Syndrom Alternansa

Syndromy Alternanów to zespoły pnia mózgu, które powodują skrzyżowane objawy paraliżu i są głównie spowodowane udarami w okolicy pnia mózgu. Możliwymi przyczynami są również guzy lub procesy zapalne w tych regionach. Leczenie zależy od pierwotnej przyczyny, ale prawie we wszystkich przypadkach obejmuje fizjoterapię i terapię mowy.

Co to jest zespół Alternansa?

Z wyjątkiem móżdżku, wszystkie części mózgu poniżej międzymózgowia są uważane za pień mózgu. Śródmózgowie wraz z kończyną mózgową, kaptur śródmózgowia i dach śródmózgowia wraz z tylną częścią mózgu, w tym mostek i szpik mózgowo-rdzeniowy, tworzą anatomiczną jednostkę pnia mózgu. Pień mózgu kontroluje ważne procesy organizmu, takie jak oddychanie, ciśnienie krwi i aktywność serca.

Ponadto w tej części mózgu znajdują się ważne odruchy, takie jak wymioty i odruchy kaszlu.Kiedy dochodzi do uszkodzenia w obszarach pnia mózgu, pojawiają się tak zwane zespoły pnia mózgu. Zespoły pnia mózgu są zawsze związane z niewystarczającym przepływem krwi w pniu mózgu i mogą wykazywać różne objawy.

Tak zwany zespół Alternansa to zespół pnia mózgu, którego przyczyną jest jednostronnie niewystarczający dopływ krwi do pnia mózgu. Charakterystyczne są uszkodzenia nerwów czaszkowych po dotkniętej chorobą części mózgu. Ponadto niedowład połowiczy występuje po przeciwnej stronie ciała z połowiczną utratą wrażliwości. W zależności od dokładnej lokalizacji uszkodzenia zespół Alternansa odpowiada zespołowi Jacksona, zespołowi Webera, zespołowi Millarda-Gublera lub zespołowi Wallenberga.

przyczyny

Przyczyną wszystkich zespołów pnia mózgu jest niedokrwienie mózgu. W większości przypadków poszczególne zespoły są spowodowane zaburzeniami krążenia w tętnicy podstawnej lub kręgowej. W pojedynczych przypadkach guzy, choroby zapalne, takie jak stwardnienie rozsiane, urazy mechaniczne lub infekcje również mogą powodować niedobór podaży.

Zespoły Alternansa są zwykle poprzedzone uszkodzeniem naczyń w wyniku udaru. W zależności od dokładnej lokalizacji zespół Alternansa jest dalej podzielony. Zespół Millarda-Gublera to przypadek zaburzeń krążenia w okolicy mostu.

Zespół Webera jest spowodowany zaburzeniami krążenia w śródmózgowiu, a zespół Wallenberga - uszkodzeniem przepływu krwi w okolicy wyprostu rdzenia kręgowego. W przypadku zaburzeń krążenia i procesów niedokrwiennych tkanki nie mogą już uzyskać wystarczającej ilości krwi.

Ponieważ krew przenosi niezbędny tlen, składniki odżywcze i substancje przekaźnikowe, poszczególne komórki umierają z powodu niewystarczającej podaży. Skrzyżowane objawy zespołów Alternans wynikają z faktu, że nerwy czaszkowe schodzą do obszarów zaopatrzeniowych po tej samej stronie. Z drugiej strony włókna rdzenia kręgowego schodzą na przeciwną stronę ciała.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Pacjenci z zespołem Alternansa mają różne objawy w zależności od miejsca uszkodzenia. Zespół Webera powoduje porażenie okoruchowe po tej samej stronie, co boczne uszkodzenie mózgu, co jest równoznaczne z rodzajem jednostronnego sztywnego spojrzenia.

Po przeciwnej stronie ciała zwiększone napięcie mięśniowe powoduje spastyczne porażenie połowicze, które może również wpływać na mięśnie twarzy z powodu uszkodzenia przewodu korowo-jądrowego. W zespole Millarda-Gublera po stronie uszkodzenia ponownie pojawia się porażenie brzucha z obwodowym porażeniem twarzy. Podobnie jak w zespole Webera, po przeciwnej stronie ciała występuje spastyczna hemiplegia.

Z drugiej strony zespół Wallenberga prowadzi do zespołu Hornera, a także powoduje jednostronne zaburzenia ruchowe, porażenie podniebienia miękkiego, chrypkę dysfoniczną i niemożność mówienia. W okolicy twarzy występuje nadmierna wrażliwość. Ponadto mogą wystąpić zawroty głowy.

Po przeciwnej stronie uszkodzenia występują zdysocjowane zaburzenia wrażliwości, które można przypisać uszkodzeniu bocznego odcinka rdzenia kręgowo-wzgórzowego. Zespół Jacksona różni się od innych zespołów Alternans głównie paraliżem języka.

Diagnoza i przebieg

Podejrzenie rozpoznania zespołu Alternansa lekarz dokonuje na podstawie diagnozy wizualnej. Podstawową diagnozą w tym kontekście są objawy porażenia krzyżowego. Neurolog uzyskuje bezpieczeństwo poprzez obrazowanie mózgu. To obrazowanie można również wykorzystać do zlokalizowania pierwotnej przyczyny zespołu.

Jeśli zamiast zaburzeń krążenia za objawy odpowiedzialne są guzy w pniu mózgu, to te zmiany w MRI pokazują stosunkowo typowy obraz. Rokowanie dla pacjentów z zespołem Alternansa zależy od rozległości uszkodzenia, umiejscowienia i pierwotnej przyczyny uszkodzenia.

Komplikacje

Cechą charakterystyczną zespołu Alternansa jest zmniejszony dopływ krwi do pnia mózgu, co prowadzi do niewydolności nerwów po uszkodzonej stronie mózgu. Po przeciwnej stronie ciała pojawiają się objawy całkowitego paraliżu i połowicznej utraty wrażliwości. W zależności od dokładnej lokalizacji uszkodzenia mózgu, zespoły Alternansa dzielą się na zespół Webera, zespół Wallenberga, zespół Millarda-Grubera i zespół Jacksona.

Zaburzenia krążenia w śródmózgowiu lub wcześniejsze choroby krążenia w okolicy wydłużenia rdzenia kręgowego wskazują na zespół Wallenberga. W wyniku tych zaburzeń poszczególne komórki w organizmie umierają, ponieważ nie są już odpowiednio zaopatrywane w tlen, przekaźniki i składniki odżywcze. W zależności od miejsca uszkodzenia może wystąpić porażenie połowicze spastyczne, takie jak zespół Webera, co prowadzi do zmniejszenia mimiki twarzy.

Porażenie szóstego nerwu czaszkowego, które powoduje podwójne widzenie i porażenie twarzy, wskazuje na zespół Millarda-Grubera. Zaburzenia ruchowe, chrypka, zaburzenia mowy, zawroty głowy i zwiększona wrażliwość w okolicy twarzy to objawy zespołu Hornera, czyli specyficznego uszkodzenia nerwów mięśni oka. Zespół Jacksona charakteryzuje się paraliżem języka.

W większości przypadków skrzyżowane objawy paraliżu pozostawiają trwałe uszkodzenie, ponieważ tkanka nerwowa poszczególnych części mózgu jest wysoce wyspecjalizowana. Dlatego perspektywa wyleczenia lub przynajmniej częściowej regeneracji, nawet przy szybkiej diagnozie i odpowiednim leczeniu, jest bardzo nikła. Jeśli zespół Alternans jest spowodowany guzem w pniu mózgu lub udarem, konsekwentne leczenie pooperacyjne skutkuje poprawą jakości życia.

Kiedy należy iść do lekarza?

W przypadku zespołu Alternansa zdecydowanie konieczne jest badanie lekarskie i leczenie. Objawy nie ustępują samoistnie i nie ma spontanicznego wyleczenia ani poprawy tego zespołu. Jednak nie wszystkie skargi można zawęzić.

Zwykle leczenie zależy również od przyczyny zespołu Alternans. W każdym przypadku należy skonsultować się z lekarzem, jeśli zespół Alternans powoduje ograniczenie ruchliwości i niemożność mówienia. Ograniczenia ruchowe mogą być również związane z paraliżem całego ciała.

Na twarzy mogą również wystąpić zaburzenia wrażliwości, co również wskazuje na zespół. Większość pacjentów cierpi również na zawroty głowy i nudności. Należy również skonsultować się z lekarzem w przypadku nagłych problemów ze wzrokiem, ponieważ mogą one wskazywać na problemy w mózgu. Leczenie należy również przeprowadzić, jeśli udar wystąpił przed wystąpieniem zespołu Alternans lub jeśli dana osoba cierpi na problemy z sercem. Jednak nie wszystkie objawy można całkowicie złagodzić, więc paraliż może się utrzymywać.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Uszkodzenie mózgu często powoduje trwałe uszkodzenie. Tkanka nerwowa w mózgu jest wysoce wyspecjalizowana. W przeciwieństwie do innych tkanek organizmu zdolność do regeneracji jest więc bardzo ograniczona.

Na przykład komórki mogą migrować do innych tkanek ciała po uszkodzeniu i przejmować określone funkcje odpowiedniego typu tkanki. Jest to możliwe tylko w ograniczonym zakresie w mózgu, ponieważ tutaj specjalizacje są zbyt duże. Jednak zaobserwowano, że zwłaszcza u pacjentów po udarze, konsekwentne ćwiczenia i specjalistyczny trening mogą skłonić sąsiednią tkankę mózgową do przejęcia funkcji uszkodzonego obszaru.

W zależności od uszkodzonych obszarów odbywają się sesje fizjoterapeutyczne i logopedyczne, które mogą promować redystrybucję funkcji mózgu. Aby w przyszłości zapobiec udarom, osoby dotknięte chorobą otrzymują terapię wspomagającą.

Leczenie polega na minimalizacji czynników ryzyka i prawdopodobnie na terapii lekowej, która ma działanie rozrzedzające krew. Jeśli zespół Alternans jest spowodowany przez guz, a nie udar, stosuje się leczenie chirurgiczne.

W zależności od stopnia złośliwości i operacyjności guza farmakoterapię można rozważyć jako alternatywę lub w tym samym czasie. Ostre stany zapalne zmniejszają z kolei leki, takie jak kortyzon lub antybiotyki. W przypadku autoimmunologicznego zapalenia wywołanego stwardnieniem rozsianym chorzy również poddawani są długoterminowej terapii immunosupresyjnej.

Perspektywy i prognozy

Zespół Alternansa powoduje wiele różnych dolegliwości neurologicznych i psychicznych. Zespół ten znacznie obniża jakość życia osoby dotkniętej chorobą, przez co może ona w życiu codziennym polegać na pomocy innych osób. Występują również zaburzenia ruchu i koordynacji. Ponadto może wystąpić niezdolność do wymowy, a osoby nią dotknięte czasami cierpią na zaburzenia wrażliwości lub nawet paraliż.

Ponadto często występuje uczucie zawrotów głowy lub zawrotów głowy. Może również wystąpić paraliż języka, przez co pacjenci nie są już w stanie prawidłowo przyjmować pokarmu lub płynów. Może to prowadzić do objawów niedoboru lub odwodnienia. Objawy mogą również powodować u krewnych lub rodziców pacjenta poważne dolegliwości psychologiczne.

Leczenie zespołu Alternansa można przeprowadzić za pomocą różnych terapii. Jednak nie można ogólnie przewidzieć, czy doprowadzi to do pozytywnego przebiegu choroby. Osoba zainteresowana może musieć żyć z tymi ograniczeniami przez całe życie. Oczekiwana długość życia jest zwykle zmniejszona tylko wtedy, gdy guza nie można usunąć.

zapobieganie

Ponieważ zespoły Alternans są w większości spowodowane udarem, w zapobieganiu objawom stosuje się te same środki zapobiegawcze, co w przypadku udarów. Na przykład należy unikać palenia. Ponadto można rozważyć zmianę diety. Odpowiednie ćwiczenia to również krok w zapobieganiu udarom, pomocne może być również regularne monitorowanie wartości ciśnienia krwi.

Opieka postpenitencjarna

W przypadku zespołu Alternansa, osoby dotknięte chorobą mają bardzo ograniczone dostępne środki opieki po leczeniu. Z reguły zawsze konieczne jest leczenie, aby złagodzić objawy i zapobiec śmierci. Nie dochodzi do samouzdrawiania, a dolegliwości nie można leczyć środkami samopomocy.

Zabieg przeprowadza się zwykle przy pomocy leków lub antybiotyków. Pacjent powinien zawsze upewnić się, że są one przyjmowane regularnie, a także rozważyć możliwe interakcje z innymi lekami. W przypadku antybiotyków należy uważać, aby nie spożywać alkoholu podczas ich przyjmowania, aby nie osłabiać działania antybiotyków. Ponadto często konieczne są środki fizjoterapeutyczne.

Wiele ćwiczeń można również powtarzać i wykonywać we własnym domu, co przyspiesza proces gojenia chorego. W przypadku guza w zespole Alternansa zazwyczaj usuwa się go operacyjnie. Po takiej operacji pacjent zawsze powinien odpoczywać i maksymalnie chronić swoje ciało. W ten sposób należy unikać forsownych lub innych stresujących czynności. Kontakt z innymi pacjentami z zespołem Alternansa może być również przydatny w celu wymiany poglądów na temat metod terapii.

Możesz to zrobić sam

Zespół Alternansa zawsze musi być diagnozowany i leczony przez lekarza. Jakie środki mogą podjąć osoby dotknięte chorobą, zależy od ciężkości zespołu.

Słabo rozwinięty zespół Alternansa można przynajmniej złagodzić za pomocą fizjoterapii i terapii zajęciowej. Ćwiczenia fizyczne przeciwdziałają objawom niepowodzenia fizycznego, podobnie jak regularne ćwiczenia, joga czy pilates. Ponadto pomocne są również środki dietetyczne, takie jak zbilansowana dieta i unikanie luksusowej żywności.

Ciężkiego zespołu Alternansa nie można leczyć samodzielnie. Osoby dotknięte chorobą zwykle muszą zaakceptować tylko dolegliwości neurologiczne i psychiczne. Po zaakceptowaniu choroby jakość życia może być stopniowo poprawiana poprzez tworzenie nowych hobby i zdrowego stylu życia. Krewni osób dotkniętych chorobą również muszą nauczyć się akceptować nowe warunki życia, czy to poprzez środki terapeutyczne, czy zmianę dotychczasowego stylu życia.

Poprzez akceptację i wyczerpanie możliwości medycznych można przywrócić pewną normalność w życiu codziennym pomimo choroby. Lekarz prowadzący może udzielić cennych wskazówek, jak radzić sobie z zespołem Alternansa i towarzyszyć Ci w drodze do życia.