Osteomalacia to bolesne zmiękczenie kości. Jest to spowodowane głównie brakiem witaminy D lub wapnia.
Co to jest osteomalacja?
© Yulia Furman - stock.adobe.com
Osteomalacia odnosi się do zmiękczenia kości w organizmie człowieka, często spowodowanego brakiem witaminy D. U dzieci objawy te nazywane są również krzywicą.
Miękkie kości dotknięte osteomalacją są bardziej narażone na urazy lub złamania niż twardsze, zdrowsze kości. Osteomalacja nie powinna być mylona z osteoporozą, innym zaburzeniem, które może również prowadzić do urazów kości. Osteomalacja jest spowodowana defektem w procesie tworzenia kości, podczas gdy osteoporoza jest osłabieniem struktury kości, która już się rozwinęła.
Ból mięśni i kości to najczęstsze oznaki i objawy osteomalacji. Leczenie osteomalacji polega na korygowaniu powszechnych niedoborów wapnia i witaminy D; jak również ukierunkowane leczenie jakiejkolwiek choroby podstawowej związanej z rozwojem osteomalacji.
przyczyny
Organizm ludzki wykorzystuje wapń i fosforany do budowy mocnych kości. Choroba Osteomalacia zwykle wynika z niewystarczającej podaży tych składników odżywczych w diecie. Podobnie, jeśli organizm nie może wystarczająco przetworzyć substancji.
Witamina D jest wytwarzana przez organizm, gdy światło słoneczne uderza w skórę. Witamina D jest potrzebna do przetwarzania wapnia. Osteomalacja może wystąpić u osób, które spędzają niewiele czasu na słońcu lub nie spędzają go wcale, lub mieszkają na obszarach, na których występuje krótkie nasłonecznienie lub powietrze jest mocno zanieczyszczone.
Osteomalacja może również wynikać z pewnych operacji na żołądku (gastrektomia). Ponieważ wchłanianie witaminy D z pożywienia jest tak ograniczone. Celiakia, uszkodzenie wątroby lub nerek mogą również prowadzić do osteomalacji, ponieważ zakłócają podstawowe procesy organizmu.
Objawy, dolegliwości i oznaki
Początkowo osteomalacja objawia się osłabieniem mięśni i nieswoistym bólem kości i stawów. W dalszym przebiegu rozwija się charakterystyczny garb. Narastająca krzywizna górnej części ciała jest związana z przewlekłym bólem i ograniczoną ruchomością. Zmiany wizualne mogą również powodować dolegliwości psychiczne.
Po powstaniu garbu zwykle nie można już naprawić, dlatego niewspółosiowość jest stałym obciążeniem dla osób dotkniętych chorobą. W wyniku zmniejszonej gęstości kości występuje również zwiększona podatność na złamania. Szczególnie dotyczy to szyjki kości udowej i kręgów. Jeśli objawy są spowodowane niedożywieniem, mogą pojawić się takie objawy, jak osłabienie, zmęczenie i trudności z koncentracją.
Ponadto osoby dotknięte chorobą są często wychudzone i mają chorowity wygląd. Jeśli przyczyna osteomalacji zostanie wcześnie leczona, opisane objawy zwykle ustępują. U większości pacjentów objawy ustąpiły w ciągu jednego do dwóch miesięcy po rozpoczęciu leczenia. W przypadku braku leczenia zmiękczenie kości prowadzi do dalszych złamań i deformacji.
W dłuższej perspektywie pojawia się sztywność, przewlekły ból i wreszcie odpoczynek w łóżku. Nieleczona choroba ma ciężki przebieg, co wiąże się z dalszymi objawami i dolegliwościami. Zewnętrzne objawy, takie jak opisany powyżej garbus, również stają się silniejsze w miarę postępu choroby.
Diagnoza i przebieg
Z powodu Osteomalacia i wykluczyć możliwe inne choroby, pacjent może wymagać wykonania następujących badań. Badanie krwi i moczu: jeśli osteomalacja jest spowodowana brakiem witaminy D lub utratą fosforanów, te nieprawidłowe wartości można wykryć we krwi lub moczu.
Badanie rentgenowskie: Osteomalacja prowadzi do charakterystycznych uszkodzeń struktur kostnych, które można zobaczyć na zdjęciu rentgenowskim.
Biopsja kości: Podczas biopsji kości lekarz wprowadza do kości cienką igłę przez skórę. Pobiera się niewielką próbkę kości i bada ją pod mikroskopem. Chociaż biopsja jest bardzo dokładna w określaniu osteomalacji, jest rzadko stosowana.
Komplikacje
Osteomalacja to choroba, której można zapobiec, jeśli organizm jest odpowiednio zaopatrzony w witaminę D. W przypadku istniejącej choroby poważnych powikłań można uniknąć tylko dzięki intensywnemu leczeniu. Jeśli nie jest leczone, zwykle rozwija się tak zwane pełzające złamanie patologiczne.
Ponieważ jednak kości są tu bardziej miękkie, złamania nie pojawiają się nagle, ale raczej stopniowo. Wyrażają się one zatem rosnącymi krzywiznami w miejscach, w których występują zwiększone obciążenia zginające. Prowadzi to do skrzywienia górnej części ciała. Szyjka kości udowej jest również poddawana specjalnym naprężeniom zginającym, tak że w osteomalacji często mogą wystąpić złamania górnej części szyi. Dzieje się tak szczególnie w przypadku osób starszych, ponieważ często cierpią one na poważny niedobór witaminy D, a także zmiękczenie kości, a także nasiloną osteoporozę.
Złamania szyjki kości udowej zwykle powodują u pacjenta silny ból i prowadzą do ograniczenia ruchomości. Proces gojenia jest zwykle bardzo powolny. W przypadku zachowawczego leczenia złamania szyjki kości udowej istnieje zwiększone ryzyko zakrzepicy żył nóg i zatorowości płucnej. Z tego powodu osteomalacja może być również bardziej śmiertelna u osób starszych. Właśnie dlatego ważne jest, aby osoby starsze miały odpowiednią podaż witaminy D.
Kiedy powinieneś iść do lekarza?
Lekarzowi należy przedstawić zmniejszenie ogólnej zdolności wysiłkowej lub ograniczenie możliwości ruchu. W przypadku ogólnych problemów z układem mięśniowo-szkieletowym lub nieprawidłową postawą zaleca się wizytę u lekarza. Krzywa postawa jest charakterystyczna dla osób cierpiących na osteomalację. Ponadto osoby dotknięte chorobą cierpią z powodu bólu. Zasadniczo należy powstrzymać się od przyjmowania leków przeciwbólowych do czasu konsultacji z lekarzem. Mogą wystąpić skutki uboczne, które prowadzą do dalszego pogorszenia stanu zdrowia. Zaburzenia koncentracji, zmęczenie lub znużenie należy omówić z lekarzem.
Jeśli istniejące objawy nasilą się lub nasilą, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Pogorszenie jakości życia lub pogorszenie samopoczucia powinno zostać wyjaśnione przez lekarza. Jeśli codzienne obowiązki lub zajęcia sportowe nie mogą być dłużej wykonywane w zwykły sposób, osoba zainteresowana potrzebuje pomocy. Usztywnienie układu mięśniowego, osłabienie wewnętrzne oraz wyczerpanie i znużenie to oznaki choroby wymagającej leczenia. Jeśli nieprawidłowości utrzymują się przez kilka dni lub tygodni, potrzebny jest lekarz.
Nieleczona powoduje poważne zaburzenia zdrowia i inne wizualne zmiany w strukturze kości. W przypadku problemów psychicznych lub emocjonalnych wskazana jest również wizyta u lekarza. Wycofanie społeczne, płaczliwość lub zmiany osobowości należy omówić z lekarzem.
Leczenie i terapia
Jeśli Osteomalacia spowodowany niedożywieniem lub niewystarczającą ekspozycją na słońce, niedobór ten można leczyć, po prostu dodając witaminę D.
Pacjenci dotknięci chorobą zwykle przyjmują doustnie suplementy witaminy D. Przez okres kilku tygodni lub miesięcy. Rzadziej wstrzykuje się witaminę D bezpośrednio w ramię przez żyłę. Jeśli poziomy wapnia i fosforu są również niskie, można tu również przepisać terapię lekami. Ponadto leczenie choroby podstawowej, takiej jak niewydolność nerek lub pierwotna marskość żółciowa wątroby, również łagodzi objawy osteomalacji.
Osobom dotkniętym chorobą zwykle zaleca się poszukiwanie większej ilości światła słonecznego. Należy uważać, aby wystawiać się na kilka krótszych jednostek (15 minut dziennie) na światło słoneczne niż na dłuższe, nieregularne (ryzyko oparzenia słonecznego).
W zaawansowanych przypadkach może być konieczne, aby osoby dotknięte chorobą musiały podeprzeć słabe kości za pomocą ortezy lub skorygować zdeformowane kości podczas operacji. Skuteczne leczenie może całkowicie wyleczyć skutki i objawy osteomalacji, czasami w ciągu zaledwie kilku miesięcy.
Perspektywy i prognozy
Ogólnie rzecz biorąc, osteomalacja jest chorobą uleczalną i uleczalną, a jej perspektywy w dużym stopniu zależą od tego, kiedy choroba zostanie zdiagnozowana. Im wcześniej wystąpi zmiękczenie kości lub pewne niedobory zostaną zdiagnozowane i skorygowane optymalną terapią, tym słabsze efekty demineralizacji i lepsze rokowanie.
Przy odpowiednim leczeniu farmakologicznym - przyjmowaniu dużych dawek witaminy D i wapnia - wyleczenie następuje zwykle w ciągu czterech do sześciu miesięcy. W ten sposób zmiany szkieletowe można często odwrócić. U małych dzieci istniejące deformacje kości często korygują się samoistnie. Niemniej jednak u niektórych chorych może dojść do trwałego odkształcenia kości. W takich przypadkach, a także przy silnie zdeformowanych kościach - jeśli rozpoznanie jest zbyt późne - należy przeprowadzić interwencję chirurgiczną lub ortopedyczną.
Dla wszystkich osób dotkniętych chorobą, osób starszych, wegetarian i osób o ciemnej karnacji (które mogą cieszyć się mniejszym nasłonecznieniem z powodu emigracji do obszarów północnych), nadal jednak ważne jest, aby zapewnić im wystarczające spożycie witaminy D i wapnia. Ponadto należy zadbać o pokarm bogaty w witaminy (ryby, tran, żółtko jaja, mleko, produkty mleczne) i wystarczającą ekspozycję na słońce. Dzięki rutynowej profilaktyce niemowląt krzywica i osteomalacja są obecnie rzadkością w Europie. Dlatego też dzienne spożycie witaminy D spada w ciągu pierwszych trzech lat życia ma ogromne znaczenie dla profilaktyki.
zapobieganie
Jako bezpośrednie przyczyny Osteomalacia można jasno określić, każdy może wnieść istotny wkład w profilaktykę. Dlatego należy regularnie szukać bezpośredniej ekspozycji na światło słoneczne. Wystarczy 15 minut dziennie. Również w diecie należy uważać, aby spożywać pokarmy o wysokiej zawartości witaminy D. Należą do nich: tłuste ryby, takie jak łosoś i sardynki; Produkty zbożowe, takie jak chleb lub produkty mleczne, takie jak jogurt, są również bogate w witaminę D.
Opieka postpenitencjarna
W większości przypadków osoby dotknięte chorobą mają tylko ograniczone możliwości kontynuacji osteomalacji. Z tego powodu dana osoba powinna wcześnie zgłosić się do lekarza, aby zapobiec dalszym powikłaniom. W najgorszym przypadku choroba może złamać kości, jeśli nie jest odpowiednio leczona.
Osoby dotknięte chorobą są zwykle uzależnione od przyjmowania różnych leków i preparatów, które mogą złagodzić i ograniczyć objawy. Zawsze należy przestrzegać zaleceń lekarza, przy czym zawsze należy najpierw skontaktować się z lekarzem w przypadku jakichkolwiek pytań lub niejasności. Należy również unikać bezpośredniej ekspozycji na słońce, aby nie wywoływać objawów.
Podczas leczenia konieczne są regularne kontrole i badania chorego, a także narządy wewnętrzne, a zwłaszcza nerki. W ciężkich przypadkach osteomalacji konieczny jest przeszczep nerki, co zwykle skraca również oczekiwaną długość życia chorego. Dalszy przebieg zależy w dużej mierze od stopnia zaawansowania choroby, a także od czasu diagnozy, tak więc ogólne przewidywanie nie jest zwykle możliwe.
Możesz to zrobić sam
Głównym celem osteomalacji jest podjęcie kroków w celu skorygowania podstawowego niedoboru witaminy D i wapnia. Pacjenci muszą zmienić dietę i spożywać pokarmy zawierające wystarczającą ilość witamin i minerałów. Na przykład sprawdziły się banany, orzechy, rośliny strączkowe, ryby, ser, jajka i grzyby. Jednocześnie należy unikać niezdrowej żywności i napojów, takich jak fast food i alkohol.
Ponadto pacjenci z osteomalacją powinni zachować spokój. Zbyt dużo ćwiczeń może prowadzić do urazów i złamań, które powoli goją się z powodu miękkości kości. Zajęcia sportowe powinny odbywać się wyłącznie po konsultacji z ortopedą. Zaleca się fizjoterapię, którą można wesprzeć prostymi ćwiczeniami gimnastycznymi w domu. W przypadku osteomalacji zdrowie kości nadal się pogarsza, dlatego osoba dotknięta chorobą powinna wcześnie użyć pomocy w chodzeniu.
Ponieważ cierpienie i związane z nim ograniczenia mogą czasami wpływać również na psychikę, pacjenci powinni szukać terapii. Pomocne są rozmowy z przyjaciółmi i innymi poszkodowanymi. Lekarz może nawiązać kontakt z grupami samopomocy i, jeśli to konieczne, udzielić wskazówek dotyczących dalszych działań samopomocy.
.jpg)
