rzodkiewka jest szczególnie popularny w kuchni. Bulwa ma właściwości lecznicze, o których już prawie zapomniano.
Występowanie i uprawa rzodkiewki
rzodkiewka był już używany przez starożytnych Egipcjan do celów leczniczych. Oprócz cebuli i czosnku budowniczowie piramid otrzymywali również rzodkiewkę, jeśli ma to zachować zdrowie. Smak rzodkiewki jest ostry i cierpki, dlatego często jest odrzucany przez dzieci. Istnieją różne rodzaje rzodkiewki. Czarna bulwa okazuje się najbardziej skuteczna w leczeniu chorób.
Rzodkiewka pochodzi z regionu śródziemnomorskiego. Tutaj mógł być zlokalizowany w Afryce Północnej, Europie, Azji Zachodniej i Pakistanie. Uprawa rzodkiewki jest obecnie szeroko rozpowszechniona na całym świecie. Rzodkiewka to roślina zielna, która utrzymuje się przez około jeden do dwóch lat. W zależności od gatunku korzenie są mniej lub bardziej mięsiste. Do celów leczniczych zwykle przetwarzana jest tylko dolna część rośliny. Część naziemna jest często niepozorna.
Niektóre gatunki mają czteropłatkowe kwiaty, które mogą być białe, żółtawe, różowe lub czerwone. Ponadto w niektórych miejscach znajdują się strąki, które są używane do rozmnażania i zawierają inne nasiona rzodkiewki. Rzodkiewka jest również spokrewniona z musztardą, burakami i niektórymi rodzajami kapusty. Bulwy mogą przybierać różne kolory, takie jak biały, różowy lub czarny.
Efekt i aplikacja
Rzodkiewka jest używana do różnych celów leczniczych. Prawdopodobnie po raz pierwszy bulwa została użyta w Chinach w celu złagodzenia objawów. Historia rzodkiewki w Europie jest jednak w dużej mierze nieznana. Bulwy zbierane są od wiosny do jesieni. Różne gatunki dojrzewają w różnym czasie. Składniki odpowiadają za dobroczynne właściwości rzodkiewki.
Są to: rafanol, olejki gorczycowe, minerały, magnez, witaminy, enzymy, glikobrasycyna, glikozydy olejku gorczycowego, kwas linolenowy, kwas linolowy, bor, brom, fluor, fosfor, kobalt, mangan, siarka i cynk. Jednocześnie roślina zawiera dużą ilość witaminy C.W ten sposób może być postrzegana jako uzupełnienie bilansu witaminowego. Rzodkiewka działa wykrztuśnie i przeciwskurczowo podczas kaszlu i kataru. Oleje musztardowe zwiększają produkcję soku żółciowego. To z kolei odgrywa kluczową rolę w trawieniu. Na przykład pomaga rozkładać tłuszcze w diecie dla lepszej strawności.
Aplikację rzodkiewki można przeprowadzić na kilka sposobów. Zwykle je się prosto. Bulwę pokroić w cienkie plasterki i zjeść od razu, na chlebie lub w połączeniu z sałatką. Dodanie odrobiny soli usuwa przyprawę z bulwy. Nie należy jednak używać zbyt dużej ilości soli. Syrop pomaga przy kaszlu i innych chorobach układu oddechowego.
Niektóre syropy na kaszel z apteki zawierają już składniki z rzodkiewki. Jednak syrop można również przygotować samodzielnie. Składniki to tylko czarna rzodkiew, woda i cukier. Wysoka zawartość cukru sprawia, że płyn jest trwały. Należy go jednak szybko zużyć, aby zapewnić jego skuteczność. W przypadku domowego soku z rzodkiewki korzeń jest wcierany i prasowany. W ramach kuracji na rzodkiewkę należy codziennie pić 100 mililitrów na pusty żołądek.
Ilość można stale zwiększać, aż do spożycia około 400 mililitrów po 3 tygodniach. Następnie powinna nastąpić redukcja. Taką kurację poleca się osobom z dną moczanową, reumatyzmem, wiosennym przemęczeniem czy niestrawnością. Rzodkiewka zwykle nie powoduje żadnych skutków ubocznych ani nieprzyjemnych skutków ubocznych. Tylko osoby z wrażliwym żołądkiem powinny unikać dużych ilości bulwy.
Znaczenie dla zdrowia, leczenia i zapobiegania
Rzodkiewka posiada wiele korzystnych właściwości zdrowotnych. Z reguły służy do leczenia istniejących reklamacji. Jednocześnie lek może również zapobiegać chorobom, zwłaszcza w chłodniejszych miesiącach. Wysoka zawartość witaminy C wspomaga układ odpornościowy i sprawia, że patogeny są mniej podatne na choroby. W przypadku szkorbutu odpowiedni jest również suplement z rzodkiewką. Jednak taki niedobór witaminy C jest bardzo rzadki w krajach zachodnich.
Korzeń stymuluje produkcję różnych soków trawiennych, np. Żółci. W ten sposób można przyspieszyć trawienie i złagodzić objawy, takie jak zaparcia i wzdęcia. Działanie na dolegliwości trawienne zostało naukowo udowodnione. Stosowanie rzodkiewki okazuje się szczególnie przydatne w przypadku nietolerancji tłuszczu. Jednocześnie składniki są w stanie zabić niektóre bakterie. Są to głównie czynniki wywołujące choroby układu oddechowego.
W przypadku zapalenia dróg oddechowych lub długotrwałego kaszlu bulwa może przynieść ulgę. Rzodkiewka ma wiele zalet w porównaniu z lekami chemicznymi. Nie należy się więc spodziewać skutków ubocznych. Jednak osoby z kamieniami żółciowymi powinny przejść na alternatywę. Mimo to rzodkiewka jest niedrogim, naturalnym lekarstwem. Różne sztuczki pomagają oderwać się od korzenia. Na przykład można go umieścić w wodzie lub occie.
Niska dawka może być również stosowana w leczeniu dzieci, pod warunkiem, że nie odmawiają jej przyjęcia z powodu ostrości. Lecznicze właściwości rzodkiewki są szczególnie ważne jako metoda leczenia. Zapobieganie dolegliwościom jest również możliwe, ale jest stosowane stosunkowo rzadko.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
