Szczelina odbytu (łza odbytu)

w Szczelina odbytu lub. Pęknięcie odbytu jest to rozdarcie skóry lub błony śluzowej odbytu, które może być bardzo bolesne. Szczeliny odbytu goją się słabo z powodu lokalizacji i fizycznego obciążenia dotkniętego obszaru ciała i mogą mieć przewlekły przebieg.

Co to jest szczelina odbytu?

Termin „szczelina” pochodzi z łaciny i oznacza „lukę”. Odpowiednio, szczelina odbytu jest pęknięciem w kształcie szczeliny w skórze kanału odbytu. Ta skóra na dnie kanału odbytu jest bardzo wrażliwa. Jeśli pojawi się łza, powstaje wydłużony wrzód w kształcie szczeliny.

Łza odbytu jest zwykle ściśle związana z innymi chorobami lub dolegliwościami w okolicy odbytnicy. Należą do nich hemoroidy, rak odbytu, przetoki kości ogonowej i ropnie odbytu. Ponieważ większość ludzi uważa choroby odbytu za niewygodne lub krępujące, spóźniają się do lekarza, co może prowadzić do dalszych komplikacji. Dlatego w przypadku problemów z odbytem należy zawsze szybko skonsultować się z lekarzem.

przyczyny

Szczelina odbytu może mieć różne przyczyny. Przede wszystkim szczelina odbytu może wynikać z twardego stolca. Przewlekłe zaparcia sprzyjają twardym wypróżnieniom, a tym samym możliwości pęknięcia odbytu.

Uporczywa biegunka może również powodować rozdarcie skóry odbytu lub błony śluzowej. Stan zapalny prowadzi do trwałego podrażnienia wrażliwej skóry kanału odbytu.

Ponadto do sprzyjających czynników należą hemoroidy. Szczeliny odbytu mogą również wystąpić w wyniku choroby podstawowej, takiej jak choroba Leśniowskiego-Crohna.

Przyczyną może być również długotrwałe nadużywanie środków przeczyszczających. Różne praktyki seksualne, takie jak stosunek analny, są również możliwymi przyczynami pęknięcia odbytu.

Objawy, dolegliwości i oznaki

Szczelina odbytu często powoduje przeszywający lub palący ból podczas wypróżnień. Zwykle objawy utrzymują się przez kilka godzin po wypróżnieniu. Zewnętrznie szczelinę odbytu można rozpoznać po typowych łzach odbytu.

Zwykle krwawią i powodują jaskrawoczerwone plamy na papierze toaletowym lub stołkach. Może temu towarzyszyć nieprzyjemne swędzenie, pieczenie i sączenie w okolicy odbytu. Wielu pacjentów cierpi również na zaparcia. Jeśli łza odbytu jest spowodowana hemoroidami, mogą rozwinąć się dalsze objawy, takie jak ból podczas siedzenia i infekcje odbytu.

Szczelina odbytu może również prowadzić do skurczów. Oznacza to, że idąc do toalety musisz mocniej naciskać. Na dłuższą metę tkanka łączna wokół mięśnia może się rozmnażać i ostatecznie stwardnieć. Taki ciężki przebieg objawia się narastającym bólem, krwawieniem i skurczami podczas wypróżnień. Łza odbytu czasami powoduje również dolegliwości psychologiczne.

Niektóre osoby dotknięte chorobą odczuwają lęk przed pójściem do toalety, co prowadzi do zatrzymania stolca, aw konsekwencji do zaparć. Charakterystyczne dla przewlekłej lub nawracającej szczeliny odbytu jest wydzielina śluzowa, którą można określić na podstawie przezroczystej wydzieliny i narastającego krwawienia.

Diagnoza i przebieg

Lekarz stawia diagnozę na podstawie wywiadu z pacjentem i zbadania odbytu. Zwykle szczelina odbytu znajduje się na godzinie szóstej ... w kierunku kości ogonowej. Szczelina w kierunku zapory jest mniej powszechna. Podczas badania palpacyjnego lekarz może poczuć wrzód, który powoduje ból u pacjenta.

Szczelina odbytu objawia się następującymi objawami: świeża, biała krew, ból przy wypróżnianiu (ostry ból i uporczywe pieczenie po wypróżnieniu), skurcz zwieracza, swędzenie.

Z powodu odruchowego skurczu zwieracza krzesło jest często uwalniane tylko jako cienki strumień. Strach przed kolejnym wypróżnieniem często prowadzi do zaparć. Powstaje błędne koło: blokady prowadzą do rozdarcia skóry odbytu i bólu podczas wypróżnień. Ze strachu przed bólem stolec zostaje zatrzymany, następuje skurcz zwieracza, który w końcu ponownie zwiększa ból.

Jednak wszystkie te objawy mogą również wskazywać na inne choroby jelita i dlatego należy je również wyjaśnić za pomocą diagnostyki różnicowej.

Ostra szczelina odbytu może zagoić się samoistnie lub przy odpowiednim leczeniu. Ale może też nawracać, a nawet stać się chroniczne. Nierzadko tworzy się łagodny guz tkanki łącznej, tzw. Brodawka odbytu.

Komplikacje

Szczelina odbytu może być bardzo bolesna. Dlatego należy go nie tylko natychmiast leczyć maściami, ale także wymaga specjalnej pielęgnacji. Szczelina może zostać zaogniona jako powikłanie. Przyczyna tkwi w zarazkach, które mogą przedostać się do szczeliny odbytu podczas wypróżniania.

Głębokie pęknięcie odbytu jest predestynowane do zakażenia zarazkami. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku przewlekłych szczelin odbytu. Te mają być postrzegane jako otwarta rana. Ponieważ stolec jest wydalany od jednego do kilku razy dziennie, szczelina odbytu styka się z zarazkami jelitowymi kilka razy dziennie. Jednym z możliwych powikłań jest tworzenie się przetok. Stan zapalny, który powoduje, może się rozprzestrzeniać i wpływać na otaczającą tkankę.

Kolejnym powikłaniem szczeliny odbytu jest rozwój ropnia odbytu. Jest to otorbione, ropne ognisko zapalenia w otaczającej tkance. Ta komplikacja prowadzi do znacznego bólu. Okolica szczeliny odbytu jest stwardniała i pulchna. Może rozwinąć się gorączka z dreszczami. Ropnia odbytu nie da się naprawić bez interwencji chirurgicznej.

Aby zapobiec takim powikłaniom, należy w miarę możliwości unikać szczelin odbytu. Można wyeliminować takie przyczyny, jak dieta uboga w błonnik i chroniczny brak ruchu. W przypadku skłonności do pęknięć należy unikać pewnych praktyk seksualnych. Badania okrężnicy i kontrole lekarskie mogą pomóc w zapobieganiu powikłaniom.

Kiedy powinieneś iść do lekarza?

Co do zasady nie należy odkładać leczenia szczeliny odbytu. Osoby cierpiące na tę chorobę mogą przez kilka dni próbować uzyskać ulgę, stosując kąpiele biodrowe, maści i dietę prowadzącą do luźnych stolców. Jeśli jednak ból, krwawienie i inne objawy nasilą się lub nie zmieniają się, należy skonsultować się ze specjalistą. Podejrzewają tu proktolodzy i gastroenterolodzy.

W przeciwnym razie, z powodu słabego gojenia się ran w okolicy odbytu, osoby dotknięte chorobą ryzykują przejście do przewlekłej szczeliny odbytu, która wiąże się z wieloma powikłaniami.

Jeśli u osoby wystąpią inne objawy, takie jak gorączka, nudności i bóle ciała, oznacza to wtórną infekcję. Może to łatwo wystąpić w przypadku rozdarcia błony śluzowej. Ponadto może prowadzić do powstawania ropy i stanu zapalnego, co powoduje dalszy ból i swędzenie, które również musi wyjaśnić lekarz.

Należy zasięgnąć porady lekarza również w przypadku nawracających szczelin odbytu. Przyczyną tego mogą być mięśnie zwieracza i otaczająca je tkanka. Powinno to mieć miejsce niezależnie od tego, czy dana osoba jest w stanie zidentyfikować możliwe przyczyny pęknięcia odbytu, czy też nie.

Należy rozważyć operację, jeśli zachowawcze terapie złagodzenia i gojenia szczeliny odbytu są nieskuteczne.

Lekarze i terapeuci w Twojej okolicy

Leczenie i terapia

W przypadku ostrej szczeliny odbytu decydującym działaniem jest regulacja wypróżnienia. Obejmuje to dietę bogatą w błonnik i wysoki poziom spożycia płynów. Przy zdrowej diecie kanał odbytu rozszerza się naturalnie, a stolec jest trwale miękki i ukształtowany.

Lekarz przepisuje maść ze środkiem miejscowo znieczulającym, czyli maść miejscowo znieczulającą skórę, aby zapobiec bólowi i pieczeniu w trakcie lub po wypróżnieniu.

Oczywiście ważna jest również staranna higiena odbytu za pomocą mydeł o neutralnym pH. Pomocne mogą być również ciepłe kąpiele rumiankowe. Dzięki tym środkom ostra szczelina odbytu goi się w ciągu sześciu do ośmiu tygodni.

W przypadku przewlekłej szczeliny odbytu objawy trwają dłużej niż dwa miesiące. Oprócz wszystkich środków w leczeniu ostrej szczeliny odbytu, lekarz przepisuje teraz również leki zawierające substancję czynną nitroglicerynę. Stosuje się również antagonistów wapnia (nifedypinę i diltiazem). Środki te rozluźniają mięsień zwieracza.

Maści należy nakładać trzy do czterech razy dziennie przez kolejne 6-12 tygodni. W większości przypadków leczy to również przewlekłą szczelinę odbytu.

Jeśli jednak nie ma lekarstwa, mimo że pacjent konsekwentnie przestrzega odpowiedniej diety, a także dokładnie aplikuje przepisane maści, lekarz musi rozważyć operację. Tutaj szczelina jest usuwana wraz z bliznami. Jednak gojenie się ran trwa długo, ponieważ lekarz zwykle nie używa szwów.

Perspektywy i prognozy

Mniejsze szczeliny odbytu, szczególnie te spowodowane urazami, często goją się same w ciągu kilku dni lub tygodni, jeśli dany obszar jest utrzymywany w czystości i zapobiega się nadmiernemu obciążeniu okolicy odbytu (nadwyrężenie podczas wypróżniania, zbyt twardy stolec, praktyki seksualne w okolicy odbytu) . Mniejsze szczeliny goją się bez żadnych następczych uszkodzeń.

To, w jakim stopniu zostanie oszczędzony obszar kontuzji, ma decydujące znaczenie dla procesu gojenia. Podrażnienia i napięcie mięśni w danym obszarze mają skutek odwrotny do zamierzonego, a łagodne zachowanie, ciepłe kąpiele w biodrach itp. Mają pozytywny wpływ.

Bakterie również odgrywają rolę. Jeśli pęknięcie zostanie zaognione, nie należy się już spodziewać samoistnego wygojenia. Najpóźniej konieczne są maści, kąpiele biodrowe i inne środki.

Jeśli stan zapalny szczeliny odbytu nie jest leczony przez lekarza, rokowanie jest złe. Późniejsze powikłania są wtedy częste i pogarszają obraz kliniczny. U osoby dotkniętej chorobą mogą wystąpić nieodwracalne uszkodzenia, ponieważ wrażliwa tkanka okolicy odbytu jest patologicznie zmieniona przez stan zapalny.

Ponadto przewlekła - to znaczy nawracająca i nieuleczająca się trwale - szczelina odbytu może rozwinąć się, jeśli osoba poszkodowana rozprzestrzeni stan zapalny i uszkodzenia strukturalne w odpowiednim obszarze. W związku z tym może być konieczna późniejsza operacja (np. Fissurektomia).

Jednak prognozy dotyczące szczelin odbytu są ogólnie dobre.

zapobieganie

Najlepszą profilaktyką przeciwko pęknięciu odbytu jest zdrowa, bogata w błonnik, zbilansowana dieta, wystarczająca ilość ruchu i odpowiednie nawodnienie.

Opieka postpenitencjarna

Szczelinę odbytu (łzę odbytu) można leczyć zarówno zachowawczo, jak i chirurgicznie. Zależy to od ciężkości stanu i potrzeb pacjenta. W zależności od wybranej opcji terapii, nieco inna jest również opieka kontrolna.

W wielu przypadkach osoby, które decydują się na leczenie zachowawcze, mogą obejść się bez dalszej opieki. Ponieważ szczelina odbytu jest wyraźnie widoczna poprzez ostry ból i krwawienie, osoby dotknięte chorobą zauważają również, że leczenie kremami, noszami lub środkami zmiękczającymi stolec zakończyło się sukcesem. Dopiero gdy pojawi się wrażenie, że objawy nie ustąpiły całkowicie, wskazana jest ponowna wizyta u lekarza w celu dalszej opieki.

Osobą kontaktową jest tutaj proktolog lub lekarz rodzinny mający doświadczenie w tej dziedzinie. Jeśli pacjent nie odczuwa dyskomfortu, opieka posprzedażowa często obejmuje stosowanie maści i konsekwentnego pokarmu bogatego w błonnik, w tym dużą ilość wypicia w celu późniejszej pielęgnacji i jednocześnie zapobieganie powstawaniu nowych pęknięć.

Po zabiegu ważna jest kontrola przez proktologa. Kontroluje gojenie się ran, na przykład w przypadku infekcji.Może również upewnić się, że stolec nie spowodował nawrotu po operacji. Kontroluje napięcie mięśni zwieracza i może udzielić wskazówek, jak uniknąć nadmiernego ucisku, który jest szkodliwy dla gojenia się bruzd.

Możesz to zrobić sam

Jeśli podejrzewasz pęknięcie odbytu, zawsze wskazane jest, aby najpierw udać się do lekarza. Ponadto objawy można złagodzić między innymi poprzez dobrą higienę odbytu i delikatne produkty pielęgnacyjne. Ważne jest również, aby mieć wystarczającą ilość ćwiczeń, na przykład w formie treningu mięśni dna miednicy lub jogi. Ponadto należy zwrócić uwagę na zdrową i zbilansowaną dietę. Pokarmy bogate w błonnik i dużo płynów gwarantują komfortowe i regularne wypróżnianie, a tym samym przyczyniają się do gojenia pęknięcia odbytu.

Jeśli są już zaparcia, tymczasowo zalecane są również środki przeczyszczające. Znieczulenie można również wykonać, jeśli ból jest silny. W celu złagodzenia ostrych objawów można po konsultacji z lekarzem przyjmować nawet łagodne środki przeciwbólowe. Jeśli pomimo wszelkich działań objawy nasilą się, można zastosować specjalne preparaty z apteki.

Odpowiednie maści i płyny zawierają aktywne składniki, takie jak lidokaina i bufeksamak, które mają działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne na hemoroidy. Alternatywnie polecamy specjalne czopki, nosze odbytu lub kąpiele biodrowe.

Wczesna aplikacja jest kluczowa, aby uniknąć dalszej intensyfikacji szczeliny odbytu. W przypadku szczególnie ciężkich lub nawracających objawów należy zawsze zgłosić się do lekarza z rozerwaniem odbytu.