Śluzowate zatok

Plik Śluzowate zatok odnosi się do powiększonej zatoki przynosowej, zwykle w wyniku nagromadzenia śluzu w zatokach przynosowych. Choroba jest rzadko ciężka i można ją leczyć chirurgicznie. Jednak najlepszym lekarstwem na śluzówkę jest profilaktyka.

Co to jest śluzówka zatokowa?

Pod jednym Śluzowate zatok to przewlekłe gromadzenie się śluzu w jednej z zatok przynosowych. Występuje, gdy przewód zatoki przynosowej jest zablokowany, a wydzielina nie może już odpływać. W rezultacie struktura kości może odkształcać się i pękać w wyniku wzrostu ciśnienia, powodując ucieczkę śluzu do oczodołu.

Chirurgiczne usunięcie czopa śluzowego jest jedyną opcją leczenia, przepisuje się również leki przeciwbólowe i wykrztuśne.

przyczyny

Przyczyną śluzówki zatoki jest zamknięcie wejścia do odpowiedniej zatoki. Przyczyną może być guz lub zrosty, a także stan zapalny, uraz lub blizna, która często pozostaje po operacji. Najczęstszą przyczyną jest opóźnione zapalenie zatok.

Ponieważ śluz nie może już odpływać przez zwężone przewody, w zatokach szybko gromadzą się wydzieliny, co może prowadzić do powiększenia przewodów i ścieńczenia przegrody nosowej. Prawdziwą przyczyną jest gromadzenie się nadmiernego śluzu w zatokach. W połączeniu z uszkodzeniem lub zaburzeniem funkcji zatok, co zapobiega drenowaniu wydzieliny, prowadzi to do ich powiększenia.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Mucocele zatok objawia się początkowo słabym ciśnieniem w zatokach. Uczucie ucisku wzrasta wraz ze wzrostem gromadzenia się śluzu i rozprzestrzenia się do oczodołów, czemu często towarzyszą objawy grypopodobne, ponieważ patogeny nie mogą już odpływać przez zablokowane przewody.

Później choroba ujawnia się wyraźnie na podstawie zmienionej gałki ocznej: z powodu ucisku na zatoki wydzielina przedostaje się do oczodołu i wypycha gałkę oczną do przodu. Pierwszą oznaką tej progresji może być silny ból uciskowy między gałką oczną a kością nosową.

Diagnoza i przebieg choroby

Śluzówkę zatokową można szybko zdiagnozować na podstawie objawów i konkretnych dolegliwości. Zanim to zrobi, lekarz porozmawia z pacjentem i zbierze informacje o obrazie klinicznym. Możliwe, że kilka razy dochodziło do zapalenia zatok lub istnieją inne wskazania, które ułatwiają rozpoznanie.

Badanie ultrasonograficzne pozwala zobaczyć jamę zatok przynosowych i wskazuje na możliwe nagromadzenie śluzu: na zdjęciu RTG śluz jest białawy i jest oddzielony od zatok wolnych. Wreszcie tomografia komputerowa (CT) dostarcza informacji o pełnym zakresie choroby.

Jeśli jest prawdopodobne, że nagromadzenie śluzu spowodowało już uszkodzenie okolicy nosa i zatok, lekarz wykona nasoskopię (rinoskopię) i obejrzy zatoki za pomocą endoskopu nosowego. W ten sposób można odpowiednio ocenić wnętrze nosa, aby postawić ostateczną diagnozę.

Śluzówka zatokowa rozwija się w ciągu kilku dni. Jeśli kanały w nosie są początkowo nadal przepuszczalne, zatoki nadal zatykają się wraz z postępem choroby, aż do całkowitego zamknięcia. Śluz nie może już odpływać i tworzy rodzaj zatyczki, która naciska na otaczające kości od określonego rozmiaru.

W skrajnych przypadkach powoduje to deformację i przebicie kości. W zależności od położenia czopa śluzowego wydzielina przepływa następnie albo na poziomie oczu, albo do gardła. Przebieg rzadko kończy się śmiercią, ale uwolnienie patogenu powoduje dalsze komplikacje; może wystąpić posocznica i rozwój dalszych śluzaków lub polipów.

Komplikacje

Z reguły choroba błony śluzowej zatoki występuje w wyniku infekcji, więc możliwe są różne powikłania. Ogólnie rzecz biorąc, jeśli śluzowata zatokowa pozostanie bez leczenia przez lekarza lub leki, można spodziewać się poważnych powikłań lub znacznie bardziej nieprzyjemnego przebiegu choroby.

W wielu przypadkach osoba dotknięta chorobą ma znacznie gorsze powietrze. Ten objaw jest szczególnie wyraźny w nocy. Ból głowy, nudności, wymioty i wysoka temperatura to również możliwe powikłania, które mogą wystąpić w związku z śluzówką zatok. W tym momencie zdecydowanie zaleca się wizytę u lekarza, ponieważ w przeciwnym razie poszczególne objawy mogą się znacznie pogorszyć.

Jeśli jednak dana osoba od samego początku szuka pomocy medycznej, wówczas wspomnianych powikłań można uniknąć już na wczesnym etapie. Jeśli jednak zrezygnujesz z odpowiedniego leczenia, możesz spodziewać się znacznego pogorszenia występujących powikłań.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Trwałe gromadzenie się śluzu w nosie należy zgłosić lekarzowi. Jeżeli dana osoba nie może samodzielnie oczyścić nosa, należy zwrócić się o pomoc i wsparcie do lekarza. W przypadku mowy nosowej, zaburzeń oddychania i ucisku w nosie potrzebny jest lekarz. Jeśli masz przeziębienie, bóle głowy lub zaburzenia koncentracji, powinieneś udać się do lekarza. Nieprzyjemny smak w gardle, utrata apetytu i ogólne złe samopoczucie powinny zostać wyjaśnione przez lekarza.

Zmęczenie, zaburzenia snu i zwiększone zmęczenie są oznakami choroby. Jeśli nie można już dostrzec codziennych czynności lub jeśli zwykłe spędzanie czasu wolnego jest utrudnione, wskazana jest wizyta u lekarza. Zmiana w gałce ocznej jest uważana za niepokojącą i musi zostać zbadana i jak najszybciej poddana leczeniu przez lekarza.

Wydzieliny w oku, zmiany widzenia lub nudności to oznaki stanu zdrowia wymagającego leczenia. Jeśli objawy nasilą się lub pojawią się nowe objawy, konieczna jest wizyta lekarska. Patogeny rozprzestrzeniają się i powodują coraz większe pogorszenie ogólnego samopoczucia. Bez opieki medycznej osoba dotknięta chorobą czuje się pobudzona, chora i niezdolna do wypełnienia swoich obowiązków.

Leczenie i terapia

Mucocele zatok leczy się przede wszystkim chirurgicznie. W ramach tzw. Functional Endoscopic Sinus Surgery (FESS) zmienione zatoki przynosowe są leczone operacyjnie oraz usuwane są wszelkie nagromadzenia śluzu. Jeśli dotyczy tylko tak zwanego procesu haczykowego, wykonuje się infundibulotomię, czyli otwarcie przedniej kości sitowej.

W zależności od tego, jak poważnie kanały zostały już uszkodzone przez śluzówkę, zatoki muszą zostać ponownie zamknięte w ramach kilku operacji. W zależności od wyników możliwych jest do tego kilka podejść: operacja wewnątrznosowa jest przeprowadzana za pomocą endoskopu i może być stosowana do usuwania narośli śluzowych lub polipów.

Operacja przez przedsionek jamy ustnej jest konieczna, gdy śluzowata przepuklina wniknie do zatoki szczękowej. Dalsza terapia ogranicza się do wyzdrowienia zatok przynosowych. Na początku pacjenci powinni mówić niewiele i chłodzić okolice nosa. Konieczne są również środki pielęgnacyjne dla błon śluzowych, takie jak stosowanie maści. Leki są przepisywane na podstawie wyników i ciężkości śluzówki zatoki.

Perspektywy i prognozy

Ogólnie rzecz biorąc, można sformułować dobrą perspektywę dla błony śluzowej zatoki. Rzadko występują komplikacje. Zasadniczo gojenie przyspiesza, jeśli diagnoza zostanie postawiona na wczesnym etapie i natychmiast rozpocznie się leczenie. Charakter choroby sprawia, że ​​konieczna jest operacja. W tym celu istnieją ogólne zagrożenia, które są znane z innych interwencji chirurgicznych. Stan zapalny ustępuje po operacji. Jednak może wystąpić inna choroba. Dlatego konieczne jest ponowne usunięcie nagromadzonego śluzu.

Jeśli pacjent zaniedbuje lub opóźnia leczenie, śluzówka może się rozprzestrzenić. Często zdarza się, że wpływa na mózg. Gałkę oczną można również przesunąć w inną pozycję, powodując utratę wzroku u chorego. Ogólnie leczenie nie wpływa na długość życia. Pozostają blizny pooperacyjne, ale dzięki nowym procedurom nie są one zauważalne. Po wyleczeniu pacjent może kontynuować swoje normalne życie. Nie należy spodziewać się wad i skarg. Czasami konieczne jest długotrwałe przyjmowanie leków i dbanie o błony śluzowe.

zapobieganie

Aby zapobiec śluzówce zatok, zaleca się regularną konserwację zatok. To i ogólne środki wzmacniające układ odpornościowy mogą zapobiegać tworzeniu się śluzu w jamie zatoki. Regularna pielęgnacja jamy ustnej zapobiega stanom zapalnym błony śluzowej jamy ustnej, a pielęgnacja nosa zapobiega podrażnieniom i ewentualnemu zamknięciu zatok.

Ponadto zbilansowana dieta pomaga wzmocnić florę jelitową, a tym samym wzmocnić układ odpornościowy. Osoby ze skłonnością do kataru i przeziębienia mogą zapobiegać śluzówce, stosując spray do nosa i odżywczy olej. Wdychanie rozpuszcza śluz w przewodach nosowych, zapobiegając w ten sposób zatykaniu się wrażliwych przewodów i tworzeniu śluzówki zatok.

Opieka postpenitencjarna

Zwykle śluzak zatokowy nie wymaga długotrwałej opieki kontrolnej. Po operacji pacjenci mogą powrócić do codziennego życia. Objawy ustępują po krótkim czasie. Jednak choroba może się powtórzyć. Dlatego wskazane jest przestrzeganie środków zapobiegawczych. Zdrowa dieta i regularna pielęgnacja jamy ustnej zapewniają trwałe utrzymanie śluzówki zatok.

Lekarz prowadzący informuje pacjenta o odpowiednim zachowaniu. Wdrożenie profilaktycznej opieki pooperacyjnej jest obowiązkiem chorego. Jeśli choroba postępuje niekorzystnie, czasami może być konieczne długotrwałe leczenie. Osoby dotknięte chorobą muszą wtedy zaakceptować dalsze środki terapeutyczne. Najważniejsze jest, aby zapobiec komplikacjom.

Pozwala to śluzówce zatokowej rozprzestrzeniać się do mózgu. Nie można wykluczyć utraty wzroku. W zależności od nasilenia, lekarz i pacjent ustalają rytm prezentacji. Tomografia komputerowa stała się wiarygodnym dowodem określającym postęp. Leczenie farmakologiczne odbywa się standardowo. W razie potrzeby obserwacja obejmuje również inną operację.

Po śluzówce zatokowej pacjenci nie powinni lekceważyć objawów sugerujących, że mają grypę. Mogło rozwinąć się inne ognisko zapalenia. Aby uniknąć komplikacji, wizyta u lekarza jest nieunikniona.

Możesz to zrobić sam

Z reguły śluzówkę zatok leczy się chirurgicznie. W zależności od rozmiaru operacji ważne jest, aby chorzy po zabiegu mało mówili, a okolice nosa były chłodzone. Do chłodzenia idealnie nadają się tzw. Wkładki chłodzące, które są dostępne w sklepach z artykułami medycznymi lub aptekach. Ważne jest, aby wcześniej owinąć podkładkę chłodzącą ręcznikiem lub ściereczką, aby podkładka nie stykała się bezpośrednio ze skórą. W przeciwnym razie możesz dostać zimne oparzenia.

Świeżo operowany nos podlega regularnej pielęgnacji. W tym celu stosuje się maści przepisane lub zalecane przez lekarza. Innym sposobem dbania o błony śluzowe nosa jest płukanie nosa solą. Zarówno płyn do nosa, jak i związana z nim sól do płukania są dostępne w aptekach i drogeriach. Higiena jamy ustnej jest również bardzo ważna dla pacjentów z mucocele zatok, ponieważ nos i usta są połączone i w przeciwnym razie stan zapalny mógłby się rozprzestrzenić.

Aby uniknąć infekcji, przeziębień i kataru, należy wzmocnić układ odpornościowy pacjenta. Dzieje się tak dzięki diecie bogatej w witaminy i minerały, wystarczającej ilości snu i dużej ilości ćwiczeń na świeżym powietrzu.