu „zjadania ich”. Są również produkowane w szpiku kostnym. Stąd też pochodzą bezbarwne, cienkie płytki krwi. Ich zadaniem jest szybkie zatykanie ran. W ten sposób regulują krzepnięcie krwi.
Jak już wspomniano, w organizmie osoby dorosłej przepływa około pięciu do sześciu litrów krwi. W przypadku zakażenia chorobą, która rozprzestrzenia się poprzez krwioobieg, miałoby to fatalne konsekwencje ze względu na rozległy układ naczyń krwionośnych u ludzi w odniesieniu do szybkiego rozprzestrzeniania się atakującego patogenu, gdyby krew nie miała mechanizmów obronnych.
Nieswoista lub wrodzona obrona, a także specyficzna obrona przez fagocyty i przeciwciała występujące we krwi zapewniają, że organizm szybko reaguje na intruzów i może ich zniszczyć w krwiobiegu.
Choroby
Pochodzi z imponującego systemu Krew i aby uszkodzić swoje dwa układy krążenia, ponieważ poszczególne składniki zachorowały, krew traci część swoich możliwości. Choroba krwi, hemofilia, niszczy funkcję krzepnięcia krwi, powodując niszczące skutki każdego urazu. Brak czerwonych krwinek nazywany jest anemią, która wpływa na transport tlenu.
Ze względu na swoje wzajemne powiązania zaburzenia krwi mogą mieć szczególnie poważne konsekwencje. Nawet najmniejsze awarie w zaopatrzeniu organizmu w odpowiednią krew mogą prowadzić do poważnych chorób wtórnych, takich jak zawał mózgu. Ostra i przewlekła białaczka to jedna z najczęstszych chorób krwi: rak krwi.
Charakterystyczne dla białaczki jest to, że skład krwi zmienia się w nienaturalny sposób. Podczas gdy liczba czerwonych krwinek, których zadaniem jest transport tlenu i cukru, a także usuwanie dwutlenku węgla, maleje, zwiększa się udział białych krwinek we wczesnych, a więc nieoperacyjnych, wstępnych stadiach. Niedokrwistość (anemia) jest również stosunkowo powszechna.
Jak sama nazwa wskazuje, osoby dotknięte chorobą cierpią na ogólny brak krwi, co oznacza, że ich naczynia krwionośne zawierają mniej niż średnio pięć do sześciu litrów krwi. Wreszcie, jeśli chodzi o typowe choroby krwi, należy wziąć pod uwagę tak zwaną hemofilię: nawet najmniejsze uszkodzenie skóry powoduje, że osoby dotknięte chorobą tracą duże ilości krwi.
Tutaj również przyczyna leży w niewłaściwym składzie krwi. Urazy są najpierw "cementowane" przez płytki krwi, zanim inne składniki osocza krwi zapewniają krzepnięcie krwi i zapobieganie utracie krwi w wyniku urazu.
Wielu chorym można pomóc za pomocą leków. Czasami jednak trzeba wykonać transfuzję krwi, na przykład w celu wyrównania dużej utraty krwi. Aby białe krwinki organizmu nie zwalczały dostarczanej krwi jako niebezpieczeństwa, którego można uniknąć, grupy krwi dawcy i biorcy muszą się zgadzać.
Typowe i powszechne choroby
- Ostra białaczka limfoblastyczna
- Ostra białaczka szpikowa
- Przewlekła białaczka limfocytowa
- Przewlekła białaczka szpikowa
- Zatrucie krwi
.jpg)
