Tętnice

Aby zachować funkcje życiowe, w organizmie trzeba rozprowadzić wiele substancji. Ponieważ same te substancje nie mogą poradzić sobie ze ścieżką w czasie zgodnym z życiem, natura stworzyła krew do tego zadania. Jest to ciecz, która krąży w organizmie w mocno osadzonym układzie naczyniowym, jednocześnie rozprowadzając tlen i inne substancje w całym organizmie. W tym cyklu lekarze rozróżniają dwa typy naczyń z funkcjonalnego i anatomicznego punktu widzenia: Tętnice i żyły.

Co to są tętnice

Tętnice zasadniczo mają za zadanie transportować bogatą w tlen krew, która jest wydalana z serca do odległych obszarów ciała.

Tam tlen jest uwalniany do otaczającej tkanki, ponieważ komórki tego potrzebują, aby móc pełnić swoją funkcję i nie umrzeć. Procesy te wytwarzają dwutlenek węgla, który jest wchłaniany do krwi w zamian za tlen i transportowany do płuc, gdzie jest następnie wydychany.

Ten transport krwi z powrotem do centralnych obszarów ciała odbywa się przez żyły. Zawierają 80 procent całkowitej objętości krwi, która zwykle wynosi od czterech do sześciu litrów. I odwrotnie, tylko 20 procent krwi znajduje się w układzie tętniczym w tym samym czasie.

Anatomia i budowa

Układ tętniczy można anatomicznie podzielić na duży i mały Tętnicepodzielony na tętniczki i naczynia włosowate. Charakterystyczne dla przebiegu na obwodzie jest to, że średnica tętnic jest coraz mniejsza, aż naukowcy w końcu mówią o tętniczkach, które w końcowym punkcie układu tętniczego łączą się w naczynia włosowate, które z kolei służą wymianie substancji z otaczającą tkanką.

Jeśli spojrzysz na przekrój tętnicy pod mikroskopem, zobaczysz, że składa się ona z trzech warstw. Wewnątrz, czyli najbliżej krwi, znajduje się prosta warstwa komórek, którą eksperci nazywają śródbłonkiem. Po drugie, wokół śródbłonka można zobaczyć warstwę mięśniową, która jest ograniczona tkanką łączną na zewnątrz. Stanowi to trzecią warstwę w budowie tętnicy.

Poziom mięśni odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu tętnicy i zmienia się w zależności od odległości od serca. Tętnice blisko serca są niezwykle elastyczne dzięki elementom sprężystym tzw. Włókienkom, które znajdują się w warstwie mięśniowej. Z dala od serca przeważają elementy kurczliwe, więc mówi się o tętnicach typu mięśniowego.

Funkcje i zadania

Tętnice naturalnie służą do przekazywania bogatej w tlen krwi na peryferie ciała. Dzieje się to pod wpływem wysokiego ciśnienia wytwarzanego przez serce, zwanego również ciśnieniem krwi.

Jak omówiono powyżej, tętnice blisko serca są niezwykle elastyczne, dzięki czemu mogą absorbować nadmierne wahania ciśnienia krwi, które mogą powodować długotrwałe uszkodzenie tętnic. Naukowa nazwa tego efektu, który można zaobserwować zwłaszcza w tętnicy głównej, to efekt windkessel.

Tętnice, które znajdują się daleko od serca, są głównie przypisane do typu mięśniowego. Przy wysokim ciśnieniu krwi panującym w głównej tętnicy naczynia włosowate pękłyby. Dlatego musi być obniżany przez tętnice mięśniowe daleko od serca i dlatego są one nazywane naczyniami oporowymi.

Zadaniem naczyń włosowatych jest teraz przenoszenie substancji. Tlen i dwutlenek węgla są wymieniane z otaczającą tkanką. Ponadto płynne składniki krwi, osocze krwi, przechodzą do tkanki. Od tego momentu osocze nazywa się limfą, a jego zadaniem jest dostarczanie komórek, które nie są bezpośrednio połączone z układem naczyń krwionośnych.

Choroby

Bardzo znacząca choroba Tętnice nazywa się arterioskleroza. Dzieje się tak np. W związku z paleniem papierosów, stresem czy niedożywieniem.

Z biegiem lat wewnątrz tętnic odkładają się złogi, które zmniejszają elastyczność naczynia i zmniejszają jego przekrój. Jedną z konsekwencji tych dwóch efektów jest na przykład potencjalnie śmiertelny zawał serca, w którym zatkane tętnice wieńcowe uniemożliwiają zaopatrzenie części mięśnia sercowego w tlen.

Ponadto miażdżyca może prowadzić do nadciśnienia, które z biegiem lat zwiększa ryzyko pęknięcia naczyń krwionośnych. Może się to na przykład zdarzyć w mózgu. W tym przypadku mówi się o udarze, który może prowadzić do paraliżu, utraty zmysłów, a ostatecznie także do śmierci.