Metadon

Metadon jest znany jako aktywny składnik odstawienia heroiny. Opioid ma silne działanie uśmierzające ból.

Co to jest metadon?

Metadon jest znany jako składnik aktywny w kontekście odstawienia heroiny. Opioid ma silne działanie uśmierzające ból.

Metadon to całkowicie syntetyczny opioid. Substancja czynna zyskała rozgłos jako substytut odstawienia heroiny. Metadon znajduje się na liście leków podstawowych WHO od 2005 roku.

Metadon został opracowany w 1937 roku przez niemieckich chemików Maxa Bockmühla (1882-1949) i Gustava Ehrharta (1894-1971), którzy pracowali dla I.G. Kolory były aktywne. W 1938 roku substancja czynna została zarejestrowana do opatentowania. Działanie przeciwbólowe metadonu stwierdzono dopiero w 1942 r. W 1945 r. Przedstawiono ostateczny dowód tego efektu.

Po zakończeniu II wojny światowej metadon trafił do USA w drodze patentowego i regulacyjnego wywłaszczenia, gdzie w 1947 r. Nadano mu wspólną nazwę. Prawa do produkcji mogłaby nabyć każda firma, więc metadon był sprzedawany pod różnymi nazwami. Po tym, jak I.G. Farben został rozpuszczony, lek wszedł tam na rynek jako silny środek przeciwbólowy.

Stosowanie metadonu jako substytutu uzależnienia od heroiny rozpoczęło się w latach sześćdziesiątych XX wieku. Lek służył jako substytut. W ten sposób pacjenci powinni osiągnąć trwałą abstynencję od heroiny.

Efekt farmakologiczny

Terapia uzależnienia od heroiny obejmuje nie tylko walkę z uzależnieniem fizycznym, ale także psychologicznym. Po odstawieniu leku jedyną rzeczą do przemyślenia jest ponowne zdobycie leku. Cierpi również na nudności, pocenie się i drżenie. W takim przypadku lekarze również mówią o głodzie.

Metadon służy do skutecznego zwalczania tego zjawiska. Syntetyczny opioid wiąże się z tymi samymi miejscami dokowania w organizmie, co heroina. Jednakże, ponieważ blokuje receptory na dłuższy czas, euforia występująca przy używaniu heroiny okazuje się być znacznie niższa i typowy „heroinowy kopniak” zawodzi. Kolejnym efektem jest złagodzenie lub zapobieganie objawom odstawienia.

Osiągnięcie odpowiedniej dawki metadonu ułatwia pacjentowi radzenie sobie w życiu codziennym. Czuje się również lepiej bez objawów odstawienia i odzyskuje kontrolę nad swoimi siłami fizycznymi i psychicznymi. W ten sposób może krok po kroku powrócić do normalnego życia.

Metadon podawany doustnie zaczyna działać po około 30 minutach od jego podania. Po około czterech godzinach od spożycia produkt osiąga maksymalne działanie, które utrzymuje się przez około 24 godziny, pod warunkiem dobrania odpowiedniej dawki.

Około 80 procent metadonu jest wchłaniane w jelicie. Stamtąd dociera do ośrodkowego układu nerwowego, gdzie rozwija swoje pozytywne działanie. Lek jest wydalany przez nerki.

Metadon działa szybciej, gdy jest wstrzykiwany do krwiobiegu w celu leczenia bólu. Nawet wtedy lek jest rozkładany z organizmu przez nerki.

Zastosowanie i zastosowanie medyczne

Metadon służy przede wszystkim do zwalczania uzależnienia od heroiny. W ten sposób heroinę zastępuje inny lek podawany w kontrolowany sposób. Z biegiem czasu dawka metadonu zmniejsza się coraz bardziej w celu stopniowego odzwyczajania chorego od heroiny.

Podobnie jak lewometadon, opioid jest również stosowany w leczeniu silnego bólu. Może tak być na przykład w przypadku raka. Dyskutuje się również, czy metadon może wpływać pozytywnie na walkę z nowotworami. Sugerują to pojedyncze przypadki, ale jak dotąd nie sfinansowano żadnych badań na dużą skalę.

Metadon podaje się doustnie, połykając syrop. Lek przyjmuje się raz dziennie, co w początkowej fazie odbywa się pod nadzorem lekarza lub farmaceuty. Po pewnym okresie terapii istnieje możliwość, że pacjent będzie utrzymywał swoje tygodniowe zapotrzebowanie na metadon w rezerwie we własnych czterech ścianach.

Jeśli metadon jest stosowany w leczeniu bólu, można go podawać w postaci kropli lub roztworów do wstrzykiwań. Zalecana dzienna dawka waha się od 2,5 do 7,5 miligrama.

Tutaj znajdziesz swoje leki

➔ Leki przeciwbólowe

Zagrożenia i skutki uboczne

W początkowej fazie leczenia metadonem można zauważyć różne skutki uboczne. Przede wszystkim obejmuje to osłabienie, które występuje w ciągu pierwszych czterech do sześciu tygodni. Efekt uspokajający zwykle mija wraz z postępem leczenia. Występują również częste poty i zaparcia spowodowane wpływem metadonu na autonomiczny układ nerwowy. Jednak w trakcie leczenia układ nerwowy staje się tolerancyjny na metadon.

Inne możliwe skutki uboczne to ból głowy, nudności, wymioty, swędzenie, suchość w ustach, spowolnienie oddechu i zaburzenia snu. W takich przypadkach przydatne może być obniżenie dawki metadonu.

Szczególnie niepokojące jest zatrucie metadonem spowodowane przedawkowaniem. Czasami może to nawet zagrażać życiu. Jednak ryzyko zgonu z powodu nieleczonego uzależnienia od heroiny jest znacznie wyższe.

Przyczyną zgonów spowodowanych metadonem jest niewłaściwe spożycie lub spożycie innych narkotyków, takich jak alkohol. U.a. zwiększa to ryzyko porażenia dróg oddechowych. Zatrucie metadonem jest widoczne poprzez płaski, powolny puls, zwężenie źrenic, spadek ciśnienia krwi, utratę przytomności i spowolnienie oddychania. W najgorszym przypadku oddech może się zatrzymać. Jeśli pojawią się takie objawy, należy natychmiast powiadomić lekarza.

Nie wolno podawać metadonu pacjentowi z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.