ZA Artroplastyka to zabieg chirurgiczny na stawie. Zabieg chirurgiczny ma na celu przywrócenie funkcji stawu lub zapewnienie zdrowego funkcjonowania stawu.
Co to jest endoprotezoplastyka?
Staw to ruchome połączenie między dwiema lub więcej kościami. W prawdziwym stawie między dwoma końcami kości jest przerwa. Nazywa się to wspólną przestrzenią. Powierzchnie stawu pokryte są chrząstką stawową.
Wokół stawu znajduje się ochronna torebka stawowa, która składa się z zewnętrznej, szczelnej warstwy tkanki łącznej i wewnętrznej warstwy nabłonkowej. Różne choroby mogą powodować uszkodzenia stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest odpowiedzialna za większość uszkodzeń stawów. Termin choroba zwyrodnieniowa stawów jest używany, gdy oznaki zużycia stawu wykraczają poza normalny zakres. Ból początkowy i ból zależny od stresu są typowe dla choroby zwyrodnieniowej stawów.
Możliwymi objawami choroby zwyrodnieniowej stawów są także deformacje i sztywność stawu. Artroplastyka jest stosowana w szczególności w przypadku sztywnych stawów, silnie bolesnych stawów oraz stawów o ograniczonej ruchomości. Z reguły uszkodzona chrząstka stawowa jest usuwana podczas zabiegu operacyjnego. Istnieją różne podgrupy endoprotezoplastyki stosowane w różnych wskazaniach.
Funkcja, efekt i cele
W alloartroplastyce jedna lub więcej powierzchni stawowych jest zastępowanych obcym materiałem. Te wkładki są również znane jako endoprotezy. Endoprotezy to implanty stawowe, które mogą pozostać w ciele i trwale zastąpić wadliwy staw.
Alloartroplastyka jest najczęściej wykonywana na stawie biodrowym. Ale istnieją również endoprotezy stawu kolanowego, stawu barkowego, stawu skokowego i stawu łokciowego. Rzadko stosuje się protezy stawów palców.Protezy biodrowe zwykle składają się ze stopów tytanu, kutych stopów CoCrMo, kutych stopów CoNiCrMo lub tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknami. Jeśli podczas endoprotezoplastyki stawu biodrowego wymieniana jest tylko głowa stawu, jest to hemiendoproteza (HEP). Wymiana głowy stawu i panewki stawu nazywana jest endoprotezą całkowitą (TEP).
W endoprotezoplastyce restrykcyjnej chory staw i kość są całkowicie usuwane. Ta forma endoprotezoplastyki stosowana jest głównie przy bólach stawów. Usunięcie eliminuje przyczynę bólu. Jednak brak stawu poważnie ogranicza funkcję chorej części ciała. Zabieg endoprotezoplastyki restrykcyjnej stosuje się np. Na stawie siodłowym kciuka. Zwykle używa się tutaj nazwy plastik Epping.
Chondroplastyka to wygładzenie zwyrodnieniowo zmienionej chrząstki. Do obszaru chondroplastyki należy również odświeżanie lub wiercenie kości pod uszkodzonym obszarem stawu. Wiercenie Pridie ma na celu stworzenie chrząstki bliznowatej w obszarze ubytku.
W endoprotezoplastyce przeszczepów można rozróżnić przeszczep kości chrząstki i przeszczep komórek chrząstki. Podczas przeszczepiania kości chrząstki cylindry kości i chrząstki są usuwane ze zdrowych obszarów uszkodzonego stawu. Następnie cylindry są umieszczane w obszarach ubytków. W transplantacji komórek chrząstki komórki chrzęstne są również pobierane ze zdrowej tkanki chrzęstnej. Te komórki są następnie hodowane na macierzy odżywczej. To tworzy zdrową chrząstkę, którą można przeszczepić do uszkodzonego stawu. Proces przeszczepiania komórek chrząstki jest wciąż dość nowy.
Do alloplastyki zalicza się również zabieg endoprotezoplastyki. Tutaj staw jest czyszczony i płukany w ramach artroskopii. Ma to na celu usunięcie zwyrodniałej i / lub zapalnej tkanki chrzęstnej. Podczas synowialektomii całkowicie usuwa się stan zapalny błony śluzowej stawu (maziówka).
Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Większość artroplastii wiąże się z ogólnym ryzykiem umiarkowanej operacji. Po operacji w nogach mogą tworzyć się skrzepy krwi zwane skrzeplinami. Bez profilaktyki ryzyko zakrzepicy w pierwszych trzech miesiącach po operacji wynosi od 1 do 6 proc. Ryzyko zakrzepicy można zmniejszyć do 0,3%, stosując profilaktykę rozpoczynającą się natychmiast po operacji. Jeśli zakrzep rozluźnia się w zakrzepicy, może to prowadzić do zagrażającej życiu zatorowości płucnej.
Podczas lub po endoprotezoplastyce mogą wystąpić zaburzenia gojenia się ran i infekcje. U średnio 5 na 30 000 pacjentów po operacji rozwija się głęboka rana i zakażenie protezy. Rana może krwawić przez niezwykle długi czas i mogą powstawać siniaki. Istnieje również możliwość uszkodzenia nerwów lub naczyń krwionośnych podczas operacji. Uszkodzenie nerwów może powodować nieprawidłowe odczucia w okolicy zaopatrzenia. Sporadycznie dochodzi do utraty krwi podczas operacji, która wymaga leczenia autologicznymi lub obcymi transfuzjami krwi.
Są ludzie, którzy mają reakcję alergiczną na implant, który jest stosowany w niektórych endoprotezoplastyce. Przy takiej alergii na implant sztuczny staw należy wymienić podczas operacji rewizyjnej. W zależności od zabiegu chirurgicznego istnieją inne specyficzne zagrożenia. Na przykład podczas wszczepiania sztucznego stawu biodrowego tkanka kostna uda może pęknąć. Tutaj udo należy dodatkowo ustabilizować za pomocą drutów i śrub. U trzech procent pacjentów w ciągu dziesięciu lat dochodzi do obluzowania endoprotezy. Jest to związane z silnym bólem i stanem zapalnym. W przypadku poluzowania endoprotezy należy wykonać operację rewizyjną.
W pierwszych miesiącach po operacji u niektórych pacjentów dochodzi do heterotropowego kostnienia. W tym procesie tkanki miękkie poza układem kostnym są przekształcane w tkankę kostną. W rezultacie mobilność uzyskana podczas operacji może zostać ponownie utracona. Dzięki profilaktycznemu promieniowaniu rentgenowskiemu przed operacją należy zmniejszyć ryzyko powstania nowej kości u pacjentów wysokiego ryzyka. Ponadto profilaktycznie podaje się leki przeciwzapalne.
Typowe i powszechne choroby stawów
- artroza
- Zapalenie stawu
- Ból stawu
- Obrzęk stawów
- Reumatoidalne zapalenie stawów
