Zerwanie ścięgna

ZA Zerwanie ścięgna często pojawia się podczas ćwiczeń. Ale nawet jeśli nadmiernie pobudzone ścięgna zostaną nagle mechanicznie przeciążone, może dojść do zerwania ścięgna. W przypadku ścięgien wstępnie obciążonych może się nawet zdarzyć, że ścięgna zerwą się podczas codziennego stresu, podczas gdy zdrowe ścięgna rozrywają się tylko wtedy, gdy są poddane ekstremalnemu obciążeniu lub są poddane działaniu siły zewnętrznej.

Co to jest zerwanie ścięgna?

Zadaniem ścięgien jest przenoszenie siły mięśni na szkielet. Ścięgna składają się z wiązek włókien kolagenowych o wysokiej wytrzymałości na rozciąganie. Ponieważ nie mają własnych naczyń krwionośnych, żywią się płynem tkankowym, który jednak powoli przechodzi do ścięgien. Ruch jest niezbędny dla optymalnej pielęgnacji, ponieważ pozwala trenować wytrzymałość na rozciąganie różnych ścięgien.

W a Zerwanie ścięgna jest to zatem zerwanie lub zerwanie ścięgna w wyniku nagłego przeciążenia. Szarpany skurcz odpowiedniego mięśnia może również prowadzić do zerwania ścięgna.

Często występuje już wcześniej zwyrodnieniowe uszkodzenie odpowiedniego ścięgna. Najczęstszym zerwaniem ścięgna jest zerwanie ścięgna Achillesa. Ale może to również dotyczyć innych ścięgien.

Zerwanie ścięgna mięśnia czworogłowego, zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego lub zerwanie ścięgna rzepki są równie częste. Często dotyczy to również mankietów rotatorów na ramionach.

przyczyny

Zmiany zwyrodnieniowe zachodzą w tkance ścięgien od 30 roku życia, co oznacza, że ​​tkanka ścięgien z wiekiem traci elastyczność. Podobnie jak więzadła, ścięgna mogą zrywać się częściowo lub całkowicie. Punkt przyczepu ścięgna na kości może również zostać wyrwany (apofiza). Kość może również zostać złamana, jeśli ścięgno jest zerwane (złamanie oderwania).

Uszkodzenie ścięgien występuje szczególnie często w miejscach o ograniczonym przepływie krwi, np. W okolicach pięty na ścięgnie Achillesa lub w okolicy kości ramiennej na ścięgnie nadgrzebieniowym.

Odpowiednie nagromadzenie urazów ścięgien można wykryć w różnych dyscyplinach sportowych, na przykład ścięgno Achillesa w sportach takich jak bieganie, jazda na nartach czy tenis lub ścięgna prostowników poszczególnych koniuszków palców w siatkówce lub koszykówce.

Przebieg choroby

Jeśli ścięgno jest zranione, pojawia się obrzęk i przebarwienie w dotkniętym obszarze, gdy krwawienie dostanie się do tkanki. Zerwanie ścięgna jest zwykle rozpoznawane na podstawie zmian fizycznych, bólu odczuwanego przez poszkodowanego, badań czynnościowych przeprowadzanych przez lekarza oraz [[prześwietlenie] 6 zdjęć.

Ruch dotkniętych mięśni jest poważnie ograniczony po zerwaniu ścięgna. W a Zerwane ścięgno ból jest również bardzo duży. Jednak nadal można poruszać mięśniami, choć z silnym bólem. Jeśli terapia zostanie rozpoczęta od razu i przeprowadzona profesjonalnie, rokowanie, że nastąpi całkowita regeneracja, jest pozytywne.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Zerwanie ścięgna jest zwykle wynikiem silnego zewnętrznego stresu lub przemocy. Prowadzi to do typowych i bardzo bolesnych objawów, które poważnie upośledzają codzienne życie danej osoby. Natychmiast po zerwaniu ścięgna pojawia się ostry ból.

Sekwencja ruchów jest znacznie zakłócona, tak że chodzenie lub bieganie nie jest już możliwe. Każdy ruch powoduje silny ból, dlatego niezbędne jest leczenie przez odpowiedniego lekarza.Innym i jednocześnie powszechnym objawem jest silny obrzęk występujący w odpowiednim obszarze łzy. Siniaki mogą również wskazywać na istniejące zerwanie ścięgna.

Pozostawienie takiego obrazu klinicznego bez leczenia naraża na duże ryzyko. Wspomniane objawy znacznie się nasilają, jeśli nie są leczone, tak że w pewnych okolicznościach mogą nawet wystąpić trwałe szkody następcze. Z tego powodu zerwanie ścięgna jest poważnym urazem, któremu zwykle towarzyszą dość typowe i proste objawy.

W celu ustalenia konkretnej diagnozy należy jednak skonsultować się ze specjalistą, aby można było rozpocząć określone leczenie. Przy odpowiednim leczeniu objawy powinny ustąpić szybko i szybko, aby umożliwić płynny powrót do zdrowia.

Komplikacje

W wyniku zerwania ścięgna początkowo występuje ograniczona mobilność. Jeśli choroba nie ustąpi, może to prowadzić do nieprawidłowego ułożenia lub zaniku mięśni w dotkniętym regionie. Jeśli obrzęk zostanie zaogniony, może rozwinąć się ropień, który nieleczony może przekształcić się w poważną infekcję.

W dłuższej perspektywie zerwanie ścięgna może zmniejszyć wydajność mięśnia. Nawet lata po urazie mogą wystąpić zaburzenia czynnościowe i paraliż, chociaż zdarza się to niezwykle rzadko. Częściej przewlekły ból pojawia się w wyniku zerwania ścięgna, co wymaga długotrwałej terapii. Może również wystąpić stwardnienie mięśni.

Poważne zerwanie ścięgna może również mieć konsekwencje psychologiczne - na przykład nadmierne zachowanie unikowe. Krwawienie, infekcja, zakrzepica lub zrywanie szwów rzadko występuje podczas operacji. Kiedy nerwy są uszkodzone, może wystąpić drętwienie lub paraliż. Zaburzenia gojenia się ran i nadmierne blizny są również rzadkimi powikłaniami operacji ścięgien.

Leki przepisane częściej powodują komplikacje. Na przykład różne skutki uboczne mogą wystąpić po zażyciu leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Częste dolegliwości: problemy żołądkowo-jelitowe, bóle głowy i podrażnienia skóry. Długotrwałe leki mogą powodować uszkodzenie nerek i wątroby.

Kiedy należy iść do lekarza?

Zerwanie ścięgna zawsze powinno być leczone przez lekarza. Ta choroba nie może wyleczyć się sama, przez co objawy zwykle nasilają się bez leczenia, a jakość życia chorego jest znacznie obniżona. W przypadku zerwania ścięgna bardzo ważna jest wczesna diagnoza i leczenie. Należy zasięgnąć porady lekarza, jeśli dana osoba odczuwa bardzo silny ból ścięgna.

Z reguły ból ten pojawia się przy każdym ruchu, chociaż ból może również występować w postaci bólu spoczynkowego. Nierzadko rozprzestrzeniają się na sąsiednie regiony i tam również prowadzą do poważnych dolegliwości. Ponadto siniaki lub ciężkie obrzęki na dotkniętym chorobie ścięgnem wskazują na zerwanie ścięgna i powinny zostać zbadane przez lekarza, jeśli same nie ustępują.

Lekarz rodzinny lub chirurg ortopeda można zobaczyć przede wszystkim w przypadku zerwania ścięgna. W nagłych wypadkach lub w przypadku ciężkich obrażeń i silnego bólu można bezpośrednio udać się do szpitala lub wezwać lekarza ratunkowego.

Leczenie i terapia

W przypadku podejrzenia badania lekarskiego należy przeprowadzić natychmiast Zerwanie ścięgna składa się. Przede wszystkim szczególnie ważne jest stłumienie bólu i obrzęku. Jako środki początkowe należy wprowadzić dobre chłodzenie i wysokie składowanie. Ważne jest również uspokojenie danego obszaru.

Jeśli końce ścięgien są wystarczająco blisko siebie, aby umożliwić im optymalny wzrost, zwykle przeprowadza się leczenie zachowawcze. Jeśli tak nie jest, preferowana jest operacja. Nawet jeśli terapia ma być przeprowadzona jak najszybciej, na przykład u sportowców wyczynowych, często konieczna jest operacja. Podczas zabiegów chirurgicznych końce ścięgien są zszywane razem. Czasami szew jest wzmocniony skórą sąsiednich mięśni. Ścięgna prostowników i zginaczy rąk są operowane w ciągu najbliższych 24 godzin.

Następnie odpowiedni punkt jest mocowany specjalną szyną. Urazy ścięgna Achillesa w większości przypadków wymagają również operacji. Aby złagodzić to po zabiegu, przez kilka tygodni nosi się specjalne buty. Kolejne miesiące to odpoczynek i powolny trening. W przypadku zerwanych ścięgien w większości przypadków wystarczające jest unieruchomienie bandażem podtrzymującym lub gipsem.

zapobieganie

Do jednego Zerwanie ścięgna Aby temu zapobiec, przed jakąkolwiek aktywnością sportową należy przeprowadzić odpowiednie ćwiczenia rozgrzewające. W celach profilaktycznych zaleca się również stosowanie bandaży elastycznych w miejscach szczególnie obciążonych.

Jeśli zerwanie ścięgna jest leczone chirurgicznie, wymagana jest szczególna opieka kontrolna. Po zabiegu pacjent musi spędzić jeszcze kilka dni w szpitalu. Fizjoterapia już się tam zaczyna.

Opieka postpenitencjarna

Jeśli zerwanie ścięgna znajduje się blisko stawu kolanowego, w klinice zakłada się ortezę funkcjonalną. Zgięcie jest początkowo ograniczone do 30 stopni. Co dwa tygodnie wypuszczane są na kolejne 30 stopni. Po wypisie ze szpitala leczenie fizjoterapeutyczne jest kontynuowane w trybie ambulatoryjnym.

Są też regularne wizyty u specjalisty ortopedii i chirurgii urazowej. Po początkowym częściowym obciążeniu noga może być ponownie w pełni obciążona po kilku tygodniach. W przypadku zerwania ścięgna Achillesa dotknięta noga zostaje unieruchomiona w bucie stabilizującym po leczeniu chirurgicznym i zachowawczym.

Pozycja stopy końskiej pod kątem 20 stopni ma na celu uniknięcie niepotrzebnego nacisku na szew. Pacjent jest już w stanie ponownie w pełni obciążyć nogę. Ponadto można przeprowadzić wczesne zabiegi funkcjonalne, podczas których można trenować mięśnie i ponownie rozciągać ścięgna.

Możesz to zrobić sam

Zerwanie ścięgna to nagłe zdarzenie, któremu w przeciwieństwie do zerwania włókna mięśniowego trudno jest zapobiec poprzez ukierunkowaną rozgrzewkę przed ćwiczeniami. Samopomoc w życiu codziennym oznacza zatem przede wszystkim optymalne ustrukturyzowanie regeneracji w przypadku zerwania ścięgna i uniknięcie nawrotu, czyli ponownego rozdarcia.

Środkiem do regeneracji jest ochrona w czasie, którą określa lekarz, a także wykonywanie ćwiczeń fizjoterapeutycznych wyuczonych w domu. Zależy to również od obszaru pęknięcia, jak w rzeczywistości może wyglądać samopomoc. W przypadku zerwania ścięgna bicepsa praca nad głową nie jest możliwa lub przez jakiś czas jej można uniknąć, tak że może zajść konieczność odpowiedniej przebudowy pracy domowej lub codziennej. Zerwanie ścięgna Achillesa oznacza, że ​​mięśnie łydki nie mogą być przeciążone, ponieważ wywierają one bezpośrednie napięcie na ścięgno. W tym kontekście wysokie buty mogą również odciążyć ścięgno Achillesa. Lekarz prowadzący lub fizjoterapeuta udzieli również dokładnych wskazówek w tym zakresie.

Każdy, kto ma skłonność do łez ścięgien, może wykonać trening powięzi. Jest to możliwe w przypadku specjalnych ról. Yin Yoga to forma jogi, która koncentruje się również na rozciąganiu powięzi i dlatego może mieć pozytywny wpływ na stabilność ścięgien ciała. Gorące kąpiele mogą również rozluźnić tkankę i zmniejszyć jej podatność na urazy.