Zastawka aorty

Plik Zastawka aorty to jedna z czterech zastawek serca lub jedna z dwóch tak zwanych zastawek kieszeniowych. Znajduje się na wyjściu lewej komory do aorty.

Zastawka aortalna otwiera się podczas skurczowego skurczu lewej komory, umożliwiając wypłynięcie krwi z komory do aorty, która jest początkiem krążenia w organizmie. Podczas kolejnej rozkurczowej fazy relaksacji lewej komory zastawka aortalna zamyka się i zapobiega cofaniu się krwi z aorty do komory.

Co to jest zastawka aortalna?

Zastawka aortalna jest jedną z dwóch tak zwanych zastawek kieszonkowych serca i znajduje się na wyjściu lewej komory (komory) do aorty, dużej głównej tętnicy ciała. Zastawka aortalna otwiera się podczas skurczowego skurczu lewej komory, tak że krew jest pompowana z komory do aorty.

Gdy tylko ciśnienie krwi spada pod koniec skurczu, krew ma tendencję do powrotu z aorty do lewej komory. W pełni sprawna zastawka aortalna zapobiega cofaniu się krwi, ponieważ jej „kieszonki” wypełniają się krwią i blokują wyjście z aorty do lewej komory. Zamiast tego lewa komora może napełnić się natlenioną krwią z lewego przedsionka.

Zastawka aortalna działa wyłącznie biernie ze względu na różne ciśnienie skurczowe i rozkurczowe oraz warunki przepływu w sercu. Zastawka nie ma żadnych mięśni, które mogłyby aktywnie wspomagać otwieranie i zamykanie, jak ma to miejsce w przypadku dwóch zastawek płatkowych, zastawki mitralnej i zastawki trójdzielnej do pewnego stopnia.

Anatomia i budowa

Zastawka aortalna znajduje się w lewej komorze u wyjścia aorty, czyli dużej tętnicy ciała. Zastawka serca to tak zwana zastawka kieszonkowa składająca się z trzech półksiężycowatych kieszeni utworzonych przez błonę wewnętrzną, najbardziej wewnętrzną warstwę naczyń krwionośnych.

Kieszenie są przymocowane do pierścienia podobnego do tkanki łącznej, anulus fobriosus i nazywane są valvula semilunaris dextra, sinistra i septalis. W wyjątkowych przypadkach zastawka aortalna składa się tylko z dwóch kieszonek. Jest to wada rozwojowa lub specjalizacja embrionalna, która powstała już w 5-7 tygodniu ciąży. Zastawka aortalna z dwiema kieszeniami może być również w pełni sprawna.

Na wolnym końcu każdej kieszeni znajduje się małe zgrubienie przypominające węzeł, które jest otoczone membraną zaworu w kształcie półksiężyca. Ta anatomiczna osobliwość wspomaga funkcję zastawki, która jest całkowicie bierna, ponieważ nie ma komórek mięśniowych ani ścięgien - jak w przypadku dwóch zastawek płatków płatków - które zapewniają wsparcie.

Funkcja i zadania

Głównym zadaniem zastawki aortalnej jest umożliwienie przepływu krwi z lewej komory do aorty, głównej tętnicy organizmu, podczas fazy skurczu komór (skurczu). Oznacza to, że zastawka aortalna otwiera się i stawia możliwie najmniejszy opór przed przepływem krwi do aorty, aby wspierać serce w wytwarzaniu krwi.

Jedynie niewielkie utrudnienie odpływu wymagałoby znacznie większej mocy pompowania z serca, co w dłuższej perspektywie mogłoby doprowadzić do uszkodzenia mięśnia sercowego. Kolejną podstawową funkcją zastawki aortalnej jest zapobieganie cofaniu się krwi z aorty do lewej komory podczas rozkurczowej fazy rozluźnienia komór. Oznacza to, że w momencie, gdy ciśnienie krwi w komorze spada i obniża się niż w aorcie, zastawka aortalna zamyka wejście do aorty, uniemożliwiając w ten sposób przepływ krwi z powrotem do komory.

Pozwala to na przepływ bogatej w tlen krwi z lewego przedsionka do komory podczas rozkurczu - pod warunkiem, że zastawka mitralna, zastawka między lewym przedsionkiem a lewą komorą, otwiera się prawidłowo i umożliwia przepływ krwi z lewego przedsionka do lewej komory. Jeśli zastawka aortalna wykazuje nieprawidłowości w jednym z dwóch zadań otwierania i zamykania wejścia do aorty we właściwym czasie, mięśnie serca muszą próbować skompensować niższą sprawność zwiększoną mocą pompowania, co w dłuższej perspektywie może doprowadzić do przeciążenia mięśnia sercowego.

Choroby

Zasadniczo można sobie wyobrazić nieprawidłowe działanie zastawki aortalnej zarówno przy otwarciu wejścia aorty, jak i przy zamknięciu wejścia we właściwym czasie. Zwężenie zastawki aortalnej lub niewystarczające otwarcie nazywa się zwężeniem aorty.

Jeśli zastawka aortalna nie zamyka się prawidłowo i następuje częściowy przepływ krwi z aorty do lewej komory, niedomykalność zastawki ma pewną wielkość. Niewydolność zastawki i zwężenie zastawki mogą występować pojedynczo lub razem jako tak zwana kombinowana witamina zastawki. Zmiany zastawki aortalnej, które prowadzą do upośledzenia czynności, są w rzadkich przypadkach spowodowane wrodzonymi wadami zastawki, które nie zawsze są zauważane wcześnie, ponieważ serce próbuje skompensować zwężenie zastawki lub jej niewydolność poprzez zwiększoną wydajność.

Zwykle nabywane są niesprawności - zwłaszcza zastawki aortalnej. Typowe wyzwalacze mogą obejmować: B. mieć gorączkę reumatyczną lub infekcyjne zapalenie wsierdzia lub mięśnia sercowego. Obserwowano również infekcje bakteryjne, w trakcie których bakterie osadzały się na zastawkach serca i prowadziły do ​​zmian w zastawkach.

Przeżyte zapalenie wsierdzia zastawki aortalnej może prowadzić do bliznowacenia drobnych kieszonek, tak że zastawka nie może się już całkowicie zamknąć i pojawia się niewydolność stopnia I lub II. Stopniowo postępujące zmiany zwyrodnieniowe w częściach zastawki aortalnej, np B. zwapnienia, to także nabyte wady zastawek serca.

Typowe i powszechne choroby serca

• Zawał serca
• Zapalenie osierdzia
• Niewydolność serca
• Migotanie przedsionków
• Zapalenie mięśnia sercowego