morfina

Termin morfina staje się slangiem dla opiatu Morfina używany. Jest to jeden z opioidowych leków przeciwbólowych i jest ściśle przepisywany w każdej formie. Ponieważ ryzyko nadużywania jest bardzo wysokie, a lek ma również wiele silnych skutków ubocznych oprócz pożądanych efektów, podlega ustawie o środkach odurzających (BtmG) w każdej postaci dawkowania i może być przepisywany i wydawany wyłącznie na receptę BtmG.

Co to jest morfina?

W medycynie morfina jest stosowana przede wszystkim jako wysoce skuteczny środek przeciwbólowy, gdy inne środki przeciwbólowe nie są już wystarczająco silne. Postacie dawkowania mogą być różne.

morfina jest bardzo silnym opioidowym środkiem przeciwbólowym, ponieważ jest głównym alkaloidem opium. Jest stosowany w medycynie jako jeden z najsilniejszych naturalnych środków przeciwbólowych w historii.

To alkaloid wyizolowany w najczystszej postaci. Ta izolacja została osiągnięta w 1805 roku przez farmaceutę Friedricha Wilhelma Adama Sertürnera z Paderborn, który nazwał nowo odkrytą substancję „Morfeusz” na cześć greckiego boga snów. Kompozycja, która jest obecnie powszechnie znana jako lek, została później nazwana morfiną.

Morfina pochodzi z mlecznego soku maku lekarskiego, który jest suszony w celu ekstrakcji. Synteza z podstawowej substancji maku lekarskiego jest bardzo droga, a wynik procesu ekstrakcji jest stosunkowo niski i wynosi około 10%.

Efekt farmakologiczny

morfina działa przeciwbólowo w zupełnie inny sposób niż inne leki przeciwbólowe. Działa centralnie poprzez tak zwane receptory opioidowe w mózgu. Działanie agonisty zapobiega przenoszeniu bólu, co oznacza, że ​​pacjent spożywający morfinę nie odczuwa już bólu lub odczuwa go tylko w osłabionej postaci.

Dzieje się tak, ponieważ receptory μ są aktywowane przez działanie morfiny. Morfina jest zwykle bardzo dobrze wchłaniana przez organizm. Ponieważ przemiana lub metabolizm w wątrobie, który jest również określany jako efekt pierwszego przejścia, jest bardzo wysoki, biodostępność jest bardzo niska, a czas działania 2-4 godzin w porównaniu z siłą środka przeciwbólowego jest stosunkowo krótki.

Tak zwanego efektu sufitu, zwanego również efektem nasycenia, nie można rozpoznać w przypadku morfiny. Oznacza to, że efekty również rosną wraz ze wzrostem spożycia. Ponieważ morfina ma nie tylko pozytywne działanie łagodzące ból, ale także całą gamę nieprzyjemnych skutków ubocznych, może dojść do zatrucia zagrażającego życiu z powodu braku efektu sufitu.

Niepożądane skutki uboczne terapii przeciwbólowej są bardzo mile widziane w przypadku celowego nadużywania morfiny. Można je wytwarzać stosunkowo szybko, dlatego czysta morfina w dowolnej postaci dawkowania podlega ustawie o środkach odurzających.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

morfina Jest stosowany głównie w medycynie jako wysoce skuteczny środek przeciwbólowy, gdy inne środki przeciwbólowe nie są już wystarczająco silne, aby zwalczać lub łagodzić ból.

Istnieją różne formy podawania: płynne w postaci kropli i roztworów do wstrzykiwań, do podawania doustnego w postaci tabletek, tabletek musujących, kapsułek, kapsułek o przedłużonym uwalnianiu i granulek oraz w przypadku, gdy połknięcie jest niemożliwe, a wstrzyknięcie jest niepożądane lub niewłaściwe, jako czopki. Tak zwany plaster z morfiną nie zawiera morfiny jako składnika czynnego, jak się często błędnie zakłada, ale znacznie silniejszy opioid fentanyl.

W porównaniu międzynarodowym recepty są znacznie mniej powszechne w Niemczech niż w sąsiedniej Danii. Z jednej strony boi się silnych skutków ubocznych. Głównym powodem, dla którego tylko około 5% pacjentów, którzy potrzebują leku przeciwbólowego o tej sile, faktycznie otrzymuje morfinę w Niemczech, wynika głównie z faktu, że morfina w pełni podlega BtmG i lekarze oparli się na tym przed wystawieniem tych recept Btm. unika dodatkowego wysiłku i obowiązku przedstawienia dowodów.

W celu ograniczenia niepożądanych i czasami niebezpiecznych skutków ubocznych WHO zaleca, aby morfinę, jeśli to możliwe, podawać wyłącznie doustnie, a faktycznie wymaganą dawkę dobierać indywidualnie, aż do uzyskania odpowiedniego poziomu bólu. Morfiny nie należy również stosować w monoterapii w celu zwalczania bólu, ale raczej w połączeniu z innym, niecentralnie działającym środkiem przeciwbólowym.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciwbólowe

Zagrożenia i skutki uboczne

Im silniejszy lek, tym większe są jego skutki uboczne i związane z nimi ryzyko. Sam fakt, że morfina to środek przeciwbólowy o działaniu ośrodkowym, stosowany w leczeniu bólu od silnego do silnego, co powoduje, że zakres zagrożeń jest dość duży.

Ponieważ czas działania jest stosunkowo krótki i wynosi 2-4 godziny, a centralny efekt tłumienia, ale przede wszystkim euforyczny na początku kuracji, jest odczuwany przez konsumujących pacjentów jako przyjemny, bardzo szybko pojawia się chęć na kolejną dawkę. Morfina ma bardzo duży potencjał uzależnienia fizycznego i psychicznego.

Ponadto działa hamująco nie tylko na przenoszenie bólu na receptory opioidowe w mózgu, ale wraz ze wzrostem dawki hamuje również ośrodek oddechowy, co może prowadzić do niewydolności oddechowej. Inne działania niepożądane obejmują nudności z wymiotami, szczególnie na początku leczenia oraz zaparcia. Halucynacje i zaburzenia świadomości mogą być szczególnie nieprzyjemne.