Odwodnienie (wysuszenie)

Plik Desykoza to medyczny termin określający stan fizyczny Odwodnienie w ludziach. Zwykle jest to wynikiem braku płynów.

Co to jest odwodnienie (wysuszenie)?

Desykoza to odwodnienie organizmu spowodowane brakiem płynów i wynikające z tego zmniejszenie ilości wody w organizmie. Jest to często mylone z tak zwanym odwodnieniem, które opisuje jedynie ostry brak wody, który jest wstępnym etapem wysychania.

przyczyny

Szczególnie często wysychanie dotyka niemowlęta i osoby starsze. Pierwsi, ponieważ mają bardzo mały zapas płynu, na który mogliby wrócić w przypadku niewystarczającego zapasu.

Z drugiej strony u osób starszych często zmniejszające się wraz z wiekiem poczucie pragnienia oraz mocno ograniczone przyjmowanie płynów w przypadku ostrego pragnienia prowadzą do wysychania. W pewnych okolicznościach pacjenci z demencją mogą się odwodnić, jeśli ich opiekunowie zaniedbają potrzeby osób dotkniętych demencją.

Ale młodzi ludzie i dzieci, które już skończyły niemowlę, również mogą cierpieć na wysychanie. W tym kontekście często ważną rolę odgrywają choroby takie jak cukrzyca, biegunka czy dolegliwości fizyczne, takie jak dysfagia (zaburzenia połykania), problemy z nerkami czy oparzenia.

W razie potrzeby do rozwoju wysuszenia może przyczynić się także stosowanie diuretyków, czyli leków, które prowadzą do odwodnienia organizmu. Oprócz wszystkich tych przyczyn, długotrwały brak równowagi w przyjmowaniu płynów i ich uwalnianiu może również prowadzić do wysuszenia.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Desykoza charakteryzuje się wieloma różnymi objawami. Jednak niewątpliwą oznaką odwodnienia jest utrzymywanie się świeżo odciągniętych fałdów skórnych. Skóra i błony śluzowe są suche. Ponadto pacjent jest zauważany przez zwiększoną pobudliwość z nieregularnymi, pospiesznymi i bezcelowymi ruchami na przemian z nienormalną sennością.

Gwałtownie spada ilość wydalanego moczu. W skrajnych przypadkach organizm w ogóle przestaje oddawać mocz. Substancje moczowe są zatrzymywane. Znaczna utrata płynu prowadzi również do gwałtownego spadku ciśnienia krwi, co może prowadzić do wstrząsu krążeniowego.

Brak płynów powoduje również wzrost lepkości krwi. Oznacza to, że istnieje większe ryzyko wystąpienia zakrzepicy. Ponadto występuje poważna utrata masy ciała, zaparcia, drgawki i ból nerek. Szczególnie starsi pacjenci cierpią wtedy na skrajną senność, pobudzenie, splątanie, dezorientację i pogorszenie ich ogólnego stanu.

W ciężkich przypadkach może również prowadzić do utraty przytomności. Bez szybkiego leczenia wysychanie może prowadzić do śmierci. Jednak po skutecznym leczeniu wlewami roztworu elektrolitu stan pacjenta bardzo szybko wraca do normy. Nawet pacjenci, którzy rzucali się w oczy ze względu na wysoki poziom agresywności, nagle znów są całkowicie normalni. Jednak wiele osób dotkniętych chorobą nie pamięta już poprzedniego stanu.

Diagnoza i przebieg

Objawy wysychania są bardzo zróżnicowane i obejmują od ledwo zauważalnego odwodnienia błon śluzowych i niewielkich zaburzeń koncentracji po silne bóle głowy, zawroty głowy, skurcze mięśni, uczucie osłabienia, kołatanie serca lub problemy z przeżuwaniem i połykaniem.

Najbardziej wyraźną oznaką wysychania jest jednak to, że zmarszczek na grzbiecie dłoni nie można usunąć i utrzymują się one przez dłuższy czas.Jeśli nie zostaną podjęte żadne środki zaradcze, wysuszenie w większości przypadków prowadzi do skąpomoczu, czyli niedostatecznego wydalania moczu, a tym samym do zaburzeń metabolizmu i równowagi elektrolitowej.

Może to prowadzić do bezmoczu, w którym prawie nie jest wydalany mocz, co może zagrażać życiu. Dodatkowo ze względu na brak zaczerwienienia dróg moczowych istnieje ryzyko wystąpienia chorób np znacznie cierpieć na infekcję. Wysuszenie rozpoznaje się na podstawie zwiększonej zawartości sodu lub hematokrytu we krwi, podwyższonej temperatury ciała (tak zwana „gorączka pragnienia”) lub niskiego centralnego ciśnienia żylnego (CVP). Ponadto zapadnięte żyły szyi również wskazują na wysychanie.

Komplikacje

Desykoza może prowadzić do bardzo różnych i poważnych powikłań. Jeśli osoba jest odwodniona, jej skóra również traci płyn. W rezultacie jest bardziej podatny na rany i infekcje. U osób starszych istnieje szczególne ryzyko odleżyn.

Odleżyna to ból uciskowy. W późniejszych etapach może to spowodować całkowitą śmierć dotkniętych obszarów skóry. Ponadto wysychanie nieuchronnie prowadzi do zaparć. Wiąże się to z innymi możliwymi powikłaniami, które wpływają na cały przewód pokarmowy. Brak płynów powoduje zawroty głowy, co zwiększa ryzyko upadku. Może również wystąpić tak zwana skąpomocz.

W skąpomoczu wydalanie moczu jest ograniczone. Ten stan może prowadzić do bezmoczu. Oznacza to, że mniej niż 100 mililitrów moczu jest wydalane dziennie. W rezultacie nie można wydalać więcej substancji z moczu. Mogą z tego wynikać dalsze komplikacje, takie jak zaburzenia elektrolitu i równowagi wodnej. W rezultacie może dojść do niewydolności nerek z daleko idącymi negatywnymi skutkami.

Ponadto może wystąpić obrzęk płuc i zaburzenia rytmu serca. Na późniejszych etapach odwodnienia reologia krwi ulega znacznym zmianom. Reologia opisuje skład substancji. W rezultacie mogą wystąpić zawały serca i udary. Prowadzą one do dalszych komplikacji, takich jak zaburzenia mowy i paraliż. W najgorszym przypadku mogą być śmiertelne.

Leczenie i terapia

W leczeniu wysuszenia zwykle głównym priorytetem jest normalizacja równowagi płynów. Jednakże, ponieważ pacjenci, którzy mają być leczeni, w wielu przypadkach mogą być niechętni do współpracy, nieprzytomni, a czasami bardzo rozdrażnieni lub nawet fizyczni z powodu skutków ubocznych odwodnienia, dostarczenie wystarczającej ilości płynu jest często bardzo skomplikowane.

Dlatego należy zdecydować indywidualnie dla każdego przypadku, która metoda dodawania płynu jest najbardziej obiecująca i wykonalna.

Możliwe jest karmienie doustne łyżeczką lub małą kubeczką, wlew lub sztuczne karmienie przez zgłębnik żołądkowy lub przezskórną gastrostomię endoskopową, w której sztuczny dostęp do żołądka uzyskuje się przez ścianę brzucha. Gdy tylko równowaga płynów powróci do zdrowego poziomu, objawy wysuszenia zwykle ustępują w ciągu godzin lub kilku dni.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Perspektywy i prognozy

Odwodnienie zawsze prowadzi do śmierci w ciągu kilku dni, chyba że zostaną podjęte działania. W ciągu trzech dni pojawiają się różne objawy, takie jak halucynacje, wystąpienie majaczenia lub śpiączki oraz silne ataki osłabienia. Ponadto nerki są dotknięte uporczywym wysychaniem.

Odwodnienie postępuje szybciej, im cieplejsze jest otoczenie osoby. Choroby biegunkowe również przyspieszają ten proces.

Pierwsze konsekwencje odwodnienia można również zauważyć w ciągu jednego dnia, ponieważ skóra kurczy się, a osoby dotknięte chorobą skarżą się na suchość w ustach (która w niektórych przypadkach może również wyczuć). Utrata płynu powoduje również utratę składników odżywczych i minerałów.

To również uszkadza ciało pod względem funkcji i struktury. Tymczasową utratę płynu można naprawić w ciągu trzech dni. Konieczne może być dożylne podanie płynów ze składnikami odżywczymi. Jest prawie niemożliwe, aby dana osoba nie wyzdrowiała.

Nie można wykluczyć ewentualnych następczych uszkodzeń - zwłaszcza nerek - i zależy to od ogólnego stanu chorego i czasu trwania wysychania.

zapobieganie

Najlepszą profilaktyką przeciw wysuszeniu jest codzienne picie dużej ilości płynów. Eksperci zalecają codzienne spożywanie około 2 litrów płynów (z wyłączeniem napojów alkoholowych).

Ponadto spożywanie pokarmów zawierających pektyny, takich jak jabłka, pomarańcze lub marchewki, może sprzyjać wiązaniu wody w organizmie, która jest następnie bardzo powoli wydalana przez jelita i może w ten sposób przeciwdziałać wysuszeniu.

Ponieważ osoby starsze wymagające opieki, a zwłaszcza niemowlęta, często cierpią na wysuszenie, zaleca się ścisłe monitorowanie ich przez personel pielęgniarski lub rodziców, ponieważ odwodnienie może mieć poważne konsekwencje. Jednak można tego łatwo uniknąć, pijąc dużo płynów i regularnie jedząc owoce.

Nie ma odpowiedniej opieki po odwodnieniu ciała, jeśli dana osoba jest poza tym całkowicie zdrowa (psychicznie i fizycznie). Opiekę pooperacyjną należy utożsamiać z zapobieganiem, jeśli w ogóle. Polega to przede wszystkim na uniknięciu ryzyka odwodnienia, czyli wchłonięciu wystarczającej ilości płynu.

Opieka postpenitencjarna

Opieka kontrolna w sensie zmniejszenia dalszego ryzyka wystąpienia wysychania istnieje tylko dla osób leżących i upośledzonych umysłowo. Powodem tego jest to, że reprezentują grupę ryzyka dla skóry. Może tu wystąpić odwodnienie, ponieważ osoba poszkodowana nie wypiła wystarczającej ilości płynów.

Może tak być w przypadku braku uczucia pragnienia lub gdy zdolności fizyczne są niewystarczające do utrzymania płynów. W takich przypadkach wskazane są zabiegi pielęgnacyjne, a nawet sztuczne dostarczanie płynów (kroplówką lub rurką).

U osób zdrowych fizycznie z chorobami psychicznymi, które poważnie upośledzają pamięć, pomocne jest również monitorowanie zachowań związanych z piciem. W obu przypadkach przydatna może być również profilaktyczna zmiana diety w ramach dalszej opieki.

Ukierunkowane podawanie błonnika pokarmowego (zwłaszcza pektyn) pomaga związać rezerwy wody w organizmie i spowodować powolne uwalnianie istniejącego płynu. Oznacza to, że nawet duże ilości wody mogą być utrzymywane w organizmie przez kilka godzin, dzięki czemu nie ma potrzeby ciągłego nadzoru, a nawet przymusowego karmienia płynami.

Możesz to zrobić sam

Jeśli podejrzewasz odwodnienie, powinieneś najpierw porozmawiać z lekarzem. Typowe objawy, takie jak bóle głowy, łuszczyca, niestrawność i problemy z plecami, mogą służyć do określenia, czy jest to odwodnienie. Zaawansowane odwodnienie staje się zauważalne, ponieważ fałdy skóry na dłoni cofają się dopiero po kilku sekundach.

Oprócz wizyty u lekarza należy jak najszybciej ponownie zbilansować równowagę płynów, aby zapobiec przebiegowi zagrażającemu życiu. W zależności od stopnia odwodnienia, czasami konieczne jest podawanie płynu doustnie w małych dawkach lub nawet rozpoczęcie sztucznego odżywiania lub wlewu.

W przypadku lekkiego braku płynów może wystarczyć wypicie dużej ilości wody oraz herbaty ziołowej lub owocowej. Towarzyszący niedobór składników odżywczych można skompensować spożywaniem słonych bulionów. Równowagę elektrolitów można regulować za pomocą wzbogaconych napojów i zdrowej diety.

Oprócz tych środków żywieniowych należy określić przyczynę odwodnienia. Jeśli odwodnienie jest spowodowane chorobą, taką jak biegunka lub gorączka, zaleca się odpoczynek w łóżku i lekkie leki. Jeśli za odwodnienie odpowiada nadmierne spożycie kofeiny lub alkoholu, sensowna może być zmiana diety.