Jako najstarsza znana nauka o zdrowiu na świecie Ajurweda spoglądamy wstecz na długą tradycję. Rozwinięty w czasach kultury wedyjskiej w starożytnych Indiach, wywarł znaczący wpływ między innymi na medycynę egipską i chińską. Jego indywidualny stosunek do ciała i umysłu każdego pacjenta czyni go podejściem holistycznym, które staje się coraz bardziej popularną metodą terapii również na Zachodzie. Ajurwedyczny system leczniczy jest tam ceniony nie tylko ze względu na wysoki współczynnik dobrego samopoczucia.
Czym jest Ajurweda?
Imię Ajurweda pochodzi ze starożytnego indyjskiego sanskrytu, gdzie „Ayus” oznacza życie, a „Veda” wiedzę. Nie tylko w Indiach, ale także na Sri Lance i Nepalu, ajurweda jest prawnym odpowiednikiem medycyny konwencjonalnej.
WHO uznaje to również za naukę medyczną. Ajurweda to koncepcja życia, która ma na celu wspieranie pacjenta w osiągnięciu harmonii między ciałem a umysłem. Poprzez związaną z tym redukcję stresu w połączeniu z wewnętrzną równowagą poszukuje się zdrowia i witalności na całe życie. Podstawą tej starej metody terapii są trzy zasady energetyczne (dosze), na które składają się elementy eteru, powietrza, ognia, wody i ziemi:
Pitta - zasada energii (ogień i woda)
Kapha - zasada strukturalna (woda i ziemia)
Vata - zasada ruchu (eter i powietrze)
Te trzy dosze powinny być w indywidualnej równowadze w zdrowym ciele. Dla każdego pacjenta charakterystyczne są różne relacje tych trzech typów, z których wywodzą się jego cechy fizyczne i psychiczne. Jeśli równowaga zostanie zachwiana, to zgodnie z nauką ajurwedy skutkuje to chorobą i złym samopoczuciem.
Zastosowanie, funkcja, efekt i cele
Obszary zastosowania Ajurweda skupić się na leczeniu chorób przewlekłych. Należą do nich na przykład zapalenie kości i stawów, otyłość, cukrzyca typu 2, zespół wypalenia, zaburzenia snu, przewlekły ból, trądzik pospolity, zespół jelita drażliwego i depresja.
Zabiegi medycyny ajurwedyjskiej składają się z mieszanki preparatów ziołowych, zdrowej diety i zabiegów oczyszczających. Praktyka wykonywania różnych masaży jest bardzo dobrze znana. Ajurwedyjskie namaszczenia olejkami działają poprzez użycie szerokiej gamy olejków, którymi masowane są całe lub tylko częściowe obszary ciała. Indywidualna konstytucja pacjenta determinuje skład środków stosowanych w leczeniu ajurwedyjskim. Ta metoda terapii stosowana jest w celu ogólnego wzmocnienia układu odpornościowego oraz złagodzenia stresu i zaburzeń snu.
Zgodnie z naukami ajurwedy, suche masaże są często wykonywane po masażu olejkami i mają przede wszystkim działanie oczyszczające.Ciało wciera się mieszanką ziół, proszków i przypraw. Celem jest odtrucie leczonej tkanki, rozbicie złogów tłuszczu i zwalczenie retencji wody. Według wiedzy ajurwedy, opisane poniżej kuracje na pocenie pomagają w usuwaniu odpadów z organizmu.
Pacjent w trakcie terapii ajurwedyjskiej masowany jest workami zawierającymi ugotowany ryż z różnymi przyprawami na schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego - stwardnienia i urazy. Ta metoda lecznicza nazywa się "Pinda Sveda", czyli masaż woreczkami z gazy. Bardzo dobrze znaną metodą ajurwedy jest prysznic na czoło, w którym strumień ciepłego oleju jest kierowany na czoło pacjenta przez okres dwudziestu minut. Znajduje zastosowanie w walce z bólami głowy i depresją, ale także w strefie wellness do ogólnego relaksu.
Wreszcie, w ramach leczenia ajurwedy, nacisk kładzie się na zbilansowaną dietę, dostosowaną do proporcji różnych dosz. W przypadku choroby można go dostosować do niezrównoważonych zasad energetycznych, dostosowując pożywienie, a tym samym wspierać proces gojenia.
Ryzyko, skutki uboczne i niebezpieczeństwa
Procedury Ajurweda są uważane za dobrze tolerowane i mają uniwersalne zastosowanie. Zagrożenia można znaleźć zwłaszcza w stosowaniu różnych ziół, które w indywidualnych przypadkach mogą prowadzić do reakcji alergicznych.
Ponadto niektóre rodzaje roślin stosowane przez ajurwedę są lekko toksyczne i istnieje możliwość, że wpływają one na skuteczność przyjmowanych jednocześnie leków. Ponadto niektóre środki ajurwedyczne mogą zawierać związki metali ciężkich, które są szkodliwe dla zdrowia w dłuższej perspektywie. Jest to szczególnie ważne w przypadku roślin leczniczych z regionów Indii, w przypadku których wykazano zanieczyszczenie toksynami, takimi jak ołów lub rtęć.
Dlatego wskazane jest, aby używać tylko produktów, które zostały przetestowane pod kątem jakości w terapii ajurwedyjskiej. Ostrożność jest również wskazana przy wyborze lekarza ajurwedyjskiego: ponieważ nie ma krajowych standardów takiego szkolenia, pacjent powinien dowiedzieć się jak najwięcej o kwalifikacjach lekarza.
.jpg)
