Trombocytopatia

Płytki krwi - zwane również płytkami krwi - odgrywają ważną rolę w organizmie człowieka. Regulują krzepnięcie krwi i zapewniają, że rany nie krwawią w sposób ciągły, a tym samym nie dochodzi do utraty krwi. Istnieją różne choroby, które wpływają na właściwości lub liczbę płytek krwi. Są pod tym terminem Trombocytopatia streszczony.

Co to jest trombocytopatia?

Pod Trombocytopatia Naukowcy rozumieją wszystkie obrazy kliniczne, które powodują dysfunkcję płytek krwi. Oznacza to, że płytki krwi nie mogą normalnie pełnić swojej funkcji - pomocy w krzepnięciu krwi - jak zwykle. Oznacza to, że krwawienie nie jest już zatrzymywane tak szybko, ale raczej trwa dłużej. Często występuje również krwawienie.

Liczba płytek krwi pozostaje niezmieniona. Istnieją dwie formy trombocytopatii: dziedziczna i nabyta. Większość diagnozowanych trombocytopatii ma postać nabytą.

Dziedziczne trombocytopatie można przypisać różnym zespołom. Znane są między innymi zespoły Bernarda-Souliera i Willebranda-Jürgensa. Inną rzadką chorobą jest trombastenia Glanzmanna. Cechą wspólną wszystkich chorób jest to, że powodują one defekt genetyczny, który uniemożliwia płytkom krwi wykonywanie ich naturalnej funkcji.

przyczyny

Przyczyny nabytej trombocytopatii są liczne. Występują na przykład, gdy układ odpornościowy jest osłabiony przez infekcję. Jeśli nerki są upośledzone, na przykład w przypadku niewydolności nerek, dysfunkcja płytek krwi może być chorobą współistniejącą. Choroby wątroby również mogą prowadzić do takiego obrazu klinicznego. Ponadto pacjenci z białaczką czasami mają trombocytopatię.

Dysfunkcja występuje bardzo często w związku ze stosowaniem leków. Przede wszystkim należy tu wymienić leki przeciwbólowe (np. Aspirynę) oraz leki przeciwzapalne, takie jak diklofenak. Jako przyczynę zidentyfikowano również niektóre antybiotyki, takie jak penicylina. Wpływ narkotyków jest znaczący. Lekarze muszą wziąć to pod uwagę podczas nadchodzących operacji.

Dzieje się tak, ponieważ źle funkcjonujące krzepnięcie krwi może mieć śmiertelne konsekwencje. Dlatego takie substancje należy odstawić na wystarczający czas przed planowanym zabiegiem.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Obraz kliniczny trombocytopatii wykazuje różne objawy. Bardzo często pacjenci cierpią na zwiększone krwawienia z nosa. Typową cechą jest również krwawienie z dziąseł. Wskazaniem może być również krwawienie wewnętrzne, np. Z przewodu pokarmowego, objawiające się krwią w stolcu. Osoby, które odkryją ponadprzeciętną liczbę krwiaków (siniaków) na ciele, również powinny skonsultować się z lekarzem.

U kobiet trombocytopatia objawia się niezwykle długim miesiączką. Po drobnym zabiegu chirurgicznym lub ekstrakcji zęba przedłużające się krwawienie może świadczyć o zaburzeniu krzepnięcia.

Diagnoza i przebieg choroby

W przypadku wystąpienia co najmniej jednego z opisanych powyżej objawów należy skonsultować się z lekarzem. Podczas postawienia diagnozy należy wziąć pod uwagę różne aspekty. Najpierw odbywa się ogólne badanie pacjenta. Tutaj lekarz jest zainteresowany krwawieniami, które miały miejsce, a także odpowiadającymi im zdarzeniami u krewnych. Po wykonaniu tego wywiadu lekarz zadaje pytania dotyczące możliwego zażywania narkotyków, ponieważ, jak już opisano, jest to główna przyczyna trombocytopatii.

W przypadku potwierdzenia podejrzenia choroby lekarz określa czas krzepnięcia za pomocą tzw. Testu przeszukiwania. Tutaj po niewielkim nacięciu określa czas do koagulacji. Końcowe badanie laboratoryjne stanowi ostateczne potwierdzenie wiarygodnej diagnozy.

Komplikacje

W przypadku trombocytopatii ludzie cierpią na wiele różnych dolegliwości. Przede wszystkim w tej chorobie bardzo często występują krwawienia z nosa. Ta dolegliwość może mieć bardzo negatywny wpływ na życie codzienne i jakość życia osoby poszkodowanej oraz znacznie ją ograniczyć. Krwawienie z dziąseł również występuje często i może prowadzić do infekcji dziąseł.

Pacjenci cierpią również na problemy żołądkowe lub jelitowe, które mogą prowadzić do krwawych stolców. Na skórze występuje duża liczba siniaków lub krwawień z powodu trombocytopatii. U kobiet choroba może również prowadzić do przedłużonych miesiączek. Nawet lekkie rany lub skaleczenia krwawią dłużej, a gojenie się rany pacjenta jest znacznie opóźnione.

Trombocytopatię można zwykle stosunkowo łatwo leczyć za pomocą leków. Nie ma żadnych szczególnych komplikacji. Jednak zabieg ten należy wykonywać przez całe życie. Nawet przy zabiegach chirurgicznych należy lepiej ocenić ryzyko krwawienia. Z reguły stan ten nie skraca oczekiwanej długości życia pacjenta.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Jeśli krwawienia u ludzi nie można lub można go zatrzymać z dużym trudem, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Utrata dużej ilości krwi nawet przy niewielkich ranach jest uważana za niezwykłą i oznakę zaburzenia zdrowia. Potrzebny jest lekarz, ponieważ stan zagrażający życiu grozi niekorzystnym przebiegiem choroby. Jeśli krwawienia nie można zatrzymać, istnieje ryzyko wykrwawienia się na śmierć w wyniku skaleczeń.

Częste krwawienia z nosa lub krwawiące dziąsła wskazują na chorobę. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli siniaki lub krwiaki pojawią się nawet przy lekkim obciążeniu skóry. Należy zgłosić lekarzowi przebarwienia skóry, niezwykłą bladość i słabą sprężystość. Jeśli dojrzałe seksualnie dziewczynki lub kobiety mają bardzo obfite miesiączki z ogromną utratą krwi, należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli krwawienie prowadzi do zawrotów głowy, złego samopoczucia, osłabienia wewnętrznego lub utraty siły fizycznej, zalecamy wyjaśnienie przyczyny.

Ogólne dysfunkcje, utrata krwi podczas korzystania z toalety oraz zmęczenie i wyczerpanie to inne dolegliwości, które należy zbadać. W przypadku bólów głowy, zaburzeń pamięci, zaburzeń snu i kołatania serca wskazane jest wyjaśnienie przyczyny. Konieczne są badania lekarskie, aby można było postawić diagnozę i ustalić plan leczenia.

Terapia i leczenie

Aby leczyć trombocytopatię, należy zidentyfikować pierwotną przyczynę. Jeśli choroba jest spowodowana przyjmowaniem leków, w miarę możliwości należy je odstawić. Aby kontynuować leczenie choroby sprawczej, lekarz przepisze lek alternatywny. W przypadku konieczności podjęcia aktywnych działań przeciw zaburzeniom krzepnięcia zaleca się podanie tzw. Substancji DDAVP (1-desamino-8-D-arginino-wazopresyna).

Pomagają one przywrócić naturalną funkcję płytek krwi. Aerozol do nosa lub wlew są powszechnymi formami podawania. Lekarz wykorzystuje aplikacje testowe, aby określić, czy leczenie substancją zakończyło się sukcesem. W nagłych wypadkach poszkodowani pacjenci otrzymują transfuzję. Może to być konieczne podczas operacji, jeśli wcześniej nie zdiagnozowano istniejącej trombocytopatii.

W tym procesie płytki krwi trafiają do krwiobiegu chorego od zdrowego dawcy. Istnieje ryzyko, że biorca nie będzie tolerował transfuzji, a podawane płytki krwi zostaną odrzucone.

zapobieganie

Jeśli zaburzenie krzepnięcia jest dostatecznie znane przed zbliżającym się zabiegiem, należy podjąć środki zapobiegawcze. Oprócz odstawienia leków wywołujących chorobę lekarz prowadzący może również podać hormon desmopresynę. Powoduje to, że płytki krwi lepiej przylegają do uszkodzonego obszaru, a tym samym ponownie przyspieszają proces krzepnięcia. W zależności od rodzaju zabiegu lekarz ma do wyboru aerozol do nosa (np. W przypadku ekstrakcji zęba) lub przez żyłę (podczas operacji).

Dzieci i młodzież z wrodzoną odmianą trombocytopatii również otrzymują liczne środki zapobiegawcze, aby zapobiec pogorszeniu się ich stanu. Obejmuje to regularne podawanie koncentratów płytek krwi, które przejmują funkcję uszkodzonych płytek krwi. Ponadto dotknięte chorobą dzieci otrzymują specjalne leki, które prowadzą do zwiększonego tworzenia się czynników krzepnięcia.

Dziewczęta z tą chorobą przyjmują hormony wspomagające podczas miesiączki. Ponieważ choroba wątroby jest przyczyną zaburzeń krzepnięcia, zaleca się szczepienie przeciwko WZW typu A i WZW typu B.

Opieka postpenitencjarna

W większości przypadków możliwości bezpośredniej kontynuacji leczenia trombocytopatii są znacznie ograniczone lub, w niektórych przypadkach, nawet nie są dostępne dla osoby zainteresowanej. Dlatego powinni skonsultować się z lekarzem przy pierwszych oznakach i objawach tej choroby i rozpocząć leczenie, aby w dalszym przebiegu nie wystąpiły powikłania lub inne dolegliwości.

Im wcześniej trombocytopatia zostanie rozpoznana i leczona przez lekarza, tym zwykle będzie lepszy dalszy przebieg choroby. Większość osób dotkniętych chorobą jest uzależniona od przyjmowania różnych leków. Ogranicza to objawy, a także znacznie je łagodzi.

Ważne jest, aby zapewnić prawidłowe dawkowanie i regularne przyjmowanie. W przypadku pytań lub skutków ubocznych należy zawsze najpierw skonsultować się z lekarzem. Ponadto lekarz powinien przeprowadzać regularne kontrole i badania. Osoby dotknięte trombocytopatią są często zależne od terapii przez całe życie w celu przeciwdziałania objawom. Choroba nie ogranicza jednak oczekiwanej długości życia osoby dotkniętej chorobą. W niektórych przypadkach kontakt z innymi osobami dotkniętymi chorobą ma sens, ponieważ może prowadzić do wymiany informacji.

Możesz to zrobić sam

Trombocytopatię leczy się tylko wtedy, gdy występują objawy fizyczne. Dysfunkcja płytek krwi zwykle nie powoduje żadnych problemów zdrowotnych. Środki samopomocy ograniczają się do poszukiwania po postawieniu diagnozy nietypowych objawów, które mogą wskazywać na chorobę.

O tych objawach należy poinformować lekarza. Jeśli nie ma problemów zdrowotnych, należy regularnie konsultować się z lekarzem rodzinnym lub internistą. Wskazany jest regularny pomiar wartości krwi w celu sprawdzenia dysfunkcji płytek krwi i jednocześnie określenia wszelkich późniejszych objawów fizycznych. W przypadku wykrycia problemów zdrowotnych zwykle podaje się leki, takie jak desmopresyna. Pacjent może wesprzeć leczenie dbając o siebie i prowadząc zdrowy tryb życia. Ważne jest również zwrócenie uwagi na wszelkie skutki uboczne i interakcje podczas leczenia lekami. Należy poinformować lekarza o skutkach ubocznych, aby można było szybko podjąć niezbędne kroki, zwykle zmianę sposobu podawania leku.

W przypadku trombocytopatii dalsze działania samopomocy zwykle nie są konieczne. Dlatego dysfunkcję płytek krwi należy przede wszystkim leczyć zapobiegawczo, odstawiając leki wyzwalające, takie jak diklofenak lub penicylina.