Wirusy ponieważ patogeny są odpowiedzialne za wiele infekcji. W przeciwieństwie do bakterii wirusy są całkowicie odporne na antybiotyki. Istnieją szczepienia przeciwko niektórym infekcjom wirusowym, ale nie na wszystkie wirusy.
Co to są wirusy
Wirusy są pasożytami genetycznymi. Atakują zarówno bakterie, jak i komórki wyższe, a tym samym organizmy, w tym ludzi. Są to pakiety biologiczne, które transportują swój materiał genetyczny (DNA) do komórki gospodarza. Tam metabolizm komórkowy robi to, czego same wirusy nie mogą:
Komórka gospodarza produkuje nowe wirusy zgodnie z ich schematem DNA i umiera. Powoduje to uwolnienie tysięcy kopiowanych wirusów. Ponieważ wirusy nie mają własnego metabolizmu i nie mogą się rozmnażać, również nie należą do sfery istot żywych.
Niemniej jednak musiały wyewoluować z żywych komórek, jak wyraźnie wskazuje ich biochemia. Komórki wszystkich form życia mogą zostać zaatakowane przez pewne wirusy, które są tylko za nie „odpowiedzialne”. Ta ścisła specjalizacja to kolejna cecha charakterystyczna wirusów.
Znaczenie i funkcja
Wirusy powodują autodestrukcję komórek. Dlatego ich znaczenie jako patogenów dla ludzi, zwierząt i roślin jest na pierwszym planie.
Bakterie i grzyby również stwarzają duże ryzyko infekcji, jednak niektóre z tych mikroorganizmów są niezbędne dla człowieka. Należy zwrócić uwagę na florę skóry, która chroni nas, ludzi przed wieloma infekcjami. Lepiej poznana jest flora jelitowa, bez której optymalne trawienie byłoby nie do pomyślenia.
Jednak wśród naturalnie występujących wirusów nie ma form, które byłyby w jakikolwiek sposób przydatne dla ludzi. Jako zwykłe transportery DNA bez niezależnego metabolizmu, wirusy nie mogą być zwalczane przez antybiotyki. Ponieważ antybiotyki są śmiertelnymi truciznami metabolicznymi tylko dla bakterii. Dlatego leczenie infekcji wirusowych ma wąskie granice.
Leki przeciwwirusowe to leki, które mogą hamować namnażanie się wirusa, ale nie eliminują go całkowicie. Pomimo wszystkich zagrożeń, jakie stwarzają wirusy jako patogeny zakaźne, nie można przeoczyć ich współczesnego znaczenia dla badań naukowych i medycyny. Wirusy modyfikowane genetycznie są już stosowane w leczeniu infekcji bakteryjnych.Takie wirusy są używane w szczególności do zwalczania bakterii, które uodporniły się na antybiotyki.
Ale są też podejścia do wykorzystywania specjalnie zmodyfikowanych wirusów w terapii raka. Te „wirusy onkolityczne” tylko atakują i niszczą komórki nowotworowe, a zatem mają wysoce specyficzny efekt. Pacjentowi oszczędzono poważnych skutków ubocznych chemioterapii.
Wysiłki somatycznej terapii genowej są również bardzo obiecujące: na przykład dziedziczna cukrzyca powinna być w przyszłości uleczalna. W tym podejściu wirusy zmodyfikowane w laboratorium służą jako nośniki („wektory”), które przemycają zdrowy materiał genetyczny do narządów z defektami genetycznymi.
Choroby
Wirusy są jednak przede wszystkim stale czającym się zagrożeniem. Z każdą infekcją ich tempo rozmnażania sięga milionów, jeśli nie miliardów. Ze względu na występowanie tak dużej liczby w bardzo krótkim czasie zachodzą różnorodne mutacje. W ten sposób nowe szczepy wirusa mogą kiełkować w dowolnym momencie i nieoczekiwanie.
Fale grypy, które pojawiają się każdego roku, są zatem w zasadzie nieprzewidywalne. Globalna pandemia grypy hiszpańskiej w latach 1918 i 1919 zabiła co najmniej 30 milionów ludzi. Sytuacja osób zarażonych wirusem HIV jest dziś niepokojąca, ponieważ większość z 50 milionów dotkniętych nią osób żyje w trzecim świecie. Dzięki wielu lekom przeciwwirusowym lekarze mogą zahamować wzrost wirusa i znacznie przedłużyć życie pacjenta. Ale poważne skutki uboczne farmakoterapii zwykle powodują, że pacjenci z HIV przechodzą na wcześniejszą emeryturę.
Dla większości pacjentów w biednych krajach AIDS pozostaje wyrokiem śmierci: nie stać ich na drogie leki. Najskuteczniejszym sposobem opanowania ludzkiej epidemii byłaby szczepionka. Jednak opracowanie takiego serum okazało się bardzo trudne.
Wiele infekcji wirusowych zostało praktycznie wyeliminowanych za pomocą szczepień w ubiegłym wieku. Ospa wietrzna, odra i polio nie odgrywają prawie żadnej roli, przynajmniej w zachodnich uprzemysłowionych krajach. Poprawa morale szczepień może również wypchnąć inne poważne infekcje, takie jak zapalenie opon mózgowych (wczesne letnie zapalenie mózgu lub KZM) lub wirusowe zapalenie wątroby typu A i B. Ze względu na jego zmienność nie można opracować żadnej szczepionki przeciwko przyczynie kataru. Jednak patogeny nie należą do najbardziej niebezpiecznych wirusów.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
