Tiabendazol

Tiabendazol jest substancją czynną o szerokim zastosowaniu. Należy do grupy substancji czynnych benzimidazolu i jest stosowany zarówno jako środek grzybobójczy, jak i przeciwrobacze (środek odrobaczający).

Co to jest tiabendazol?

Tiabendazol występuje w postaci białego, bezwonnego i pozbawionego smaku proszku. Jest łatwo rozpuszczalny w wodzie i rzadko w alkoholu. Jego podstawowa struktura chemiczna wywodzi się z benzimidazolu. Benzimidazol jest wytwarzany przez stapianie benzenu z imidazolem i jest stosowany jako materiał wyjściowy do syntezy pochodnych benzimidazolu.

Tiabendazol jest pochodną benzimidazolu. Kiedyś znajdował się na liście dodatków do żywności, ponieważ był używany jako środek konserwujący do obróbki skórki owoców cytrusowych i bananów w celu zapobiegania pleśni.

Musiał jednak zostać usunięty z tej listy i umieszczony na liście jako fungicyd, chociaż jego zastosowanie w tym zakresie nie uległo zmianie. W farmakologii tiabendazol jest stosowany jako środek odrobaczający do zwalczania inwazji robaków.

Efekt farmakologiczny

Informacje dotyczące farmakologicznego wpływu na organizm człowieka są częściowo sprzeczne. Według Federalnego Instytutu Ochrony Zdrowia Konsumentów i Medycyny Weterynaryjnej toksyczność Tiabendazol Niska.

W doświadczeniach na zwierzętach stwierdzono działanie rakotwórcze. Jednak u ludzi nie powinno być dowodów na rakotwórcze, mutagenne lub toksyczne działanie na rozrodczość. W każdym przypadku tiabendazol jest szybko wchłaniany po spożyciu i jest całkowicie metabolizowany w ciągu 24 godzin, a produkty rozkładu są wydalane z moczem.

Swoje działanie jako środek przeciw robakom i fungicydowi zawdzięcza zakłóceniu wzrostu komórek poprzez interakcję z mikrotubulami komórek, chociaż dokładny mechanizm działania nie jest jeszcze w pełni poznany. Należy również zwrócić uwagę na dwa różne obszary zastosowań. Tiabendazol jest stosowany jako fungicyd w rolnictwie. Tutaj działa jako ogólnoustrojowy fungicyd dla roślin, profilaktyczny i leczniczy. Ogólnoustrojowe oznacza, że ​​tiabendazol jest transportowany wszędzie przez system transportu wodnego roślin i tym samym rozwija swoje działanie grzybobójcze w całym systemie.

Tiabendazol może zarówno zapobiegać rozwojowi grzybów, jak i zabijać istniejące grzyby. Jednak w organizmie człowieka lub zwierzęcia tiabendazol nie jest stosowany jako środek przeciwgrzybiczy (zabijający grzyby).

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

W medycynie i weterynarii jest stosowany Tiabendazol stosowany głównie jako środek przeciw robakom (środek odrobaczający). Strongyloidiasis to ważny obszar zastosowań. Strongyloidiasis to plaga nicieni karłowatych Strongyloides stercoralis.

Przebieg choroby może być bardzo dramatyczny. Larwy pasożyta mogą dostać się do płuc przez ludzką skórę poprzez krwiobieg. Stamtąd przechodzą przez tchawicę do gardła, a następnie wchodzą do jelita poprzez połykanie. Oprócz przewlekłego zapalenia oskrzeli manifestują się problemy trawienne.

Ciężkość choroby zależy również od siły układu odpornościowego. Objawową chorobę można dobrze leczyć tiabendazolem. Ponadto tiabendazol jest stosowany do inwazji robaków obłych (nicienie), takich jak włośnica, toksokaroza u psów i kotów lub inne choroby robaków. Działanie tiabendazolu na robaki polega na hamowaniu polimeryzacji tubuliny pasożytów.

Ponadto tiabendazol wpływa na limfocyty T układu odpornościowego. Konsekwencje zabicia pasożytów i wynikające z tego reakcje immunologiczne sprawiają, że konieczne są ciągłe badania kontrolne. Skuteczność leczenia można udokumentować badaniami krwi i stolca.

Zagrożenia i skutki uboczne

Tiabendazol szybko ulega rozkładowi w organizmie. Dlatego istnieje duża szansa, że ​​nie wystąpią długoterminowe efekty jego stosowania. Dlatego Federalny Instytut Ochrony Zdrowia Konsumentów i Medycyny Weterynaryjnej przyjmuje, że toksyczność tiabendazolu jest niska.

Jednak to stwierdzenie jest sprzeczne z badaniami, które pokazują, że ma on potencjał rakotwórczy. Jednak stosowanie dużych dawek może prowadzić do zahamowania wzrostu, bezpłodności i uszkodzenia nerek. Na podstawie obecnego stanu wiedzy ostateczna ocena toksyczności tiabendazolu nie jest jeszcze możliwa.

Jednak w niektórych przypadkach podczas jego stosowania można było zaobserwować ostre skutki uboczne, takie jak nudności, zawroty głowy i zmęczenie. W rzadkich przypadkach występowały efekty neurotoksyczne, takie jak depresja, lęk, senność, podwójne widzenie, a nawet reakcje psychotyczne.