Alprazolam

Alprazolam jest stosowany głównie w przypadku zaburzeń lękowych i paniki. Ten aktywny składnik leczy tylko objawy, a nie przyczynę dyskomfortu. Ze względu na czasami znaczne skutki uboczne, alprazolam jest stosowany tylko wtedy, gdy spożycie jest nieuniknione.

Co to jest alprazolam?

Alprazolam został opracowany przez amerykańską firmę farmaceutyczną Upjohn (później przejętą przez Pfitzer). Na rynek niemiecki wszedł w 1984 roku pod nazwą Tafil®. Jedną z benzodiazepin jest biały, krystaliczny proszek, praktycznie nierozpuszczalny w wodzie.

W przeciwieństwie do klasycznych przedstawicieli tej grupy, alprazolam ma w cząsteczce pierścień triazolowy. Dlatego nazywana jest również triazolobenzodiazepiną. Preparat ten jest dostępny w handlu w postaci tabletek i tabletek o przedłużonym uwalnianiu, zwykle w dawkach 0,25 mg, 0,5 mg lub 1 mg. Jest przyjmowany doustnie. Dokładną dawkę ustali lekarz prowadzący.

Efekt farmakologiczny

Uśmierzający strach, uspokajający, relaksujący, a czasem euforyczny wpływ alprazolamu opiera się na jego działaniu na określone substancje przekaźnikowe w mózgu. Przekracza barierę krew-mózg i wiąże się z receptorami GABA-A. Tam narastający napływ jonów chlorkowych nasila działanie hamującego neuroprzekaźnika GABA w obrębie ośrodkowego układu nerwowego. To sprawia, że ​​komórki nerwowe są mniej wrażliwe na bodźce pobudzające.

Osiemdziesiąt procent składnika aktywnego przyjmowanego w postaci tabletki jest wchłaniane do krwiobiegu w jelicie.Po podaniu pojedynczej dawki doustnej maksymalne stężenie w osoczu osiągane jest po około jednej do dwóch godzin. Wiązanie z białkami osocza wynosi siedemdziesiąt do osiemdziesięciu procent. Objętość dystrybucji wynosi około 1,0 do 1,2 l / kg. Jednak jest on znacznie większy u otyłych pacjentów. Podaje się, że okres półtrwania w osoczu wynosi około dwunastu do piętnastu godzin, ale może być dłuższy u starszych pacjentów płci męskiej.

Biochemiczna konwersja alprazolamu zachodzi w wątrobie. Substancja czynna jest wydalana głównie z moczem. Opóźnione uwalnianie substancji czynnej w tabletkach o przedłużonym uwalnianiu nie wpływa na jego dystrybucję, metabolizm ani eliminację. Ta postać leku osiąga maksymalne stężenie w surowicy około pięć do dziesięciu godzin po spożyciu.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Głównym obszarem zastosowania alprazolamu są stany lękowe ze znaczną nadpobudliwością (nerwowość). Czasami jest również przepisywany jako terapia wspomagająca w leczeniu depresji. To zastosowanie jest kontrowersyjne wśród lekarzy.

Chociaż preparat okazał się skuteczny przy krótkim czasie leczenia, objawy depresji mogą się nasilać przy dłuższym podawaniu. Dlatego substancja czynna nie nadaje się do wyłącznego leczenia depresji. Alprazolam jest również często używany jako środek nasenny. Jednak nie ma wskazań do tego (stosowanie poza wskazaniami). W wyższych dawkach lek może zmniejszać napięcie mięśni i zapobiegać skurczom epileptycznym.

Na początku wielu pacjentów otrzymuje od 0,25 mg do 0,5 mg alprazolamu trzy razy dziennie. W razie potrzeby dawkę można zwiększyć do 3 mg na dobę. Po spożyciu mogą wystąpić przerwy w pamięci na czas bezpośrednio po użyciu. Dlatego ważne jest, aby osoby leczone spały wystarczająco długo.

Tutaj znajdziesz swoje leki

Zagrożenia i skutki uboczne

Najczęstsze skutki uboczne alprazolamu to senność, senność i zawroty głowy. Zmęczenie, zmniejszona czujność, dezorientacja, osłabienie mięśni, ból głowy, niepewność ruchu i chodu, zaburzenia widzenia i drżenie również nie są rzadkością na początku leczenia.

Przyjmowanie tej substancji czynnej może również prowadzić do dysfunkcji wątroby, zaburzeń miesiączkowania, utraty apetytu, nudności, zaparć, hiperprolaktynemii, reakcji skórnych i zmian libido.

Dzieci i osoby starsze mogą reagować agresywnie po podaniu alprazolamu i doświadczać koszmarów sennych, drażliwości, niepokoju i halucynacji. Gdy tylko pojawią się takie objawy, wskazane jest skonsultowanie się z lekarzem prowadzącym i zaprzestanie leczenia tym lekiem.

Alprazolam może stać się fizycznie i psychicznie uzależniony nawet po krótkim czasie. Ryzyko uzależnienia wzrasta wraz z czasem stosowania i wielkością dawkowania. Szczególnie zagrożeni są pacjenci, którzy wcześniej byli uzależnieni od alkoholu, pigułek lub narkotyków. Nagłe odstawienie substancji czynnej powoduje niepokój, drażliwość, niepokój, bóle głowy i mięśni, w skrajnych przypadkach nawet utratę rzeczywistości i osobowości lub silne reakcje nadwrażliwości.