Seroma

ZA Seroma charakteryzuje się nie uformowaną wcześniej jamą tkankową wypełnioną wysiękiem. Może powstać w przypadku ran, urazów lub procesów zapalnych. W przypadku diagnostyki różnicowej należy ją jednak odróżnić od ropni i krwiaków.

Co to jest seroma?

Surowiczak to nie-torbielowata jama (torbiel rzekoma) w tkance wypełnionej płynem limfatycznym i surowicą. Występuje z urazami lub procesami zapalnymi w odpowiednich narządach. Procesy te tworzą ubytki w tkankach, które w przeciwieństwie do prawdziwych cyst nie są pokryte nabłonkiem. W przypadku surowiczaka torbiele rzekome są wypełnione wysiękiem, który tworzy się podczas procesów zapalnych. To płyn limfatyczny zawierający białka, enzymy, glukozę i inne składniki krwi.

Jeśli wysięk zawiera inne składniki komórki, które są rozkładane przez bakterie, rozwija się ropa. Nagromadzenie ropnego wysięku w torbieli rzekomej nazywa się ropniem. Kiedy gromadzą się czerwone krwinki, jest to krwiak. Nieograniczone rozprzestrzenianie się ropy powoduje obraz kliniczny ropowicy. Jeśli wysięk wpływa do innych jam ciała, nazywa się to wysiękiem. W takich warunkach rozwija się ropniak przy ropnym wysięku. W przeciwieństwie do krwiaka, surowicz pozostaje bezbolesny po naciśnięciu.

przyczyny

Seromy zwykle pojawiają się na powierzchni skóry. Mogą zawsze powstać, gdy w odpowiednich częściach tkanki zachodzą procesy zapalne. Seromy również czasami rozwijają się w wyniku urazów i ran. Zapalenie spowodowane urazami lub infekcjami powoduje z jednej strony ubytki tkankowe spowodowane obumierającą tkanką, az drugiej strony płyn surowiczy zwany wysiękiem.

Podczas tych procesów naczynia włosowate (drobne naczynia włosowate) stają się przepuszczalne dla makrocząsteczek i komórek, dzięki czemu komórki odpornościowe i hormony mogą dotrzeć do miejsca zapalenia. W ten sposób organizm próbuje pozbyć się martwych komórek ciała i patogenów. Mogą tworzyć się ropnie i surowiczaki. Seromy zwykle tworzą się na powierzchni skóry i objawiają się jako bezbolesne obrzęki.

Często objawiają się na zamkniętych ranach skóry po operacji. Seromy są często spowodowane podrażnieniem spowodowanym ciałami obcymi lub utrudnionym drenażem limfatycznym w okolicy rany. Zwykle pojawiają się przy dużych ranach i zaburzeniach metabolizmu białek.

Choroby z tym objawem

• Zaburzenia gojenia ran
• Ropniak

Diagnoza i przebieg

Seromy charakteryzują się obrzękami skóry, które nie zmieniają koloru i są zwykle niewrażliwe na ucisk. Nagromadzony płyn wydaje się przezroczysty do mętno-surowiczego (płyn surowicy). Jest również bezbarwny do lekko żółtawego. Seromy nie powodują bólu. Nie zmienia się to nawet przy ucisku na obrzęk. Jednak gojenie się ran jest utrudnione przez surowiczą.

Zaburzenia gojenia ran występują nawet bez procesów zakaźnych. Jednak seroma może ulec zakażeniu, nawet jeśli utrzymuje się przez długi czas i służy jako punkt wyjścia do dalszych infekcji. Jednak mniejsze seromy zwykle goją się same. Większe surowicze należy nakłuć.

Jednak aby prawidłowo leczyć surowiczaki, należy je najpierw zdiagnozować bez wątpienia. W diagnostyce różnicowej surowiczak należy odróżnić od krwiaka i ropnia. Do diagnozy stosuje się dwie główne metody. Jest to z jednej strony badanie palpacyjne, az drugiej ultrasonografia. Badanie palpacyjne to ręczne badanie pacjenta.

Struktury ciała są wyczuwalne jednym lub kilkoma palcami lub dłońmi. W szczególności badanie palpacyjne polega na zbadaniu parametrów wielkości, elastyczności, jędrności, ruchomości i wrażliwości na ból w badanej okolicy ciała. Samo badanie palpacyjne dostarcza cennych informacji o rodzaju obrzęku. Jeśli obrzęk pozostaje bezbarwny i niewrażliwy na ucisk, pojawia się pilne podejrzenie surowiczaka. Rozpoznanie można również potwierdzić za pomocą ultrasonografii.

Komplikacje

W większości przypadków seroma goi się sama i nie prowadzi do dalszych objawów lub powikłań. Dotyczy to zwłaszcza przypadków, gdy surowicze są małe i niezbyt bolesne. Jeśli jednak surowiczak jest duży i bolesny, leczenie powinien przeprowadzić lekarz. Na surowiczaku może rozwinąć się stan zapalny lub infekcja.

Zwykle spowalniają proces gojenia się ran, przez co często powodują ból. Pacjenci często skarżą się na zaczerwienienie skóry i swędzenie. Osoba zainteresowana pod żadnym pozorem nie powinna drapać skóry, ponieważ tylko wzmaga to swędzenie.

Zapalenie surowiczaka może rozprzestrzeniać się na sąsiednie obszary skóry i prowadzić do obrzęku i ran. Jeśli surowicz nie jest leczony na czas, często pozostawia bliznę na skórze. Nie można powszechnie przewidzieć, czy ta blizna znowu zniknie.

Spowolnione gojenie się rany spowodowane surowiczą może uniemożliwić pacjentowi wykonanie pewnych czynności, ponieważ są one bolesne. W rzadkich przypadkach pacjent jest wtedy zależny od pomocy innych osób. Jednak dzięki terminowemu leczeniu surowiczak można usunąć i nie powoduje żadnych dalszych objawów.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

W większości przypadków małe seromy goją się same i nie powodują żadnych objawów. Jeśli podejrzewa się duży seroma, należy skonsultować się z lekarzem. Każdy, kto zauważy stan zapalny rany po operacji, w której mogła już powstać ropa, powinien omówić to z lekarzem prowadzącym. Nieleczony surowicz może utrudniać gojenie się ran i powodować ból. Oznaki surowiczego to zaczerwienienie rany i nasilające się swędzenie.

Jeśli występują inne objawy, takie jak gorączka lub rany, seroma może już rozprzestrzenić się na sąsiednie obszary skóry. Następnie zaleca się wizytę u lekarza, aby uniknąć ciężkiego przebiegu i powstawania blizn. Seromy u dzieci, osób starszych i pacjentów z chorobami skóry należy zawsze leczyć medycznie. Jest to szczególnie ważne, jeśli stan zapalny przekształca się w przewlekły problem. Ciężkie objawy wtórne występują rzadko, ale nieleczony surowiczak może mieć negatywny wpływ na ogólne samopoczucie i utrudniać gojenie się pierwotnej rany.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Leczenie surowiczaków jest indywidualne i zależy od ich wielkości oraz potencjału utrudniającego gojenie się ran. Mniejsze seromy zwykle goją się samoistnie. W przypadku większych obrzęków zawartość może wymagać sterylnego nakłucia. W opuchniętym miejscu umieszcza się kaniulę i odsysa wysięk. Warunkiem prawidłowego wykonania nakłucia jest sterylna praca w celu uniknięcia infekcji. W tym celu należy zapewnić odpowiednią dezynfekcję skóry w miejscu wkłucia.

Jeśli surowicz jest wyjątkowo duży, a nawet bolesny, w celach profilaktycznych należy wykonać tzw. Drenaż Redona. To samo dotyczy częstych nawrotów. Drenaż Redona to drenaż ssący w celu odprowadzenia wydzieliny z rany. Wydzielina kierowana jest na zewnątrz w układzie zamkniętym z kontrolowanym zasysaniem. Cienka plastikowa rurka z wieloma perforacjami na końcu jest przymocowana do korpusu szwem, aby zapobiec jej wysunięciu się.

Wysięk jest odsysany przez stale panujące podciśnienie i gromadzony w plastikowej butelce na drugim końcu węża. Butelka jest regularnie wymieniana, aby odnowić podciśnienie. Podczas drenażu konieczne jest hermetyczne uszczelnienie jamy rany od zewnątrz. Ponowienie trwa zwykle od 48 do 72 godzin. Drenaż Redona jest zwykle konieczny po operacji po rozległym zabiegu chirurgicznym.

Perspektywy i prognozy

Z reguły w przypadku surowicza nie występuje ból ani dyskomfort związany z ciśnieniem. Jednak pojawienie się surowiczaka znacznie opóźnia gojenie się rany. Może to spowodować stan zapalny i infekcję samej rany, co ostatecznie prowadzi do bólu.

W większości przypadków nie jest konieczne żadne specjalne leczenie surowiczaka, a surowiczak znika samoczynnie po pewnym czasie. Następnie należy zgłosić się do lekarza, gdy surowiczak stał się stosunkowo duży i towarzyszy mu ból. Zwykle powoduje to wysypkę na skórze, zaczerwienienie i silny świąd na dotkniętym obszarze. Osoba zainteresowana powinna unikać drapania skóry, ponieważ to tylko zwiększa surowiczość.

Jeśli seroma nie jest odpowiednio leczona, może rozprzestrzenić się na sąsiedni obszar na skórze i powodować nieprzyjemne objawy. Zabieg u lekarza przeprowadzany jest jednym zabiegiem i nie powoduje dodatkowego dyskomfortu. Seroma powinien być leczony przez lekarza, zwłaszcza po operacji, aby nie wystąpiły dalsze objawy w dotkniętym obszarze.

zapobieganie

Ukierunkowane zapobieganie surowiczom nie jest możliwe. Drenaż Redona jest zalecany tylko jako środek profilaktyczny po rozległych operacjach po urazie lub chorobie, w celu jak najszybszego osuszenia wydzieliny z rany. Stosowanie tego typu drenażu jest również zalecane w przypadku nawracających surowiczaków. Może to skutecznie zapobiegać zaburzeniom gojenia się ran.

Możesz to zrobić sam

Seroma na ogół nie jest postrzegana jako przeszkoda w życiu codziennym. Jednak surowiczak o dużej powierzchni może prowadzić do złego samopoczucia fizycznego. Szczególnie dotknięte obszary w okolicy głowy często zniechęcają wzrokiem, a następnie powodują stres psychiczny u osób dotkniętych chorobą. Dlatego chęć samodzielnego leczenia jest bardzo zrozumiała. Jednak nie ma naukowo udowodnionej skutecznej metody samoleczenia.

Można nałożyć opatrunek na ranę, który należy regularnie zmieniać. Ranę należy oczyścić środkiem dezynfekującym, który można kupić w aptece. Należy unikać drapania dotkniętych obszarów. Może to dalej rozprzestrzeniać się i pogorszyć stan. Mały seroma zwykle leczy się sam.

Jeśli seroma jest rozległa, w każdym przypadku należy skonsultować się z lekarzem. Należy również skonsultować się z lekarzem, jeśli dotknięty obszar skóry jest bolesny lub bardzo swędzący. Nawet jeśli nie ma bólu ani swędzenia, ale przeważa niepokój psychiczny, lekarze zwykle służą pomocą. Opcje leczenia są proste i skuteczne.