Trudności z koncentracją

Trudności z koncentracją lub Słaba koncentracja są warunkami utraty koncentracji, które można wyrazić w różny sposób. Zaburzenia koncentracji lub słaba koncentracja mogą występować tylko przez krótki czas lub przez długi czas.

Co to są zaburzenia koncentracji?

Zaburzenia koncentracji mogą wystąpić w każdym wieku. Często jednak objaw ten jest błędnie przypisywany dzieciom, ponieważ nie rozwinęły one jeszcze takiej samej zdolności koncentracji jak dorośli.

Mówi się o zaburzeniu koncentracji lub słabej koncentracji, gdy koncentracja osoby wydaje się niezwykle różna niż w stanie normalnym.

Tutaj sama koncentracja jest zwróceniem uwagi na określone działanie lub bodziec sensoryczny. Koncentrację można również skierować na inne osoby lub przedmioty. Koncentracja pozwala precyzyjniej skupić się na rzeczach, podczas gdy otoczenie jest postrzegane tylko marginalnie lub rozmyte. Koncentracja opiera się na wysiłku umysłowym, który dlatego nie trwa wiecznie. Na przykład dzieci ze szkół podstawowych mogą się skoncentrować tylko przez kwadrans. U dorosłych stężenie zmniejsza się najpóźniej po godzinie. Wahania mogą oczywiście wystąpić indywidualnie.

Jeśli stężenie spada w tym normalnym cyklu, nie można mówić o zaburzeniu koncentracji lub słabej koncentracji. Zaburzenia koncentracji mogą wystąpić w każdym wieku. Często jednak objaw ten jest błędnie przypisywany dzieciom, ponieważ nie rozwinęły one jeszcze takiej samej zdolności koncentracji jak dorośli.

Jeśli jednak ogólna zdolność koncentracji odbiega od normalnych wartości, często towarzyszy temu zaburzenie koncentracji lub słaba koncentracja.Różnica między zaburzeniem koncentracji a zaburzeniem koncentracji polega na tym, że zaburzenie koncentracji trwa tylko przez krótki czas, podczas gdy zaburzenie koncentracji trwa dłużej.

Nie jest to medycznie ustalone dokładnie, kiedy występuje zaburzenie koncentracji. Niemniej jednak zaburzenia koncentracji mogą występować w różnych wymiarach i mają również wiele różnych przyczyn.

przyczyny

Krótkotrwałe zaburzenia koncentracji lub słaba koncentracja zwykle nie mają przyczyn patologicznych. Jest to spowodowane głównie stresem, wypaleniem, nadmiernymi wymaganiami, brakiem snu, zbyt dużą ilością kawy, narkotykami, paleniem i alkoholem. Jednak brak ruchu, złe odżywianie, niedobory minerałów i witamin, skutki uboczne leków i alergie mogą również powodować przejściową lub słabą koncentrację. Długotrwałe gry komputerowe lub oglądanie telewizji w połączeniu z brakiem snu to główne przyczyny zaburzeń koncentracji, zwłaszcza u dzieci i młodzieży, które są wówczas zauważalne również w klasach szkolnych.

Zaburzenia koncentracji lub słaba koncentracja mogą być również związane z dolegliwościami fizycznymi lub chorobami. W szczególności częstymi przyczynami są problemy psychosomatyczne i neurologiczne. Inne choroby, których objawem jest słaba koncentracja, to niedoczynność tarczycy, depresja, menopauza i anoreksja. U starszych pacjentów możliwe jest również słabe krążenie mózgowe i choroba Alzheimera. Zaburzenia koncentracji u kobiet w okresie menopauzy są raczej nieszkodliwe.

W rzadkich przypadkach przyczyną zaburzeń koncentracji są również przyczyny genetyczne lub uszkodzenia lub powikłania we wczesnym dzieciństwie. W tym kontekście dysleksja znana jako zaburzenie koncentracji lub zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest często na ustach wszystkich.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia koncentracji

Choroby z tym objawem

• Niedoczynność tarczycy
• Katar sienny
• demencja
• Alzheimera
• Syndrom wypalenia

• Kot męski
• Choroba Creutzfeldta-Jakoba
• Bezdech senny
• ADHD
• Niedobór minerałów

• Osłabienie nerek
• Niskie ciśnienie krwi
• Uzależnienie od nikotyny
• Zaburzenia afektywne
• Niedożywienie

Komplikacje

Trudności z koncentracją często prowadzą do komplikacji społecznych. Osoby dotknięte chorobą często mają trudności z oglądaniem wiadomości, czytaniem gazet lub śledzeniem rozmowy. Stały brak koncentracji może zatem mieć daleko idące konsekwencje w życiu codziennym. Osoby postronne mogą interpretować brak koncentracji jako brak zainteresowania.

Jeśli na przykład ktoś wielokrotnie gubi wątek w osobistej rozmowie lub nie jest w stanie odpowiedzieć na pytania lub komentarze w ten sam sposób. To (błędne) wrażenie może również stać się problemem w pracy. Ogólnie rzecz biorąc, problemy z wydajnością często wynikają ze słabej koncentracji. Przełożeni i koledzy, ale także nauczyciele i trenerzy mogą interpretować brak koncentracji jako lenistwo lub głupotę.

Możliwe konsekwencje to złe oceny, niezaliczone egzaminy lub postępowanie dyscyplinarne. Szczególnie ciężkie zaburzenia koncentracji, takie jak te, które mogą wystąpić przy depresji, mogą prowadzić do czasowej niezdolności do pracy. W ruchu ulicznym, podczas obsługi maszyn oraz w innych sytuacjach krytycznych słaba koncentracja może zwiększać ryzyko wypadków.

Jeśli zaburzeniom koncentracji towarzyszą problemy z pamięcią, mogą one również wpływać na stosowanie leków: na przykład istnieje ryzyko, że ludzie zapomną o lekach lub zażywają je dwukrotnie. Fakt ten może utrudniać leczenie i powodować dalsze problemy. Ponadto możliwe są inne powikłania, w zależności od przyczyny zaburzeń koncentracji.

Kiedy należy iść do lekarza?

Zaburzenia koncentracji zawsze powinny być badane i leczone przez lekarza, ponieważ mogą one poważnie wpłynąć na życie pacjenta. Szczególnie w przypadku dzieci ważne jest wczesne leczenie zaburzeń koncentracji, aby nie miały one wpływu na dorosłość. Dzieci powinny wtedy zostać zbadane przez lekarza, czy zaburzenia koncentracji mają negatywny wpływ na oceny szkolne i kontakty społeczne. Może to prowadzić do pogorszenia lub wykluczenia społecznego.

Dorośli z zaburzeniami koncentracji również powinni poddać się leczeniu, ponieważ mogą one mieć bardzo negatywny wpływ na życie codzienne. Jeśli zaburzenie występuje nagle lub jest związane ze szczególnym wydarzeniem, konieczna jest wizyta u lekarza. Jeśli zaburzenia koncentracji występują tylko przez krótki czas i ustępują samoistnie, nie ma potrzeby konsultacji z lekarzem. Z reguły w pierwszej kolejności można zgłosić się do lekarza rodzinnego, który skieruje pacjenta do odpowiedniego specjalisty.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Przede wszystkim zawsze skupiamy się na rozmowie z lekarzem prowadzącym. Szczególną uwagę zwraca się na warunki życia dziecka lub osoby dorosłej. Dlatego też w wielu przypadkach należy rozmawiać także z rodzicami i nauczycielami.

W celu zdiagnozowania zaburzenia koncentracji lub braku koncentracji lekarz lub psycholog stosuje następnie procedury testowe. Seria testów do badania zdolności koncentracji (TPK) lub KT 3-4 jest najczęściej stosowana u dzieci. Tutaj pacjenci mają określone zadania, aby sprawdzić ich zdolność koncentracji. Te specyficzne testy mogą dać dobre wyniki, zwłaszcza w odniesieniu do rozpraszania uwagi.

Jeśli lekarz lub psycholog stwierdzi następnie prawidłową przyczynę, w zależności od przypadku, podejmowane są odpowiednie dalsze badania. Przede wszystkim należy wykluczyć choroby organiczne lub psychosomatyczne. Aby móc to wykluczyć, przeprowadza się badania wzroku i badania słuchu. Mierzone jest również stężenie hormonów we krwi.

Następnie przeprowadza się leczenie według ostatecznej przyczyny. Trening autogenny i inne techniki relaksacyjne (progresywne rozluźnienie mięśni, joga, akupunktura) mogą pomóc w zwiększeniu zdolności do ponownej koncentracji w przypadku stresu i wypalenia. Twój lekarz lub psycholog zwykle zaleci ćwiczenia na koncentrację. W większości są to gry logiczne lub układanki, ale nie dla każdego. Dlatego sporty ukierunkowane na koncentrację, takie jak surfing i koszykówka, dobrze nadają się nie tylko do zwiększenia zdolności koncentracji, ale także do poprawy ogólnego samopoczucia. Jogging i pływanie mogą również oczyścić umysł z niepotrzebnego balastu, a tym samym wyostrzyć koncentrację w problematycznych sytuacjach.

Jeśli zaburzenie koncentracji lub brak koncentracji wynikają z przyczyn organicznych lub związanych z chorobą, należy je najpierw leczyć. Nawet w przypadku dzieci i młodzieży z ADHD istnieją odpowiednie opcje leczenia, które zasugeruje ich lekarz.

Perspektywy i prognozy

Rokowanie w przypadku zaburzeń koncentracji zależy głównie od przyczyn. Zaburzenia koncentracji spowodowane niedoborem żelaza lub innymi niedoborami żywieniowymi można zwykle dobrze leczyć. Objawy zwykle ustępują po ustąpieniu niedoboru.

Jednak niektóre objawy niedoboru mogą prowadzić do trwałych (nieodwracalnych) uszkodzeń. Jest to możliwe na przykład przy poważnym niedoborze witaminy B12. W takim przypadku jednak leczenie (na przykład przyjmowanie suplementów diety) może pomóc w zapobieganiu powstałym szkodom. Niedobór witaminy B12 w okresie niemowlęcym wpływa na rozwój dziecka i może go spowolnić lub trwale upośledzić. W takim przypadku zaburzenia koncentracji zwykle się utrzymują.

Zaburzenia koncentracji spowodowane ADD lub ADHD są często leczone lekami. Perspektywa poprawy objawów jest tutaj często dobra. Jednak nie zawsze jest możliwe pełne kontrolowanie trudności z koncentracją. ADD i ADHD występują szczególnie silnie w dzieciństwie i zazwyczaj osłabiają się w późnym okresie dojrzewania i dorosłości. Jednak u niektórych dorosłych choroba psychiczna utrzymuje się w całości.

W przypadku innych zaburzeń psychicznych, które wiążą się z zaburzeniami koncentracji, rokowanie zależy również od przyczyny choroby. W schizofrenii i (dużej) depresji objaw często występuje w fazach przy odpowiednim leczeniu.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki na zaburzenia koncentracji

zapobieganie

Zaburzenia koncentracji lub słaba koncentracja są przede wszystkim produktem naszego zachodniego stylu życia. Stres, gorączkowe tempo i presja w pracy to głównie wskaźniki odpowiedzialne. Dlatego w zapobieganiu zaburzeniom koncentracji należy uczyć się w szczególności technik relaksacyjnych i regularnie je stosować. Jak już wspomniano, są to treningi autogenne, progresywne rozluźnienie mięśni, joga i akupunktura. Powinieneś także uprawiać dużo sportu.

Szczególnie sporty zespołowe i wytrzymałościowe tworzą ducha wolnego i zwiększają zdolność koncentracji. Wreszcie wskazane jest zdrowe odżywianie. Oczywiście żywność niskotłuszczowa i bez cukru, której towarzyszą bogate w witaminy owoce i warzywa. Unikaj nadmiernej ilości kawy i całkowicie unikaj alkoholu i nikotyny.

Możesz to zrobić sam

Zaburzenie deficytu uwagi jest często przyczyną słabej koncentracji u dzieci. Należy to do specjalistycznego leczenia. Trudności z koncentracją u dorosłych objawiają się różnymi skutkami ubocznymi, a także mogą mieć na nie wpływ ćwiczenia i zdrowy tryb życia. Wystarczająca ilość snu i zbilansowana dieta mogą poprawić zdolność koncentracji. Osoby, które dużo piją, pobudzają krążenie krwi w mózgu i dzięki temu mogą również zwiększyć swoją koncentrację.

W wielu przypadkach nowa strategia radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami ma sens. Na przykład pomaga skierować uwagę na neutralny temat i wmówić sobie, że można rozwiązać sytuację. Jeśli musisz pracować bardzo skoncentrowany, zawsze rób przerwy. Im mniej mediów jest zużytych, tym lepiej dla sprawności umysłowej. Negatywny wpływ na zdolność koncentracji mają również kofeina, alkohol czy nikotyna. Osoby o słabej koncentracji powinny unikać zarówno środków uspokajających, jak i pobudzających. Półgodzinny spacer przed snem lub przeczytanie przyjemnej książki jest znacznie bardziej przydatne. Napięcie szyi może również prowadzić do problemów z koncentracją.

Jeśli sytuacja wydaje się szczególnie groźna, ważne jest, aby z niej wyjść. Wypicie filiżanki herbaty lub wody w spokoju pomoże przezwyciężyć niepokój. Przeniesienie irytujących myśli na papier to kolejna sprawdzona strategia. Brak koncentracji może również wynikać z zaburzeń lękowych. Należy to leczyć psychoterapeutycznie.