hipochondria

hipochondria jest poważnym zaburzeniem psychicznym.Osoby dotknięte chorobą są głęboko przekonane, że cierpią na poważną chorobę, która nie została potwierdzona diagnozą lekarską. Osoby dotknięte chorobą są zwykle bardzo świadome swojego zachowania, ale nadal nie mogą kontrolować swoich lęków.

Co to jest hipochondria?

Hipochondrycy często prowadzą intensywne samodzielne badania nad określonymi chorobami, objawami i oznakami. Informacje są gromadzone i, co do zasady, całkowicie przesadzone.
© andras_csontos - stock.adobe.com

Zaburzenie psychiczne hipochondria przejawia się w nieuzasadnionym zaburzeniu lękowym przed chorobami. Osoby z hipochondrią cierpią z powodu lęku przed poważną chorobą.

Zwykle możesz dokładnie powiedzieć, jakiej choroby się boisz. Jeśli lekarz nie może potwierdzić lęku osób dotkniętych chorobą, stawiając odpowiednią diagnozę, zwykle konsultuje się z różnymi lekarzami. Jednak pacjenci z hipochondrią zwykle nie wierzą badaniom i wynikom lekarzy.

Wiele osób z hipochondrią jest świadomych swojego irracjonalnego zachowania, ale nie może go kontrolować. Często istnieje ryzyko wycofania społecznego i samotności.

przyczyny

Jak dotąd nie wyjaśniono ostatecznie, jakie są tego przyczyny hipochondria są. Uważa się jednak, że w jego rozwoju rolę odgrywają czynniki społeczne, psychologiczne i biologiczne. Ogólnie rzecz biorąc, ludzie z hipochondrią są ludźmi niespokojnymi i bardzo ostrożnymi.

Wrodzony lęk może przekształcić się w hipochondria w wyniku odpowiednich wpływów edukacyjnych lub bardzo bolesnych wydarzeń. Wydaje się, że rolę w rozwoju odgrywa również stres psychiczny.

Badania wykazały, że u osób z hipochondrią układ limbiczny jest nadaktywny i łatwo ulegający wpływom. W tym obszarze mózgu przetwarzane są uczucia i zwraca się uwagę na określone sytuacje. To odkrycie może udowodnić, że czynniki biologiczne rzeczywiście odgrywają rolę.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Osoby cierpiące na hipochondrię zwykle bardzo boją się zachorowania. Ten strach w znaczący sposób ogranicza życie tych osób, więc może też prowadzić do problemów psychologicznych. Ponadto istnieje obawa przed bólem, niepełnosprawnością, a nawet śmiercią.

W niektórych przypadkach osoby dotknięte chorobą utkną w określonej chorobie. Hipochondrycy często prowadzą intensywne samodzielne badania nad określonymi chorobami, objawami i oznakami. Informacje są gromadzone i, co do zasady, całkowicie przesadzone. Unika się rozmów z innymi ludźmi, przez co hipochondrycy bardzo często mają zaburzone życie społeczne.

Masz pilną potrzebę natychmiastowego wyjaśnienia możliwych objawów. Ewentualne objawy są dostrzegane w coraz większym stopniu i następują ciągłe wizyty u lekarza. Ludzie, którzy cierpią na hipochondrię, są zaplątani w cierpienie na określoną chorobę.

Prowadzi to do katastrofalnych myśli o własnym stanie, a także do poważnych ataków paniki. Myśli znacznie wzrosną z czasem, jeśli nie zostanie zastosowana terapia. Zwykle osobom postronnym bardzo trudno jest rozpoznać hipochondrię. Z tego powodu należy zwrócić większą uwagę na wymienione powyżej znaki.

Diagnoza i przebieg

hipochondria to zaburzenie psychiczne, które jest bardzo trudne do zdiagnozowania, niezbyt często. Aby postawić jasną diagnozę, zaburzenie musi występować od co najmniej sześciu miesięcy. To sprawia, że ​​diagnoza jest bardzo trudna, ponieważ osoby dotknięte chorobą z reguły często zmieniają lekarza prowadzącego, gdy tylko lekarz stwierdzi, że obawiająca się choroba nie występuje. Większość hipochondryków po prostu nie może sobie wyobrazić, że są całkowicie zdrowi. Niektórzy z nich liczą na niebezpieczną chorobę, aby ich pomysły się potwierdziły.

Ponadto wielu lekarzy jest niechętnych do diagnozowania hipochondrii, ponieważ obawiają się, że przeoczyli stan fizyczny. Ponadto osoby dotknięte chorobą rzadko trafiają do specjalisty chorób psychicznych, ponieważ mocno wierzą, że cierpią na chorobę fizyczną.

Oprócz szczegółowego przeglądu występujących objawów, rzetelna diagnoza zawiera również pytania o panujące obawy i stopień samoobserwacji osób dotkniętych chorobą. Ponadto lekarz próbuje odróżnić hipochondria od innych prawdopodobnie istniejących lęków obsesyjno-kompulsywnych, zadając konkretne pytania.

Lęk obsesyjno-kompulsyjny, a także hipochondria są często związane z depresją. Tutaj również lekarz stara się odróżnić poszczególne objawy od siebie, przy czym często współistnieją inne lęki obsesyjno-kompulsywne, depresja i hipochondria.

Komplikacje

Hipochondria prowadzi przede wszystkim do poważnych dolegliwości psychicznych i depresji. W ciężkich przypadkach może jednak również prowadzić do dolegliwości fizycznych i powikłań, tak że w najgorszym przypadku dana osoba umiera z powodu hipochondrii. Z reguły pacjent myśli, że ma pewną chorobę, gdy jej nie ma.

Są poty i ataki paniki. Osoby dotknięte chorobą są często niespokojne i niewygodne; w wielu przypadkach unika się lub natychmiast zrywa kontakty społeczne. Ponadto mogą wystąpić silne kołatanie serca. Nierzadko pacjenci przyjmują leki, które w rzeczywistości nie są konieczne, ponieważ nie ma choroby podstawowej. W takim przypadku leki mogą powodować uszkodzenie ciała i uszkodzenie niektórych narządów.

Podobnie często konsultuje się z lekarzem bez powodu. Depresja i nieporozumienia często prowadzą do wykluczenia społecznego. Leczenie hipochondrii przeprowadzane jest przez psychologa i zwykle nie prowadzi do dalszych komplikacji. Jednak początkowy efekt leczenia może zająć dużo czasu.

Kiedy należy iść do lekarza?

Osoby cierpiące na silny lęk powinny zawsze udać się do terapeuty. W przypadku wzrostu lęku lub nasilenia się problemów związanych ze strachem wskazana jest wizyta u lekarza. Jeśli nie można już wypełniać codziennych obowiązków, jeśli dana osoba cierpi z powodu niepokoju emocjonalnego lub jeśli dolegliwości mają wpływ na zachowanie społeczne, potrzebny jest lekarz. Strach przed poważną chorobą prowadzi do ogromnego stresu emocjonalnego.

W przypadku pocenia się, zaburzeń koncentracji, problemów ze snem, duszności lub wzmożonej drażliwości wskazana jest wizyta lekarska. W przypadku wycofania społecznego, stanów depresji lub melancholii, pogorszenia nastroju i przyspieszonego bicia serca należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle brakuje wglądu w chorobę w hipochondrii, ponieważ dana osoba nie uważa, że ​​jest ona zdrowa. Dlatego warto zbudować stabilne i pełne zaufania środowisko.

Chociaż pacjenci z hipochondrią często zmieniają lekarzy, dla ogólnego obrazu pomocne jest przedstawienie całej historii medycznej podczas każdej wizyty. Osoby dotknięte chorobą często cierpią przez wiele lat i powinny zaufać terapeucie, gdy tylko zdadzą sobie sprawę, że potrzebują pomocy, aby wzmocnić ich emocjonalnie. Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli brakuje energii, rezygnacji i jednoczesnego wewnętrznego zamętu.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

Do hipochondria Terapia poznawczo-behawioralna jest stosowana do skutecznego leczenia. Przede wszystkim jednak, aby opanować zaburzenie psychiczne, niezbędny jest pewien wgląd i współpraca ze strony osoby zainteresowanej. W terapii osoby dotknięte chorobą uczą się realistycznej oceny całego ciała i swoich dolegliwości w zupełnie nowy sposób.

Wiele zachowań w życiu codziennym wymaga również relatywizacji, aw niektórych przypadkach ponownego uczenia się u osób cierpiących na hipochondrię. Są tacy, którzy w obawie przed infekcją unikają podania ręki, aby pozdrowić innych. Byłoby to takie codzienne zachowanie, które osoba zainteresowana musiałaby ponownie ocenić i nauczyć.

Ponadto w terapii poznawczo-behawioralnej zawsze koncentruje się na przyszłych dolegliwościach pacjentów. Powinieneś nauczyć się oceniać to realistycznie od pierwszego pojawienia się. Oznacza to również, że osoby dotknięte chorobą przestają nadmiernie pytać o jakiekolwiek poważne choroby, które mogą być przyczyną odczuwanych objawów.

Do skutecznego leczenia hipochondrii niezbędny jest bezwarunkowy wgląd i pomoc osobom dotkniętym chorobą na każdym etapie terapii.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki uspokajające i wzmacniające nerwy

zapobieganie

Środki zapobiegawcze przeciwko hipochondria mogą być podjęte tylko przez tych, którzy boją się hipochondrii. Każdy, kto odczuwa wielki strach przed poważnymi chorobami i łapie się w lęku przed najgorszym w przypadku dolegliwości, powinien postarać się o nawiązanie relacji zaufania z lekarzem prowadzącym.

Tylko w ten sposób na szczęście można postawić negatywną diagnozę, uwierzyć lekarzowi i wyeliminować lęk. Ponadto każdy, kto boi się hipochondrii, powinien spróbować otworzyć się na leczenie psychosomatyczne. To jedyny sposób leczenia istniejącej hipochondrii.

Opieka postpenitencjarna

Ponieważ hipochondria jest chorobą psychiczną, opieka następcza musi trwać przez całe życie. W związku z tym kontynuacja leczenia rozpoczyna się na końcu terapii, która zwykle odbywa się z psychologiem. Opieka kontrolna wygląda inaczej u pacjentów z hipochondrią, ale opiera się na wspólnych ramach.

W psychoterapii osoby nią dotknięte zazwyczaj wypracowywały czynniki, które doprowadziły do ​​wystąpienia hipochondrii. Świadomość tych czynników stanowi obecnie punkt wyjścia do utrzymania stabilnego stanu psychicznego i zapobiegania nawrotom. Pacjenci muszą rozwinąć dostateczną wrażliwość na własne samopoczucie i ryzykowne czynniki zewnętrzne.

W szczególności udary losu lub choroby w rodzinie mogą powodować nieznośny poziom stresu u osób niestabilnych psychicznie, co może prowadzić do odnowienia hipochondrii. Jeśli pacjenci zauważą, że są przytłoczeni nowymi sytuacjami w ich życiu lub doświadczają innych dolegliwości emocjonalnych, należy natychmiast skontaktować się z poprzednim psychoterapeutą lub psychologiczną poradnią.

Im szybciej się zgłosisz, tym większe szanse na uniknięcie ponownego wybuchu choroby. Grupy samopomocy to dla pacjentów możliwość znalezienia zrozumienia i wymiany informacji nawet po przebytej chorobie, co ułatwia radzenie sobie z zaburzeniem psychicznym.

Możesz to zrobić sam

Hipochondria to zaburzenie, w którym osoby dotknięte chorobą, w razie potrzeby przy wsparciu terapeutycznym, mogą aktywnie pracować w swoim codziennym życiu, aby krok po kroku budować bolesne lęki otaczające domniemane choroby.

Obejmuje to przede wszystkim to, że po badaniu pacjent podejmuje wewnętrzną decyzję, aby zaufać diagnozie i poradom lekarza. Poszukiwanie u innych lekarzy drugiej opinii (tzw. „Skaczący po lekarzu”) tylko na krótki czas powoduje uspokojenie i często z czasem zwiększa hipochondrię, podobnie jak ciągłe badanie własnych objawów w Internecie (cyberchondria).

Innym ważnym elementem budulcowym dla osób dotkniętych hipochondrią jest ponowne zaufanie do własnego ciała. W wielu przypadkach można to osiągnąć poprzez trening sportowy z łagodnym startem i dozowanym obciążeniem. Dzięki temu pacjent odzyskuje zaufanie do swojego działania, a strach przed poważnymi chorobami, takimi jak zawał serca, można zmniejszyć, a najlepiej całkowicie wyeliminować.

Rozproszenie uwagi, takie jak zajęcia społeczne, może również pomóc przełamać ciągłe zaabsorbowanie własnym ciałem i związany z nim negatywny cykl myśli. W tym kontekście pomaga również nauka metody relaksacyjnej lub jogi. Ponadto płyty CD z przewodnimi podróżami fantasy wspierają zdolność hipochondryka do relaksu.