szparag

Istnieje 220 rodzajów szparag, ale tylko nieliczni docierają do stołu. Najbardziej znane odmiany to szparagi warzywne i szparagi tajskie, chociaż sezon na szparagi warzywne jest bardzo ograniczony. Uważany jest za rarytas i nie powinno go zabraknąć w żadnym menu w ciągu sezonu. Szparagi warzywne zbiera się zarówno w postaci białych, jak i zielonych szparagów.

Co powinieneś wiedzieć o szparagach

Rodzina szparagów z 220 gatunkami jest szeroko rozpowszechniona w południowej Afryce, częściach Azji i Europy. Wiele odmian szparagów uprawia się jako rośliny ozdobne, ponieważ mają wąskie, ładne liście i wyglądają bardzo elegancko.

Szparagi były już bardzo popularnym jedzeniem w starożytnym Egipcie, a Rzymianie i Grecy zachwycali się pysznym smakiem tego warzywa ponad 2000 lat temu. Ponadto szparagi od samego początku miały właściwości lecznicze. Rzymianie prawdopodobnie przywieźli szparagi do Europy Środkowej, ale uprawa szparagów w Niemczech została udokumentowana pisemnie dopiero od XVI wieku. Od XVII wieku uchodzi za rarytas w klasztorach i na dworach władców. Do spożycia uprawia się tylko kilka gatunków. Należą do nich europejskie szparagi warzywne i cienkie szparagi tajskie.

Zielone szparagi to w pełni porośnięte szparagi warzywne. Ten rodzaj zbiorów jest szczególnie popularny w Anglii, Skandynawii i USA. W Niemczech i południowej Europie preferowane są szparagi białe, które zbiera się przed kiełkowaniem, dzięki czemu zachowuje blady kolor.Szparagi zielone można zbierać od wiosny do późnego lata, podczas gdy szparagi blade mają sezon od Wielkanocy do czerwca, w zależności od pogody. Koniec sezonu różni się w zależności od regionu, ale zawsze przypada na 21 czerwca. Od wielu lat opracowywane są nowe, lepsze odmiany do uprawy.

XX wieku uprawiano prawie wyłącznie męskie odmiany hybrydowe. Obecnie do uprawy zielonych szparagów wybiera się inne podgatunki szparagów warzywnych. Szparagi najlepiej rosną na lekko piaszczystej glebie. Po posadzeniu szparagi będą kiełkować przez co najmniej dziesięć lat. Dzięki temu raz utworzone pole szparagów można uprawiać w niezmienionej postaci przez dziesięć lat. W Niemczech istnieją regiony uprawne w Bawarii, Hesji, Nadrenii-Palatynacie, Turyngii, Badenii-Wirtembergii, Saksonii, Brandenburgii, Dolnej Saksonii, Nadrenii Północnej-Westfalii, a nawet w Szlezwiku-Holsztynie.

Z kolei w sąsiedniej Danii nie zbiera się białych szparagów. Zwykle zjada się szparagi pochodzące z najbliższego regionu uprawy, ponieważ w ciągu kilku dni tracą one swój smak i wygląd.

Znaczenie dla zdrowia

Szparagi są ogólnie uważane za bardzo zdrowe, ale mogą być również wręcz niebezpieczne w przypadku niektórych chorób przewlekłych. Na przykład osoby z dną moczanową powinny unikać szparagów, ponieważ zawierają one duże ilości puryn, które mogą wywołać atak dny.

Pacjenci z osłabieniem nerek i kamieniami nerkowymi również powinni unikać szparagów, ponieważ zwiększają one wartości nerek. Działa odwadniająco. Z tego powodu tabletki ze szparagami oferowane są również w drogeriach i aptekach, które mają za zadanie pomóc w walce z nadmiarem wody w organizmie. Nawet starożytni Grecy używali szparagów jako rośliny leczniczej przeciwko puchlinom. Był również używany w przypadku żółtaczki. Szparagi do czasów współczesnych były nadal uważane za uznaną roślinę leczniczą, która była skutecznie stosowana w tych dwóch chorobach. Szparagi są bogate w wapń, potas, magnez, fosfor, żelazo oraz witaminy A, B1, B2, B6, C i E.

22 procent ludzi może genetycznie określić nieprzyjemny zapach w moczu po spożyciu szparagów, który jest spowodowany kwasem asparaginowym zawartym w szparagach. 100 gram szparagów zawiera tylko 20 kalorii, dlatego należy do jednych z najmniej kalorycznych warzyw.

Składniki i wartości odżywcze

Szparagi zawierają 10,88% witaminy A, 19,89% witaminy C, 16,89% witaminy E i 57,74% witaminy K dziennego zapotrzebowania. Szparagi dostarczają również wielu minerałów, takich jak wapń, potas, magnez, sód, fosfor i różne pierwiastki śladowe : Miedź, jod, fluor i mangan.

Nietolerancje i alergie

Szparagi mogą wywoływać alergię kontaktową, ponieważ ich skórka zawiera trójkwasowy kwas 5-karboksylowy. Alergia ta może rozwinąć się zwłaszcza u osób, które obierają dużo szparagów i pracują ze szparagami.

Alergia jest znana wśród pracowników uprawiających szparagi jako „świerzb na szparagi”. Powoduje wysypkę na dłoniach i twarzy, podrażnia drogi oddechowe, a nawet może prowadzić do ataków astmy. Tę właściwość mają tylko surowe szparagi. Nie są znane alergie na gotowane szparagi.

Wskazówki dotyczące zakupów i kuchni

Szparagi należy spożywać tak świeże, jak to tylko możliwe. Szparagi są zwykle oferowane w różnych jakościach i rozmiarach. Szparagi są zwykle najdroższe i są szczególnie grube i mocne.

Cienkie szparagi, które są trudne do obierania, są oferowane taniej, chociaż ich smak jest często delikatniejszy. Świeże szparagi piszczą przy potarciu dwóch patyków. Po naciśnięciu nacięcia na końcu wypływa lekko przezroczysty sok ze szparagów. Świeże szparagi mają intensywny zapach, a końce są tylko lekko zdrewniałe. Szparagi zbierane rano są zazwyczaj sprzedawane na targowiskach, podczas gdy w supermarketach szparagi mogą mieć jeden dzień. Szparagi należy przetworzyć w dniu zakupu.

Jeśli nie jest to możliwe, można go przechowywać w lodówce w wilgotnej szmatce przez kilka dni. Przed sezonem szparagi sprowadzane są z krajów śródziemnomorskich. Te szparagi również mają kilka dni i często mają zdrewniałe końce. Jeśli nadal piszczy, jest dobrze przechowywany i chłodny, a mimo swojego wieku nadal nadaje się do spożycia. W razie potrzeby tylko końcówkę należy odciąć trochę dłużej. Białe szparagi należy dokładnie obrać. Jeśli chcesz mieć pewność, że wszystkie łuski zostały usunięte, możesz odciąć końcówkę tępym nożem. Resztki obrać, przykleić i wskazać nożem do obierania punkt, który należy ponownie przerobić.

Wskazówki dotyczące przygotowania

Szparagi można przetwarzać na wiele różnych sposobów. Zwykle gotuje się go krótko w niewielkiej ilości wody z dodatkiem soli i cukru, a następnie podaje z masłem i sosem holenderskim. Jednak w ostatnich latach ugruntowało się wiele innych rodzajów preparatów, które pokazały, że szparagi są znacznie bardziej zróżnicowane.

Szparagi można obrócić na surowo na maśle i posmarować płynnym masłem na patelni. Inni zawijają szparagi kawałkiem masła i ziół w papier do pieczenia i gotują przez 20 minut w wysokiej temperaturze w nagrzanym piekarniku. Ta metoda ma tę zaletę, że zachowuje wszystkie witaminy i składniki odżywcze. Końcówki szparagów, które są często oferowane osobno w wysokiej cenie, są uważane za szczególnie delikatne. Końcówki szparagów nadają się jako dodatek do dań mięsnych i rybnych i nie wymagają obierania ani dalszej obróbki.

Szczególnie popularne są również zupy szparagowe, które często gotuje się ze skórki i resztek szparagów razem z białym winem i śmietaną. Gotowane szparagi dobrze komponują się również w świeżych wiosennych sałatkach.