Termin Rozbudowa jest używany w nomenklaturze anatomicznej do opisu ruchu. Opisuje jeden z głównych ruchów ludzkiego ciała.
Co to jest rozszerzenie?
Rozszerzenie w języku niemieckim Wydłużenie, podobnie jak jego przeciwdziałanie, zgięcie występuje w wielu stawach kończyn i na kręgosłupie. Oryginalna definicja terminów w nomenklaturze anatomicznej została oparta na modelu pozycji embrionalnej. Odpowiednio, wydłużenie definiuje się jako ruch, który prowadzi z tego położenia.
Występują ruchy prostujące w dużych stawach kończyn, powyżej w barku i łokciu, poniżej w biodrze i kolanie oraz w stawach palców i palców. Przedłużenie kręgosłupa odbywa się jako pojedynczy ruch w stawach kręgowych poszczególnych segmentów. Jednak w opisach i dokumentacji często opisuje się ogólny ruch lub zachowanie sekcji ruchu. Fizjologicznie kręgosłup lędźwiowy i szyjny są już w pozycji wyprostowanej zwanej lordozą w spoczynku.
Z jednym wyjątkiem zakres ruchu wyprostu jest mniejszy niż w przypadku zgięcia we wszystkich stawach. Same stawy śródstopno-paliczkowe można rozciągać bardziej niż zginać. U wielu osób aktywne wyprostowanie stawu kolanowego i łokciowego nie jest możliwe, często osiąga się tylko pozycję zerową.
Funkcja i zadanie
Prostowanie odbywa się w fazie podporu we wszystkich stawach kończyny dolnej, aczkolwiek w różnych podfazach io różnych funkcjach. Podczas gdy palce u nóg są uniesione na początku, gdy stopa dotyka w dół, staw kolanowy osiąga pełne wyprostowanie dopiero w środku, a staw biodrowy pod koniec sekwencji ruchów.
Podczas skakania lub pokonywania wysokości aktywność mięśni prostowników w stawie biodrowym i kolanowym znacznie się zwiększa. Z mięśniem pośladkowym maksymalnym, mięśniem czworogłowym udowym i trójgłowym surae dostępne są 3 najsilniejsze mięśnie ludzkiego ciała. W wolnym łańcuchu można obserwować wyprostowanie kolana podczas kopania lub strzelania, jak w sztukach walki lub piłce nożnej. Akcentowane przedłużenia stawu biodrowego są powszechne w ćwiczeniach baletowych i podłogowych.
Na ramieniu przedłużenie odgrywa ważną rolę w wymaganiach stabilizacyjnych i swobodnych ruchach. Czynności wspierające przed tułowiem, takie jak podparcie przy stole lub na udach, wymagają przede wszystkim aktywnego wyprostu łokcia. Typowym ćwiczeniem siłowym jest pompka. Podczas podpierania się za ciałem włączane jest również wyprostowanie ramion. Odpowiednią formą ćwiczeń w sporcie są dipy w różnych wersjach.
W anatomii czynnościowej powrót z pozycji zgiętej jest często określany jako wyprost. W sporcie i codziennym życiu istnieje wiele ruchów ramienia, które są precyzyjnie kształtowane przez te elementy w stawie łokciowym i barkowym. Cięcia w siatkówce, uderzenia znad głowy w tenisa, rzuty piłką ręczną czy ruchy powrotne we wszystkich rodzajach pływania obejmują jednoczesne wyprostowanie barku i łokcia jako ważnych elementów.
Przedłużenie stawów palców jest ważne jako przeciwdziałanie zamykaniu dłoni. Aby móc coś uchwycić lub edytować w ukierunkowany sposób, należy wcześniej rozłożyć palce. Stawy palców są również rozciągane, gdy cofasz się przed uderzeniem.
Przedłużenie kręgosłupa jest ważnym elementem prostowania tułowia, na przykład podczas podnoszenia ciężkich ładunków. Swobodne rozciąganie można zaobserwować w niektórych sportach, takich jak gimnastyka, balet, pływanie czy nurkowanie.
Tutaj znajdziesz swoje leki
➔ Leki przeciwbóloweChoroby i dolegliwości
Choroby zwyrodnieniowe, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, mogą zasadniczo wpływać na wszystkie stawy. Zwykle ta dolegliwość występuje częściej, gdy działają obciążenia, na przykład w stawie biodrowym i kolanowym oraz na kręgosłupie. Na rozszerzenie może mieć wpływ kilka procesów artretycznych. Z jednej strony torebka stawowa z czasem kurczy się, co bezpośrednio ogranicza wydłużenie. Z drugiej strony pojawiający się ból prowadzi do delikatnego zachowania, które prowadzi do osłabienia i skrócenia mięśni. W tym przypadku na amplitudę ruchu wpływa negatywnie zarówno czynnie, jak i biernie. Ograniczone wyprostowanie w stawie biodrowym ma bezpośredni wpływ na styl chodu.
Każdy rodzaj rozpadu mięśni może również ograniczyć rozciąganie. Z reguły najpierw wpływają na czynności wykonywane wbrew grawitacji, takie jak prostowanie się z przygarbionej lub przykucniętej pozycji lub trzymanie nóg w pozycji stojącej. Utrata mięśni może być wynikiem braku aktywności lub choroby. Do tej grupy należą dystrofie mięśniowe i stwardnienie zanikowe boczne.
Specyficzne choroby i uszkodzenia neurologiczne mogą mieć negatywny wpływ na prawidłowe funkcjonowanie prostowników. W stwardnieniu rozsianym wpływa między innymi na prawidłowy, ukierunkowany ruch i stabilność. W rezultacie pojawiają się problemy z koordynacją i stabilnością, zwłaszcza podczas chodzenia i stania.
Uszkodzenie nerwu udowego prowadzi do częściowego porażenia mięśnia czworogłowego uda, co poważnie wpływa na stabilność podczas stania i chodzenia. Ten sam problem może wystąpić w kończynie górnej, gdy nerw promieniowy jest uszkodzony w wyniku złamania ramienia. Zapewnia to między innymi mięsień triceps brachii, czyli główny prostownik łokcia. Jeśli ten mięsień ulegnie awarii, łokieć można rozciągnąć tylko prymitywnie, a obciążenie podtrzymujące nie jest już możliwe.
Zespół ścięgna nadgrzebieniowego to szczególna choroba stawu barkowego, która szczególnie wpływa na wyprost. Mięsień nadgrzebieniowy to mięsień barku należący do stożka rotatorów. Jego ścięgno przebiega w wąskiej przestrzeni między sklepieniem barku a głową stawu. Powtarzające się obciążenia ciśnieniowe mogą podrażniać mięśnie. W rezultacie powrót ramienia, zwłaszcza w połączeniu z rotacją wewnętrzną, jest często boleśnie ograniczony.
