Mięsień bicepsa ramienia

Z biceps oznacza Mięsień bicepsa ramienia. Występuje u ludzi w górnej części ramienia, ale można go również znaleźć u czworonogów ssaków (takich jak psy). W obu przypadkach odpowiada między innymi za zgięcie ramienia lub przedniej nogi.

Co charakteryzuje mięsień bicepsa ramienia?

Mięsień ramienia, często nazywany „dwugłowym mięśniem ramienia” lub krótko jako biceps to mięsień szkieletowy, który składa się z dwóch głów mięśni. Znajduje się na górnej lub przedniej części ramienia i odpowiada za zginanie ramienia. Z tego powodu nazywany jest również „zginaczem ramienia”. Dwugłowy mięsień zginacza ścięgna podkolanowego jest również znany jako biceps. Jednak termin określający mięsień ramienia jest bardziej powszechny niż termin Mięsień biceps femoris.

Anatomia i budowa

W medycynie dwugłowy mięsień ramienia jest rozumiany jako mięsień szkieletowy znajdujący się w górnej części ramienia. Z Mięsień bicepsa ramienia składa się z dwóch głów mięśni: Caput longum (także długa głowa) i to Caput breve (znany również jako krótka głowa). Te dwie głowy są odpowiedzialne za nazewnictwo mięśnia. U ludzi powstają z łopatki. Dwie głowy bicepsów łączą się mniej więcej w miejscu, w którym są również widoczne z zewnątrz. Tutaj stają się pojedynczym ciałem mięśniowym lub brzuchem mięśniowym. Ten brzuch mięśniowy znajduje się poniżej łokcia, oznaczony bezpośrednio na garbie mięśniowym Guzowatość promieniowa promień (medycznie nazywany promieniem) wraz ze ścięgnem ramienia. To ścięgno przechodzi do Aponeurosis musculi bicipitis (również pochodzenia mięśniowego) i do powięzi przedramienia ( Powięź przedramienna) nad. W przeciwieństwie do ludzi, bicepsy czworonogów ssaków, takich jak psy, koty i konie, mają tylko jedno źródło w małym garbie kostnym (Guzek nadwieszony) łopatki. Oznacza to, że bicepsy mają w tym przypadku tylko jedną głowę. Jednak z porównawczego anatomicznego punktu widzenia jest nadal określany w medycynie jako dwugłowy, a zatem również jako biceps.

Funkcja i zadania

Biceps jest odpowiedzialny za odchylenie przedramienia z pozycji wyjściowej tak, aby kciuk obracał się na zewnątrz i wokół dłoni - aż będzie skierowany pionowo w górę iw kierunku przeciwnym do pozycji wyjściowej. Anatomia mówi o tej funkcji jako o supinacji. Jeśli przedramię jest już w pozycji odwróconej, bicepsy będą w stanie przywrócić je do pierwotnej pozycji. Innym zadaniem bicepsa jest zgięcie przedramienia w okolicy łokcia.

Obie głowy mają własne zadania, które indywidualnie wpływają na całą funkcję bicepsa. Długiej głowy używa się, gdy ramię ma zostać podniesione lub oddalone od klatki piersiowej. Krótka głowa odpowiada za ruchy, w których ramię powinno być zbliżone do klatki piersiowej.

Ponadto obie głowy mięśni działają jednocześnie na sekwencję ruchów, gdy ramię ma być odsunięte od ciała i do przodu. Dwie głowice są również niezbędne do wewnętrznego obrotu ramienia. Tutaj pracują razem, aby stworzyć płynny ruch. Ponadto współpracują, aby ramię nie zostało obrócone zbyt daleko. Zapobiega to kontuzjom.

Różnicę w funkcji można znaleźć w bicepsie w porównaniu między ludźmi i zwierzętami - u czworonogów biceps działa jako połączenie między nogą a stawem barkowym i działa wyłącznie jako zginacz łokcia. Ruchy obrotowe nie są powszechne u zwierząt, takich jak psy, koty i konie, i dlatego nie są przeznaczone. Z tego powodu ich bicepsy są słabsze i silniejsze. Jest również nieco słabszy niż bicepsy ludzi lub innych dwunożnych ssaków.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciwbólowe

Choroby i dolegliwości

Najczęstszą dolegliwością związaną z bicepsem u ludzi jest zerwanie ścięgna bicepsa. Przy tym zerwaniu ścięgno lub ścięgno, z którego pochodzi mięsień, pęka. Innym i podobnym urazem może być naciągnięty mięsień. W większości przypadków oba urazy są urazami, podobnie jak wypadek.

Zerwanie lub nadwyrężenie bicepsa może również wynikać z krótkotrwałego lub długotrwałego przeciążenia ramienia. U osób starszych często dochodzi do zerwania lub nadwyrężenia mięśnia w wyniku zużycia związanego z wiekiem. Mięśnie często stają się słabsze z wiekiem i dlatego są bardziej podatne na urazy.

Z drugiej strony zaburzeniem bicepsa jest uszkodzenie koła pasowego. Medycyna mówi o tym, gdy dochodzi do nienaturalnego przemieszczenia ścięgna pochodzenia. Taka zmiana zwykle występuje, gdy ścięgno przesuwa się ukośnie w rowku stawu barkowego z czasem. Może się to zdarzyć w wyniku przeciążenia, ale także w wyniku wypadku.

W rzadkich przypadkach ścięgno jest odpowiednio przesunięte po urodzeniu. Przesunięcie ścięgna w czasie powoduje jego przerzedzenie, przez co jest bardziej podatne na kontuzje. Często uszkodzenie koła pasowego kończy się zerwaniem ścięgna bicepsa. Z tego powodu medycyna ogólnie mówi o takich przypadkach, gdy dochodzi do urazu ścięgna z powodu przemieszczenia.