Medulla oblongata

Plik Medulla oblongata jest najbardziej ogonową częścią mózgu i jest również nazywana Mózg rdzeniowy wyznaczony. Ten obszar mózgu jest najlepiej znany jako ośrodek oddychania, odruchów i krążenia krwi. Utrata rdzenia przedłużonego wiąże się ze śmiercią mózgu i może powodować zespół bulwiastego mózgu, zespół śródmózgowia lub zespół apalii.

Co to jest rdzeń przedłużony?

Centralny układ nerwowy człowieka składa się z rdzenia kręgowego i mózgu. Ta ostatnia składa się z różnych części, z których wszystkie są związane ze specjalnymi polami funkcjonalnymi. Jedną z takich części jest rdzeń przedłużony, zwany także wydłużonym rdzeniem, Globus rdzenia kręgowego lub Bulbus cerebri jest znany.

Jest to najbardziej doogonowa część mózgu znajdująca się między rdzeniem kręgowym a śródmózgowia lub śródmózgowia. Wraz z mostkiem i obszarem móżdżku rdzeń przedłużony tworzy romb mózgowo-rdzeniowy, który jest jednym z najważniejszych ośrodków odruchowych w organizmie człowieka. Rdzeń przedłużony powstaje w okresie rozwoju embrionalnego z mielomózgowia, tzw. Funkcjonalnie część rdzenia przedłużonego mózgu składa się z trzech różnych obszarów: pokrywki, piramidy i oliwki. Jak wiadomo, w ogonowej części mózgu znajduje się ośrodek odruchowy, ciśnienie krwi i ośrodki oddechowe organizmu.

Anatomia i budowa

Medulla oblongata jest ograniczona mostem czaszkowo. Ogonowo obszar mózgu łączy się z rdzeniem kręgowym i prowadzi do ujścia nerwów rdzeniowych. Jądra nerwu czaszkowego znajdują się w nakrywce grzbietowej rdzenia przedłużonego. W brzusznej części regionu znajdują się piramidy i oliwki. Tylne sznury rdzenia kręgowego kończą się w tuberculum gracile oraz w tuberculum cuneatum w okolicy grzbietu.

W tym miejscu leżą grzbietowe jądro gracilis i klinowate, tworząc końce epicrytycznie wrażliwych włókien nerwowych. W brzusznej części rdzenia przedłużonego znajdują się piramidy zbudowane z włókien nerwowych dróg piramidalnych. Piramida kolejowa znajduje się bezpośrednio poniżej. Bocznie od tej strefy znajdują się oliwki, które wraz z pestkami oliwek zawierają kluczowe obszary dobrej koordynacji ruchowej. Nerw hipoglossalny lub XII. Nerw czaszkowy wychodzi między oliwkami i piramidami. Na zewnętrznej powierzchni znajduje się zagłębienie zwane szczeliną środkową przedniego rdzenia przedłużonego.

Funkcja i zadania

Rdzeń przedłużony zawiera ważne ośrodki neuronalne odpowiedzialne za krążenie krwi, oddychanie i odruchy motoryczne. Odruchy to zautomatyzowane sekwencje ruchów, które podążają za pewnym bodźcem i nie mogą być arbitralnie kontrolowane. Wiele ludzkich odruchów to tak zwane odruchy ochronne, takie jak odruch kichania i kaszlu. Odruch oddechowy jest również podstawowym odruchem.

Każdy ruch odruchowy jest poprzedzony bodźcem zewnętrznym lub wewnętrznym, który jest rejestrowany przez czuciowe komórki percepcyjne i dociera do ośrodkowego układu nerwowego poprzez aferentne ścieżki nerwowe. W ośrodkowym układzie nerwowym łuk odruchowy przełącza przychodzący potencjał czynnościowy na odprowadzające ścieżki nerwowe, przez które pobudzenie dociera do narządów efektorowych. Środek odruchowy rdzenia przedłużonego odgrywa kluczową rolę w tych procesach i dlatego jest istotny na przykład dla odruchów połykania, ssania i kaszlu.

Ponadto centrum wymiotów znajduje się w rdzeniu przedłużonym: kolejnym mechanizmie ochronnym ludzkiego ciała. Ponadto w ogonowej części mózgu znajduje się wiele receptorów, które biorą udział w regulacji równowagi kwasowo-zasadowej. Z technicznego punktu widzenia receptory te są również nazywane chemoczujnikami. Wszystkie zstępujące ścieżki łączące między obszarami mózgu, takimi jak mózg i rdzeń kręgowy, również przechodzą przez mózg rdzeniowy.

Z drugiej strony, wstępujące ścieżki z rdzenia kręgowego biegną przez rdzeń przedłużony i są przełączane w rdzeniastym mózgu, na przykład droga tylnego rdzenia. Dzięki tym funkcjom rdzeń przedłużony przejmuje dużą część wszystkich procesów pracy niezbędnych do życia człowieka.

Choroby

Z reguły całkowita utrata rdzenia przedłużonego wiąże się ze śmiercią pacjenta. W tym przypadku mówimy o śmierci mózgu, która w przeciwieństwie do śmierci sercowej odpowiada śmierci absolutnej. Całkowita niewydolność części mózgu może wystąpić na przykład w kontekście poważnych urazów rdzenia kręgowego po wypadku drogowym.

Jeśli mózg pacjenta jest nadal w dużej mierze nieoperacyjny, określa się to jako częściową śmierć mózgu. Sama niewydolność mózgowa nie usprawiedliwia rozpoznania śmierci mózgu, ponieważ pacjent może przynajmniej nadal żyć fizycznie dzięki rdzeniowi przedłużonemu i regulowanym przez niego funkcjom organizmu. Pacjent z nienaruszonym rdzeniem przedłużonym nie potrzebuje sztucznego oddychania, nawet jeśli mózg uległ awarii. Jednak konsekwencją takiego scenariusza jest głęboka śpiączka z przeważnie zespołem Apalicznym. Jest to obraz kliniczny, który jest spowodowany ciężkim uszkodzeniem mózgu i obejmuje funkcjonalną niewydolność funkcji mózgu, podczas gdy międzymózgowie, pień mózgu i rdzeń kręgowy nadal funkcjonują.

W rezultacie pacjenci wydają się czujni, ale jest mało prawdopodobne, aby byli w stanie się komunikować. Niewydolność funkcji pnia mózgu w obrębie rdzenia przedłużonego jest z kolei nazywana zespołem opuszkowym mózgu. Ten zespół objawów zwykle pojawia się w wyniku zespołu śródmózgowia i zaczyna się od ataktycznego oddychania lub sapania i zatrzymania oddechu. Pacjent zapada w głęboką śpiączkę. Napięcie mięśni na całym ciele rozluźnia się, a źrenice sztywne i lekko rozszerzają się. Odruchy takie jak odruch rogówkowy znikają, a gałki oczne przyjmują rozbieżną pozycję. W większości przypadków obraz kliniczny jest wynikiem ucisku. Rdzeń przedłużony został szczególnie zakleszczony w migdałkach móżdżku. Skutek tego zjawiska jest zwykle śmiertelny.